Ponieważ w związku z tą konkretną ustawą spotykamy się po raz kolejny, a terminy powodują, że musimy się do tej ustawy ustosunkować, proponuję rozpocząć obrady.

Tematem posiedzenia jest rozpatrzenie ustawy o europejskich radach zakładowych oraz sposobach informowania pracowników i konsultacji z pracownikami w przedsiębiorstwach i grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym. Jak już wspomniałem, ustawa ta była tematem wstępnej dyskusji w ubiegłym tygodniu, ale ze względu na szereg zastrzeżeń i wątpliwości, które się pojawiły, komisja postanowiła spotkać się ponownie w dniu dzisiejszym.

Witam zaproszonych gości, pana Dagmira Długosza i panią Barbarę Skulimowską z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz panią Joannę Szychowską z Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej.

Proszę państwa, w ciągu ostatniego tygodnia zaistniały pewne fakty, które mogą nam trochę ułatwić procedowanie, dlatego że ta sama ustawa trafiła pod obrady dwóch innych komisji - Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, która w druku nr 74A przedstawiła dwanaście poprawek do tej ustawy, oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, która w druku nr 74B zgłosiła sześć kolejnych poprawek. Zostaliśmy też zaopatrzeni w dwie opinie na temat tej ustawy: opinię profesora Ludwika Florka i doktora Skoczyńskiego oraz opinię profesora doktora habilitowanego Jerzego Wratnego. Nie wiem, czy panowie są dziś wśród nas. Nie.

Po zapoznaniu się z tymi opiniami pozwolę sobie wyrazić własny pogląd w tej sprawie. Otóż gdybyśmy mieli analizować opinię pana profesora Florka rzetelnie, zdanie po zdaniu, to oczywiście nie bylibyśmy w stanie ustosunkować się do tej ustawy w dniu dzisiejszym, bo po prostu jest to szeroki opis problemów, o które ociera się ta ustawa. Oczywiście, można się w pełni albo częściowo zgadzać z tymi poglądami, ale sama forma, czyli dość szerokie obudowanie słowne całego problemu, jest bardzo skomplikowana. Może ktoś z państwa senatorów podejmie się zamiany tych opinii na konkretne poprawki, ale będzie to niewątpliwie bardzo trudne.

W tym momencie otworzyłbym debatę. Mam też sugestię - bo tak podobno wyglądała umowa z panią senator Grabowską - żebyśmy rozpoczęli od razu, roboczo, od propozycji konkretnych poprawek do tej ustawy.

Już poprzednio powiedziałem, że nie ze wszystkim mogę się zgodzić, również w odniesieniu do tych opinii. Chodzi o sformułowanie znajdujące się obecnie w art. 8, w którym mówi się wyraźnie o powiadamianiu, konsultowaniu się itd. z reprezentatywnymi związkami zawodowymi, które w naszym ustawodawstwie jest zawarte w pojęciu reprezentatywności w ustawie o Trójstronnej Komisji do spraw Społeczno-Gospodarczych.

O co chodzi? Chodzi o to, żeby to były faktycznie związki reprezentatywne, które zrzeszają milion członków, milion zatrudnionych. Bo może się zdarzyć, że w danym przedsiębiorstwie będzie akurat - jak już mówił któryś z naszych opiniodawców - po ośmiu ludzi z jakichś tam związków, które w sumie nie mają w kraju żadnego znaczenia, absolutnie nie są reprezentatywne, a mogą być przez przedsiębiorcę uważane za reprezentatywne, bo akurat jest w nich po osiem osób. Czyli z takiej olbrzymiej centrali jest ośmiu związkowców, z drugiej olbrzymiej centrali jest też ośmiu związkowców, a jakaś centrala, która ma w całej Polsce pięć tysięcy członków, też ma ośmiu związkowców.

