Na swym posiedzeniu, zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, Komisja Spraw Unii Europejskiej zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych Unii Europejskiej:

- Wnioski nierozpatrywane sygnatura Rady UE 14686/04, 13826/04, 15147/04, 15198/04, 14951/04, 15151/04, 15570/04, 16040/04, COM (2004) 776, COM (2004) 779.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przyznawania licencji przymusowych na patenty dotyczące wytwarzania produktów farmaceutycznych przeznaczonych na wywóz do krajów, w których występują problemy związane ze zdrowiem publicznym COM(2004) 737 wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 14209/04.

Referent: senator Jerzy Smorawiński.

- Wniosek dotyczący inicjatywy Królestwa Belgii mającej na celu przyjęcie przez Radę decyzji ramowej w sprawie uznawania i realizacji w Unii Europejskiej zakazów wynikających z wyroków za przestępstwa na tle seksualnym popełnione na dzieciach wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 14207/04.

Referent: senator Henryk Dzido.

-- Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie podpisania i prowizorycznego stosowania protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej, w związku z akcesją Republiki Czeskiej, Republiki Estonii, Republiki Cypru, Republiki Węgier, Republiki Łotwy, Republiki Litwy, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej,

- Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Państwem Izrael z drugiej, w związku z akcesją Republiki Czeskiej, Republiki Estonii, Republiki Cypru, Republiki Węgier, Republiki Łotwy, Republiki Litwy, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej,

Proposal for a Council Decision on the conclusion of a Protocol to the Euro-Mediterranean Agreement between the European Communities and their Member States, of the one part, and the State of Israel, of the other part, to take account of the accession of the Czech Republic, the Republic of Estonia, the Republic of Cyprus, the Republic of Hungary, the Republic of Latvia, the Republic of Lithuania, the Republic of Malta, the Republic of Poland, the Republic of Slovenia, and the Slovak Republic to the European Union COM(2004) 754, wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 15060/04.

Referent: senator Andrzej Anulewicz.

- Raport Komisji do Rady dotyczący systemu kwot produkcji skrobi (Report from Commission to the Council on the quota system for the production of patato starch).

Wniosek Rady zmieniający rozporządzenie Rady Nr 1868/04 ustanawiające kwoty produkcji skrobi (Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 1868/94 establishing a quota system in relation to the production of patato starch) COM(2004) 772 wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie, sygnatura Rady UE 15732/04.

Resort wiodący: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, w wyniku negocjacji akcesyjnych Polsce przyznano na rok gospodarczy 2004/05 kwotę produkcji skrobi na poziomie 144 985 ton. Przyznany poziom kwoty produkcji skrobi ziemniaczanej wyliczono na podstawie danych produkcyjnych z lat 1999/2000-2001/02, kiedy to zakłady wytwarzające skrobię, ze względu na niekorzystne warunki klimatyczne w roku 1999 oraz trwające procesy restrukturyzacyjne, znacznie ograniczyły jej produkcję.

Biorąc pod uwagę potencjał produkcyjny zakładów przetwórczych, który jest na poziomie 200-220 tys. ton skrobi ziemniaczanej, oraz wielkość produkcji skrobi w latach 2002/2003 i 2003/2004 odpowiednio 165 i 176 tys. ton, a także konieczność ograniczenia produkcji z uwagi na przyjęty limit w roku 2004/05, kwota produkcji skrobi ziemniaczanej dla Polski powinna być wyższa od projektowanej i wynosić 180 000 ton.

Jednocześnie, z uwagi na brak wykorzystania kwot produkcji w wielu krajach UE, podwyższenie limitu produkcyjnego skrobi ziemniaczanej dla Polski nie będzie prowadzić do przekroczenia wspólnotowej kwoty produkcji. W latach 1998/99-2003/04 produkcja skrobi ziemniaczanej w krajach UE 15 wahała się w granicach 1849,7-1461,9 tys. ton, co oznacza, że była ona średnio o 7% niższa od obowiązujących limitów produkcyjnych.

