Witam wszystkich senatorów. Informuję, że mamy kworum do podejmowania wszystkich decyzji.

Na dzisiejszym posiedzeniu witam serdecznie: panów posłów Grzegorza Górniaka i Ryszarda Stanibułę, pana ministra Andrzeja Chodkowskiego, panią dyrektor Bogumiłę Kasperowicz z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi; panią Lucynę Wąsowską, głównego specjalistę z Ministerstwa Finansów; panią Alicję Banasik z Krajowego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego; panią Lidię Jeżowską i panią Jolantę Bryk z Agencji Rynku Rolnego, z Biura Cukru; panów Stanisława Dziedzica i Mieczysława Pietrzaka z izby cukrowniczej, a także przedstawiciela Cargill, pana...

(Dyrektor Działu Handlowego Cargill Polska Spółka z o.o. Arek Wawryszewicz: Wawryszewicz.)

(Dyrektor Działu Handlowego Cargill Polska Spółka z o.o. Arek Wawryszewicz: Arek.)

Dobrze, proszę państwa, poza tym witamy sekretarza generalnego "Polbisco", Stowarzyszenia Polskich Producentów Wyrobów Czekoladowych i Cukierniczych, pana Marka Pruziaka...

(Sekretarz Generalny Stowarzyszenia Polskich Producentów Wyrobów Czekoladowych i Cukierniczych "Polbisco" Marek Przeździak: Przeździak.)

Proszę państwa, dzisiejsze posiedzenie komisji poświęcone jest w dalszym ciągu analizie ustawy o zmianie ustawy o regulacji rynku cukru. Z informacji, jakie posiadam, głęboką dyskusję przeprowadzono na poprzednim posiedzeniu. Wystąpiliśmy o dalsze opinie i oceny. Bardzo proszę, aby pan minister Chodkowski zechciał krótko zreferować, jakie są oczekiwania rządu odnośnie do zmian, jakie mamy przyjąć.

Na poprzednim posiedzeniu komisji zaproponowano cztery poprawki w stosunku do tekstu ustawy uchwalonej przez Sejm. Pierwsza z nich dotyczy wykreślenia zapisu, że właścicielem limitu produkcji cukru jest plantator buraków cukrowych.

Tutaj stanowisko rządu było takie, że istnieje wątpliwość co do tego, czy ta poprawka, zgłoszona w toku prac komisji sejmowej, jest konstytucyjna. Chodzi o to, że ta poprawka wykraczała poza zakres przedłożenia rządowego, a ponieważ jest to projekt rozpatrywany w trybie pilnym, to tutaj stanowisko Trybunału Konstytucyjnego jest takie, że tego typu poprawki mogą być niekonstytucyjne.

(Zastępca Przewodniczącego Janusz Lorenz: Przepraszam bardzo: mogą być czy są?)

Jeżeli zaś chodzi o stanowisko merytoryczne resortu, to przeciwko takiej zmianie przemawia przede wszystkim to, że w Unii Europejskiej limity cukru są rozdzielane pomiędzy producentów cukru, tak jak to jest w obecnie obowiązującej ustawie. I gdyby to zmieniono, przede wszystkim zburzono by dotychczasowy porządek prawny, zmieniono by również pewną sytuację formalną, dlatego że minister rolnictwa rozdziela limity dla producentów z odpowiednim wyprzedzeniem. Limity na kampanię 2003/2004 zostały już, zgodnie z obecnie obowiązującą ustawą, rozdzielone. I wprowadzenie takiego zapisu, że właścicielem jest plantator, podczas gdy nie określono nawet, w jakim trybie mają te limity otrzymać, byłoby bardzo problematyczne. I tak, jak wspominałem, obowiązywałoby tylko do momentu przystąpienia do Unii Europejskiej. Tak więc naszym zdaniem poprawka zaproponowana w komisji senackiej jest jak najbardziej zasadna.

Zauważamy również to, że obecny zapis ustawy, który zobowiązuje do stosowania ceny nie niższej niż interwencyjna, niestety, jest dosyć skutecznie obchodzony przez podmioty operujące na tym rynku. Właściwie nie ma on większego znaczenia dla stabilizacji sytuacji na rynku cukru, natomiast powoduje poważne utrudnienia, jeżeli chodzi o funkcjonowanie Krajowej Spółki Cukrowej SA. A zgodnie z jej zamierzeniami - o czym mówił na poprzednim posiedzeniu pan prezes Łukasik - planowane jest scentralizowanie sprzedaży cukru. W przypadku, kiedy będzie obowiązywała cena interwencyjna, nie będzie to możliwe i utrzymanie ceny interwencyjnej będzie najmocniej uderzać w KSC "Polski Cukier" SA.

