1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o klasyfikacji drewna surowego nieobrobionego.

2. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych.

3. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o zmianie ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

4. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o wyrobach stosowanych w medycynie weterynaryjnej.

Z upoważnienia pana senatora Pieniążka pozwolę sobie poprowadzić posiedzenie połączonych komisji - Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.

Posiedzenie jest poświęcone czterem ustawom, które rozpatrzymy w następującej kolejności, taką przynajmniej proponuje nasze senackie zaplecze: najpierw mleko, potem środki żywienia, potem drewno i na końcu medycyna weterynaryjna.

W tej kolejności, tak?

(Głos z sali: Ja bym proponował, żeby drewno było szybciej.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: To można zacząć od drewna.)

(Głos z sali: Kolega minister przed chwilą prosił, żeby zacząć od drewna, bo ma wyjazd służbowy, tak?)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Chociaż przyznam, że pan minister Plewa był tu pierwszy, bo już wcześniej żeśmy pana ministra trochę niegrzecznie wyprosili na korytarz właśnie dlatego, że przyszedł w czasie rozpatrywania ustawy dotyczącej pielęgniarek i położnych, więc...

(Głos z sali: Niech ustalą między sobą.)

(Głos z sali: Drewno zwyciężyło.)

Drewno zwyciężyło. Dobrze.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dysponują państwo zestawieniem poprawek. Mamy tu wniosek o odrzucenie ustawy i potem ewentualnie dwie poprawki, jeżeli nie przyjmiemy tego wniosku.

Autora, niestety, nie widzę...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Otóż wniosek o odrzucenie tej ustawy uzasadniał pan senator Łęcki tym, że jest to materia, która powinna być określana normami, a nie aktem rangi ustawy. Tymczasem normy nie są źródłem prawa w Polsce i stąd nie ma innej możliwości wdrożenia zapisów tej dyrektywy, która jest wprowadzana tą ustawą, jak właśnie ustawowo. Z całym zrozumieniem dla technicznego charakteru ustawy, niestety nie mamy w naszym arsenale środków prawnych innego sposobu niż ustawa. Wnoszę o odrzucenie.

Czy jest wśród nas przedstawiciel Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej? Bo chętnie postawiłbym pytanie, jak to rozwiązano w innych krajach, ale chyba nie usłyszymy odpowiedzi.

(Głos z sali: Pan minister chce się wypowiedzieć.)

Pan minister jeszcze chce zabrać głos.

Jeśli można, to chciałbym dodać, że ta ustawa była szczegółowo uzgadniana z Urzędem Komitetu Integracji Europejskiej, który nie wnosił żadnych uwag ani nie miał wątpliwości.

Nie, nie. Tego jestem pewien, dlatego że w tej chwili każda ustawa w naszym parlamencie musi mieć akceptację UKIE.

Chciałem natomiast spytać, czy na przykład na Łotwie i Słowacji też jest to rozwiązywane drogą ustawową, czy nie? To byłoby moje pytanie. Ale nie oczekuję odpowiedzi od pana ministra w tej sprawie.

Kto jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie ustawy w całości? (1)

Może Biuro Legislacyjne naświetli, szczególnie nam, czyli członkom drugiej komisji, o co w tej poprawce chodzi.

Poprawka druga do ustawy o klasyfikacji drewna surowego nieobrobionego wprowadza sankcję w postaci grzywny za nieprzestrzeganie przepisu ustawy. Grzywna ta będzie orzekana w trybie przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Art. 3 ust. 3 wdrażanej dyrektywy stanowi, że państwa członkowskie powinny dołożyć wszelkich starań, ażeby przepisy implementowanej dyrektywy były przestrzegane. Dziękuję bardzo.

Kto był sprawozdawcą tej ustawy z ramienia obu komisji? Nie ma chętnych. No to ja będę sprawozdawcą.

Czyli przystępujemy do rozpatrzenia następnej ustawy, ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych.

Mamy w zestawieniu wniosków sześć propozycji, z czego cztery pierwsze są jednobrzmiące, jeśli chodzi o stanowiska obu komisji. Myślę więc, że jeżeli ktoś nie zgłosi jakichś uwag, ani resort, ani senatorowie, to nie popełnimy żadnego błędu, gdy przegłosujemy te cztery poprawki blokiem. Bo skoro były jednomyślnie... Słyszę hałas.

