1. Rozpatrzenie ustawy o zmianach w organizacji i funkcjonowaniu centralnych organów administracji rządowej i jednostek im podporządkowanych oraz o zmianie niektórych ustaw (cd.).

Zaszła pewna zmiana i w związku z nią jesteśmy zmuszeni poczekać chwilę na legislatorów. (Rozmowy na sali)

Zanim zaczniemy procedować, przypomnę, że w naszym zestawieniu poprawek zdecydowaną większość stanowią poprawki merytoryczne, które zostały nam zaproponowane przez poszczególne komisje. Kiedy omawialiśmy te poprawki, używałem zwrotu "akceptujemy", nie oznaczało to jednak ich przyjęcia. Stąd dzisiaj wszystkie te poprawki poddamy pod głosowanie.

Chciałbym jeszcze powiedzieć, że wczoraj omówiliśmy poszczególne poprawki, co oczywiście wcale nie wyklucza takiej ewentualności, że możemy do tej czy innej poprawki wrócić albo tę czy inną zmienić. A to dlatego, że to my jako Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej jesteśmy upoważnieni do zaprezentowania Wysokiej Izbie stanowiska w sprawie tej ustawy. Poza tym jest kilka poprawek, które zrodziły się wczoraj na posiedzeniu komisji, względnie zostały dołączone do zestawienia. Wczoraj wyznaczyliśmy sobie czas na ich złożenie i myślę, że odrębnie ustosunkujemy się do nich.

Najpierw zajmiemy się tymi poprawkami, o których wyraziliśmy już nasze opinie. Skoro już wyraziliśmy nasze opinie na temat tych poprawek, proponuję, żebyśmy już dzisiaj do tego nie wracali, nie roztrząsali ich, chyba że któraś z nich budzi jakieś wątpliwości.

(Senator Mieczysław Janowski: Może ktoś z Biura Legislacyjnego tłumaczyłby, czego dotyczy dana poprawka.)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Panie Senatorze, może przed głosowaniem...)

(Senator Mieczysław Janowski: Trudno, zgłoszę to w trakcie posiedzenia...)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Nie wiedziałam, jakie ma pan...)

(Senator Mieczysław Janowski: Zgoda, nie złożyłem tego na piśmie.)

Mam prośbę do pani mecenas o pomoc w przeprowadzeniu tego głosowania. Aha, te skróty na marginesie oznaczają poszczególne komisje, prawda?

Tak. Tam, gdzie w zestawieniu na marginesie mamy skróty nazw komisji, są poprawki danych komisji, a tam, gdzie nie ma żadnego oznaczenia, są poprawki, które zostały zgłoszone na posiedzeniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Poprawka pierwsza. Zgłosiła ją Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych.

Ta poprawka ma na celu skreślenie przepisu, który odnosi się do likwidacji Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. Na ten temat odbyła się szersza dyskusja i myślę, że samo skreślenie tego przepisu niczego tutaj nie zmieni. Biuro Legislacyjne nie do końca ma pozytywny stosunek do takiego właśnie brzmienia poprawki.

Zgadza się, ta poprawka wywołała sporo dyskusji i emocji. Może tak dla formalności przypomnę, że poszczególne komisje skierowały poprawki bezpośrednio do mnie, stąd też będę je firmował swoim nazwiskiem. Ale wracając do tej pani uwagi...

Na poprzednim posiedzeniu komisji była mowa o tym, że Polskie Centrum Badań i Certyfikacji jest likwidowane z dniem 1 stycznia 2003 r. na mocy odrębnej ustawy. W założeniu i w zamyśle rządu jako projektodawcy ustawy celem było przyspieszenie likwidacji Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. Tak naprawdę nie jest to zbyt dobra nowelizacja tamtej ustawy. W ten sposób chciano znowelizować ustawę o systemie akredytacji. Mniej więcej od takich słów zaczyna się tytuł tamtej ustawy, która likwiduje Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. A więc to nie jest zupełnie tak, że ten przepis nie posiada treści normatywnej. Pozbawiony treści normatywnej jest ust. 3. W nim w ogóle nie ma mowy o żadnych odrębnych ustawach, na mocy których miałyby być w przyszłości z konkretną datą zniesione odpowiednie centralne organy administracji rządowej. W każdym razie była rozstrzygana kwestia, czy w ogóle ten ust. 3 powinien pozostać, bo samo skreślenie pktu 1 w ust. 2 niewiele zmieni.

Poszerzając tę wypowiedź, chciałbym powiedzieć, że wczoraj po posiedzeniu komisji odbyliśmy dość długą rozmowę z przedstawicielami Biura Legislacyjnego Senatu, kancelarii premiera i resortu spraw wewnętrznych. Zwrócono się do nas z prośbą o zaakceptowanie tego stanowiska, sugerując, że faktycznie musielibyśmy chyba zupełnie inaczej do tego podejść. Dobrze by było, gdyby ten zaproponowany zapis, który został zaaprobowany przez rząd, aczkolwiek budzi wątpliwości, pozostał. A to dlatego, że jego brak rodziłby dla autorów tej ustawy określone konsekwencje i w związku z tym zwrócono się do nas z prośbą, ażebyśmy tego zapisu nie ruszali.

Przyznam się, że nie zgłębiłem do końca istoty tej sprawy, bo było to dość zawiłe i skomplikowane, odwoływano się między innymi do tak zwanej ustawy matki i nie tylko. Skłonny jestem jednak przyjąć argumentację rządu w tej sprawie. Właściwie nie rozpatrujemy tego w kategoriach merytorycznych, lecz zastanawiamy się jedynie nad tym, czy w ogóle jest to zasadne; czy to aby nie jest nadmiar regulacji prawnej, bo i tak moglibyśmy w tej chwili do tego podejść. I przyznam się, że gdybyśmy z tego tytułu mieli się narazić na niedostatek tychże regulacji, osobiście byłbym raczej skłonny zachować to stanowisko rządu.

