1. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

2. Rozpatrzenie wniosków zgłoszonych do ustawy o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne oraz ustawy o zawodzie lekarza.

Przystąpimy teraz do rozpatrzenia wniosków zgłoszonych do ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

Mamy tutaj sześć zgłoszonych poprawek, z tym że raz, dwa, trzy, cztery, pięć jest autorstwa Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia. Jeżeli państwo zgodzicie się, to te pięć poprawek przegłosujemy łącznie. Podtrzymamy ich autorstwo, ponieważ są to nasze poprawki.

(Głos z sali: Tak, tylko według kolejności...)

Wniosek oznaczony rzymską jedynką, o odrzucenie ustawy, jest autorstwa pani senator Olgi Krzyżanowskiej. Pani senator swój wniosek podtrzymuje, poinformowała mnie o tym, ale nie może być obecna na posiedzeniu komisji z powodu bardzo ważnych wcześniejszych zobowiązań, związanych z jej stanem zdrowia.

Chciałabym zapytać o stanowisko rządu, jeśli chodzi o wniosek o odrzucenie ustawy.

Zatem głosujemy nad wnioskiem oznaczonym rzymską jedynką, o odrzucenie ustawy.

Ponieważ nie było głosów za przyjęciem tego wniosku, a 4 senatorów głosowało przeciw, 1 wstrzymał się zaś od głosu, zdecydowaliśmy o wprowadzeniu poprawek do ustawy.

Poprawka pierwsza została zgłoszona przez panów senatorów Marka Balickiego i Mirosława Lubińskiego.

(Senator Mirosław Lubiński: Może poproszę panią mecenas o przedstawienie poprawki, a ja później chciałbym ją jeszcze uzasadnić.)

W poprawce do art. 1 pkt 1 ust. 5 chodzi o to, żeby, krótko mówiąc, z zakazu udzielania świadczeń konkurencyjnych na terenie publicznego zakładu opieki zdrowotnej przez podmioty, które na tym terenie udzielają takich świadczeń, były wyłączone dwa rodzaje świadczeń: z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej i z zakresu stomatologii.

Dziękuję bardzo, Pani Mecenas.

Chciałbym uzasadnić tę poprawkę, którą zgłosiłem razem z panem senatorem Balickim.

Rozumieliśmy, że intencją ustawodawcy jest pozbycie się tak patologicznych sytuacji jak wynajmowanie pomieszczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej, a przede wszystkim sprzętu, często bardzo drogiego, do działalności prywatnej. Ale uważamy, że poprawka przyjęta w tekście, który został zaproponowany przez Sejm, spowoduje, jak to się mówi, wylanie dziecka z kąpielą, bo zbyt szeroki jest zakres osób, które mogą być wyłączone z możliwości podnajmowania tych pomieszczeń.

Uważamy również, że jeżeli chodzi o podstawową opiekę zdrowotną, a zwłaszcza o stomatologię, to nie ma mowy o tym, aby działalność z tego zakresu mogła stanowić konkurencję wobec działalności publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Ponadto przed kilkoma laty wielu lekarzy rodzinnych, którzy uzyskali wówczas pomoc ze środków jeszcze przedunijnych, zainwestowało w lokale, które się mieszczą na terenie publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Przyjęcie takiego tekstu, bez tej naszej poprawki, zgłoszonej podczas posiedzenia plenarnego Senatu, może spowodować to, że ci lekarze będą musieli opuścić gabinety, w które zainwestowali dużo pieniędzy.

Nie negujemy idei pozbycia się patologicznych zachowań w postaci różnego rodzaju fundacji, które wynajmują pomieszczenia i sprzęt dla celów ściśle prywatnych, ale uważamy, że podstawowa opieka zdrowotna i stomatologia nie mieszczą się w tym zakresie zjawisk negatywnych. Dziękuję bardzo.

Pan senator Pawłowski, proszę bardzo.

Jest to problem dosyć dyskusyjny, bo są różne formy własności lokali, w których wykonują swój zawód lekarze rodzinni i stomatolodzy. Są lokale gminne i... Uważam, że ta ustawa idzie w dobrym kierunku. Różne są opłaty za dzierżawę tych pomieszczeń, czasem nawet ich się nie pobiera. Rozwiązaniem byłoby przekazanie tych lokali gminom, bo publiczny ZOZ powinien leczyć, a nie zajmować się wydzierżawianiem powierzchni, nie zawsze opłacalnym. Przecież tam też trzeba przeprowadzać remonty, bo jeżeli dzierżawiący płaci czynsz, to wymaga. A więc jest to dodatkowe obciążenie dla i tak już zadłużonych ZOZ. I uważam, że nie będzie rewolucji, że ustawodawca nie będzie żądał tak z dnia na dzień, żeby lekarze podstawowej opieki zdrowotnej i stomatolodzy opuścili zajmowane pomieszczenia. Jest to, w moim przekonaniu, krok w dobrym kierunku. Dziękuję bardzo.

(Senator Mirosław Lubiński: Czy mogę jeszcze...)

Mam taką uwagę: a co zrobić z sytuacją, kiedy na przykład publiczny zakład opieki zdrowotnej dysponuje kilkoma budynkami i dyrektor, który powinien, dbać o to, aby jednak zakład opieki zdrowotnej utrzymywał się i był w dobrej kondycji finansowej, bo to jest chyba sprawa zasadnicza, podejmuje decyzję o tym, że jeden z tych budynków przeznacza, na przykład, na wynajem dla lekarza rodzinnego? Jeżeli przyjmiemy ustawę w wersji bez tej poprawki, to wtedy taka sytuacja będzie niemożliwa, ponieważ w jakiś sposób ubezwłasnowolniamy dyrektora. Często jest to sprzeczne nie tylko z interesem publicznego zakładu opieki zdrowotnej, ale również z interesem pacjentów. I to jest najważniejsze.