Chodzi o to, żeby to było jasno powiedziane, tak jak w innym miejscu w tym samym art. 8, gdzie mówi się: "W terminie, o którym mowa w ust. 4, zarząd centralny zawiadamia o wyborach organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca" itd. Ja bym bardzo namawiał, żeby zachować ten zapis jako jedyny dotyczący reprezentatywności, w takiej formie, jaka jest. W tej chwili bardzo by to zadowalało i nas, i ruch związkowy.

Czy państwo senatorowie mają kolejne poprawki albo propozycje?

Czy jest taka możliwość?

Chciałbym się tylko upewnić, czy pani senator prosi o ustosunkowanie się do całości opinii biura, czy tylko do tych dwóch punktów, czyli pktów 4 i 5.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Spróbujmy więc sprawdzić, czy tak samo je numerujemy. Pkt 4 dotyczył wskazania w art. 7 i 21 liczby osób, które wchodzą w skład zespołu negocjacyjnego. W tym kontekście pytano o celowość istnienia dodatkowych członków specjalnego zespołu negocjacyjnego. Mamy tu do czynienia z poprawką...

Przepraszam bardzo, ale Biuro Legislacyjne, żeby nie przedłużać, informuje mnie, iż tego problemu dotyczy poprawka Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, czyli w zasadzie byłoby to uregulowane.

(Szef Gabinetu Politycznego Ministra Pracy i Polityki Społecznej Dagmir Długosz: To właśnie chciałem powiedzieć. Dodam tylko, że oceniamy tę poprawkę pozytywnie.)

Pkt 5 dotyczy liczby osób, które powinny być na posiedzeniu organizowanym przez zarząd centralny. Chciałbym przedstawić następującą odpowiedź: te posiedzenia organizuje zarząd centralny, więc jest on jakby podmiotem bezpośrednio obciążonym kosztami, zresztą zgodnie z właściwym przepisem tej ustawy. Po drugie, w dyrektywie mówi się o tym, nie określając szczegółów, a racja prawna związana - jak się wydaje - z przepisem zarówno dyrektywy, jak i ustawy jest taka, że biorąc pod uwagę, powiedziałbym, rozproszenie zakładów pracy w poszczególnych państwach, wydaje się, iż przyjęcie jakiejś stopniowalnej procedury stworzyłoby możliwość pewnej manipulacji tymi terminami, tym kworum, bo trudno byłoby zebrać poszczególne osoby w jednym miejscu. Tak naprawdę taki zapis skłania reprezentacje pracowników - osoby, które mają uczestniczyć w tym spotkaniu - aby po prostu przyjechały, bo to jest jedyne i ostateczne spotkanie w takiej sytuacji.

Ponadto istotne jest to, że musimy mieć do czynienia z prawidłowo sformułowanym zawiadomieniem, które w polskim prawie regulują przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Jakiekolwiek utrudnianie, chociażby za pomocą manipulowania procedurą zawiadamiania, byłoby naruszeniem przepisów tej ustawy, co jest już sankcjonowane, bo w części dotyczącej przepisów karnych mówi się o konkretnych wykroczeniach wobec przepisów tej ustawy.

Czy wobec tego pani senator formułuje poprawkę, czy nie?

Ta odpowiedź wcale nie rozjaśniła tej sprawy, wręcz odwrotnie - zaciemniła ją. Mimo to chciałabym jeszcze prosić, Panie Przewodniczący, o wyjaśnienie sprawy, o której mówiliśmy na ostatnim posiedzeniu komisji. Chodzi mianowicie o to, dlaczego w tej ustawie posługujemy się pojęciami, których nie ma w tej chwili w kodeksie pracy. Posługujemy się po prostu innymi pojęciami niż obowiązujące w polskim prawie. Bo w tej chwili na przykład nie mamy rad zakładowych, a sprawa zakładu i przedsiębiorstwa też jest nieczytelna. Posługujemy się tymi dwoma pojęciami, mimo że w kodeksie pracy mamy w tej chwili jedno pojęcie: "przedsiębiorca".