Czy w tej sprawie może ktoś z państwa chce jeszcze zabrać głos? Przypomnę, że to wywołało sporo dyskusji na forum całej komisji. W nich uczestniczyli obydwoje przedstawiciele Biura Legislacyjnego i tak właściwie to tej dyskusji nie doprowadziliśmy do końca. Mogę jedynie powiedzieć, czym ja się kieruję. W tej kwestii może być nadregulacja, ale nie chciałbym, żebyśmy tym samym skreśleniem doprowadzili do jakiejś tam komplikacji czy potrzeby nowelizowania innych dokumentów, bo wtedy mielibyśmy właśnie do czynienia z taką sytuacją. Zachowując zaś ten zapis, nie będzie takiej potrzeby. Tym samym w swoim wywodzie opowiedziałem się przeciwko tej poprawce.

Czy w związku z tą sprawą ktoś z państwa miałby jakieś pytania, wątpliwości? Pani mecenas jeszcze...

(Senator Mieczysław Janowski: Dodam tylko, że będę zgłaszał wniosek dotyczący skreślenia ust. 2 i 3, ale to później.)

Myślę, że skoro to będzie osobny wniosek, możemy go teraz sobie podarować.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki pierwszej? (0)

Kto się wstrzymał od głosu? (2)

Teraz przechodzimy do głosowania nad poprawkami drugą, trzecią, trzydziestą piątą i czterdziestą pierwszą - to jest cały blok poprawek

Nawiasem mówiąc, byłem współautorem tej poprawki, która została jednocześnie zgłoszona przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. Miałem ją w ręku, bo ta uwaga dotarła do mnie zarówno z komisji sejmowej, już po jej rozpatrzeniu w Sejmie, jak i z tejże instytucji funkcjonującej na terenie mojego województwa. Tak się złożyło, że w ustawie sejmowej dokonano zmian w sprawie likwidacji stanowisk centralnych, to znaczy inspektorów krajowych, natomiast zupełnie pominięto kwestię wojewódzkich inspektorów. Bez tego zapisu, a właściwie bez tych kilku zapisów, powstałaby po prostu luka prawna: krajowi inspektorzy zostaliby zlikwidowani, a wojewódzcy pozostaliby jako odrębnie funkcjonujący i tym samym ustawa nie byłaby konsekwentna w swoim wprowadzeniu.

(Senator Mieczysław Janowski: Mam pytanie do pana przewodniczącego.)

Panie Przewodniczący, czy na temat wojewódzkich inspektorów w ogóle dyskutowano w Sejmie?

(Senator Mieczysław Janowski: Rozumiem.)

Ale jest to o tyle istotne, że jest to...

(Senator Mieczysław Janowski: To jest jakby konsekwencja tych...)

(Senator Mieczysław Janowski: Ja tylko zapytałem, czy ta kwestia była przedmiotem dyskusji.)

Nie, nie, nie. Dlatego właśnie od razu to trafiło do nas. Zostało pominięte przez nich i stąd sami od razu się zorientowali, że powstała luka. Nawiasem mówiąc, jako pierwszy zasygnalizował mi tę sprawę: co będzie z nami, wojewódzki inspektor. I przyznam się, że trochę zaskoczyło mnie to pytanie, zadałem je przewodniczącemu sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, posłowi Brachmańskimu, bo akurat tak się złożyło, że urzędujemy we wspólnym biurze, to mój sąsiad zza ściany. Wtedy dopiero się zaczęła dyskusja, sprawa poszła do sejmowego Biura Legislacyjnego i wyszło na jaw, że faktycznie zostało to pominięte i stąd ta poprawka, która szła dwutorowo, czyli została zgłoszona przez Rządowe Centrum Legislacji i przeze mnie.

Kto się wstrzymał? (1)

To jest poprawka, która właściwie została przejęta przez pana senatora Nogę, może niezupełnie w takim kształcie, ponieważ musiałam ją potem uzupełnić ze względu na pewne zastrzeżenie. Oczywiście do decyzji komisji należy, czy jest ona potrzebna w takim kształcie. Polega ona na tym, by przy gromadzeniu środków finansowych przez ministra skarbu państwa wprowadzić tryb obligatoryjny w wyodrębnionym wskazanym rachunku środków specjalnych, a pozostawić tryb fakultatywny przy przeznaczaniu tych środków na określone cele w drugiej części zdania.

Przypomnę, że w związku z tym problemem odbyła się dyskusja, w wyniku której zamiast sformułowania "może gromadzić" mamy słowo "gromadzi". Właściwie cała sprawa sprowadza się do tego, że w pierwszym przypadku jedynie dajemy możliwość, a w drugim jak gdyby nakładamy obowiązek, zobowiązujemy do gromadzenia.

A to dlatego, że nie było kwestionowane, że to musi się odnosić do przeznaczania środków. Przecież co do tego nie ma wątpliwości, że to nie jest obligatoryjne, aby te kwoty miałyby być koniecznie przeznaczane na uzupełnianie środków brakujących na pokrycie - jak jest to zawarte w przepisie - kosztów procesów likwidacyjnych itd. Chodziło raczej o wskazanie, iż minister nie ma innego wyjścia, jak tylko gromadzić te środki na tym jednym wskazanym rachunku środka specjalnego.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Przepraszam, a jaka jest opinia pani?)

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Tym bardziej, że dalej jest dodane wyrażenie "może".)

Tak, wyrażenie "może przeznaczać".

Aha, dobrze, rozumiem, czyli jednogłośnie "za".

Przechodzimy zatem dalej. Kolejne to są poprawki... A przepraszam, zapomniałbym o jednej poprawce.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Przechodzimy do następnych poprawek - tu mamy blok składający się z trzech poprawek Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury.

Ta sprawa była również dyskutowana na wczorajszym posiedzeniu komisji. Chodzi o zniesienie wymogu zasięgnięcia opinii właściwego marszałka województwa przy powoływaniu i odwoływaniu przez generalnego dyrektora dróg krajowych i autostrad dyrektorów oddziałów generalnej dyrekcji. Uzasadniano ten wymóg w ten sposób, że właściwie jest to zupełnie inna, odrębna od samorządu struktura.

