Mamy do rozpatrzenia poprawki - te, które już prezentowaliśmy, oraz zgłoszone w trakcie debaty senackiej. Jest ich czterdzieści siedem. Mam następującą propozycję: po pierwsze, panie przygotowały sugestie, dotyczące pewnych modyfikacji, których wysłuchamy kolejno w odpowiednim momencie. Po drugie, żeby przyspieszyć naszą pracę, przyjmijmy taki tryb, że jeżeli dojdziemy do naszej poprawki, nad którą już raz głosowaliśmy, i nikt nie będzie miał obiekcji, to od razu, bez dyskusji, głosujemy nad nią ponownie i idziemy dalej. Nad niektórymi naszymi poprawkami będziemy jednak musieli się jeszcze zastanowić, a nawet wprowadzić autopoprawki.

Właśnie tych poprawek mogłaby ewentualnie dotyczyć autopoprawka komisji, ponieważ po konsultacji z Państwową Komisją Wyborczą okazało się, że zawarte w tej chwili w ustawie przepisy są niejednolite jeżeli chodzi o pełnomocników wyborczych, i nasze mechaniczne zastąpienie pełnomocników komitetów wyborczych pełnomocnikami wyborczymi, czy pełnomocnikami pogłębiłoby ten bałagan, zaś konieczne zmiany na pewno wykraczałyby poza zakres kompetencji Senatu. Dlatego proponujemy zmodyfikowanie poprawki pierwszej w taki sposób, żeby ograniczyć ją do zmian w art. 66 ust. 2 i w art. 71 ust. 5. Są to regulacje związane z przepisami karnymi i musi w nich występować pełnomocnik wyborczy komitetu wyborczego, ponieważ tak jest on nazywany w przepisach karnych. Proponujemy także zrezygnowanie z poprawki jedenastej.

Proponowałabym, żeby komisja wycofała się z poprawki jedenastej. Poprawkę pierwszą zastąpiłyby dwie poprawki do art. 66 ust. 2 - po wyrazie "pełnomocnika" dodaje się wyraz "wyborczego" - oraz w art. 71 ust. 5 - po wyrazie "pełnomocnicy" dodaje się wyraz "wyborczy". Jest to ograniczenie poprawki do tych dwóch przepisów w taki sam sposób, tylko w innym miejscu zapisane.

Potraktowalibyśmy to jako autopoprawkę. Następny byłby wniosek o wycofanie poprawki jedenastej.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Tak.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Teraz znów odwołuję się do pań, bo w takim razie mamy poprawki pierwszą i jedenastą. Do pozostałych nie zgłaszałyście panie uwag?

W tej sytuacji, gdy odrębnie potraktowaliśmy poprawkę pierwszą i jedenastą, poddaję pod głosowanie pozostałe trzy poprawki: ósmą, dziesiątą i szesnastą.

Rozważaliśmy to już wczoraj na posiedzeniu komisji.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę chętnych.

Przechodzimy do poprawki trzeciej. Jest to poprawka senatorów Bieli i Szafrańca.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To jest poprawka, która umożliwia tworzenie koalicji wyborczych organizacji społecznych i stowarzyszeń. Czyli nie chodzi tutaj koalicje partii i stowarzyszeń bądź organizacji społecznych, a organizacji i stowarzyszeń.

Dobrze, ale jaka jest tu różnica w stosunku do tekstu? W nim taka możliwość jest przewidywana.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, ona była w trochę innym kontekście. Omawiana była pierwotna wersja.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, nie. Była omawiana poprawka pana senatora Janowskiego.

(Poseł Witold Gintowt-Dziewałtowski: Tak, rozumiem.)

Poddaję ją pod głosowanie.

Ta poprawka doprecyzowuje uregulowania prawne, dotyczące nazw komitetów wyborczych zarówno partii politycznych, jak i organizacji, oraz wyborców. Chodzi o to, żeby precyzyjnie określić nazwę tych komitetów, tak by stanowiła ona pewnego rodzaju odróżnienie.

Jest to poprawka powstała we współpracy z Państwową Komisją Wyborczą. Dlatego nie odwołuję się do pana ministra, bo jest on jej współautorem.