Może przedstawiciele Komitetu Integracji Europejskiej chcieliby nam wyjaśnić te sprawy? Proszę bardzo.

Jeśli chodzi o pierwsze pytanie, dotyczące kwestii podejmowania decyzji, dyrektywa nie reguluje tego, jaka liczba osób powinna być obecna podczas posiedzenia, o ile można skutecznie podjąć decyzję taką liczbą głosów, jaka jest przewidziana w ustawie. Nie ma żadnego znaczenia, ile faktycznie osób będzie obecnych na takim spotkaniu, bo dyrektywa w ogóle się do tego nie odnosi.

Pozwolimy sobie, jeżeli pani senator się zgodzi, wyjaśnić tę kwestię. Proszę panią dyrektor Skulimowską o wyjaśnienie tej drugiej sprawy, dotyczącej pojęć, o których mówiła pani senator, takich jak "pracodawca", "zakład pracy" i "przedsiębiorcy". Proszę bardzo.

Chodzi o posługiwanie się różnymi pojęciami przedsiębiorcy i przedsiębiorstwa wobec używanego w kodeksie pracy pojęcia pracodawcy. Przede wszystkim pojęcie pracodawcy sformułowane w kodeksie pracy na użytek indywidualnych stosunków pracy, czyli relacji pracownik - pracodawca, jest wystarczające. Ale wydaje się, że nawet na gruncie naszego ustawodawstwa takie pojęcie, oznaczające osobę, która kieruje pracownikami, jest niewystarczające na użytek koncernów wielozakładowych. Pojęcie "pracodawca" - jak pani senator prawdopodobnie dobrze wie - może oznaczać bardzo małą jednostkę organizacyjną, która ma upoważnienie do zatrudniania pracowników, czyli załatwiania spraw związanych z udzielaniem urlopu, określeniem czasu pracy itd. Ale nawet na użytek tak zwanego zbiorowego prawa pracy nam to nie wystarczy, bo jeśli wielkie przedsiębiorstwo po prywatyzacji zostanie podzielone na bardzo wielu małych pracodawców, to z tymi pracodawcami związki zawodowe - na tym niskim szczeblu - mają na gruncie naszego prawa prowadzić dialog. Tymczasem decyzje zapadają na szczeblu nawet nie przedsiębiorstw, ale już grup przedsiębiorstw. Dlatego dyrektywa również posługuje się pojęciem przedsiębiorstwa.

Notabene, takie pojęcie pracodawcy, jakie jest u nas, w innych krajach członkowskich już nie funkcjonuje, bo rozmawia się z dużym, a nie z jakąś cząsteczką, którą on sobie sam określił. Dlatego nie mogliśmy posługiwać się naszym pojęciem pracodawcy. W tej ustawie jest ono używane tylko w zapisach dotyczących ochrony członków europejskiej rady zakładowej, bo ten właśnie pracodawca będzie ewentualnie zwalniał. Załóżmy - mam nadzieję, że zupełnie hipotetycznie - iż centralny zarząd poprzez jakieś naciski każe zwolnić pracowników. Dlatego używamy pojęcia pracodawcy, bo nie zarząd centralny będzie zwalniał, ponieważ nie ma żadnego stosunku między zarządem centralnym a pracownikiem. Dlatego to pojęcie występuje tylko w tym przepisie.

Z powodu, o którym powiedziałam, stosujemy również pojęcie "przedsiębiorstwo", ale co do zasady, czyli po prostu przedmiotowo. Jest również użyte pojęcie przedsiębiorcy w znaczeniu podmiotowym, bo przedsiębiorca ma przedsiębiorstwa. Takie pojęcie przedsiębiorcy jest nam potrzebne tylko do określenia zależności dominacji.

Przyznaję, że jest to trochę trudne. W dyrektywie jest generalnie pojęcie "przedsiębiorca", bo na użytek zbiorowego prawa pracy nie występuje pojęcie pracodawcy. Po prostu nie ma takich różnic terminologicznych, jakie mamy w naszym języku prawnym.