W całości jest to struktura centralna, nie zaś jednostka samodzielnie funkcjonująca w województwie. W tej chwili jest to po prostu delegatura generalnego dyrektora nie tylko dróg, ale i autostrad.

(Senator Mieczysław Janowski: Ale rozumiem, że chodzi tylko o wydawanie opinii?)

(Głos z sali: Było w przypadku komendantów straży i Policji.)

Przepraszam, ale to są innego typu organy. W stosunku zaś do organów, które funkcjonują w kraju jako delegatury administracji centralnej, do tej pory nie było takich precedensów.

(Głos z sali: A ja jestem za.)

(Senator Mieczysław Janowski: Przeciwny poprawce?)

(Głos z sali: Czyli za tym, żeby marszałkowie opiniowali?)

(Głosy z sali: Niestety, tak wyszło.)

Dobrze, że nie dokończyłem głosowania...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeszcze nie muszę, bo nie skończyliśmy głosowania. W tej poprawce skreśla się wyrazy "po zasięgnięciu...", czyli ich usunięcie oznacza brak tego wymogu.

I teraz następne poprawki, siódma i dziewiąta, nad którymi należy głosować łącznie.

Poprawki te mają charakter techniczno-legislacyjny. Chodzi o to, że w art. 17 w pkcie 7 nowelizacji został wymieniony jako ten, który ma jej podlegać art. 17 pkt 4, podczas gdy temu przepisowi zostało już nadane nowe brzmienie, więc nie może i nie powinno być tej nowelizacji. W związku z tym, że tam, w przepisie zbiorczym, zostałby tylko jeden zapis - art. 19 ust. 2 pkt 1, należy go przenieść do pktu 4 nowelizacji, to znaczy art. 19 ust. 2 pktu 1. Czyli znowelizować ten przepis w normalnym toku legislacji, a nie w takim przepisie zbiorczym.

Czyli w tej chwili mamy głosować łącznie nad poprawkami siódmą i dziewiątą.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Ta poprawka ma na celu sprecyzowanie zadań zarządcy drogi i właściwie dostosowanie tego, co jest w ustawie o drogach publicznych, czyli tej ustawie nowelizowanej w art. 17, do nowych zapisów ustawy o ruchu drogowym. Ma to o tyle związek z całą nowelizacją, że już nowe przepisy ustawy o ruchu drogowym zostały uwzględnione przy opisywaniu kompetencji generalnego dyrektora dróg krajowych i autostrad i tam między innymi jednym z jego uprawnień jest wydawanie zezwoleń na jednorazowy przejazd tak zwanych pojazdów ponadnormatywnych. Takie samo właściwie uprawnienie ma nadal zarządca drogi, przy czym jest nim również generalny dyrektor. Wynika to z tego, że nie uwzględniono zmiany ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Te uprawnienia od stycznia przejęli starostowie.

Pani Mecenas, proszę mi wyjaśnić wobec tego, czy dodanie tegoż pktu 4a nie spowoduje komplikacji? W czyjej gestii będzie decyzja albo zezwolenie na zajęcie pasa drogowego na drogach krajowych - przypomnę, że na autostradzie to w ogóle nie powinno mieć miejsca - czy dyrektora tego oddziału? Pytam, bo nie mam przed sobą treści tego artykułu.

Art. 20 pkt 8 nie jest dodawany, lecz otrzymuje nowe brzmienie. W tej chwili ten przepis brzmi tak: Do zadań wszystkich zarządców dróg należy między innymi - w pkcie 8" jest zawarte to, co w tej chwili znajduje się w nowelizowanym pkcie 8 - "wydawanie zezwoleń na zajęcie pasa drogowego i zjazdy z dróg oraz pobieranie opłat i kar pieniężnych", a w ustawie w tym momencie są jeszcze "zezwolenia na przejazdy ponadnormatywne". Właściwie ta zmiana polega na usunięciu tamtych zezwoleń, ponieważ to nie należy już teraz do zarządcy drogi, tylko do starosty, który nie jest zarządcą drogi.

(Senator Mieczysław Janowski: Rozumiem. Dziękuję bardzo.)

Dziękuję. Jednogłośnie "za"¼

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Faktycznie, w końcówce są dwa cudzysłowy.

(Głos z sali: Po średniku jeszcze coś jest.)

(Głos z sali: Nie, to dotyczy...)

Z naszego punktu widzenia jest to istotne, ponieważ jeden cudzysłów zamyka punkt, potem jest koniec punktu i następny cudzysłów zamyka punkt.

(Głos z sali: Proszę zwrócić uwagę, że są dwa nawiasy.)

Bardzo przepraszam, to wtedy miałoby sens, gdyby na przykład był pkt 4a i otwierałoby się cudzysłów, zamykało się go po dwukropku, otwierało się następnie przy pkcie 8 i potem by się go zamykało. Gdzieś tam jest za dużo tych znaków interpunkcyjnych.

Przepraszam, zostawmy to już naszym...

(Głos z sali: To jest tak samo, jakby był nawias w nawiasie.)

(Senator Mieczysław Janowski: Jeśli mogę, Panie Przewodniczący.)

Wszystko się zgadza. Proszę zauważyć, że każda z poprawek jest zakończona średnikiem, wobec tego ten ostatni średnik jest uzasadniony, średnik przedostatni też wynika z zapisu tego punktu itd., więc liczba średników i cudzysłowów chyba się zgadza.

(Głos z sali: Właśnie się nie zgadza.)

Pani Mecenas, proszę bardzo.

Przypomnę, że art. 59 dotyczy ustawy o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Ta swoista nowelizacja nowelizacji miałaby sens wtedy, gdyby z dniem 1 lipca 2002 r zlikwidowano Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. Teraz to uległo zmianie. W tej chwili ustawa przewiduje, że zostanie on zlikwidowany z końcem tego roku. Tego samego dnia wchodzi w życie właśnie nowelizacja ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, czyli ustawa wymieniona w art. 59. Wynika z tego, że te nowelizacje się nakładają i nowelizacja późniejsza, a więc ta, którą wprowadzamy ustawą o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, jest w pewnym sensie późniejsza, więc konsumuje tę wcześniejszą nowelizację. Akurat tak się składa, że wszystkie nowelizowane wcześniej przepisy otrzymują nowe brzmienie, więc nie może się zdarzyć tak, że mogłoby coś nie pasować czy się nie zgadzać.