To jest poprawka, która też powstała na bazie debaty w komisji. Wiąże się ona z określeniem uproszczonych warunków powoływania komitetów wyborczych w wyborach przedterminowych i w wyborach do nowych rad w związku ze zmianami w podziale administracyjnym kraju.

Proszę bardzo.

(Senator Apolonia Klepacz: Proponuję, ażebyśmy...)

Tak. Wczoraj, po posiedzeniu komisji, przeczytałam dokładnie jeszcze raz ustawę i nasunęła mi się taka wątpliwość w kwestii oznaczenia pochodzenia materiałów wyborczych: czy powinno to być oznaczenie, że pochodzą one imiennie od kandydata, czy od komitetu wyborczego? W tej chwili mamy takie zapisy, że de facto komitet wyborczy zgłasza kandydatów, i za jego zgodą wszyscy kandydaci mogą organizować wiece i publikować materiały. Za nieprzestrzeganie zasady zgody komitetu wyborczego grożą sankcje. Myślę, że sformułowanie, że chodzi tu o komitet wyborczy, który ponosi tę odpowiedzialność, byłoby bardziej precyzyjne.

Co na to Biuro Legislacyjne?

To uzasadnienie jest słuszne, ponadto te poprawki wskazują, że tylko materiał wyborczy pochodzący od komitetu wyborczego musi zawierać wyraźne oznaczenie tego komitetu. Można to odczytywać też w taki sposób.

Czy nasi goście chcą zabrać głos? Kieruję to pytanie do pana ministra i pana posła.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...chociażby upoważnienie przez pełnomocnika wyborczego osoby kandydata do emisji materiałów wyborczych. Przy takim zapisie to będzie powodowało komplikacje i wydaje mi się, że wyrazy "od kogo" są jednak bezpieczniejsze.

(Senator Mieczysław Janowski: Czy można, Panie Przewodniczący?)

Mam pytanie do Biura Legislacyjnego: czy mamy gdzieś słowniczek definiujący pojęcie "materiały wyborcze"? Jeżeli nie, to materiałem wyborczym jest również ogłoszenie wójta czy burmistrza o wyborach. Tam nie ma komitetów, ale są materiały wyborcze, bo określenie kalendarza jest związane z wyborami.

(Senator Apolonia Klepacz: Wtedy już jest szerszy zakres...)

Wtedy jest szerszy zakres tego pojęcia, tak jak mówił pan poseł.

(Senator Apolonia Klepacz: W słowniczku na pewno nie ma określenia "materiały wyborcze".)

Co pani senator na to?

Kto jest za jej przyjęciem?

Szesnasta poprawka, również komisji.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czy pan senator jako jeden z autorów chce zabrać głos?

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (1)

Wobec tego poddaję je pod głosowanie.

Jednogłośnie za.

Nad poprawkami dwudziestą czwartą i trzydziestą ósmą, też poprawkami komisji, należy głosować łącznie. Były one już rozpatrywane i głosowaliśmy nad nimi.

Przechodzimy dalej. Mamy teraz cały zespół poprawek komisji: dwudziestą piątą, dwudziestą siódmą, trzydziestą dziewiątą i czterdziestą pierwszą.

Nad kolejnymi poprawkami, komisji: dwudziestą ósmą i czterdziestą drugą, również należy głosować łącznie.

Teraz poprawka dwudziesta dziewiąta, która wyklucza poprawkę trzydziestą. Dotyczy ona dyskutowanego dzisiaj zapisu.

(Senator Mieczysław Janowski: Tak.)

Przypomnę, że chodzi tutaj o to, iż obowiązek gromadzenia środków pieniężnych przez partię polityczną na rachunkach bankowych ma nie dotyczyć pewnych kwot pochodzących ze składek członkowskich. Uważamy, że powinien pozostać zapis dotychczasowy mówiący, że partia polityczna ma obowiązek gromadzić wszystkie środki na rachunkach bankowych, bez żadnych wyjątków. Jest to zgodne z zasadą przejrzystości, o której tyle razy tutaj mówiliśmy.