Poprawka piąta, autorstwa Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan senator Dzido zechce zabrać głos.

Trudno mi odmówić... Ale jeżeli osoba, która skupuje mleko bez zezwolenia, nie popełnia wykroczenia, to trudno mi przyjąć, że osoba, która sprzedaje temu kupującemu mleko popełnia wykroczenie. Dziękuję.

Chciałbym podkreślić, że jeśli chodzi o podmiot skupujący, który nie jest zarejestrowany, to taki podmiot podlega karze pieniężnej. Wysokość tej kary jest bardzo precyzyjnie opisana w art. 54. Karę pieniężną wymierza w drodze decyzji minister właściwy do spraw rynków rolnych. Jeśli natomiast chodzi o podmiot, o osobę, która dostarcza mleko, czyli art. 53, to w ustawie jest propozycja, aby tego typu działalność, czyli dostarczanie mleka podmiotowi skupującemu i niewpisanemu do rejestru, podlegała karze grzywny. W sprawie czynu, o którym mowa właśnie w ust. 1 art. 53, orzeka się na podstawie kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Nie możemy zgodzić się z propozycją wykreślenia tego artykułu, czyli przyjęcia poprawki, ponieważ spowoduje to zwolnienie z jakiejkolwiek odpowiedzialności kręgu osób, kręgu podmiotów, które w złej wierze - to niekoniecznie muszą być rolnicy, to mogą być również pośrednicy - będą dostarczać mleko do podmiotów skupujących niewpisanych do rejestru podmiotów skupujących. Będą w ten sposób wspierać działalność nielegalną, niezgodną z prawem, niezgodną z ustawą.

Jednocześnie chcę podkreślić, że kara grzywny jest karą łagodniejszą niż kara pieniężna, jaką nakłada się na podmioty skupujące, które wykonują działalność w zakresie skupu mleka, a które nie są wpisane do rejestru podmiotów. Chcę podkreślić, że tak naprawdę, to tutaj nie chodzi o jakieś masowe zjawisko, ale o przeciwdziałanie patologii niestosowania się do przepisów ustawy. W naszym przedłożeniu proponujemy, aby zarówno ci, którzy skupują, a nie są zarejestrowani, czyli zgodnie z ustawą nie powinni mieć prawa do prowadzenia tego skupu, byli odpowiednio karani, jak również ci, którzy dostarczają mleko tym podmiotom, które właśnie prowadzą skup w sposób niezgodny z ustawą. Chodzi o przestrzeganie tego limitu kwoty mleka, który w wyniku negocjacji został ustalony na poziomie krajowym i niedopuszczanie do obiegu mleka, które jest pozakwotowe.

Pan senator Dzido chciałby jeszcze zabrać głos.

Jeśli można. Przepis w tym brzmieniu, jakie obecnie rozpatrujemy, karze karą grzywny każdą kobietę, która sprzeda komukolwiek dwa litry mleka. Ponadto ta kobieta będzie wpisana do rejestru karnego jako skazana. Jest to absolutny absurd. Natomiast ten, który kupuje od tej kobiety, nie będzie sądownie karany. Nie mieszajmy odpowiedzialności karnej za wykroczenie, z administracyjną odpowiedzialnością finansową, jaką stosuje minister w art. 54. Gdyby w art. 53 odpowiedzialnością objęto również - nazwijmy to tak - złodzieja, który kupuje to mleko bez zezwolenia, to wówczas można by mówić o odpowiedzialności tej kobiety, która produkuje 5 l mleka tygodniowo. A w tej sytuacji zwalnia się od odpowiedzialności karnej hurtownika czy producenta, natomiast karze się tę kobietę. Dziękuję.

