Dzisiaj mamy właściwie tylko jedną sprawę do omówienia. Będziemy kontynuować rozpatrywanie ustawy o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym.

Witam wszystkich zebranych: państwa senatorów i przedstawicieli resortu gospodarki oraz UKIE. Na ostatnim posiedzeniu komisji wyjaśniliśmy sobie wiele wątpliwości. Chciałabym dodać, że otrzymaliśmy opinię, którą Biuro Legislacyjne przeanalizowało i zaproponowało poprawki. Ich treść państwo senatorowie otrzymali na osobnej kartce. Myślę, że nie będziemy wracali do kwestii, które już omówiliśmy. Przejdźmy od razu do propozycji poprawek Biura Legislacyjnego. Akapity wcześniej skreślone - mam na myśli art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 3 - zostały objęte poprawkami. Rozumiem - zwracam się do Biura Legislacyjnego - że to zostało zapisane, tak?

Jeżeli chodzi o poprawki, które przyjęła Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych, to nie zapisywałem ich osobno. Oczywiście możemy je przegłosować, jeśli komisja chciałaby również przyjąć te same poprawki.

Ponieważ to są tak oczywiste sprawy wykraczające...

(Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Ale w tym wypadku musi zostać przeprowadzone formalne głosowanie.)

Mówiliśmy, że nawet byłoby niezręcznie, gdybyśmy nie dostrzegli tak ewidentnych spraw. W związku z tym będą to poprawki o identycznej treści co poprawki Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. I teraz, proszę państwa, omówimy te poprawki. Jeśli państwo pozwolą, to oddamy głos panu mecenasowi z Biura Legislacyjnego.

Bardzo proszę, Panie Mecenasie.

Poprawki pierwsza i druga to są poprawki ze sobą związane i trzeba nad nimi głosować łącznie. Poprawka pierwsza skreśla art. 6 ustawy, który odwołuje się do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, w celu uznania wymienionych w tym artykule czynności jako czynów nieuczciwej konkurencji. W poprawce drugiej przenosimy treść tych przepisów do właściwej ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, która reguluje całościowo to zagadnienie. Nie zmieniamy meritum sprawy, tylko umieszczamy ten zapis we właściwej ustawie. Przypominam, że nad tymi dwiema poprawkami należy głosować łącznie.

(Głos z sali: Już je omawialiśmy.)

Wtedy nie mówiliśmy o skreśleniu art. 6...

(Głos z sali: Wtedy nie mówiliśmy o skreśleniu art. 6.)

(Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Czy państwo będą nad tym głosować?)

(Zastępca Dyrektora Departamentu Handlu i Usług w Ministerstwie Gospodarki Joanna Grad: Czy można?)

Pracowałam przy tym projekcie i chciałabym powiedzieć, że to, co państwo w tej chwili chcą przegłosować, jest jedną z możliwych koncepcji, jakie były rozważane na samym początku prac nad tą ustawą. W toku bardzo rozwiniętych dyskusji międzyresortowych w tej sprawie przewijał się również i taki zamysł, żeby zawrzeć ten przepis bezpośrednio w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Jednakże są argumenty przeciwne takiemu rozwiązaniu. W takim brzmieniu, w jakim ten przepis jest zawarty w ustawie, daje jej on pewną spójność. Po prostu to wszystko, co dotyczy tej sprawy, znajduje się w jednym miejscu. Dlatego w toku uzgodnień resortowych przyjęliśmy takie a nie inne rozwiązanie. Na nie zgodził się również gospodarz ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji - Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Co prawda, początkowo był on zdania, że to powinno być zawarte w tamtej ustawie, to jednak przekonały go argumenty pozostałych resortów, które uznały, że jeżeli tak trudną i hermetyczną ustawę obedrzemy jeszcze z tego przepisu, stanie się ona po prostu znacznie gorsza w odbiorze. Może to jest niesłuszny argument, ale prawdą jest, że ustawy czytają ci, do których te się bezpośrednio odnoszą, a przecież oni nie zawsze są prawnikami. Stąd właśnie taka a nie inna koncepcja zapisów, jakie państwo widzicie.

(Zastępca Dyrektora Departamentu Handlu i Usług w Ministerstwie Gospodarki Joanna Grad: Pani Przewodnicząca, to jest moja prośba do pani, żeby pozwolić jeszcze powiedzieć kilka słów na ten temat ekspertowi.)

Proszę państwa, za chwileczkę oddam głos panu ekspertowi z Ministerstwa Gospodarki. Prosiłabym jednak, żebyśmy już nie dyskutowali i nie wracali do tych spraw. Państwo przedstawili już nam swoją opcję. Ona zresztą wynika z państwa opinii. Państwo chcecie zrobić to wszystko w jednej ustawie, my zaś chcemy porządkować, żeby zapisy dotyczące nieuczciwej konkurencji znalazły się w jednej ustawie, tak jak się to robi lege artis. W związku z tym podejmiemy decyzję dotyczącą tych spraw.