Kolejna poprawka, trzecia, ma na celu skorygowanie pewnego błędu, który znajduje się w obecnie obowiązującej ustawie. Dotyczy to ustalania wysokości opłat cukrowych w odniesieniu do izoglukozy i syropu inulinowego. W tej poprawce doprecyzowano, w jaki sposób powinno się wyliczać opłaty cukrowe.

Przygotowałam poprawki zgłoszone na poprzednim posiedzeniu od strony legislacyjnej. Uwagi zgłosiłam na piśmie. Trzy poprawki - druga, trzecia i czwarta - to poprawki merytoryczne. Pierwsza poprawka narusza tryb legislacji, w związku z tym może być uznana za przepis niekonstytucyjny - obszerna opinia jest w uwagach Biura Legislacyjnego. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...kto jeszcze chce zabrać głos na temat ustawy, może któryś z gości?

Proszę państwa, jednak podtrzymuję tę poprawkę sejmową. Wiem, że Biuro Legislacyjne przedstawiło pewne problemy, dylematy z nią związane - pan minister również je ma - jednak w sytuacji, kiedy rzeczywiście ta ustawa obowiązywałaby nawet niecały rok, tylko przez jeden sezon kampanii buraczanej, to ewentualnie moglibyśmy to wprowadzić. W ten sposób zwrócilibyśmy uwagę na to, że jednak tym najważniejszym podmiotem w cyklu produkcyjnym, jest rolnik, jest plantator. I nic by się nie stało, to jest kwestia rozporządzenia, a rozporządzenie również można regulować. Łatwiej wydać ministrowi rozporządzenie niż zmieniać całą ustawę.

W tej poprawce chodzi o to, że w chwili obecnej, jeśli cukrownie ogłaszają upadłość, limit zostaje przenoszony z jednej cukrowni do innej. Tak było na przykład w przypadku Śląskiej Spółki Cukrowej SA, kiedy cukrownia Ziębice, czy Pastuchów, ogłosiła upadłość, a limity zostały przeniesione na Opolszczyznę czy dalej w głąb kraju. Plantatorzy z cukrowni Ziębice nie mają dzisiaj gdzie siać buraków. Chcemy to ograniczyć w taki sposób, żeby utrzymać te limity przy plantatorach, żeby nie można było przenosić tego limitu z cukrowni do cukrowni przy ogłaszaniu upadłości tak, jak to się dzieje obecnie. Bo jeśli następne cztery cukrownie w śląskiej spółce ogłoszą upadłość, rolnicy zostają bez jakiegokolwiek limitu. I jest zapisane dzisiaj w nowej, poprawionej umowie z plantatorami, że rolnik będzie musiał dowozić surowiec nawet do stu kilometrów. A my nie chcemy, żeby doszło do tego, żeby na koszt rolnika surowiec był dostarczany do stu kilometrów, bo wtedy produkcja buraka cukrowego nie będzie się opłacała. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jeśli chodzi o poprawkę dotyczącą limitu, to najbardziej chyba powinien bronić tego związek plantatorów buraka cukrowego, ale my nie emocjonujemy się tym. Raczej jest to dla nas taki zapis dla zapisu. Oczywiście, związek tworzą plantatorzy buraka cukrowego, nikt inny, i chodzi nam o umacnianie swoich praw, jednak ten zapis ma takie brzmienie, że nie wiadomo, jaka jest metodologia i w ogóle wiele spraw jest niejasnych. Przede wszystkim sam suchy zapis, że plantator jest właścicielem limitu, jakoś jeszcze bardziej odrywa go od gospodarstwa. Wydaje mi się, że dotychczasowy zapis, gdzie limit stanowi wartość niematerialną plantatora i właściwie gospodarstwa...

Dziękuję bardzo.