Zwracam się do pana senatora Dzidy. Ja odnotowuję, Panie Senatorze, że w art. 54 w ust. 1 pkt 1 jest mowa o jakiejś odpowiedzialności również karnej, w każdym razie jest kara pieniężna dla tych, którzy prowadzą działalność skupu bez uzyskania wpisu. Niemniej jednak, Wysoka Komisjo, ja w każdym razie jakoś solidaryzuję się z moim przedmówcą, dlatego że moim zdaniem, problem istnieje. I kto wie, czy jednak on nie polega na jakimś przeredagowaniu art. 53. Ponieważ rzeczywiście mogą być sytuacje, w których, powiedzmy, hodowca, właściciel krów będzie sprzedawał mleko, nawet tam u siebie, na przykład dużej grupie wczasowiczów, którzy przebywają na jego terenie. Jeśli będzie im sprzedawał mleko, to może podpaść i ktoś mu może wymierzyć karę grzywny na tej zasadzie, że on dostarczył kilka litrów mleka jakimś wczasowiczom.

Tak że tutaj, moim zdaniem, samo określenie "podmiot skupujący" jest niewystarczające, żeby zabezpieczyć, że tak powiem, te biedne baby na wypadek sprzedaży kilku litrów mleka.

Panie Ministrze, potargujmy się trochę. Czy chwila przerwy i ewentualna autopoprawka nie rozwiązałaby sprawy? Może byśmy się jednak porozumieli?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Jerzy Plewa: Panie Przewodniczący, jeśli pan pozwoli, to chciałem poprosić pana dyrektora Toborka, wicedyrektora Departamentu Prawno-Legislacyjnego, żeby się odniósł do tej kwestii, bo tak naprawdę to jest sprawa prawna.)

Ja tylko chciałbym zwrócić uwagę na to, o czym była mowa w ostatniej kwestii, że jeśli ktoś sprzedaje mleko turystom, to jest to sprzedaż bezpośrednia i tu nie ma naruszenia ustawy, tylko wcześniej trzeba ubiegać się o kwotę sprzedaży bezpośredniej. Takich przypadków ten zapis nie obejmuje. Tu chodzi o wprowadzanie do obrotu mleka od tych osób, które nie mają kwoty mlecznej, a jednocześnie sprzedają mleko.

Poprawka polegająca na skreśleniu art. 53 będzie skutkowała tym, że z odpowiedzialności zostanie zwolniony krąg podmiotów, który będzie wspierał proceder prowadzenia działalności polegającej na omijaniu przepisów ustawy. Odwołując się do przykładu tej starszej pani, która sprzedaje parę litrów mleka, przypominam, że w art. 53 w ust. 2 jest mowa o tym, że w sprawie o czyn, o którym mowa w ust. 1, orzeka się na podstawie przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Są to wykroczenia, więc ma miejsce procedura sądowa. Nie jest powiedziane, że każdy taki czyn zostanie uznany za wykroczenie, bo przecież można odstąpić od wymierzenia grzywny. Można potraktować taki przypadek szczególnie.

(Senator Sławomir Izdebski: Uznaje się winnym, a odstępuje się od wymierzenia kary to zupełnie co innego. Jeśli uznaje się kogoś winnym, to on już jest ukarany.)

(Głos z sali: No to może by się wycofać...)

To wtedy ryzykujemy tym, że osoby, które wspierają na przykład działalność polegającą na kooperacji z podmiotami niewpisanymi do rejestru, w ogóle nie podlegają żadnej karze.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ja odniosę się do pańskiej odpowiedzi. Dlaczego nie przewidujecie odpowiedzialności karnej za wykroczenia osób, które prowadzą działalność gospodarczą, skupują mleko i nie są wpisane do rejestru? Dlaczego nie odpowiadają karnie, sądownie? Proszę mi nie mówić o art. 54, bo to jest zupełnie co innego. Dlaczego chcecie karać tych drobnych producentów, którzy są przekonani, że skupujący ma zezwolenie na działalność gospodarczą,? I nie mówmy o tym, że sądy będą stosować łagodne kary. Sam fakt, że się kogoś skieruje do sądu, nawet jeśli potem będzie on uniewinniony, będzie dla tego człowieka tak bardzo dolegliwy, że mu wszystkie krowy wymrą. Dziękuję.

(Głos z sali: Głosujmy.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę bardzo, pan senator.

Ja myślę, że pan minister i współpracownicy rozważą tę kwestię, bo to jednak nie jest taka marginalna sprawa. Inaczej to wygląda w Warszawie, gdzie idzie się do marketu, do sklepu i kupuje się mleko, a inaczej w małych miasteczkach. Często na wsi nauczyciel czy lekarz idzie w maju z banieczką po to świeże, ciepłe mleko, do tego świeża bułeczka i to jest to, na co się czeka. Jest to jednak powszechna sprzedaż drobnych ilości mleka bezpośrednio u producenta. Tego nie można lekceważyć. Dziękuję.