Przypomnę tylko wczorajszą naszą dyskusję. Ta kwestia została zasygnalizowana przez panią mecenas. Chodzi o to, że ten zapis dotyczy najniższych ogniw partii.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Myślę, że ten zapis jest dobry, bo partia i tak musi się rozliczyć i ze składek, i z wydatków. Jednak w przypadku kół, czy podstawowych ogniw jest problem taki, że każde pieniądze, nawet dziesięć czy dwadzieścia złotych, trzeba przelewać na konto. Przyznam, że osobiście mam już dosyć podpisywania co chwilę czeków na najdrobniejsze kwoty. Tu nie chodzi o ukrycie jakichś pieniędzy. Według mnie, jest to usprawnienie, szczególnie dla małych partii i podstawowych ogniw partyjnych. Dziękuję.

Istnieje, Pani Senator, instytucja zaliczki, którą można wziąć. Potem pani ją rozlicza i wszystko jest czyste. Oczywiście państwo rozstrzygniecie, ale ja bronię zasady jasności i przejrzystości. Dziękuję.

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: To jest takie pogotowie.)

Panie Pośle, nie zrozumieliśmy się. Jeżeli ktoś ma pieniądze w banku, pobiera je i są one przeznaczone na działalność bieżącą, to je rozlicza i nie ma problemu. Ale państwo uważacie inaczej.

Założeniem tego przepisu jest ułatwienie działania małym ogniwom partyjnym.

Kto z państwa, pań i panów, senatorów jest za przyjęciem poprawki dwudziestej dziewiątej? (1)

Wobec tego przechodzimy do głosowania nad poprawką trzydziestą, komisji.

Kolejna poprawka, trzydziesta pierwsza, wyklucza poprawki komisji: trzydziestą drugą - drugą poprawkę grupy senatorów - trzydziestą trzecią oraz trzydziestą czwartą, też komisji.

Panie Przewodniczący, poprawka trzydziesta pierwsza wyklucza z ustawy tematy, które zostały dodane i które dotyczą ordynacji wyborczej do Sejmu i do Senatu.

Chodzi o to, żeby po prostu skreślić cały artykuł dotyczący tej kwestii. Rozumiemy, o co tu chodzi - o metodę liczenia. Dziękuję.

Poprawka trzydziesta trzecia dotyczy tego samego tematu i polega na skreśleniu pktu 2.

Kto jest za jej przyjęciem? (1)

W tej sytuacji przechodzimy do głosowania nad poprawką czwartą, komisji.

Poprawki: trzydziesta ósma, trzydziesta dziewiąta, czterdziesta, czterdziesta pierwsza i czterdziesta druga już były. Jesteśmy przy poprawce czterdziestej trzeciej, która wyklucza głosowanie nad poprawkami: czterdziestą czwartą, czterdziestą piątą, czterdziestą szóstą i czterdziestą siódmą. Dotyczy ona całego art. 5 i mówi o jego skreśleniu w całości.

Kolejna poprawka, czterdziesta czwarta, mówi o częściowym skreśleniu ust. 2, zaś czterdziesta piąta zachowuje ten artykuł z tym, że proponuje zwiększenie odsetka do 50%.

Jest tu pewne zazębienie i na to chciałbym zwrócić uwagę. Jednocześnie chciałbym zadeklarować własne poparcie dla jednej z tych poprawek. To zazębienie polega na tym, kiedy gdybyśmy przyjęli poprawkę czterdziestą piątą - proszę śledzić to, co mówię - to jej przyjęcie rzutowałoby na zmianę redakcji albo poprawki czterdziestej szóstej, albo czterdziestej siódmej, bo one są alternatywne.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chciałbym zadeklarować poparcie dla tej zmiany i przyjęcia zwiększonego odsetka 50%. Czynię to zresztą w imieniu licznego grona członków formacji, którą reprezentuję. Doszliśmy do wniosku, że faktycznie czynimy tutaj pewne ustępstwo chroniąc w tej chwili ugrupowania, które zabiegały o taką zmianę, ale nie chcemy iść zbyt daleko. Chodzi po prostu o to, żeby było to dotkliwe. To jest moje osobiste zdanie, ale będę te poprawki poddawał kolejno pod głosowanie, żebyście państwo w tej sprawie wyrazili swoje własna opinię.