Jeśliby chcieć poczynić takie zmiany, trzeba byłoby gruntownie przeanalizować wiele artykułów tej ustawy. I nie może tak być, że w jednym artykule, art. 6, mówi się co innego niż w innym, w art. 8. Jeśli w jednym nie używa się pojęcia "limit produkcji cukru", tylko używa się zupełnie innego pojęcia: kwota A cukru, kwota B cukru, a w innym jest "limit produkcji cukru", to znaczy, że wprowadza się nowe pojęcie. I jest ono inne niż zapisy w innych artykułach, gdzie jest mowa o kwocie A cukru i kwocie B i C.

Te kwoty są przyznawane według pewnej procedury. Wiele artykułów ustawy mówi, że w tym uczestniczą Rada Ministrów, minister rolnictwa i producenci cukru. Jeśliby chcieć to przekonstruować, to trzeba byłoby konsekwentnie w wielu artykułach ustawy to po prostu zmienić. Inaczej pogłębi to bałagan interpretacyjny i prawny, z którym i tak w tej ustawie już mamy do czynienia. Jest więc sugestia, że jeśli już musiały by być takie zmiany - jeśli zdecyduje tak Wysoka Komisja, Wysoka Izba i potem parlament - to trzeba byłoby konsekwentnie zmienić to wszędzie. A jeśli nie jest to możliwe, proponuję pozostawić zapis obecny.

I jeszcze jedna istotna rzecz, której być może nie wzięli pod uwagę ci, co popierają tę poprawkę. Mianowicie już w tej chwili, po zgłoszeniu tego projektu poprawki, ożywiły się, powiedziałbym, próby wykupienia tegoż limitu, którego jeszcze plantatorzy nie mają, przez innych producentów cukru - od plantatorów którzy, póki co, są plantatorami Krajowej Spółki Cukrowej. Mamy z tym do czynienia zwłaszcza na Lubelszczyźnie. W tej mierze popieramy przedłożenie rządowe i stanowisko Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Jeśli chodzi o kwestię ceny interwencyjnej, jest to dla nas dość trudna sprawa, bo niedawno wprowadzona poprawka, pół roku temu, miała stabilizować rynek i umożliwić nam sprzedaż cukru po cenie wyższej niż cena interwencyjna. Rzeczywistość okazała się trochę bardziej złożona i oporna na administracyjne regulacje. Sposobów obchodzenia tego przepisu wykształciło się kilkanaście. Mówiąc w dużym skrócie, lepsze w tym obchodzeniu, mają lepsze parametry do tego, są firmy z kapitałem zachodnim. W tej rywalizacji Krajowa Spółka Cukrowa jest na słabszej pozycji, zwłaszcza jeśli chcemy scentralizować handel, w przypadku, gdy cena rynkowa miałaby się utrzymać poniżej ceny interwencyjnej. Jest to dla nas sytuacja niekorzystna.

Są pewne niebezpieczeństwa i trzeba dostrzec argumenty innej strony, mówiące o tym, że ta cena ograniczy spekulację. Jest ona pewnym utrudnieniem dla obniżenia ceny, to się zgadza, ale z drugiej strony czyni nieprawdopodobny bałagan w kosztach. Cukrownie raz to księgują w koszty sprzedaży, raz w koszty usług obcych, a raz jako kary za nieterminowe dostawy - są różne sposoby, w transakcjach barterowych na przykład daje się cukier za węgiel i wtedy droższy jest węgiel. I wszystko to jest zgodnie z ustawą, tylko koszty są gdzieś indziej schowane. To czyni koszty nieprzejrzystymi.

Chciałbym jeszcze zasygnalizować - być może ktoś podejmie tę uwagę - że chyba wkradła się drobna niespójność w proponowanym przedłożeniu nowelizacji dla Senatu. Mianowicie w art. 6 w lit. b jest zapis, że dodaje się ust.  5 w brzmieniu... I po słowach "w drodze rozporządzenia" mówi się, że prezes Agencji Rynku Rolnego określi w drodze rozporządzenia wzory sprawozdań.

Skoro mówimy o cukrze, jest przecież zapisane, że poniżej ceny 1,82 zł netto, czyli plus VAT, nikt nie może sprzedawać cukru. Czy rząd poprzez swoje służby dokonywał jakiejkolwiek kontroli marketów, hipermarketów itp., gdzie cukier jest sprzedawany po 1,60 zł, a nawet i taniej? Czy wiadomo jest też rządowi, że na workach i na woreczkach z cukrem jest napisane "mniej cukru w cukrze" czy coś podobnego i ten cukier jest sprzedawany o wiele taniej. Jest w nim domieszka różnych substancji - nie wiem, co tam może się znajdować, ale samego cukru tam jest może 80%. Nie wiem, co tam jest, ale "Biedronka" i inne markety - nie będę tu robił reklamy marketom - sprzedają to i można to dostrzec.

