W rozpatrywanej nowelizacji wprowadzono m.in. zasadę orzekania czasowego niezdolności do pracy na okres do pięciu lat (możliwość przyznawania renty na czas dłuższy istnieje wtedy, gdy nie ma rokowań medycznych do odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu), a także przyznawanie z urzędu emerytur osobom pobierającym rentę z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli osiągną wiek emerytalny (osiągnięcie ustawowego wieku emerytalnego, niezależnie od spełnienia warunku długości stażu emerytalnego; wysokość tej emerytury nie może być niższa od dotychczas pobieranej renty). Ponadto ustawa objęła obowiązkiem ubezpieczenia społecznego rencistów (pobierających rentę z tytułu niezdolności do pracy) prowadzących działalność pozarolniczą działalność gospodarczą, zrównując ich w tym zakresie z innymi rencistami będącymi w zatrudnieniu na podstawie stosunku pracy lub świadczących pracę na podstawie umowy zlecenia.

W głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Janusza Bielawskiego.

Ustawę, która była projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister polityki społecznej C. Miżejewski. Ponadto na jej temat wypowiadały się wiceprezes KRUS Irena Froszczak i dyrektor Departamentu Ubezpieczeń Społecznych w resorcie polityki społecznej T. Guzelf. Zapoznano się także z opinią biura legislacyjnego.

Uchwalona przez Sejm nowelizacja przewidywała coroczną waloryzację płacy minimalnej na podstawie wskaźnika inflacji oraz wysokości prognozowanego na dany rok wskaźnika wzrostu PKB. Jej celem było podniesienie płacy minimalnej, tak by była bardziej zbliżona do minimum socjalnego, a także m.in. zwiększenie różnic między wynagrodzeniem minimalnym a np. zasiłkiem dla bezrobotnych czy rentą.

W dyskusji podniesienie płacy minimalnej poparli przedstawiciele związków zawodowych. Przeciwna była M. Krzysztoszek z Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan". Jej zdaniem, wprowadzana ustawą podwyżka będzie zdecydowania nieznaczna i nieodczuwalna dla osób najmniej zarabiających, zwiększy natomiast koszty pracy dla pracodawców i spowoduje dodatkowe obciążenia dla budżetu państwa. Jej zdaniem, należy szukać innych rozwiązań prawnych zmierzających do podniesienia wysokości minimalnego wynagrodzenia.

W dyskusji poparcie dla sejmowej nowelizacji, uchwalonej na podstawie projektu komisyjnego, wyrażali wiceminister zdrowia Paweł Sztwiertnia i prezes Narodowego Funduszu Zdrowia Jerzy Miller.

W głosowaniu, na wniosek senator K. Sienkiewicz, postanowiono nie zgłaszać żadnych zastrzeżeń do sejmowej nowelizacji. Jej przyjęcie bez poprawek zaproponuje w imieniu komisji senator Zdzisław Jarmużek.

Na swym posiedzeniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrzyła także ustawę o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów.

Przyjęcie ustawy, która była projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister zdrowia Janusz Opalski. Na temat zawartych w niej zapisów wypowiadali się dyrektor Departamentu Polityki Zdrowotnej w Ministerstwie Zdrowia Dariusz Adamczewski, a także przedstawiciel środowisk naukowych i medycznych, współtworzący projekt konsultant krajowy w dziedzinie hematologii prof. Wiesław Jędrzejczak, przewodniczący Krajowej Rady Transplantacyjnej prof. Wojciech Rowiński oraz zastępca dyrektora Instytutu Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie ds. naukowo-badawczych prof. Jerzy Kościelak.

Rozpatrywana ustawa zawierała przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. W nowelizacji zaostrzono m.in. kary za handel narządami. Ustawa utrzymała zasadę "zgody domniemanej", tzn., że pobrania komórek, tkanek i narządów do przeszczepu ze zwłok można dokonać, jeżeli osoba zmarła nie wyraziła za życia sprzeciwu. Sprzeciw może być wyrażony w formie: wpisu w centralnym rejestrze zgłoszonych sprzeciwów, oświadczenia pisemnego z własnoręcznym podpisem lub oświadczenia ustnego złożonego w obecności co najmniej dwóch świadków.

Centralny rejestr sprzeciwów to nie jedyny, który będzie działał po wejściu w życie ustawy. Aby monitorować stan zdrowia żywych dawców, powstanie rejestr zawierający ich dane; w innym rejestrze będzie prowadzona centralna ewidencja przeszczepień. Ustawa zawiera też przepisy dotyczące krajowej listy osób oczekujących na przeszczep.

W dyskusji senatorowie stwierdzali, że decentralizacja służb sanitarnych i podporządkowanie ich samorządom jest niekorzystne i dlatego w debacie nad tzw. ustawą kompetencyjną będą postulować skreślenie art. 5. Ustalono, że senatorowie będą kontynuować prace nad tym zagadnieniem na posiedzeniu 15 lipca br.