Warszawa, 16 lutego 2005 r.

STANOWISKO

Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Senatu RP podjęte na posiedzeniu w dniu 16 lutego 2005 r.

w sprawie perspektyw uprawy buraka cukrowego w Polsce
oraz programu wykorzystania potencjału produkcyjnego wygaszanych państwowych cukrowni

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi po zapoznaniu się z informacją przedstawioną przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministra Skarbu Państwa, Prezesa Krajowej Spółki Cukrowej oraz po uwzględnieniu przebiegu dyskusji z udziałem przedstawicieli polskiej nauki, organizacji rolniczych, w tym plantatorów buraków cukrowych, a także producentów cukru wyraża swą satysfakcję z tytułu poprawy sytuacji ekonomicznej polskich plantatorów buraka cukrowego oraz kondycji finansowej funkcjonujących dziś cukrowni.

Analizując założenia reformy rynku cukru w Unii Europejskiej komisja akceptuje aktualne działania negocjacyjne przedstawicieli Rządu RP w zakresie utrzymania dotychczasowych kwot produkcyjnych, ograniczenia ich transferów między poszczególnymi krajami Wspólnoty, a także utrzymywania obecnego poziomu dochodów w polskim sektorze cukrowym. Jednak biorąc pod uwagę postępujący wzrost wydajności w produkcji cukru, szczególnie w nowych krajach członkowskich, konkurencję izoglukozy czy taniego cukru z trzciny cukrowej, a także perspektywy rozszerzenia Unii Europejskiej o nowe państwa o dużym potencjale rolniczym czy postępującą globalną liberalizację handlu artykułami spożywczymi, w tym cukru komisja uznaje za stosowne:

  1. kontynuować wspólnie z innymi państwami - producentami cukru w Unii Europejskiej - negocjacje na rzecz ewolucyjnego trybu reformy rynku cukru z kompensatami dla plantatorów w przypadku potencjalnego obniżenia ich dochodów,
  2. poszukiwanie alternatywnych koncepcji użytkowania gruntów rolnych wyłączanych z upraw buraka cukrowego przy współpracy z władzami poszczególnych województw, powiatów oraz organizacji plantatorów i przedsiębiorców.

Jednocześnie komisja wyraża swą dezaprobatę wobec braku kompleksowej strategii wykorzystania potencjału produkcyjnego wygaszanych cukrowni w tym zakresie. Widzimy potrzebę aktywniejszych działań Krajowej Spółki Cukrowej przy wsparciu Ministerstwa Skarbu Państwa i innych resortów odpowiedzialnych za produkcję rolną i rynek pracy przy ścisłym współdziałaniu z władzami regionalnymi oraz wykorzystaniu środków pomocowych w ramach restrukturyzacji tzw. obszarów postprzemysłowych.

Komisja postuluje także do Ministra Finansów o stałe obniżenie akcyzy dla producentów paliw z dodatkiem biokomponentów, by tworzyć finansowe bodźce dla produkcji biopaliw w kraju z uwzględnieniem rodzimych surowców i naszego potencjału produkcyjnego.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi Senatu RP