Przypominam państwu - i gościom, i senatorom - że jesteśmy na posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej. Chodzi o to, żeby debata nie zaczęła uciekać w stronę bardzo wąskich rejonów prawnych. Do tej ustawy ustosunkowywały się również inne komisje, mam wrażenie, że właśnie pod kątem bardziej profesjonalnym. My mamy na to spojrzeć przede wszystkim zgodnie z założeniami dotyczącymi istoty funkcjonowania naszej komisji.

(Szef Gabinetu Politycznego Ministra Pracy i Polityki Społecznej Dagmir Długosz: Do propozycji pana senatora Cybulskiego.)

Panie Senatorze, jeśli chodzi o powoływanie członków zespołu negocjacyjnego, jak również wchodzenie w skład europejskiej rady, przyjęliśmy kryterium reprezentatywności stosowane do zawierania zakładowych układów zbiorowych pracy. W tej chwili wygląda to tak: reprezentatywna jest taka organizacja, która zrzesza co najmniej 7% pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy i wchodzi w skład większej organizacji, a jeżeli takiej nie ma, ta organizacja jest reprezentatywna wtedy, gdy zrzesza co najmniej 10% pracowników zatrudnionych u pracodawcy. Co to oznacza w praktyce? Jeśli chodzi o te 7% - a więc mniej niż 10% - organizacja będzie reprezentatywna dlatego, że wchodząc w skład większych struktur, może korzystać z zaplecza eksperckiego, a więc ma pewne wsparcie. W praktyce, gdybyśmy przyjęli kryteria z ustawy o komisji trójstronnej, będzie to wyłącznie OPZZ i "Solidarność". Jeśli więc przyjęlibyśmy pana propozycję, to mielibyśmy sytuację, że jeśli u pracodawcy nie będą działały organizacje zakładowe będące częścią składową bądź "Solidarności", bądź OPZZ, to wówczas - wedle kryteriów ustawy o komisji trójstronnej - mimo, że byłaby całkiem duża organizacja związkowa, dziesięcioprocentowa, wejdą pracownicy.

Ja uważam, że bardzo dobrze, że tak się stało w przypadku tej dyrektywy. Wprawdzie mówi się w niej, że chodzi o konsultowanie się z pracownikami, ale w praktyce zostało to zdominowane przez ruch związkowy. Co może luźna grupa pracowników wobec wielkiego koncernu? Bardzo dobrze się dzieje, że chodzi o taką reprezentację, która opiera się na związkach zawodowych, mających swoją strukturę i organizację. Im bardziej są one reprezentatywne - tu się zgadzam - tym lepiej będą bronić interesów pracowników w obliczu decyzji wielkiego, ponadnarodowego zarządu centralnego. Dziękuję.

(Zastępca Przewodniczącej Zbigniew Kulak: Będzie się to wtedy przedłużać w czasie, ale chyba wolno.)

Widzę, że Komisja Ustawodawstwa i Praworządności przyjęła wiele uwag Biura Legislacyjnego, więc część moich wątpliwości w tej chwili odpada. Pozostając jednak przy sprawozdaniu Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, zgłosiłbym jedną wątpliwość do rozstrzygnięcia ewentualnie przez Biuro Legislacyjne. Chodzi o poprawkę dziewiątą, dotyczącą art. 24. Podobnej treści poprawka została zgłoszona przez drugą komisję. Czy jednak rzeczywiście należy wyrugować specjalny zespół negocjacyjny na rzecz europejskiej rady zakładowej, czy powinien zostać tamten specjalny zespół negocjacyjny?

(Senator Bernard Drzęźla: Do Biura Legislacyjnego, chociaż... Przyznam, że nie wiem.)