Będą bardzo zwarte.

W tej ustawie zostało wymienionych zaledwie kilka typów nieuczciwej konkurencji. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie zawiera wszystkich przypadków nieuczciwej konkurencji, więc argument o konieczności przełożenia tych zapisów z tej ustawy do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zmierzający do porządkowania systemu prawnego nie jest do końca słuszny, ponieważ art. 3 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji stwierdza wprost, że czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności te wymienione. Dopuszcza - i taka jest praktyka - że wiele czynów nieuczciwej konkurencji jest zawartych w innych ustawach. Dziękuję bardzo.

Pan sam podał argumenty, że art. 3 daje generalną klauzulę i mówi, że w szczególności chodzi o te czyny, jakie zostały w nim wymienione. Dlatego chcielibyśmy do generalnego wykazu czynów nieuczciwej konkurencji włożyć ten przepis. To jest po prostu porządkowanie, to jest włożenie do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji wszystkiego, co się z tym wiąże. Nie będziemy do każdej ustawy wkładać osobnej definicji przestępstwa; więc zostawmy to tak, jak jest. Proponowałabym, żebyśmy tę poprawkę, która jest ewidentna i która porządkuje system prawny, za chwilę przegłosowali.

Może zostańmy przy tym art. 9 i później wrócimy do tej ostatniej propozycji, dobrze? Dziękuję bardzo.

Ostatnia nasza poprawka polega na zmianie art. 10 w pkcie 1 i 2, gdzie zawężamy zapis, że z wnioskiem o ściganie przestępstw określonych w art. 7 i 8 mogą wystąpić tylko ci, którzy są stroną pokrzywdzoną. W domyśle będą to przedsiębiorcy świadczący usługi oparte na dostępie warunkowym. To jest zmiana tego typu, że teraz mamy przedsiębiorców świadczących, czyli wszystkich przedsiębiorców, którzy świadczą te usługi; a chcemy zapis zawęzić tylko do tych przedsiębiorców, którzy zostali pokrzywdzeni.

Myślę, że nie byłoby wielkiego nieszczęścia, gdyby to ograniczenie stosowane było tylko do pokrzywdzonych. Pan mecenas właściwie zwrócił nam uwagę na to, iż w pkcie 3 jest mowa o tym, że na przykład krajowe organizacje mogą wystąpić również w imieniu swoich członków. Ale tak się głośno zastanawiam, dlaczego przedsiębiorca, przecież w jakimś tam sensie wyrażający też interesy swojej korporacji, swojego środowiska, który bezpośrednio nie jest związany z tym handlem, ale trzyma rękę na pulsie i wie dobrze, o co chodzi, melduje, że tu się dzieje jakaś granda, że tu mają miejsce jakieś zaszłości kryminalne czy zachodzą sprawy groźne dla tejże branży. Nie jestem w stu procentach przekonany, czy w tym wypadku słowo "pokrzywdzony" jest lepsze od wyrazu "przedsiębiorca". Może przecież zaskarżyć również jego sąsiad, a nie tylko on sam.

Proszę państwa, to jest w ogóle problem tego rodzaju, jak duże dajemy prawo do wnoszenia wniosków. Dlatego, że może to być na zasadzie interesu publicznego jako actio popularis i wtedy każdy, nawet ten, który nie musiał być dotknięty krzywdą, może wnieść taki wniosek. Tak można rozumieć przepis w jego obecnym brzmieniu. Czy jednak przy przeprowadzaniu postępowania nie skłonić się do tej opcji, że tylko pokrzywdzony może wnieść taki wniosek; to znaczy ten, który został dotknięty działalnością nielegalną prowadzoną w sprzeczności z tą ustawą. Poprawka zmierzała właśnie do tego, żeby ograniczyć ten zapis do osoby poszkodowanej, pokrzywdzonej.

Poparliśmy proponowaną poprawkę, to znaczy przychyliliśmy się do tego, żeby zamienić "przedsiębiorcę" na "pokrzywdzonego". Uważamy, że to jest słuszna zmiana.

(Przewodnicząca Genowefa Grabowska: Proszę włączyć mikrofon.)

Ograniczenie tego do kręgu ludzi wyraźnie zainteresowanych i związanych z tym interesami może nadaje temu trochę większą powagę i daje konkretny powód w wysuwanej skardze.

(Głosy z sali: To mamy w pkcie 3. Są organizacje, które zrzeszają przedsiębiorców. I jest jeszcze przecież prokurator.)

(Senator Andrzej Wielowieyski: Można mówić o korporacji i powiedzieć: panowie, co tu się dzieje?)