Pytam: jak pracują nasze służby skarbowe? One potrafią 1 gr podatnika gdzieś tam namierzyć. W tym przypadku, jak się okazuje, dobrze by było na użytek Wysokiej Komisji przygotować taką informację, kto zapłacił jakąś karę, czy poniósł jakieś, jakiekolwiek, sankcje. Czy ktoś ze strony rządu to koordynuje? Czy są takie informacje i taka wiedza? Chcielibyśmy znać odpowiedzi na te pytania, bo nie wystarczy powiedzieć, że jest to pusty zapis. Parlament uchwala przecież ustawy, ustawy też wnosi sam rząd, a potem nie realizujemy tych ustaw. I ktoś może nas z tego rozliczać. I my czujemy się tutaj, a przynajmniej ja tak się czuję, odpowiedzialni za to, żebym mógł plantatorom, wyborcom powiedzieć, jak to naprawdę jest. Oni mnie o to pytają - myślę, że innych senatorów też.

I jeszcze drugie spostrzeżenie. Nie wiem, to pytanie powinienem może skierować do panów posłów, mianowicie chodzi mi o ten kontrowersyjny art. 8. Czy w tej chwili nie rozpocznie się handel, tak jak poprzednio rozpoczął się handel limitami? Ten handel polegał na tym, że sprzedawaliśmy cukrownie tylko dla limitów, bo tylko po to były te cukrownie kupowane. Czy w tej chwili nie będzie odbywał się podobny handel na poziomie plantatorów? To jest moje pytanie. Ja raczej przychylam się do poprawki posłów, a pytam o to, bo jest obecny prezes Krajowej Spółki Cukrowej, są też inne osoby tutaj znakomite, tak jak przedstawiciel rządu, pan minister. Czy Senat może uszczelnić tę ustawę? Trzeba by zajrzeć do innych tych przepisów, a to nie będzie zgodne z naszym regulaminem, bo my możemy tylko odnosić się do materii, którą otrzymaliśmy. I jest to pewien problem. Ja jestem oczywiście za tym, żeby ten zapis przy plantatorze był, ale co w sytuacji, jeśli to będzie budziło niejasności i doprowadzi do tego, że plantatorzy zaczną między sobą handlować tymi limitami i zaczną się przepychanki? Chciałbym znaleźć odpowiedź na moje dwa pytania. Bardzo dziękuję.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Nie tak dawno, będąc sprawozdawcą ustawy cukrowej, przekonywałem w Senacie, że cena interwencyjna, cena progowa jest niezbędna po to, żebyśmy uporządkowali obrót cukrem na rynku krajowym. Dzisiaj dowiaduję się, że podjęliśmy niesłuszną decyzję, a od tego momentu upłynęło niewiele czasu, nie mamy więc zbyt wielu doświadczeń.

Panie Ministrze, mam do pana pytanie, a pytanie to zadaję z dużą troską. Nie tak dawno tu, w Senacie, dyskutowaliśmy na temat poręczeń dla Agencji Rynku Rolnego. Minister finansów po wysłuchaniu dyskusji wycofał swoją propozycję, aby cukier wyłączyć z zakupów interwencyjnych. W związku z tym chcę zapytać pana ministra, ile w tym roku kupi cukru Agencja Rynku Rolnego w ramach skupów interwencyjnych. Bo gdyby agencja kupiła 150 tysięcy t cukru, to moglibyśmy się dzisiaj zastanawiać, jak osłabić te wszystkie obejścia związane z ceną interwencyjną i po prostu ją utrzymać. Spółce trzeba jednak dać pieniądze. Dajmy jej te pieniądze w sposób zdrowy, właściwy, ale nie dawajmy ich - przepraszam za być może niewłaściwe określenie - z podłożem spekulacyjnym.

(Głos z sali: Plantatorowi?)