Tak, to rzeczywiście było przeoczenie. Rozdział 4, w którym znajduje się przepis art. 24, dotyczy powołania europejskiej rady zakładowej, a nie ustanowienia zespołu negocjacyjnego. Gdyby pozostał obecny zapis, który proponuje zmienić Komisja Ustawodawstwa i Praworządności, byłby to po prostu ewidentny błąd.

Przyjmuję to wyjaśnienie. Po prostu nie wiedziałem dokładnie, o co faktycznie chodzi w tym artykule. Dobrze.

Tak, jest to po prostu wyjaśnianie poprzez to samo, co ma być wyjaśniane, czyli ignotum per ignotum.

No właśnie. Czyli trzeba to będzie przeredagować.

(Senator Bernard Drzęźla: Jeśli tak, to nie zgłaszam tego.)

Ja również miałbym jedną wątpliwość, związaną z pozycją drugą w dokumencie, który otrzymaliśmy z Biura Legislacyjnego. Ta wątpliwość dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej wszelkiego rodzaju. Jest taka sugestia, żeby wyrazy "wszelkiego rodzaju" usunąć, bo mogłoby to być bardzo dziwnie interpretowane. Byłbym gotów zgłosić tę poprawkę jaką swoją. Czy można by było uzyskać na ten temat jakieś informacje? Proszę bardzo.

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze, za tę uwagę. Chcę powiedzieć, że jesteśmy bogatsi o to, co zostało powiedziane na odbytych już posiedzeniach dwóch komisji, o całą tę argumentację, choć niestety, chyba nie mieli państwo okazji jej słyszeć. Ale było to dosyć dokładnie omawiane między nami, padły określone argumenty. Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Chciałabym tylko uzupełnić tę opinię. Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia we wniosku mniejszości wniosła o skreślenie tych wyrazów, ale my zastanawialiśmy się nad tym głębiej, bo naszym celem jest jednak działanie dla dobra tej ustawy. Wniosek mniejszości Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia nie doprowadzi do osiągnięcia celu, który jest celem ustawy, ponieważ wracamy jakby do problematyki konieczności respektowania zapisów ustawy - Prawo działalności gospodarczej, do definicji, która jest sformułowana w sposób zdecydowany i ścisły, przy czym wyłączona jest tam pewna działalność dotycząca, mówiąc ogólnie, rolnictwa.

Aby brzmienie tego punktu było po prostu bardziej zręczne i bardziej prawidłowe, przygotowałam coś, dzięki czemu wyeliminowalibyśmy również pewną niezręczność w samej ustawie - Prawo działalności gospodarczej, w której pojawiają się wspólnicy spółki prawa cywilnego, którzy i tak są już objęci tą definicją, bo są to osoby fizyczne.

Plon tej pracy to określenie, że pod pojęciem przedsiębiorcy należy rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną oraz niemającą osobowości prawnej spółkę prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu, podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, jak również działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego.

Czy są na ten temat uwagi?

Ja bym tylko dodał, że byłby to po prostu inny, bardziej zręczny sposób rozwiania tej wątpliwości, bo byłoby dziwne formułowanie w ustawie o europejskich radach zakładowych jakiejś własnej definicji działalności gospodarczej, która jest wbrew konstytucji. Poza tym, jeśli chodzi o prawo działalności gospodarczej, mogłyby być po prostu problemy i nie realizowałoby to treści dyrektywy.

Ja akurat, nie znając sprawozdań pozostałych komisji, przygotowałam poprawki, które jak się okazało, kiedy zajrzałam do sprawozdań, już tam były. Ale nie widzę żadnych przeszkód, żeby nasza komisja również zgłosiła niektóre z tych poprawek, jeśli senatorowie uznają je za zasadne. Ja chciałabym wówczas zgłosić trzy poprawki, które są wśród propozycji innych komisji.

Następnie w art. 2 pkt 8 wyraz "powołaną" należy zastąpić wyrazem "utworzoną", na co zwróciło uwagę Biuro Legislacyjne. Uważam, że jest to bardzo zasadna poprawka. Również w art. 5 ust. 2 wyraz "powołaniu" należy zastąpić wyrazem "utworzeniu". Dziękuję.