Jeszcze ostatnie słowo i albo głosujemy, albo kompromis.

(Głos z sali: Głosujmy.)

Oczywiście, jeśli jest wola kompromisu, to my jesteśmy za tym, żeby wykorzystać wszystkie możliwości i znaleźć dobre rozwiązanie. Tak że, jeśli to byłoby możliwe w czasie tego posiedzenia, to jesteśmy gotowi do jeszcze jednej próby znalezienia lepszego zapisu art. 53.

Panie Senatorze Dzido, czy widzi pan możliwość autopoprawki? Bo w tej chwili to jedynie pan będzie mógł decydować, bo tylko pan jest autorem tej poprawki.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przepraszam. W przypadku tego, kto zawodowo, hurtowo dostarcza podmiotowi skupującemu, no to można tak przyjąć, ale to też jest rzecz bliżej nieokreślona.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Większość osób jest za głosowaniem. No dobrze, no to rozstrzygamy w głosowaniu. Chociaż wtedy pan senator nie będzie już mógł zgłosić autopoprawki.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To jaka jest ostateczna treść poprawki?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przepraszam, określenie kwota hurtowa byłoby niezgodne z całą nomenklaturą używaną w ustawie. Hurtowo nie...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nagminnie, no nie wiem, notorycznie.

Można i tak. Wadliwość tego przepisu polega jednak na tym, że nie ma odpowiedzialności karnej - mówię po raz trzeci - wobec osoby, która skupuje wiedząc, że nie ma zezwolenia. To jest mniej więcej tak, jak w przypadku korupcji. Kto kogo ma w sądzie obciążać za działalność niezgodną z prawem.

Szanowni Państwo, wydaje się, że to jest drobna sprawa, pół minuty i głosowanie się odbędzie, i już nie będzie powrotu. Spotkamy się jednak z falą krytyki, która pojawi się za parę miesięcy, kiedy te przepisy zaczną funkcjonować. Będzie się tę kobietę z 2 l mleka pokazywać w telewizji i mówić, jak to parlament ją skrzywdził. Dlatego jeszcze czekam na jakąś propozycję, a jeżeli nie, no to...

Pan senator Jurgiel, proszę bardzo.

(Głos z sali: W trosce o...)

Chodziło mi o takie rozwiązanie, aby ministerstwo zastanowiło się nad tym, żeby tę sprzedaż mogły prowadzić osoby, które normalnie nie handlują mlekiem, bo sprzedają tylko 1 l czy 2 l. A zupełnie inne... Musielibyśmy tutaj rozgraniczyć sprzedaż prowadzoną przez dużych producentów mleka, bo to jest bardzo istotna sprawa.

Panie Ministrze, gdybyście pomyśleli o tym...

Oczywiście, że można by... My właśnie cały czas chcemy, żeby tutaj...

Chcę powiedzieć, że to nie rząd wymyślił sobie taki zapis, tylko chodzi o to, że każdy kraj odpowiada za kontrolę nieprzekroczenia kwoty mlecznej. Zaś w sytuacji, kiedy nastąpiłoby takie przekroczenie, a nie byłoby odpowiedniej kontroli, to wtedy i tak to producenci są karani i rząd nie może nawet zapłacić za nich kary, tylko muszą ją zapłacić sami producenci. Przykład trochę inny, ale podobnego typu miał miejsce we Włoszech, gdzie do tej pory proces jest niezakończony.

Czy jednak można w tej sytuacji znaleźć jakieś inne rozwiązanie? Otóż wydaje mi się, że problem bierze się stąd, że jakby zapominamy w tej dyskusji o tym, że rolnicy, producenci rolni, otrzymali kwotę sprzedaży hurtowej i kwotę sprzedaży bezpośredniej. Ale są jeszcze w Polsce producenci, którzy nie mają żadnej kwoty i oni mają prawo produkować na własne potrzeby. Jeśli jednak będą wprowadzali mleko do obrotu, czyli będą je sprzedawali, to mogą się pojawić także odbiorcy, którzy będą to mleko skupowali. Będzie to uznane za niewypełnienie wymogów wynikających z organizacji wspólnotowej tego rynku, bo taka sprzedaż będzie prowadzona oprócz sprzedaży bezpośredniej, czyli sprzedaży wszystkim konsumentom, turystom i również sąsiadom. Więc chodzi o to, żeby nie dopuścić... Inaczej to właściwie system kwotowania nie funkcjonuje.