Jeśli chodzi o tę cenę interwencyjną, to na to czekają już hurtownicy, którzy mają pieniądze, bo KSC "Polski Cukier" SA nie ma pieniędzy na skup tego cukru. Jak powiedziałem wcześniej, zaraz po wejściu do Unii Europejskiej cena interwencyjna będzie wynosić 2,54 zł. Jeśli ci hurtownicy wykupią cukier po 1 zł, przetrzymają go rok, to po wejściu do Unii Europejskiej zarabiają 1,54 zł na kilogramie cukru. Obawiajmy się tego, żeby nie doprowadzić - jakby to powiedzieć po polsku - do szmuglowania tym cukrem. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Proszę państwa, obecnie obowiązująca ustawa o regulacji rynku cukru w art. 15 określa obowiązek przestrzegania ceny interwencyjnej przez wszystkie podmioty wprowadzające cukier na rynek krajowy i mówi w zapisie art. 15 ust. 2b, że podmioty, o których mowa w ust. 2a, wprowadzające cukier na rynek krajowy, są zobowiązane do wnoszenia opłat sankcyjnych. Opłaty te są wpłacane bez wezwania na wydzielony rachunek Agencji Rynku Rolnego i podlegają przepisom ustawy - Ordynacja podatkowa. Przy czym ustawa nie określa podmiotu, który będzie sprawdzał i kontrolował przestrzeganie ceny interwencyjnej.

(Głos z sali: Środki te zostały przekazane do urzędów skarbowych?)

Czy pan minister chce zabrać głos w tej sprawie?

Jeżeli chodzi o zakup cukru przez Agencję Rynku Rolnego, to pan senator Anulewicz wspominał o tym, że niedawno dyskutowano nad limitem zadłużenia i poręczeniami dla Agencji Rynku Rolnego. Chcę powiedzieć, że ten limit został ustalony na maksymalną kwotę 1 miliarda 260 milionów zł. A ponieważ sytuacja na innych rynkach jest dosyć trudna, to te środki zostaną wykorzystane na interwencje na tamtych rynkach. Tak więc w tym roku nie przewiduje się zakupu cukru na zapasy interwencyjne - oczywiście, na rezerwy państwowe takie zakupy będą realizowane, ale jest to niejako inny mechanizm. Cała ta nowelizacja ustawy jest między innymi po to, żeby umożliwić obrót cukrem przez jeden kwartał dłużej bez potrzeby angażowania środków z budżetu państwa.

Pan senator Borkowski pytał o kontrolę przestrzegania cen interwencyjnych. Otóż takie kontrole były podejmowane przez Inspekcję Handlową, która podlega Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Są to natomiast rzeczy bardzo trudne do udowodnienia, bo tak naprawdę trudno jest stwierdzić, czy różne sposoby obchodzenia obowiązku sprzedaży po cenie nie niższej niż interwencyjna są zgodne z prawem, czy też nie. Interpretacja tego jest bardzo problematyczna. I tak naprawdę z obserwacji sytuacji rynkowej wynika, że w tej chwili nie obowiązuje cena interwencyjna, tylko cena wolnorynkowa, która właśnie ze względu na te możliwości obejścia zgodnego z prawem, kształtuje się na poziomie, jak obliczają eksperci, około 1,60 zł za kilogram cukru. Moim zdaniem nie nastąpi tutaj jakieś załamanie cen, o którym mówił pan poseł Górniak. Sądzę, że będzie nadal obowiązywać ta cena na poziomie 1,60 zł, czyli faktycznej ceny rynkowej w tej chwili. Dziękuję bardzo.

Jeszcze cztery głosy i zamykam dyskusję.

Bardzo króciutko, ponieważ nie jestem zadowolony z odpowiedzi pana ministra - moje obawy jeszcze się pogłębiły. Jeśli przedstawiciel polskiego rządu mówi w tym kontekście, że ktoś obchodzi prawo, łamie prawo, nie działa zgodnie z prawem, to dla mnie jest to niezrozumiałe. Jeśli wiemy o tym, że ktoś obchodzi to prawo, to chyba zadaniem rządu i parlamentu - ale przede wszystkim rządu - jest stworzenie tak szczelnego prawa, że nie będzie możliwości jego obchodzenia.

Po prostu jestem zdumiony tą odpowiedzią. I jeśliby to usłyszeli nasi wyborcy, jeśliby to cała Polska usłyszała, to by była również zdumiona taką odpowiedzią. Bo jeśli ktoś ewidentnie wybiera plantatorom środki z ich kieszeni, czyli pieniążki, i wybiera też te pieniążki i tym, którzy produkują, czyli pracownikom - bo przecież dzisiaj mniej więcej Krajowa Spółka Cukrowa tak prosperuje, jak prosperuje, że praktycznie wszystkie cukrownie są pod kreską - to naprawdę jestem zdumiony takim podejściem i tylko mogę ubolewać nad tym, że polski rząd tak to interpretuje.