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Na marginesie dodam, że projekt rządowy przewidywał inne terminy.)

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Ona miała być rozpatrywana wraz z poprzednią ustawą, a nawet wcześniej i stąd nałożyły się te terminy.)

Dziękuje. Jednogłośnie "za".

I teraz przechodzimy do poprawki jedenastej, która na wczorajszym posiedzeniu znalazła swoje odbicie w naszej dyskusji.

Pani Mecenas, chodzi o poprawkę dotyczącą wynagrodzeń.

W tej poprawce chodzi nie tyle o wynagrodzenie dla przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, ponieważ o tym jest mowa w nowelizowanym ust. 4 dotyczącym art. 82c, ale o premie. Ta poprawka zmierza do tego, żeby zarówno premie przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, jego zastępców oraz pracowników, jak i rzecznika ubezpieczonych i pracowników jego biura były finansowane z określonych w tym przepisie wpłat, czyli z określonych środków. Poprawka rozszerza dotychczasowy przepis, dodaje zapis mówiący o premiach, z którego wynika, że premie będą finansowane z tego samego źródła.

Właściwie zostały złożone dwie poprawki łącznie, ale one dotyczą dwóch różnych urzędów, więc nie sądzę, żeby koniecznie głosować nad nimi łącznie. Ta druga poprawka dotyczy art. 44 i jest autorstwa Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Ale dotyczy tej samej materii, tak?)

Kto z państwa, pań i panów senatorów, jest za przyjęciem...

(Senator Mieczysław Janowski: Mam jeszcze pytanie, Panie Przewodniczący.)

Nawiązując do tej wątpliwości, którą sam podniosłem, widzę, że pani mecenas mnie w niej utwierdza. Otóż zastępcy przewodniczącego komisji, którzy mają tutaj być wyznaczani - miałem co do tej kwestii zastrzeżenia, bo nie ma takiej formy w kodeksie pracy - będą otrzymywali wynagrodzenie, czyli będą pozostawali w stosunku pracy. Czy tak? Wobec tego, jeżeli oni będą otrzymywali wynagrodzenie, bo pani przed chwilą powiedziała, że dotyczy to również zastępców przewodniczącego, to uważam, że słowo "wyznaczony" tu nie pasuje.

Ale pan senator mówi o art. 19 pkt 2 dotyczącym art. 82 ust. 3.

(Senator Mieczysław Janowski: Mam na myśli art. 19, ale w kontekście tego, co pani była uprzejma powiedzieć.)

Zresztą, ten sam problem dotyczy w tej chwili i tej drugiej komisji, gdzie poprawka wprowadza sformułowanie "wyznaczonego przedstawiciela".

(Senator Mieczysław Janowski: Dobrze. Przygotuję to na planarne posiedzenie. Dziękuję.)

(Senator Mieczysław Janowski: Po prostu nie zdążyłem tego napisać, moja wina.)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Poprawka dwunasta wprowadza... właściwą terminologię.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Tak.)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Już, już, tylko ją znajdę. Jest grupa poprawek, które mają na celu tak naprawdę realizację intencji ustawodawcy, który miał te przepisy dodać, formułując poprawki w trzecim czytaniu w Sejmie.

W art. 29 w pkcie 15, w lit. b zostały wskazane jako specjalny cel, na który mogą być przeznaczone w uzasadnionych wypadkach środki z Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, środki wskazane w art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy o drogach publicznych i to są środki na wydawanie zezwoleń właśnie na te przejazdy ponadnormatywne, a więc jest to zupełnie pomyłka. Chodzi o cele związane z budową autostrad, stąd też ten pkt 6 zastępuje pkt 3.

I tak w pkcie 13 jest mowa o wpływach pochodzących w ogóle z innych źródeł, więc zupełnie nie o to chodziło, natomiast w pkcie 14 wymieniony jest jeden rodzaj wpływów, których źródła, z jakich pochodzą, zostały dodane właśnie tą ustawą.

Jeżeli teraz spojrzymy jeszcze na przepis końcowy, gdzie pkty 14 i 15 wprowadza się dopiero z dniem 1 stycznia 2003 r., to już w nim widać błąd: W okresie nie dłuższym niż do końca 2002 roku wpływy ze źródeł, o których mowa między innymi w pkcie 14. A przecież ten punkt ma dopiero wejść w życie po upływie tego okresu. Zmiana punktów spowodowała spore zamieszanie, ale zdołaliśmy ustalić na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, żeby te punkty nie wchodziły w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., lecz normalnie, aby mogły jeszcze w przejściowym okresie stanowić źródło środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, przeznaczanego między innymi na finansowanie wynagrodzeń i innych świadczeń pracowniczych.

Rozumiem, że jest to również kolejny przykład porządkowania, dostosowania do...

(Senator Mieczysław Janowski: Mam pytanie do pani mecenas.)

Chodzi mi o pewien rygor finansowy. W ustawie o finansach publicznych padały zastrzeżenia co do środków specjalnych. Pamiętamy to z poprzedniej kadencji. Mam tu na myśli dyscyplinę budżetową. Czy to nie jest kolejna próba obejścia właśnie tego zapisu i wobec tego, jakie jest zdanie na ten temat ministra finansów?

O ile pamiętam, to w tamtej ustawie chodziło o to, żeby środki specjalne były tworzone wyłącznie na podstawie ustawy, a tym samym przestały funkcjonować z końcem roku te tworzone na podstawie innych aktów, innych rozporządzeń.

(Senator Mieczysław Janowski: Pani Mecenas, ale były deklaracje, że w ustawach nie będzie się tworzyło tego typu zapisów i stąd moje pytanie, czy minister finansów...)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Poprawki nie, ale panu senatorowi chodzi o treść ustawy.)