Proszę państwa, poprawka pierwsza porządkująca polega na przegłosowaniu łącznie tych dwóch punktów, czyli dotychczasowy art. 6 zastępujemy art. 10a, i uporządkowaniu całej sytuacji, o której była mowa. Po prostu zapis o czynie nieuczciwej konkurencji wraca do zapisów mówiących o tego typu czynach w ustawie, która zajmuje się właśnie zwalczaniem nieuczciwej konkurencji.

Przechodzimy do art. 9, który mówi o obligatoryjnym przepadku urządzeń niedozwolonych, a nie tylko wtedy, kiedy osoba byłaby skazana za czyn nieuczciwej konkurencji.

Dziękuję. Jednogłośnie za.

Dziękuję bardzo. Jednogłośnie za.

Na sprawozdawcę komisji w tej sprawie zgłosił się pan senator Janusz Bargieł. W związku z tym proszę o zaznaczenie w protokole, że pan senator Bargieł jutro na posiedzeniu plenarnym zarekomenduje Izbie stanowisko komisji w tej sprawie. Rozstrzygnęliśmy tę sprawę w trybie skróconym, ale cieszę się, że udało nam się tego dokonać i jutro przedstawimy ją Senatowi.

Zamykam tę część posiedzenia.

W drugiej części posiedzenia chciałabym państwu przedstawić informację, jaką otrzymałam dzisiaj od pana marszałka Longina Pastusiaka. Otóż do pana marszałka zwróciło się Stowarzyszenie Konsulów Honorowych w Polsce i pan Longin Pastusiak jako członek naszej komisji i zarazem marszałek Senatu przekazał nam tę sprawę do rozpatrzenia, to znaczy, abyśmy po prostu spotkali się ze wszystkimi konsulami honorowymi w Polsce. Podobno wszystkich konsulów honorowych w Polsce jest około siedemdziesięciu. Są zrzeszeni w Stowarzyszeniu Konsulów Honorowych. Prezydentem jest pan konsul honorowy Andrzej Kanthak, który jest konsulem honorowym Wielkiej Brytanii w Polsce. Podobno mieszka w Gdańsku, gdzie mieści się także siedziba tego stowarzyszenia.

Powstała sugestia, żeby nasza komisja, co wynika z definicji czy nawet z samej jej nazwy - zajmujemy się przecież sprawami zagranicznymi, służbą dyplomatyczną czy służbą konsularną - przyjrzała się temu, jak funkcjonują konsulowie honorowi, a oni chcieliby nam powiedzieć, na jakie kłopoty, trudności natykają się w swojej pracy w Polsce. Nie będziemy oczywiście zapraszali tych przedstawicielstw dyplomatycznych reprezentujących państwa, na rzecz których konsulowie honorowi pracują. Byłoby to robocze spotkanie z konsulami honorowymi i z reprezentacją Ministerstwa Spraw Zagranicznych na czele z ministrem, który za te sprawy odpowiada.

(Głos z sali: A są takie wypadki?)

To są takie sytuacje, powiedziałabym, z pogranicza, na które mogliśmy również spojrzeć i zastanowić się, aczkolwiek my nie mamy wpływu absolutnie na wybór konsula honorowego, robi to zainteresowane państwo. Ale mamy wpływ jako państwo polskie na współudział czy na wyrażenie zgody, czy akceptację określonej osoby. To jest przede wszystkim kwestia podwójnej lojalności w reprezentowaniu Polski w innym państwie, a później przyjęcia obowiązków konsula honorowego, który jest w pewnym zakresie - nie w takim szerokim jak ambasador - lojalny przede wszystkim wobec obywateli tego państwa, jeśli nie państwa jako całości. Proponowałabym więc, żebyśmy się zajęli tą problematyką na jesieni przy udziale oczywiście tego stowarzyszenia, wtedy zaprosilibyśmy konsulów honorowych. Poproszę, aby panie skontaktowały się już w trybie roboczym z prezydentem stowarzyszenia i abyśmy doprowadzili do tego spotkania. To jest jedna kwestia.

Druga kwestia dotyczy naszego okresowego spotkania, jakie komisja odbywa na zakończenie każdej prezydencji w Unii Europejskiej. Tak jak na początku stycznia mieliśmy wizytę ambasadora belgijskiego i hiszpańskiego - jeden zamykał, drugi otwierał prezydencję unijną - tak teraz powinniśmy zaprosić pana ambasadora de Laiglesia, zamykającego prezydencję hiszpańską, i ambasadora duńskiego, który będzie reprezentował Danię, jako kontynuatora prezydencji.

