1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Otwieram wspólne posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej. Ustaliliśmy z panem przewodniczącym, że tę część posiedzenia poprowadzę ja. Mówię o tej części, bo dla naszej komisji jest to pierwsze posiedzenie; potem mamy jeszcze dwa dalsze. Przystępujemy więc od razu do pracy.

Zacznę może od sposobu procedowania. Jak państwo pamiętają, pierwszą poprawkę, tę w druku żółtym, zaakceptowały już obydwie komisje na poprzednim posiedzeniu. W tej chwili mamy jeszcze tylko poprawkę, którą zgłosił pan senator Szafraniec.

Państwo wiedzą i pamiętają - a te osoby, którym umknęła ta informacja chcę poinformować - że poprawka pana senatora Szafrańca dotyczy art. 11 ust. 1. Art. 11 ustawy odnosi się do przypadku, w którym obywatelowi Unii Europejskiej i członkowi jego rodziny można odmówić zezwolenia na pobyt lub zezwolenia na pobyt czasowy. Tu nie chodzi zezwolenie na wjazd na terytorium Polski. Ten artykuł dotyczy sytuacji, kiedy jakaś osoba ubiega się o zezwolenie na pobyt dłuższy niż trzy miesiące. Art. 11 precyzuje to następująco: odmowa jest dopuszczalna ze względu na konieczność ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia publicznego - to jest w zestawieniu z art. 12 - lub ze względu na zagrożenie dla bezpieczeństwa i obronności państwa.

Pan senator Szafraniec, którego nie ma tutaj, więc ja jestem adwokatem tej poprawki - mam na myśli tylko to, że dostarczam państwu informacji - proponuje, aby zwrot: "ochrony zdrowia publicznego" zastąpić wyrazami: "ochrony zdrowia i moralności publicznej". Czyli jest tu nacisk na moralność publiczną, która miałaby być przesłanką uzasadniającą odmowę udzielenia zezwolenia na pobyt lub zezwolenia na pobyt czasowy.

W tej sytuacji chciałabym prosić przedstawicielkę Biura Legislacyjnego, aby zechciała nam wyjaśnić kwestię porównując te przepisy z przepisami ustawy o cudzoziemcach z 1997 r., na które powoływał się pan senator zgłaszając swoją poprawkę.

Pozwoliłam sobie sprawdzić w ustawie o cudzoziemcach, jakie są przesłanki odmowy wydania wizy lub odmowy wjazdu na terytorium Polski, jak również odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się cudzoziemcowi. Tam jest oczywiście więcej przesłanek, ale jest wśród nich także taka, która nas interesuje.

Można odmówić wydania wizy lub wjazdu na terytorium Polski, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 9, między innymi wtedy, kiedy wjazd lub pobyt cudzoziemca są niepożądane ze względu na inne zagrożenia dla bezpieczeństwa i obronności państwa albo z uwagi na konieczność ochrony ładu i porządku publicznego.

Podobnie sformułowana jest przesłanka dotycząca odmowy udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, co reguluje art. 23 ust. 2, który stanowi, że można odmówić udzielenia zezwolenia na osiedlenie się, jeżeli wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrona porządku publicznego.

Innymi słowy należy stwierdzić, że nie pojawia się tutaj przesłanka ochrony moralności publicznej. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Proszę o odniesienie się do tej kwestii.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Chciałbym zaproponować, abyśmy nie rozwijali tej kwestii, bo niemożliwe jest ani wykonanie tego, co proponuje pan senator, ani zmierzenie w jakikolwiek sposób moralności osoby, która przyjeżdża. Czy chodzi o naruszanie szóstego i dziewiątego przykazania? Mogę tak domniemywać, znając wnioski pana senatora Szafrańca w innych sprawach. Jak można sprawdzić, czy ktoś mówi nieprawdę, bije żonę i dopuszcza się innych moralnych uchybień w swoim życiu? Sądzę, że jest to w ogóle dość absurdalna propozycja i proponuję, abyśmy byli przeciwko niej. Dziękuję.

Są dalsze głosy w dyskusji. Rozumiem, że króciutkie.

W kolejności: pan senator Jamróz, pan senator Kulak, pan senator Szafraniec...

(Senator Mieczysław Janowski: Senator Janowski.)

Przepraszam, Panie Senatorze, nie chciałam... Proszę nie traktować tego jako uchybienia.

Tam, gdzie mamy do czynienia z decyzją administracyjną, sfera swobodnego uznania musi być bardzo wąska. Klauzule, które są wymienione w omawianej ustawie, są oczywiste; każde państwo je stosuje. A wprowadzenie tej nowej klauzuli w praktyce spowodowałoby samowolę. Nie rozwijam tego od strony teoretycznej. Jestem oczywiście przeciw.

Też krótko. Jesteśmy jeszcze pod wrażeniem wypowiedzi pana senatora z trybuny senackiej; pamiętamy przedstawione w niej argumenty. Potem pojawiły się także argumenty przedstawiciela rządu, który od razu był zdecydowanie przeciw i wyrażał wiele wątpliwości z tym związanych.

Wydaje mi się, że szkoda czasu na dalsze rozwijanie debaty. Głosowanie powinno to rozstrzygnąć.

Dziękuję bardzo. Ja bym na to spojrzał może troszeczkę inaczej. Sprawy moralności publicznej mogą budzić takie zastrzeżenia. Chciałbym jednak zapytać przedstawicielkę Biura Legislacyjnego, czy pewne kwestie nie mieściłyby się w tych kategoriach ochrony ładu i porządku, o których pani wspomniała. Tutaj nie mówimy o tej indywidualnej ocenie itd., bo nie o to chodzi. Chodzi o coś, co byłoby tak zwanym - nie wiem - zgorszeniem publicznym czy czymś takim. To także jest bardzo trudno zmierzyć, ale w moim przekonaniu mieści się to w pewnym sensie w obszarze ochrony porządku i ładu publicznego, bo ktoś, kto postępuje wbrew pewnym zasadom zakłóca ów porządek publiczny.

Bardzo proszę.

(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)

Sądzę, że właśnie taką interpretację przyjmiemy w uzasadnieniu tej poprawki: że chodzi tu o takie przypadki, które jednocześnie są naruszeniem porządku publicznego. Jeśli ktoś się obnaża w miejscu publicznym, to nie tylko narusza zasady moralności, ale także wchodzi w konflikt z kodeksem karnym i za to odpowiada.

I te przypadki również są tutaj wyspecyfikowane. W związku z tym sądzę, iż przyjmiemy tę interpretację, którą zaproponował nam pan senator Janowski.

W takim razie proponuję, abyśmy głosowali nad poprawką zgłoszoną przez pana senatora Szafrańca.

Przy jednym wstrzymującym głosie połączone komisje odrzuciły poprawkę zgłoszoną przez pana senatora.

Na tym, proszę państwa, chyba kończy się nasza rola w związku z tą poprawką.

Teraz przejdziemy do poprawki drugiej. Jest to poprawka przyjęta wcześniej przez obie komisje.

Jak państwo pamiętają, chodzi po prostu o uzupełnienie dokumentacji, którą ma przedłożyć osoba ubiegająca się o zezwolenie na pobyt lub o zezwolenie na pobyt czasowy; aby można było w tych dokumentach uwzględnić także zaświadczenie osoby już zatrudnionej, która już wykonuje pracę.

Kto z państwa jest za wnioskiem, który porządkuje po prostu tę dokumentację? (15)

Jeszcze trzeba wyznaczyć sprawozdawcę komisji.

Jeżeli pani senator chce to sprawozdawać, to bardzo proszę. Proszę o wyznaczenie...