Panie Przewodniczący, będę wdzięczny, jeżeli przed posiedzeniem poznamy zdanie w tej sprawie ministra finansów, bo przedstawiciel rządu, pan dyrektor Białoruski, który był obecny na posiedzeniu naszej komisji, w tej materii w ogóle nie zabrał głosu. Skoro szukamy wszędzie oszczędności, to uważam za zasadne pytanie, czy akurat w tej kwestii jest akceptacja ministra finansów.

Rozumiem pańskie obiekcje, ale patrząc na te poprawki, uważam, że one w żadnym wypadku nie kolidują z tym, lecz jedynie porządkują terminy, jak na przykład "wdrożenie" itd. Pańskie pytanie zaś dotyczy w ogóle całego problemu.

Jeżeli chodzi o odpowiedź, to ona jest możliwa, ale myślę, że odpowiedzią na to, tak przynajmniej się spodziewam, będzie trzeci pakiet, który w tej chwili jest przygotowywany, mający dokonać przeglądu wszystkich funkcjonujących funduszy pozabudżetowych. Dobrze, przyjmuję pańskie zapytanie.

Przechodzimy dalej. Następna poprawka to poprawka czternasta. Przepraszam, tak się zapędziliśmy w tej dyskusji, że zapomniałem o głosowaniu.

(Senator Mieczysław Janowski: To jest porządkowanie.)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następna poprawka to ta, którą prezentowałem wczoraj. Mam pełną świadomość, że tu wykraczamy trochę poza pewne reguły naszej gry.

(Głos z sali: Art. 29a.)

To jest art. 30a, bo tak wynika z dat ustaw, po prostu musi być akurat w tym miejscu.

Tak, ale to już jest wymóg proceduralny. Przypomnę tylko, że tu chodzi o artykuł dotyczący spraw wojskowych. On został w poprzednim zestawie, jak gdyby stanowiącym pierwszą część tego pakietu ustaw zmieniających funkcjonowanie organów centralnych, ich liczbę, nazwę, łączenie itd., trochę z rozmachu przeniesiony od ministra spraw wewnętrznych do ministra obrony narodowej. Wykreślaliśmy wszystko spod gestii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji i w ramach tego pozbawiliśmy właściwie ten resort, a dokładnie jeden z jego organów, funkcjonowania w zakresie mienia mieszkaniowego, zwłaszcza w stosunku do byłych funkcjonariuszy WOP, Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych, Straży Granicznej itd.

Zgodnie z tekstem, który został mi doręczony, dopisałam jeszcze jedną poprawkę. W nim oprócz brzmienia art. 29a, czyli teraz art. 30a, była także sugestia w uzasadnieniu, żeby przepis ten wszedł w życie z datą wsteczną, czyli od 1 stycznia 2002 r. Nie wiem, na ile to jest konieczne? Nie słyszałam uzasadnienia, akurat nie byłam na posiedzeniu komisji, kiedy była o tym mowa. Myślę, że nawet o tym nie było specjalnie mowy, żeby to weszło z datą wsteczną w życie. Nie wiem, czy nie wystarczyłby tutaj dzień ogłoszenia, gdy są jakieś sprawy, które wymagałyby jakiegoś zalegalizowania czy nadania temu mocy prawnej.

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Chodzi pani o ten czas, który upłynie, bo nastąpił ten akt wykreślenia.)

Akt wykreślenia art. 84 nastąpił 1 stycznia 2002 r. i teraz te wszystkie rozporządzenia, które były wydane na tej podstawie, utraciły moc. Teraz one dopiero mogą zostać ewentualnie wydane na podstawie tego artykułu.

Czyli jeżeli w tym czasie ten organ, to jest biuro zasobów mieszkaniowych i użyteczności publicznej, podejmował określone decyzje na podstawie dotychczasowych zapisów, to one są nieważne. I z tego względu pani procesowa ostrożność jest tutaj zasadna, że to daje bezpieczeństwo w stosunku do tych wszystkich spraw, które w międzyczasie się toczyły.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Chodzi o to, że ja po prostu nie wiem, jak to jest w praktyce i nie wiem, czy to jest potrzebne.)

Wie pani, ja też w tej chwili nie wiem i chyba nikt z nas nie zna na to pytanie odpowiedzi.

Trzeba to sprawdzić, bo jeżeli się okaże, że w ogóle nie było takich przypadków, to zapis jest niepotrzebny. Panie Przewodniczący, wojsko powinno nam przekazać informację.

To nie byłoby potrzeby wprowadzania takiego zapisu. Dobrze, to znaczy zostawmy to w tej chwili. Zresztą, podejmę się roli sprawozdania tej ustawy, a więc wcześniej to sprawdzę. W każdym razie, gdyby nie następowały takie obiekcje, o jakich pani mówi, zostałaby wprowadzona ta poprawka czterdziesta.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Tak.)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Oj nie, przepraszam, poprawka trzydziesta dziewiąta.)

Tak jest, poprawka trzydziesta dziewiąta. Proszę państwa, chciałbym, abyśmy już do tego nie wracali, ale w moim przekonaniu trudno sobie wyobrazić, żeby ten organ przez ten okres nie podejmował żadnych decyzji.

(Senator Mieczysław Janowski: Ale mogli oczekiwać.)

Chciałbym poddać to pod głosowanie, zgodnie z tą sugestią, którą przedłożyła tu pani mecenas. Zobowiązuję się, że to zweryfikuję. Zresztą, poinformuję państwa o tym na kolejnym spotkaniu. Ale jednocześnie nie chciałbym, żebyśmy o to występowali z jakąś odrębną inicjatywą. Chociaż jest to możliwe, bo to może mieć miejsce w czasie debaty.

(Senator Mieczysław Janowski: Panie Przewodniczący, mam propozycję, którą mogę przedstawić, bo może panu niezręcznie byłoby o niej mówić.)

