Ta szczególna rola straży pożarnej w Polsce wyraża się m.in. w wysokim poziomie akceptacji społecznej. Bowiem chyba żadna organizacja nie cieszy się tak powszechnym zaufaniem i poparciem obywateli.

Straż pożarna w naszym kraju to jedna z nielicznych organizacji, która od 2. połowy XIX wieku istnieje nieprzerwanie. Niezależnie od zawirowań historycznych i ustrojowych.

Ochotnicze straże ogniowe zawsze były i nadal są siłą konsolidującą społeczności lokalne.

Jak wiemy, członkowie Ochotniczych Straży Pożarnych są również organizatorami i twórcami wielu imprez związanych z upowszechnianiem sportu, kultury ludowej i oświaty.

Nie jest tu dziś moim zadaniem szczegółowa charakterystyka działań Ochotniczych Straży Pożarnych na obszarach wiejskich.

Jestem przekonany, że dzisiejsze seminarium przyczyni się nie tylko do lepszego poznania historii rozwoju pożarnictwa na ziemiach polskich, ale także będzie swoistym wyrazem wdzięczności i uznania dla poświęcenia i odwagi członków służb pożarniczych.

Chociaż brać strażacka jest niezbędna i niezastąpiona, to życzę, aby było jak najmniej wydarzeń, do których jej przedstawiciele musieliby być wzywani. Co absolutnie nie oznacza, że życzę bezczynności!

Strażakom składam wyrazy uznania za niezwykłą, pełną odwagi i poświecenia pracę oraz życzę wszystkiego dobrego.

Wyrażam uznanie dla organizatorów seminarium, a wszystkim Uczestnikom życzę wszelkiej pomyślności oraz zrealizowania wielu twórczych wniosków z dzisiejszego spotkania.