Chciałabym od państwa usłyszeć opinię, co uczynić, jak zachować się wobec Grecji, ponieważ Dania nie przejmuje prezydencji w Unii Europejskiej w pełnym zakresie. Nie będzie zajmowała się sprawą drugiego filara, czyli współpracą zagraniczną i bezpieczeństwem. Od razu oddała te dziedziny pod nadzór Grekom jako sprawującym prezydencję w pierwszym półroczu roku 2003. Czy w związku z tym na tym etapie uważacie państwo, że jest sens włączać od razu w to Grecję, czy byłoby to może niezręcznością? Na ogół prezydencja to jest to, co było i jest, a nie to, co będzie, chociaż tak zwana Trojka w ramach Unii Europejskiej obejmuje trzy elementy - nie tylko zresztą w Unii - ustępującego, aktualnego i tego, który przyjdzie. Byłabym wdzięczna za podpowiedź, za sugestię, jak tę sprawę rozwiązać, jeżeli nie dzisiaj, to po zastanowieniu się. A być może państwo potraficie już dzisiaj pomóc w tej sprawie. Nie ukrywam, że takie posiedzenie albo zorganizujemy do 6 lipca, albo zrobimy dopiero jesienią i to późną jesienią, a to już będzie połowa prezydencji duńskiej i to się wtedy może już troszeczkę rozejść po kościach. Właśnie 6 lipca rozpoczyna się w Paryżu szkolenie, w którym członkowie naszej komisji dość licznie będą reprezentowani. Poza tym są także inne wyjazdy. W związku z tym trzeba byłoby to spotkanie zorganizować w pierwszych dniach lipca. Czasu zatem pozostało nam niewiele.

Myślę, że to można zrobić właśnie w czasie tego posiedzenia 3-5 lipca. Mamy praktycznie prawie dwa tygodnie na to, więc to można zorganizować i żeby nie mieć ewentualnie kłopotów, zaprosiłbym Grecję na to spotkanie. Dlaczego? My w inicjatywie środkowoeuropejskiej mamy takie zjawisko: wstępujący, aktualny i zstępujący. Możemy to zastosować i w tym przypadku. Tym bardziej, że tutaj akurat Grecja już w tej chwili przejmuje drugi filar. W związku z tym nic się nie stanie, jeżeli ją poprosimy na spotkanie.

(Senator Andrzej Wielowieyski: Zajmie to nam trochę czasu, ale tak nakazuje uprzejmość.)

(Głos z sali: Myślę, że oni również by się nie obrazili.)

I skoro będzie to robiła Grecja, zatem chcielibyśmy od razu usłyszeć, bo nas interesuje drugi filar, o kwestiach dotyczących bezpieczeństwa, walki z terroryzmem - to jest bardzo szeroki segment stosunków międzynarodowych. W związku z tym nie możemy tej części funkcjonowania Unii Europejskiej pozostawić bez omówienia. Stąd musi być ktoś, kto za to odpowiada. Pan senator nam ułatwił sprawę i dał dobre wytłumaczenie.

(Głos z sali: Czy oni w ogóle nie chcą wziąć tego drugiego filara?)

To jest może nie do końca związane z polityką neutralną, ale w każdym razie bliską polityce tego rodzaju. Nie chcą się zajmować sprawami daleko idącymi, związanymi z militaryzacją życia, a przede wszystkim z tym, co Unia Europejska chciałaby przejąć. A chciałaby przejąć zarządzanie kryzysami, a więc zapobieganie kryzysom, a po kryzysach restaurowanie terytorium, opiekę nad ludnością, akcje humanitarne itd. To jest część drugiego filara; nie mówię już o tej wielkiej polityce bezpieczeństwa, która tam się mieści. Zatem postanowiliśmy... Rozumiem, że jest zgoda na takie załatwienie tej sprawy, tak?

(Głosy z sali: Honorowego, honorowego.)

Nie wiem, jakie państwo macie doświadczenia, ale ja mam akurat z konsulem honorowym Brazylii dość nieprzyjemne. Poza tym odebrano mu tytuł honorowego konsula. To była taka dość nieprzyjemna sprawa, że nawet ówczesny ambasador Polski - pani, która była ministrem... To była sprawa dość nieprzyjemna i nie chciałbym jej tutaj poruszać głębiej.

Miałbym prośbę, żebyśmy dostali nie dwa dni przed tym posiedzeniem, a może nawet już teraz, latem, wykaz tych konsulów honorowych do naszej wiadomości. Bo sam jestem, powiem szczerze, ciekawy. I to może nazwisko, imię, kraj i gdzie on funkcjonuje, chociaż informację, w jakim mieście; chyba że dałoby się z pełnym adresem. Rozumiem, że zaprosimy wszystkich konsulów honorowych. To chyba w tym celu trzeba będzie zamówić salę Senatu, gdzie odbywają się posiedzenia plenarne.

(Senator Zbigniew Kulak: Musi mieć kompletną listę.)

Trzeba by z tą listą z MSZ też się zapoznać. Bo może się okazać, że on jest wielki prezydent, a reprezentuje raptem tak naprawdę jedną trzecią konsulów honorowych.