Możemy się tak umówić, że jeżeli pan przewodniczący wyjaśni naszym siłom zbrojnym, że nie było takiego przypadku i poprawka trzydziesta dziewiąta jest zbędna, to tego nie będzie w sprawozdaniu, jeżeli zaś był, no to wtedy ta poprawka jest potrzebna i w sprawozdaniu komisji będzie to musiało znaleźć odzwierciedlenie.

Tutaj jest ważny jeden moment, bo jeśli akurat stwierdzę, że nie było potrzeby, to co wtedy z nią zrobić? Lepiej ją uwzględnić. Rozumiem, że nad poprawką trzydziestą dziewiątą nie głosujemy, ale po wyjaśnieniu ewentualnie uzupełnimy to w postaci krótkiej poprawki.

(Głos z sali: Tylko pktu 14.)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

To jest poprawka do ustawy o nasiennictwie i ona usuwa zapis, który przewiduje odpowiedzialność za wykroczenie w postaci udaremniania działań inspekcji nasiennej, a to z tego powodu, że dwie inspekcje się ze sobą łączą i wtedy istnienie dwóch przepisów, które funkcjonowały odrębnie dla każdej z inspekcji, okazują się być zbędne. Wystarczy jeden w ustawie o ochronie roślin uprawnych dotyczący już tej nowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa, tym bardziej, że te przepisy miały różne sankcje.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Poprawka siedemnasta też ma charakter legislacyjny i wprowadza właściwy legislacyjny zapis do dotychczasowego pktu 6 w nowelizacji ustawy o rezerwach i zapasach obowiązkowych paliw. Bez tej poprawki pozostałyby czasowniki w liczbie mnogiej, podczas gdy zostaje jedna agencja, więc w takim wypadku wszystkie czasowniki muszą być zmienione na liczbę pojedynczą, a "prezesów agencji" trzeba zastąpić "prezesem agencji". Jest to poprawka typowo legislacyjna, poprawiająca czytelność ustawy.

Poprawka osiemnasta również dostosowuje terminologię wewnątrz tej ustawy i do ustawy - Prawo farmaceutyczne.

Można je przegłosować łącznie.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Jeżeli chodzi o art. 39, to także nad tymi dwiema poprawkami, dwudziestą i dwudziestą pierwszą, można głosować łącznie, gdyż one obie mają charakter legislacyjny.

Pierwsza z nich polega na skreśleniu pktu 3, bo art. 142 ust. 1 jest nowelizowany w taki sam sposób zarówno w pkcie 6, jak i pkcie 3, a w pkcie 9 jest potrzeba takiego zapisu, jaki został tutaj zaproponowany, ponieważ po pierwsze, nie zgadza się forma gramatyczna wyrazów, które mają być skreślone zgodnie z ustawą sejmową, z tym, co jest w ustawie, a po drugie, brakuje nowelizacji wstępnego zdania w ust. 1, więc tylko w jednym miejscu w całej ustawie zostałby "prezes Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych". Czyli ona też ma charakter czyszczący.

Kto z państwa, pań i panów senatorów, jest za ich przyjęciem?

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Ale poprawek dwudziestej i dwudziestej pierwszej?)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Poprawka dwudziesta druga odnosi się do art. 41 i też podobnie ma charakter techniczno-legislacyjny. Polega na skreśleniu wyrazów "i oznaczenie ust. 1", ponieważ pozostaje w tym przepisie nie tylko jeden ustęp, ale jeszcze ust. 3, więc wtedy wygląd tego przepisu byłby dość skomplikowany.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Poprawka dwudziesta trzecia ma charakter merytoryczny. Na członka rady Poczty Polskiej, zgodnie z zapisem w ustawie, jaki w tej chwili proponuje Sejm, może być powołany wyłącznie obywatel polski, stale zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający wiedzę i doświadczenie w zakresie działalności pocztowej lub bankowej. Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury proponuje wykreślenie wyrazów "lub bankowej", a więc pozostałaby tylko działalność pocztowa czy doświadczenie w zakresie tej działalności mogłoby umożliwić członkostwo.

(Senator Mieczysław Janowski: Przepraszam bardzo, czy można zapytać?)

To było wyjaśniane w ten sposób, dlaczego akurat dotyczy to działalności bankowej. Chociaż myślę, że to ma swoje uzasadnienie.

O tym była mowa na posiedzeniu naszej komisji. Minister uzasadniał to w taki sposób, żeby sprecyzować tylko nazwę "pocztową", by w niej zawierały się wszystkie elementy związane z funkcjonowaniem poczty. Nie tworzyć preferencji dla jakichś innych.

Następna poprawka, dwudziesta czwarta, jest merytoryczna i zmierza do tego, żeby członkiem Komisji Papierów Wartościowych i Giełd był przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych albo wyznaczony przez niego przedstawiciel. W przedłożonej przez Sejm wersji ustawy przewodniczący albo wyznaczony przez niego jego zastępca może uczestniczyć tylko w niektórych pracach komisji bez prawa głosu.

Było to uzasadniane tym, że przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd jest członkiem Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych. Chodzi więc o to, żeby były tu odpowiednie wzajemne relacje.

Panie Przewodniczący, ja jeszcze wrócę do tej sprawy. Przeszła ta wersja poprawki, ale czy mamy jasność, jak umocowany jest ów przedstawiciel? Czy autorzy tej poprawki mają taką jasność? Pani mecenas, nie przypominam sobie, czy dyskutowaliśmy o tych szczegółach. Czy przedstawicielem może być dowolna osoba? Czy to ma być pracownik danej instytucji, czy to może być kolega, znajomy...?

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Przedstawiciel komisji.)

Bo tak pojęty przedstawiciel...

(Głos z sali: To nie musi być pracownik.)

...nie musi być na przykład pracownikiem Ministerstwa Gospodarki.

Czy pan przewodniczący mógłby wyjaśnić to również z inicjatorami poprawki?

Mogę wyjaśnić, ale jeżeli używamy słowa "przedstawiciel", to nie budzi to mojej wątpliwości...

(Senator Mieczysław Janowski: Ale praktyka życiowa jest tak bogata...)

Sądzę, że dopatrują się państwo tego, że w słowie "przedstawiciel" może się kryć...