Pan senator Wielowieyski pierwszy sygnalizował chęć zabrania głosu, a potem pani senator Ferenc.

Być może troszkę ochronilibyśmy te starsze panie i byłby większy spokój, gdybyśmy jednak doprecyzowali, kto to jest ten skupujący. Na przykład mnie by wystarczyło, gdyby dodać słowa "skupujący w celach przetwórstwa i handlu" albo "przetwórstwa i obrotu", a nie w celu wypicia mleka.

Pani senator Ferenc, proszę.

Podążając za tokiem myślenia pana senatora Wielowieyskiego, mam takie pytanie. Czy jeżeli dostanę od kogoś 2 l mleka nieodpłatnie, to również ten, który dał mi te 2 l mleka, ponosi karę?

(Głos z sali: Tak, oczywiście.)

(Wesołość na sali)

Panie Przewodniczący, ja mam pytanie do pana senatora Dzidy, czy w ogóle chce zmieniać swoją poprawkę. Bo ja myślę, że pan senator Dzido nie chce nikogo karać i nie będzie zmieniał, tak że...

Panie Senatorze, naprawdę trudno mi czytać w myślach pana senatora Dzidy, ale sądzę, że pan senator doskonale zdaje sobie sprawę, że poprawka upadnie, jeżeli ministerstwo zaopiniuje ją negatywnie. Chciałbym natomiast...

(Głos z sali: Nie bądź taki pewny.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeśli chodzi o doprecyzowanie, to w ustawie jest definicja skupującego. Skupujący to jest ten, który dostarcza mleko do mleczarni albo sam je przetwarza. Czyli nie ma możliwości doprecyzowania w tym...

(Senator Sławomir Izdebski: To jest odbiorca.)

(Senator Sławomir Izdebski: Nie dostarcza, tylko odbiera. Przepraszam, że wchodzę w słowo, ale...)

(Głos z sali: Chcemy mieć tych pośredników.)

Jeśli natomiast ktoś przekaże komuś mleko nieodpłatnie, to nie nastąpi wprowadzenie tego mleka do obrotu w tym sensie, że nie nastąpi sprzedaż. W takiej sytuacji, no jeśli to nie będą jakieś znaczące ilości, to myślę, że właśnie to jest ten obszar, którego nie obejmuje ta ustawa. Ta ustawa nie obejmuje wtedy...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To wtedy podatek od darowizn, tak?

(Zastępca Przewodniczącej Zbigniew Kulak: Tak, ostatnie słowo pana senatora.)

Może to odczytam... Ja faktycznie pomyliłem się, mówiąc o sprzedaży. W przepisie jest napisane "kto dostarcza mleko", nie ma mowy o sprzedaży. Wystarczy dostarczyć i już mamy kolegium, i można zarobić 500 tysięcy grzywny. Dziękuję.

...że podmiotowi skupującemu trudno dostarczać mleko za darmo.

Pani senator Ferenc.

Z darowiznami też nie do końca jest tak, bo powinien być odprowadzony VAT od darowanego mleka...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bo ostatnio wypłynęły takie sprawy właśnie w kwestii innych darowizn, więc nie do końca to jest tak. Fiskus może po prostu powiedzieć, że od darowizny nie został odprowadzony VAT.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeśli państwo senatorowie pozwolą, to chciałbym przedstawić mój pogląd na ten temat. Otóż proszę zwrócić uwagę na to, że tu chodzi tylko i wyłącznie, tak jak pan minister Plewa mówił, o podmiot prowadzący skup w celu przetwórstwa we własnym zakładzie lub w celu odsprzedaży innemu zakładowi. Chodzi tylko o ten podmiot, o którym mowa w art. 4 tej ustawy. Za prowadzenie skupu tego mleka podmiot jest karany w sposób określony w art. 54 i ponosi karę w inny sposób niż to określono w art. 53, który z kolei dotyczy tych producentów, którzy świadomie sprzedają mleko podmiotowi skupującemu, to jest takiemu, co skupuje mleko w celu dalszego przetwórstwa. Problem polega na tym, żeby wyeliminować możliwość skupu i sprzedaży mleka poza tą ustawą.