Panie Przewodniczący, po konsultacji z przedstawicielem centrali związkowej i przeanalizowaniu pojęć, które zostały nam przez panie przybliżone, wycofuję się z tej koncepcji, by ust. 2 w art. 8 zrównać z ust. 5. Niech tak zostanie, bo jest tam mowa o radach zakładowych, a te rady dotyczą różnych, powiedzmy sobie, przedsiębiorstw: małych, niewielkich itd. Trzeba je więc przywrócić, że tak powiem, do ust. 5.

(Senator Zygmunt Cybulski: Nie składam, dziękuję. Sprawa jest zamknięta).

Czyli mamy na razie na stole jedną moją poprawkę, dotyczącą działalności gospodarczej, i trzy poprawki pani senator Ferenc.

Jeśli można, zgłosiłbym inną wersję drugiej poprawki Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia, tyle że w tej chwili, tak na gorąco...

(Zastępca Przewodniczącej Zbigniew Kulak: Inaczej sformułowaną?)

Oczywiście, jest to sformułowanie, które mówi o tym samym, tylko w sposób nieco inny, wydaje nam się, że bardziej prawidłowy, dostosowany do polskiego systemu prawnego. Bo ten dodatkowy głos w praktyce... To znaczy w tym momencie nie ma wątpliwości, że chodzi o to, czyj głos przesądza, czyli nie ma takiej kwestii jakby technicznej, która mogłaby się wydawać niezrozumiała.

(Senator Bernard Drzęźla: Dobrze, dziękuję uprzejmie.)

(Senator Bernard Drzęźla: Sformułowanie zajęłoby mi trochę czasu. Tam chodziło ewidentnie o...)

Czy mogłabym o coś zapytać panią senator? Poprawka dotycząca instytucji powołania, mająca na celu jej zniesienie, musi być właściwie rozpisana na więcej poprawek w związku z konsekwencją terminologiczną. W stanowisku Komisji Ustawodawstwa i Praworządności odnosi się ona nie tylko do rady, ale również do ekspertów i do terminologii powoływania prezydium. Czy pani senator byłaby skłonna zaproponować całą grupę tych poprawek? Bo to byłoby chyba bardziej całościowe działanie.

(Senator Genowefa Ferenc: Tak, oczywiście. Tak.)

Wobec tego przystąpimy teraz do uporządkowania naszego stanowiska. Proszę Biuro Legislacyjne o pomoc, żebyśmy przeprowadzili te głosowania w należytej kolejności. Pierwszy wniosek dotyczyłby działalności gospodarczej, czyli zapisu o wszelkich innych formach działalności gospodarczej. Chodzi o to, żeby z niego zrezygnować. Poprawka jest w takim brzmieniu, jak odczytałem...

Zaproponowałam, żeby tytuł brzmiał: ustawa o europejskich radach zakładowych.

Poprawka druga dotyczy wobec tego przedsiębiorców i określa ona, że pod pojęciem przedsiębiorcy należy rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną oraz niemającą osobowości prawnej spółkę prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu, podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, jak również działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego. Takie byłoby brzmienie tej poprawki.

Dziękuję bardzo. Przyjęta jednogłośnie.

Teraz byłaby pora na wnioski pani senator Ferenc, które zostały zgłoszone, dotyczące terminu "powołanie" i zastąpienia go terminem "utworzenie" ze wszystkimi konsekwencjami, które - jeśli państwo nie mieliby nic przeciwko temu - przyjęlibyśmy według stanowiska Komisji Ustawodawstwa i Praworządności. A więc możemy to zrobić w jednym głosowaniu.