Panie Przewodniczący, jeszcze raz powtarzam: to nie jest przedstawiciel ministerstwa właściwego do spraw gospodarki, tylko ministra, czyli minister jednoosobowo wybiera sobie, kogo chce.

Ale to nie jest pan Kowalski i dlatego mówię, że to nie budzi mojej wątpliwości.

(Senator Mieczysław Janowski: Zgodnie z moją znajomością praktyki i życia, bywa z tym różnie.)

Ta osoba działa potem nie jako pan Iksiński, tylko jako minister, ze wszystkimi konsekwencjami, które z tego tytułu wynikają.

Myślę, że panu senatorowi chodzi o to, żeby było wprost powiedziane: wyznaczony przez niego przedstawiciel tej komisji. Żeby to było wiadome.

(Senator Mieczysław Janowski: Żeby było precyzyjniej. Ale zostawimy to do debaty plenarnej.)

(Senator Mieczysław Janowski: Już była przegłosowana.)

Poprawka dwudziesta piąta ma na celu to, aby nie tylko premie, ale również wynagrodzenia przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz jego zastępców były pokrywane z określonych opłat. Czyli określa ona źródło finansowania - tym razem wynagrodzeń.

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: A więc jest to podobna kwestia.)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następne dwie poprawki mają charakter techniczno-legislacyjny. Chodzi o prawne zapisy ustawy.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Tak.)

Poddaję pod głosowanie obydwie poprawki.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następna jest poprawka dwudziesta ósma. Zwrócono się do mnie o przywrócenie zapisu rządowego, bo w czasie postępowania legislacyjnego w Sejmie został on zmieniony. Nie mam w tej chwili tego dokumentu...

Z tego, co się orientuję, w projekcie rządowym w ogóle nie było zmiany ust. 5. Przedtem wystarczyło wykształcenie wyższe, a tutaj te rygory zostały zaostrzone nie tylko o czteroletnie doświadczenie zawodowe w odpowiednim zakresie, ale także o wyłącznie polskie obywatelstwo - do tej pory wymagane było obywatelstwo polskie, ale nie wyłącznie - i stałe zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Czyli w projekcie rządowym tak naprawdę w ogóle nie było mowy o ust. 5 art. 109. Miał on zostać w dotychczasowym kształcie.

Niezależnie od tego zostało tam dopisane takie ograniczenie: "oraz co najmniej czteroletnie doświadczenie zawodowe w zakresie działalności telekomunikacyjnej lub pocztowej". Zwrócono się do mnie o rezygnację z takiego zapisu i zachowanie tylko jednego dodatkowego w stosunku do rządowego projektu wymogu - przynależności narodowej. Chodzi o uczynienie tego zapisu bardziej elastycznym.

(Senator Mieczysław Janowski: Czyli kandydat nie musi mieć żadnego doświadczenia?)

Nie, doświadczenie zawodowe w zakresie działalności...

(Głos z sali: Bez zapisu "czteroletniego"?)

(Senator Mieczysław Janowski: Pani Mecenas, jaki będzie teraz ten zapis?)

Zapis będzie mówił, że na prezesa URTiP oraz jego zastępcę może być powołana osoba posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie, stale zamieszkująca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadająca wykształcenie wyższe. Do tej pory było podobnie - był tylko wymóg posiadania obywatelstwa polskiego i wyższego wykształcenia.

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Do tej pory tak to funkcjonowało?)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Zwrócono się do mnie o to, żeby tę poprawkę przyjąć. Stanowi ona przywrócenie rządowego zapisu, skreśla zawężenie jeśli chodzi o wymóg doświadczenia w działalności telekomunikacyjnej i pocztowej.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następna poprawka dotyczy pewnej niekonsekwencji w ustawie. Mianowicie przepis w ust. 4 został tak sformułowany, że członków Rady Telekomunikacji powołuje nie prezes Rady Ministrów, lecz minister właściwy do spraw łączności. A w ust. 5 nadal mówi się o prezesie Rady Ministrów. Jest to błąd i trzeba to po prostu zmienić.

Poprawka jest konsekwencją zmiany ust. 4 w art. 114 ustawy - Prawo telekomunikacyjne. Ust. 4 brzmi: "W skład Rady Telekomunikacji wchodzi piętnastu członków, których powołuje minister właściwy do spraw łączności", a ust. 5 zaczyna się tak: prezes Rady Ministrów powołuje...

Przepraszam, ale chciałem zaprotestować. W lit. a "Minister właściwy do spraw łączności" pisane jest dużą literą, a w lit. b "minister właściwy do spraw wewnętrznych" - małą. Trzeba to ujednolicić, bo to jest niechlujstwo ortograficzne.

W lit. a "Minister właściwy do spraw łączności" pisane jest dużą literą dlatego i tylko dlatego, że to jest początek zdania, natomiast wszędzie indziej jest małą.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następna poprawka usuwa oczywisty błąd polegający na tym, że powinien być dodany art. 115a, a nie 114a. Z oznaczenia dodawanego przepisu numerem art. 114a mogłyby wyniknąć negatywne konsekwencje związane z treścią ustawy.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następnie są dwie sprzężone poprawki - trzydziesta pierwsza i trzydziesta druga.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Art. 55 dotyczy nowelizacji ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. W pkcie 5 wyrazy "środki pochodzące z pomocy zagranicznej" zastępuje się wyrazami "środki pochodzące z kredytowej pomocy zagranicznej przeznaczone na realizację zadań przez Agencję". Inicjatorem tej poprawki było bodajże ministerstwo.

(Głos z sali: A gdyby to była na przykład darowizna?)

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: To jest taka subtelność.)

(Senator Grzegorz Matuszak: Ale przecież będą najróżniejsze fundusze strukturalne.)

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Środki pochodzące... Momencik, sięgnijmy do tego zapisu.)

(Senator Zbigniew Zychowicz: Chciałem powiedzieć, że zapis "pochodzące z pomocy zagranicznej" zawiera wszelkie formy tej pomocy: kredyt, darowiznę...)