Przyznanie Polsce kwoty produkcji skrobi w postulowanej wysokości 180 tys. ton w sposób bezpośredni i bardzo korzystny wpłynęłoby na rynek pracy, konkurencyjność zewnętrzną i wewnętrzną oraz rozwój regionów. Obecnie przemysł skrobiowy w Polsce zatrudnia na stałe około 2000 osób w 13 zakładach. Przedsiębiorstwa te zlokalizowane są głównie w regionach kraju, które objęte są strukturalnym bezrobociem. Otrzymanie kwoty w wysokości 180 tys. ton pozwoliłoby na utrzymanie dotychczasowych oraz możliwość powstania nowych miejsc pracy w rejonach działania zakładów, a także przyczyniłoby się do dalszego rozwoju tych regionów.

Polski przemysł skrobiowy, z uwagi na rosnące zapotrzebowanie rynku krajowego, poczynił nieodwracalne i bardzo kosztowne inwestycje, dostosowując się do wymogów Unii Europejskiej. Przedsiębiorstwa produkujące skrobię ziemniaczaną i jej pochodne mogą w ciągu kampanii produkcyjnej przerobić ok. 1,1-1,2 mln ton ziemniaków skrobiowych, co pozwala uzyskać ok. 200-220 tys. ton skrobi ziemniaczanej.

Ziemniaki skrobiowe produkowane są na słabych glebach, w gospodarstwach uprawiających żyto. Z uwagi na wykreślenie żyta z listy zbóż objętych zakupami interwencyjnymi jego ceny w bieżącym roku spadły w Polsce do poziomu 69-75 euro/t i są na poziomie 69-73% ceny interwencyjnej. Z tego też względu utrzymywanie limitu produkcji skrobi na tak niskim poziomie, przy jednoczesnym braku wsparcia rynku żyta, prowadzi do pogarszania się sytuacji finansowej gospodarstw prowadzących działalność rolniczą na słabych glebach, a co za tym idzie ograniczanie im możliwości korzystania ze wspólnotowych środków finansowych przeznaczonych na rozwój i restrukturyzację gospodarstw.

- refundacje eksportowe - ok. 1,3 mln euro (30 000 t skrobi x 43,47 euro/t),

- refundacje eksportowe - ok. 1,3 mln euro (30 000 t skrobi x 43,47 euro/t),

Szacuje się, że w roku gospodarczym 2006/07 stawka płatności uzupełniających dla plantatorów ziemniaków skrobiowych zwiększy się o ok. 6% w stosunku do roku gospodarczego 2005/2006. Wobec powyższego wysokość dopłat przeznaczona na te płatności będzie wynosić ok. 8,7 mln euro ( 144 985 x 60,41 euro/t) przy wysokości kwoty 144 985 ton i ok. 10,9 mln euro (180 000 x 60,41 euro/t) przy wysokości kwoty 180 000 ton (wzrost o mniej więcej 25%).

Przy kwocie produkcji skrobi w wysokości 180 000 ton powierzchnia upraw ziemniaków zwiększyłaby się o mniej więcej 6 tys. ha w porównaniu z kwotą 144 985 ton.

180 000 000 kg x 1,50 zł = 270 000 000 zł

W opinii przyjętej przez Komisję Spraw Unii Europejskiej nie wyrażono poparcia dla projektu rozporządzenia Rady Unii Europejskiej. W opinii komisji, przedłużenie na kolejne lata kwoty produkcji skrobi w wysokości 144 985 ton ograniczyłoby perspektywę rozwoju tego sektora i wykorzystania jego potencjału produkcyjnego, a co za tym idzie - spowodowałoby zmniejszenie liczby miejsc pracy. Podwyższenie natomiast kwoty produkcji skrobi dla Polski do postulowanej wysokości 180 000 ton korzystnie wpłynęłoby na rynek pracy, konkurencyjność zewnętrzną i wewnętrzną oraz rozwój regionów.