Dlatego obie strony powinny mieć świadomość sankcji karnej, która grozi za wprowadzanie do obrotu mleka poza przepisami tej ustawy. Przepisy te nie mają zastosowania do sprzedaży bezpośredniej. Wszystko to, o czym mówiła pani senator Ferenc, że rolnik sprzedaje sąsiadowi, że prowadzi sprzedaż bezpośrednią, to nie dotyczy tego przepisu. Przepisy te mówią o tak zwanej sprzedaży hurtowej, a to, o czym mówiła pani senator, dotyczy sprzedaży bezpośredniej i nie jest regulowane akurat tymi przepisami.

Tak więc, w moim przekonaniu, można mówić tylko i wyłącznie o tym, że na innej podstawie ustawowej jest karany ten, który produkuje i sprzedaje podmiotowi skupującemu, a na innej podstawie ustawowej jest karany podmiot skupujący. Przy czym, jak przeanalizowałem tę ustawę, to kara pieniężna, którą może nałożyć minister właściwy do spraw rynku za nielegalne prowadzenie skupu, będzie bardziej dotkliwa, bo jest wielokrotnością wartości mleka, które skupił, niż grzywna, która może być zastosowana na podstawie art. 53...

(Głos z sali: Nałożona.)

Nałożona na producenta mleka, który sprzedaje to mleko podmiotowi niezarejestrowanemu.

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Ja podam konkretny przykład, jak to może zadziałać przeciwko producentom. W 2002 r. zgłosili się do mnie rolnicy, których oszukał skupujący zboże, mówiąc, że ma podpisaną umowę z agencją. Nie tylko mówił, ale również przez kilka miesięcy dawał ogłoszenia w gazetach. I jak taki rolnik będzie żądał dokumentu? On widzi, że wisi ogłoszenie, a okazało się, że ci skupujący okłamywali rolników. Do tej pory trwa sprawa karna. Czyli nie tylko ten rolnik nie otrzymałby zapłaty za odebrane zboże, bo tam akurat do tego doszło, to jeszcze byłby ukarany. To może być dokładnie taka sytuacja, więc jest to bardzo niebezpieczny przepis.

Pierwsza sprawa - do pana ministra Pilarczyka. Gdyby było tak, jak pan mówi, to ja bym się zgodził, Panie Ministrze. Tylko musi pan odróżnić karę w postępowaniu sądowym, od kary, jaką wymierza minister w trybie administracyjnym. Kara ministra nie jest karą sądową, nie figuruje w rejestrze. Nawet nie wpisaliście, że będzie prowadzony rejestr tych kar. Czyli kara będzie i ktoś potem zginie, to będzie niekarany, a ten, który sprzedaje będzie karany i musi czekać na zatarcie co najmniej pięć lat.

Druga sprawa, nie mówcie państwo o jakichś limitach, o kwotach, o czymś innym, bo ten przepis jest bardzo przejrzysty: kto dostarcza mleko - nie musi sprzedawać - podmiotowi skupującemu. Czyli na przykład będzie na wsi ktoś, kto kupuje mleko, być może prowadzi działalność zawodową w tym zakresie, może dostarcza to mleko komuś innemu, ale nie jest wpisany do rejestru podmiotów. I teraz ten, kto to mleko będzie nosił, nawet nie turyście, musi sprawdzić, wylegitymować tego, który kupuje, czy jest on wpisany do rejestru, czy nie jest.

Ja chciałbym jeszcze raz podkreślić jedną bardzo istotną rzecz. Mówimy tutaj o wykroczeniu, nie o przestępstwie. A więc nie wiem o jakim...

(Zastępca Przewodniczącej Zbigniew Kulak: Nie, to też jest przestępstwo.)

Ale jaka dla skazanego jest różnica między wykroczeniem a przestępstwem w tym przypadku? Czy to będzie mniejsza grzywna, czy nie będzie wpisany do rejestru karnego?