(Głos z sali: Pożyczkę.)

Początek tego przepisu brzmi: "Przychodami Agencji są". W ustawie ma on dalej postać: "środki pochodzące z pomocy zagranicznej", a w poprawce - jak przeczytałam.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Ale pani nie jest autorką poprawki.)

(Senator Mieczysław Janowski: To jest naprawdę dobry zapis.)

Następna poprawka, trzydziesta szósta, dotyczy zastąpienia wyrazów "Generalnego Dyrektora" wyrazami "Generalnej Dyrekcji". Chodzi o to, że zgodnie z ustawą o autostradach płatnych trwały zarząd nimi należy do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, a nie do generalnego dyrektora. Jest to więc błąd w przepisie przejściowym.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dyrekcja - bo jest to jednostka organizacyjna, której może przysługiwać trwały zarząd.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

Następna poprawka, trzydziesta ósma, ma, jakby się mogło wydawać, charakter gramatyczny, ale tak naprawdę jest to poprawka merytoryczna. Przy obecnym zapisie art. 74 ust. 1 można odczytywać w taki sposób, że chodzi w nim o wpływy uzyskane ze sprzedaży, będące w dniu wejścia w życie ustawy w posiadaniu ministra, akcji i udziałów. Chodzi o wpływy ze sprzedaży akcji i udziałów, ale wpływy będące w posiadaniu ministra. Zamiana słowa "będące" na "będących" powoduje, że mówimy o akcjach i udziałach, które były w posiadaniu ministra. Czyli jest to sprawa zasadnicza i merytoryczna, a - jak twierdził bodajże przedstawiciel ministerstwa - był to błąd przy przepisywaniu. Miało być: "będących".

(Senator Mieczysław Janowski: Mam jeszcze wątpliwości.)

Jeżeli przeczytamy uważnie ten tekst z drugą formą imiesłowu, to mamy: wpływy uzyskane ze sprzedaży, będących w dniu wejścia w życie ustawy w posiadaniu ministra właściwego... itd.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Akcji i udziałów.)

To nie jest po polsku. Powinno być: wpływy uzyskane ze sprzedaży akcji i udziałów...

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Tak powinno być.)

(Przewodniczący Zbyszko Piwoński: Przestawienie szyku.)

Rzeczywiście powinno być: wpływy uzyskane ze sprzedaży akcji i udziałów, przeznaczonych na podwyższenie kapitału agencji oraz na wniesienie do majątku fundacji, będących w dniu wejścia w życie...

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Tylko nie wiem, czy wtedy też to będzie czytelne.)

(Senator Mieczysław Janowski: A jaka jest intencja?)

Wobec tego można tam wstawić dwie pauzy - "wpływy ze sprzedaży akcji i udziałów przeznaczonych na podwyższenie kapitału", pauza, "będących" itd. Bo inaczej to jest nieczytelne. Mówilibyśmy wtedy o sprzedażach będących, a to jest kuriozum językowe.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Aleksandra Skorupka: Byłoby lepiej tak, jak pan senator mówi.)

Pan profesor chyba się zgodzi?

Ta poprawka wprowadza nowe brzmienie ust. 1. Ma on brzmieć tak: wpływy uzyskane ze sprzedaży akcji i udziałów przeznaczonych na podwyższenie kapitału Agencji Rozwoju Przemysłu SA oraz na wniesienie do majątku Fundacji na rzecz Nauki Polskiej - przecinek - będących w dniu wejścia w życie ustawy w posiadaniu ministra właściwego do spraw skarbu państwa, podlegają przekazaniu na rzecz tych podmiotów w sposób określony w przepisach dotychczasowych.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

(Senator Mieczysław Janowski: Jeśli taka jest intencja autorów.)

Poprawka czterdziesta dotyczy zmiany ustawy o działach. Zgodnie z przedłożeniem rządowym cały art. 50 pkt 12 miał wejść w życie z dniem ogłoszenia. Dotyczy on jednak dwóch zupełnie różnych spraw. Lit. a zawiera nowe określenie działu zdrowie. Zgadzam się co do tego, że ta litera może wejść w życie z dniem ogłoszenia, a być może i powinna, skoro tak jest zapisane. Nowe brzmienie lit. b natomiast jest takie, że ministrowi właściwemu do spraw zdrowia podlega Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. W tej zmianie jest jeszcze mowa o Agencji Rezerw Artykułów Sanitarnych. Gdyby zmiana zawarta w lit. b weszła w życie z dniem ogłoszenia, a więc wcześniej niż cała ustawa i wcześniej niż nastąpiłaby likwidacja Agencji Rezerw Artykułów Sanitarnych, wtedy byłby pewien krótki czas, w którym ta agencja nie podlegałaby ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. Poprawka wyklucza, żeby lit. b wcześniej weszła w życie.

Dziękuję. Jednogłośnie "za".

(Senator Mieczysław Janowski: Czy była już poprawka czterdziesta trzecia?)

Przypominam, żeby państwo odszukali swoje "zadania domowe" dotyczące opiniowania części budżetu, gdyż po wypowiedzi przedstawiciela rządu związanej z danym działem budżetowym będę się zwracał do każdego z państwa o króciutką wypowiedź, swoistą recenzję i opinię, którą będziemy później rozpatrywać. To nam ułatwi procedowanie. Oczywiście nie zamyka to możliwości wypowiedzenia się wszystkich na ten temat.

(Głos z sali: Czy 14 lutego moglibyśmy zacząć wcześniej niż o 10.00?)

Jest jedna osoba, która chciałaby wrócić do domu. Ale 13 lutego jest posiedzenie Senatu i dlatego zależy mi na tym, żebyśmy wykorzystali cały dzień 14 lutego. Jest pewne ryzyko, że to się może przeciągnąć, ale lepiej je podjąć, aniżeli zakładać, że przedłużymy posiedzenie na 15 lutego. Wtedy państwo musieliby oczekiwać jeden dzień.

(Głos z sali: Wyczuwam, że to będzie majstersztyk pana przewodniczącego.) (Wesołość na sali)