Proponowałabym niemerytoryczną autopoprawkę do poprawki czterdziestej szóstej, czyli poprawki pana senatora Spychalskiego. Chodzi o rozbicie treści, zawartej w ust. 2, na lit. a i lit. b tak, żeby lit. a dotyczyła tylko zastąpienia wyrazów "w art. 5 ust. 2". Tych wyrazów będzie dużo, bo prawie cały ten ustęp, do momentu, kiedy mówi się, że subwencja zostanie pomniejszona. W lit. b wyrazy "10% " zastępuje się wyrazami "30%". I wtedy przyjęcie poprawki czterdziestej piątej wykluczyłoby poprawkę czterdziestą szóstą, ale tylko w zakresie lit. b. Mimo tej uwagi, że przyjęcie poprawki czterdziestej piątej zmodyfikuje treść poprawki czterdziestej szóstej, trudno byłoby to zapisać. Chodzi o to, w jakim zakresie ona jest poparta, a w jakim nie.

Panie Przewodniczący, ponieważ ta poprawka jest wypadkową dyskusji, przychylam się do tego wniosku, jeżeli nad nią mielibyśmy głosować w taki sposób.

A więc rozumiem, że zgłasza pan autopoprawkę, bo takie prawo przysługuje panu jako autorowi, i rozbija swoją poprawkę na dwie lit. a i lit. b, przy czym lit. b dotyczy tego odsetka - to już panie zredagują. Wobec tego, głosując nad tą poprawką, będziemy odrębnie głosowali nad lit. a i lit. b. Tak?

(Głos z sali: W zestawieniu ogólnym będzie numeracja ciągła?)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chciałbym zwrócić uwagę na to, że poprawka czterdziesta piąta de facto polegałaby tylko na zmniejszeniu wysokości dotacji przysługującej za 2003 r., zaś poprawki czterdziesta szósta i czterdziesta siódma dotyczą roku 2002, a zatem intencja komisji dotyczyła roku 2002.

Faktycznie poprawka czterdziesta piąta odnosi się do tekstu sejmowego - tam jest rok 2003, a my w poprawce czterdziestej siódmej jesteśmy w roku 2002.

Formalnie rzecz biorąc, najlepiej będzie, jeżeli pan senator Spychalski wprowadzi autopoprawkę, jeżeli jest taka wola oczywiście. Potem można odrzucić poprawkę czterdziestą piątą, a przyjąć czterdziestą szóstą. To byłaby formuła najprostsza.

Przyjmujemy to jako pańską autopoprawkę.

Wobec tego poddaję pod głosowanie poprawkę czterdziestą trzecią - skreślenie art. 5.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki? (0)

Poprawka czterdziesta piąta. Rozumiem, że w tej sytuacji naszą intencją - bo mówimy tu o intencji - jest przyjęcie naszej redakcji, z obniżeniem tego odsetka, czyli 50%. Pan senator Spychalski zgłasza, że w jego poprawce będzie 50%.

Pan senator przychyla się do tego wniosku, z tym, że dla jasności tekstu zachowujemy treść, czyli odnosimy się do roku 2002. Tak?

(Głos z sali: Tak.)

W takim razie, Szanowni Państwo, w związku z tą autopoprawką merytoryczną, trzeba najpierw głosować nad poprawką czterdziestą szóstą, jako dalej idąca, gdyż ona po prostu wykluczy czterdziestą piątą.

Poddaję pod głosowanie poprawkę czterdziestą szóstą z autopoprawką, że ten odsetek wynosi 30%. Czyli tej treści nie rozbijamy na dwa punkty.

Jednogłośnie za.

Tym samym została skonsumowana częściowo ta poprawka i nie poddajemy jej pod głosowanie. Jednocześnie jej przyjęcie wykluczyło głosowanie nad poprawką czterdziestą siódmą.

Proponuję, żeby w takiej sytuacji komisja wycofała swoją poprawkę czterdziestą siódmą. Chodzi o to, żeby nie poddawać jej pod głosowanie na posiedzeniu Senatu.

Dziękuję bardzo, dziękuję państwu.