(Głos z sali: Będzie.)

Będzie wpisany. Jedyną zaletą tego rozróżnienia jest to, że będzie mógł być radnym, bo nie popełnił przestępstwa, tylko wykroczenie. Dziękuję.

No więc nie jest to jednak przestępstwo, tylko wykroczenie, Panie Senatorze...

(Głos z sali: Przystępujmy do głosowania.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No właśnie, to jest jednak istotna różnica, ponieważ kary w przypadku popełnienia przestępstw są inne niż w przypadku wykroczeń. Górna granica grzywny w przypadku wykroczeń jest określona w kodeksie.

(Zastępca Przewodniczącej Zbigniew Kulak: Przepraszam. Zaraz, zaraz, Panie Senatorze...)

Proszę państwa, wolałbym, żebyśmy głosowali, tym bardziej że mamy jeszcze następne posiedzenie komisji.

Tu nie chodzi o 2 l, tu chodzi o taką sytuację... Zresztą państwo senatorowie z województw zachodnich wiedzą o tym, że na przykład podmioty zagraniczne planują skupować mleko w województwie lubuskim i w województwie wielkopolskim. Chodzi więc o to, żeby te podmioty skupujące nie uprawiały partyzantki i żeby rolnicy, za cenę doraźnie wyższą o 10 gr, nie powodowali takiej sytuacji, że ktoś z boku uruchomi skup poza całą regulacją ustawową. I dlatego są zastosowane te rozwiązania. Tu nie chodzi o 2 l. Tu chodzi o to, że ktoś świadomie i w sposób ciągły sprzedaje duże ilości mleka podmiotowi niezarejestrowanemu.

Kto był sprawozdawcą tej ustawy z ramienia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi i z ramienia Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie Senatorze, proszę być sprawozdawcą także połączonych komisji.

(Senator Andrzej Anulewicz: Dziękuję.)

Sprawa mleka została rozstrzygnięta.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę bardzo, przystępujemy do rozważenia bardzo prostej, wydawałoby się, sprawy - zmiany ustawy o środkach żywienia zwierząt oraz niektórych innych ustaw.

Czy Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi upiera się przy swojej poprawce?

(Głosy z sali: Nie upieramy się.)

Pan senator Kozłowski?

Pan minister Pilarczyk przekonał mnie i pozostałych członków komisji, żeby tę poprawkę odrzucić.

Kto był sprawozdawcą tej ustawy ze strony...?

Pan senator Kozłowski, bardzo proszę. Myślę, że nie ma innych propozycji.

Dysponujemy zestawieniem wniosków. Mamy sześć propozycji, z czego poprawka pierwsza jest poprawką wspólną dwóch komisji, więc myślę, że sprawa jest oczywista, ale dla formalności musimy ją przegłosować.

(Głos z sali: Za?)

I pozostałe pięć poprawek to poprawki...

Należałoby podać wynik. Jednogłośnie za, tak? Dobrze.

I teraz pięć poprawek autorstwa Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Myślę, że Komisja Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej nie zgłasza do nich specjalnych zastrzeżeń.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pani senator Ferenc coś mówi, ale ja nie słyszę.

Panie Przewodniczący, mam jedno pytanie. Z czego wynika potrzeba zastąpienia w poprawce trzeciej stu dwudziestu dni czterema miesiącami?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No, sto dwadzieścia dni, to są trzy miesiące, nie? Czy ja źle liczę... Cztery miesiące, aha, przepraszam.

No to proszę o odpowiedź.

(Głos z sali: Pani legislator...)

Akurat w tym przypadku termin studwudziestodniowy nie jest jakimś terminem, który powinien być wyraźnie określony w dniach. To jest termin, w którym instytut badawczy jest zobowiązany do przedstawienia opinii. Na posiedzeniu Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi była mowa o tym, że wyliczanie tego terminu może w praktyce nastręczać trudności, w związku z czym zastąpienie tego czterema miesiącami będzie dużo bardziej czytelne. Ministerstwo Zdrowia przychyliło się do tej poprawki i stąd propozycja poprawki trzeciej.

Czy jest sprzeciw wobec przegłosowania tych poprawek blokiem?

(Głos z sali: Nie ma sprzeciwu.)

Pan senator Wielowieyski, proszę bardzo.