Mam pytanie do pani z Agencji Rynku Rolnego: ile te podmioty ton, tysięcy ton, a może setek ton tego cukru sprzedały i jak to się przełożyło na te sankcje? Czy było liczone w kilogramach? Bo być może opłacało się wpłacić te trzydzieści kilka tysięcy i wprowadzić na rynek kilka tysięcy - nie wiem, nie znam tych wartości. Chciałbym wiedzieć, a myślę, że pozostali członkowie naszej komisji też, ile to było cukru.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, z całym szacunkiem chciałbym odnieść się do starań plantatorów o przejęcie większego nadzoru nad limitami produkcji buraków, jednak wydaje mi się, że decyzje ministra rolnictwa wydane na najbliższą kampanię są decyzjami, które powiązały plantatorów i producentów cukru. W związku z tym ta nowelizacja w zakresie, o którym mówimy, że właścicielem limitu jest plantator, wniosłaby tylko niepotrzebnie zdecydowany zamęt na bardzo krótki czas. Krótko mówiąc, byłby to zamęt, bowiem ta zmiana pociągnęłaby za sobą konieczność zmian w innych artykułach ustawy. I chciałbym bardzo serdecznie prosić, żebyśmy budowali te stosunki pomiędzy producentami cukru a plantatorami w sposób trwały i w możliwie największej zgodności z prawem unijnym - a tu akurat oddalilibyśmy się od tego prawa. Uważam, że mimo licznych błędów i wad tej ustawy, akurat w zakresie relacji między plantatorami a producentami cukru, ten zamęt jest tutaj całkowicie zbędny.

Poza tym w moim przekonaniu zapisy w art. 6 w lit. c ppkcie 4, mówiące o wysokości marży przetwórczej, przychodach ze sprzedaży melasy oraz kosztów transportu buraków cukrowych, są informacjami, które z punktu widzenia producentów cukru... Chodzi mi o wysokość marży przetwórczej: powinna ona pozostać tajemnicą producenta cukru czy też producenta izoglukozy, bo ona nie ma znaczenia ani dla budżetu państwa, ani dla Agencji Rynku Rolnego, która będzie bilansowała cukier na rynku krajowym. Zaś przychody ze sprzedaży melasy i koszty transportu buraków cukrowych są tak nikłe w porównaniu z kosztem surowca, że nie powinny być przedmiotem sprawozdawczości, zupełnie zbędnej, niczemu niesłużącej. Tak daleko idąca drobiazgowość w sprawozdawczości jest nikomu niepotrzebna, jest zupełnie niepotrzebna.

Znaczenie planistyczne i znaczenie porównawcze ma natomiast wydatek cukru. Dlatego można go pozostawić w tym punkcie, a pozostałe elementy usunąć, ponieważ one są drobiazgowe, a my po 1 maja przyszłego roku i tak tych rzeczy nie będziemy robili. W związku z tym ta zmiana niosłaby za sobą jednorazowy wysiłek urzędników - powtarzam: po 1 maja przyszłego roku nikt tych elementów nie będzie gromadził. Dziękuję uprzejmie.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Co to znaczy? To znaczy, że nie kupiliśmy kilkudziesięciu tysięcy ton cukru w Polsce. Myślę, że dla polskich plantatorów buraka cukrowego jest to chyba jednoznaczna informacja. Z punktu widzenia przemysłu, w momencie, kiedy kupujemy po cenach światowych, ta cena jest dla nas w miarę porównywalna. Dla producentów cukru na pewno jest to sytuacja korzystniejsza, a szczególnie dla tych, którzy produkują za granicą, ponieważ dzięki temu sprzedają cukier i korzystają z dopłat eksportowych.

