Pierwszy punkt dotyczy zmian w składach komisji. Mają państwo materiały. Pan senator Bartos chce odejść z Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. Niedawno rozpatrywaliśmy tę sprawę, bo zapisywał się on dodatkowo do tej komisji. Nie wiem, dlaczego teraz rezygnuje. Druga sprawa. Nowo wybrany pan senator Klemens Ścierski zgłosił akces do Komisji Ochrony Środowiska.

Czy są uwagi? Jeżeli nie ma, to...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Kto jest za tym, aby jeden z panów został odwołany z komisji, a drugi powołany?

Dobrze. Na sprawozdawcę proponuję pana Andrzeja Spychalskiego.

(Senator Andrzej Spychalski: Dziękuję.)

Komisja Kultury i Środków Przekazu wybrała ze swojego grona nowego przewodniczącego, ponieważ pan senator Sławiński został wybrany na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Był wakat. Na to stanowisko komisja wybrała pana Grzegorza Matuszaka. Mamy materiał w tej sprawie. Proponuję przegłosowanie również tej uchwały.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Szanowny pan Jerzy Adamski, przewodniczący Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich. Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej Longin Pastusiak. Uprzejmie informuję, że Konwent Seniorów na posiedzeniu w dniu 16 grudnia pozytywnie zaopiniował kandydaturę senatora Grzegorza Matuszaka na stanowisko przewodniczącego Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Sprawozdawcą jest pan Andrzej Spychalski.

Dostali państwo, jeżeli chodzi o sprawy różne, pismo pani przewodniczącej Krystyny Sienkiewicz. Chcę państwu przypomnieć, że podczas prac nad regulaminem dyskutowaliśmy na ten temat. Była mowa o tym, aby wpisać do regulaminu, że poprawka może być zgłoszona przez co najmniej trzech senatorów. Biuro jednak powiedziało, że jest to niezgodne. Sami również doszliśmy do takiego wniosku. Chodziło o następującą kwestię. Jeżeli trzech senatorów będzie zgłaszało wniosek, to czy muszą oni być obecni na posiedzeniu komisji i powiedzieć o tym jednym chórem. Obecnie dzieje się niedobrze, ponieważ pan senator Jurgiel zgłasza poprawki nie tylko do komisji pani senator Sienkiewicz, ale do wszystkich komisji, a nie przychodzi na posiedzenia i nie chce referować. Sądzę, że komisja tylko przyjmie to pismo i innego...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pani Senator, czy w pani komisji również miała miejsce sytuacja, że pan senator Jurgiel nie przychodził na posiedzenia, a zgłaszał poprawki?

Nie przypominam sobie. Akurat do rozpatrywanych przez nas ustaw stosunkowo rzadko zgłaszał poprawki. Pamiętam, że kiedyś był obecny. Dosyć rzadko zgłaszał poprawki do ustaw, które rozpatrywała tylko nasza komisja. Najważniejsze jest to, że nie ma wyraźnego obowiązku. Pan senator po prostu traci czas. Czasami mógłby zmodyfikować poprawkę, która wówczas mogłaby uzyskać poparcie. W sytuacji, kiedy zgłasza poprawki do wielu komisji, nie może być obecny na wszystkich posiedzeniach. Może warto byłoby z nim o tym porozmawiać.

Tak. Zastanawiam się nad tym, co powiedziała pani senator o porozmawianiu z panem senatorem Jurgielem. Poza tym można wystąpić do marszałka, aby w trakcie obrad plenarnych spróbował zaapelować do senatorów, podkreślając kuriozalne postępowanie pana senatora Jurgiela. Byłby to pewien element napiętnowania. Chodzi o to, aby senatorowie zgłaszając poprawki, dbali o ich późniejszą obronę, a nie tylko, że tak powiem, rzucali je na patelnię i się wycofywali. Taki komentarz byłby przejawem napiętnowania. Nie wiem, czy on coś pomoże. Jest to głos zastanowienia.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Senator Gerard Czaja: Mam jedną sprawę.)

Otóż kiedyś w ramach eksperymentu postąpiłem w następujący sposób. Wydaje mi się, że prędzej czy później będziemy musieli pochylić się nad rozwiązaniem, które jest zawarte w regulaminie. Otóż do tej pory nie wiadomo, kto jest właścicielem oświadczenia. Oświadczenie, które senator składa na zakończenie obrad, przejmuje marszałek. Występuje on do instytucji, do której jest skierowane oświadczenie. Od tego momentu, że tak powiem, właścicielem oświadczenia jest marszałek.

Otóż kiedyś nie zgodziłem się z treścią odpowiedzi, którą otrzymałem. Zwróciłem się do marszałka, aby wystąpił on do ministra, że nie zgadzam się z tą odpowiedzią. Odesłano mi to i powiedziano, że jest to moja sprawa, a nie marszałka. Nie zgadzam się z tym. Uważam, że od początku do końca powinno się postępować w określony sposób. Nie mogę w związku z moim oświadczeniem, które jest kierowane na ręce marszałka... Odpowiedź na moje oświadczenie kierowana jest na ręce marszałka. Zgodnie z regulaminem właściwie nie mam prawa ani obowiązku zgłaszać swoich zastrzeżeń do ministra, do którego kierował pismo i moje oświadczenie również marszałek. Wobec tego zgodnie z regulaminem od momentu wygłoszenia mojego oświadczenia jego właścicielem staje się marszałek Senatu. Taka jest moja interpretacja.

(Przewodniczący Jerzy Adamski: Panie Piotrze?)

Wydaje mi się, że właścicielem oświadczenia senatorskiego, ujmując to pojęcie w sposób kolokwialny, jest senator, który je zgłasza, albo senatorowie, którzy je zgłaszają. Przyjęta koncepcja, w ramach której marszałek Senatu w imieniu senatora przekazuje oświadczenie stosownemu podmiotowi, ma charakter jedynie reprezentacyjny. Odpowiedź złożona na ręce marszałka Senatu dotyczy oświadczenia pana senatora. W związku z tym, jeżeli pan senator nie zgadza się z tą odpowiedzią, to może na podstawie Regulaminu Senatu złożyć następne oświadczenie. Pan senator może również wykorzystać normy prawne, które są zawarte w ustawie o wykonywaniu mandatu posła i senatora, czyli zwrócić się do stosownych instytucji z pisemnym pytaniem i z prośbą o wyjaśnienie danej sprawy. Dziękuję.