Już jestem gotowy. W art. 1 ust. 1 w zdaniu pierwszym wyrazy "sposoby informowania pracowników i konsultacji z pracownikami" zastępuje się - na razie powtarzam poprawkę Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia - wyrazami "inne sposoby realizacji prawa pracowników do informacji i konsultacji" oraz wykreśla się przecinek i wyrazy "w celu realizacji prawa pracowników do informacji i konsultacji".

Dobrze. Jest to na gorąco wygłoszony wniosek, więc nie mamy go na piśmie. Czy przedstawiciele rządu mieliby na ten temat swoje zdanie, tak na gorąco?

(Senator Bernard Drzęźla: Po prostu powtarza się tu dwa razy w jednym zdaniu sformułowanie "sposoby realizacji prawa pracowników do informacji i konsultacji".)

Tak na gorąco mogę powiedzieć, że mamy do czynienia z przepisem, który jest zawarty w rozdziale "Przepisy ogólne". Z racji techniki legislacyjnej zawsze, a przynajmniej z reguły, w przepisach w art. 1 określa się cel wprowadzenia ustawy. Moim zdaniem wyrazy "w celu realizacji prawa pracowników do informacji i konsultacji" powinny się więc tutaj znaleźć, zwłaszcza to słowo "cel". Poza tym, według mojej oceny, właśnie poprawka Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia była niezrozumiała, bo dany zwrot tłumaczyła właśnie poprzez ten zwrot.

W związku z tym po prostu podtrzymałbym zapis, który jest obecnie. On naprawdę nie niesie ze sobą jakichś ścisłych norm, sankcji czy dyspozycji. On po prostu wyjaśnia - moim zdaniem, w precyzyjny sposób - cel tej ustawy, określając, po co są te zasady, w jakim celu mają być ustanowione. Dlatego ja bym podtrzymał ten artykuł w brzmieniu przedłożonym przez rząd.

Owszem, nie mam nic przeciwko temu. Ale gdyby przypadkiem poprawka Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia miała zostać przyjęta, to art. 1 brzmiałby następująco: ustawa określa zasady tworzenia i funkcjonowania europejskich rad zakładowych oraz inne sposoby realizacji prawa pracowników do informacji i konsultacji w przedsiębiorstwach i grupach przedsiębiorstw, których działalność ma zasięg wspólnotowy, w celu realizacji prawa pracowników do informacji i konsultacji. Nawiązuję tu do poprawki Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia.

Chcę powiedzieć, że pan senator bardzo słusznie zauważył pewien zgrzyt w brzmieniu tego artykułu, bardzo słusznie pan to wychwycił. Mogę też wypowiedzieć się na temat poprawki Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Została ona przyjęta w jak najlepszej wierze, w celu udoskonalenia ustawy, przy czym wersja, którą przyjął Sejm, zachowuje w tym przepisie całą materię ustawy, a więc sposób funkcjonowania w dwóch trybach - z radami zakładowymi oraz bez potrzeby ich powoływania, tworzenia czy konstytuowania, a także trzeci element, czyli sposób informowania pracowników ustalony w trybie porozumienia. Bez tej poprawki sformułowanie "w celu realizacji" dobrze ujmuje i zachowuje istotę oraz przedmiot tej ustawy.

Z przykrością więc muszę powiedzieć, że ta poprawka, dążąca do pewnego poprawienia, niezupełnie...

(Senator Bernard Drzęźla: Ona go po prostu psuje. Tak, oczywiście, zgadzam się, że pierwotny zapis jest bardziej poprawny.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jesteśmy więc blisko końca posiedzenia. Oczywiście, gdyby w tym momencie chciał się pan do tego ustosunkować, choć niekoniecznie...

Powiem tylko, że mam oficjalne upoważnienie do reprezentowania rządu. Nie wiem, które stwierdzeniem pani senator odebrała jako moje osobiste zdanie, a nie zdanie gremium, które reprezentuję.

Pozwolę sobie zaprezentować to, cośmy dzisiaj "wyprodukowali", podczas obrad plenarnych. Dziękuję bardzo.