Chciałbym zwrócić państwa uwagę na jeden mechanizm. My wiemy, że ten zapis nie do końca jest zgodny z mechanizmem obowiązującym w Unii Europejskiej, tylko że różnica polega na tym, że w Unii Europejskiej dopłaty eksportowe stosowane są również do produktów, nie tylko do cukru. Ponieważ w Polsce nie mamy możliwości korzystania z dopłat do eksportu do gotowych produktów, to jedyną szansą - i tutaj dlatego absolutnie popieramy ten zapis - jest właśnie możliwość wykorzystania kwoty C. Tak więc to spowoduje, że przynajmniej w tym krótkim czasie cukier, który będzie nam niezbędny do produkcji eksportowej - a szacujemy, że tylko w naszej branży roczna wartość eksportu wynosi około 800 milionów zł, to są jednak znaczące kwoty - po prostu kupimy na polskim rynku. Dziękuję bardzo.

W drugiej części posiedzenia, już we własnym gronie, zapraszam do dyskusji nad przygotowanymi propozycjami do głosowania.

Pierwsza poprawka dotyczy sprawy zmiany zapisu delegacji ustawowej, jaka znajduje się w art. 6. Konkretnie w tej ustawie jest to art. 1 pkt 2 lit. b, dotycząca ust. 5. Jest tutaj delegacja ustawowa, którą należałoby uzupełnić o następujący zapis: po wyrazach "w drodze rozporządzenia" należałoby dodać wyrazy "wzory oraz terminy składania wniosków, o których mowa w ust. 2 oraz". I dalej byłoby jak poprzednio: "wzory sprawozdań, o których mowa w ust. 3 i 4". To jest pierwsza poprawka, dotycząca uzupełnienia delegacji ustawowej o delegację do wydania rozporządzenia określającego wzory oraz terminy składania wniosków, o których mowa w ust. 2. W ust. 2 jest mowa o wnioskach o limity.

Proszę państwa, czy mamy uwagi do tej propozycji?

(Senator Krzysztof Borkowski: Ja podtrzymuję.)

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Andrzej Chodkowski: Czy można w tej sprawie?)

Bardzo proszę pana ministra o opinię.

Następnie poprawki, w kolejności przedstawionej w informacji i propozycjach Biura Legislacyjnego.

W zasadzie powinienem poddać to bezpośrednio pod głosowanie. Wyjaśnienia, które tu padały ze wszystkich stron, gwarantują, że plantator zachowa wszelkie prawa w tej sytuacji, poza tym minister tak to rozdzielił, że ten plantator ma te limity... Jesteśmy w wyjątkowo trudnej sytuacji do podejmowania decyzji.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Hanna Kaśnikowska: Skasować przepis, który to prawo...)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Hanna Kaśnikowska: Czyli co? Nie przeszła?)

(Głos z sali: Nie rządowy, ale sejmowy.)

(Głos z sali: Czyli właścicielem limitu produkcji cukru jest plantator?)

Panie Senatorze, w tym głosowaniu nie przeszła poprawka, która jest umieszczona w pkcie 1. Poprawka ta brzmi: "w art. 1 skreśla się pkt 4".

(Zastępca Przewodniczącego Janusz Lorenz: To po prostu pełne niezrozumienie...)

(Głosy z sali: My nie zrozumieliśmy tego.)

Poprawka umieszczona w pkcie 1 w druku, który macie państwo przed sobą, zmierza do wyeliminowania przepisu, który limit produkcji cukru kwalifikuje jako prawo własności plantatora.

(Zastępca Przewodniczącego Janusz Lorenz: Czyli przyjęcie tej poprawki...)

(Głos z sali: Myśmy odrzucili tę poprawkę...)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Hanna Kaśnikowska: Tak, a państwo odrzucili tę poprawkę.)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Hanna Kaśnikowska: Tak.)

Reasumpcja jest możliwa z powodu niezrozumienia - nie można przyjąć czegoś, czego się nie rozumie.

(Zastępca Przewodniczącego Janusz Lorenz: Mówię wprost, że źle to zrozumiałem.)

Czyli ponownie głosujemy nad tą poprawką.

(Głos z sali: Proszę to poddać pod głosowanie.)

(Głos z sali: Kto jest za przyjęciem tej poprawki?)

(Głos z sali: Jak to nie? Jak już mówimy od początku...)

Pkt 4 brzmi: w art. 8 dodaje się ust. 1a w brzmieniu "właścicielem limitu produkcji cukru jest plantator buraka cukrowego". Jeśli skreślimy pkt 4, nie będzie zapisu, który miał uwłaszczać plantatora limitem produkcji cukru.

Kto jest za skreśleniem tego punktu? (5)