Jeśli można... My podtrzymujemy nasz zamysł i propozycję, która była zawarta w projekcie ustawy i którą Wysoka Komisja dotychczas akceptowała. Powiem dlaczego. Dlatego że... Jeżeli na przykład, tak jak mówił pan senator, jest nadmiar pomieszczeń i trzeba je wynająć lekarzowi opieki podstawowej czy lekarzowi rodzinnemu, to naturalnie można, o ile nie stanowi to konkurencji dla tego zakładu. W przypadku, kiedy stanowi konkurencję, a zwolni się wykonującego świadczenia z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej czy stomatologa, to wtedy działa to na niekorzyść, dlatego że będą, że tak powiem, odbierani pacjenci temu zakładowi.

Poza tym jest jeszcze drugi argument. Jeżeli wyłączy się jakąś określoną grupę czy dwie grupy, to będzie można zarzucić tej ustawie nierówne traktowanie podmiotów, bo jednych wyłączamy, a drugich nie wyłączamy. Tak że negatywnie opiniujemy tę poprawkę.

(Senator Mirosław Lubiński: Ja tylko jedno zdanie...)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czy jeszcze mamy potrzebę dyskusji, czy już możemy przystąpić do głosowania? Głosujemy.

(Głosy z sali: Tak, tak zgłaszamy.)

Pozostały jeszcze poprawki komisji, które możemy przegłosować łącznie.

Senatorem sprawozdawcą tej ustawy był pan profesor Janusz Bielawski i będzie nim nadal, tak?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, mniejszość będzie reprezentował Mirosław Lubiński...

Tym sposobem przeszliśmy do następnego zestawienia wniosków, do ustawy o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne oraz ustawy o zawodzie lekarza.

Zmienia się reprezentacja rządu.

Nie wiem, czy te osiemnaście poprawek Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia do ustawy o prawie farmaceutycznym można przegłosować blokiem, czy też będą się...

(Głos z sali: Można, bo się nie wykluczają.)

Proszę państwa, proponuję zatem głosowanie...

Do panów senatorów też to mówię, chociaż nie chcą mnie słuchać.

Panowie Senatorowie, do was też mówię. Chcę zaproponować, żebyśmy blokiem przegłosowali osiemnaście poprawek komisji, bo to nam potem ułatwi pracę. Do tych poprawek było pozytywne stanowisko rządu w momencie, kiedy je przyjmowaliśmy.

Kto z państwa jest za tym, by przyjąć poprawki Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia: pierwszą, drugą, czwartą, siódmą, ósmą, dziewiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą siedemnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą trzecią, dwudziestą czwartą?

(Senator Mirosław Lubiński: Mogę poprosić panią mecenas o przedstawienie tych poprawek, całej grupy poprawek?)

(Senator Mirosław Lubiński: Dziękuję bardzo.)

Poprawka trzecia polega wyłącznie na tym, że spójnik "i" zastępuje się spójnikiem "lub", w celu dostosowania do terminologii tego przepisu.

Czy możemy przystąpić do głosowania?

Skoro nie ma pytań, to proszę bardzo, kto jest za przyjęciem poprawki trzeciej? (5)

O, przepraszam, nie pytałam o stanowisko rządu, ale...

(Głos z sali: Tak...)

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

(Głos z sali: Czy panie nie głosują?)

(Głos z sali: Głosujemy za.)

(Głos z sali: Ale nie podnosiły panie rąk...)

(Głos z sali: To już podnosimy.)

(Głos z sali: To jeszcze 2 głosy za, czyli poprawka została przyjęta jednogłośnie - 7 głosami.)

Tak, popieramy.

Dziękuję.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki piątej? (7)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Iwicka: To poprawka szósta, pani senator Sienkiewicz.)

Tak, to jest moja poprawka, która określa wysokość opłat w ramach procedury wzajemnego uznania: za złożenie wniosku, wystąpienie o przesłanie raportu, aktualizację lub przygotowanie raportu itd., tak jak jest to wszystko wymienione w druku. Brak tej poprawki, moim zdaniem, a za chwilę usłyszymy, czy rząd podzieli to zdanie, pozbawiłby nas po prostu pieniędzy, określonej, a może nawet trudnej do określenia kwoty pieniędzy.

Pani Senator, jak najbardziej popieramy. Jest to po prostu bardzo dokładne wyliczenie i uszczegółowienie przepisów, tak że nie ma już możliwości dowolnej interpretacji.

Poprawka dziesiąta ma na celu użycie prawidłowej terminologii i dotyczy badania klinicznego. Chodzi o to, żeby badanie mogło być przeprowadzone między innymi wtedy, kiedy będzie zgodność nie z samym badaniem, tylko z protokołem tego badania.

(Senator Mirosław Lubiński: Nie.)

A jak się zapatruje na tę poprawkę rząd? Poprawka dziesiąta. Jak państwo...

(Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Michał Pirożyński: Tak...)

Teraz poprawka aż dziewiętnasta. Przepraszam, bo już mi się kartki rozsypały. Dziewiętnasta poprawka - również pan senator Lubiński.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Katarzyna Iwicka: Pan senator, zdaje się, oddał mi głos.)

(Senator Mirosław Lubiński: Powiedziałem: całą grupę.)

W poprawce dziewiętnastej chodzi o to, aby ministrem wiodącym co do określania rozporządzenia, które dotyczy klinicznych badań weterynaryjnych, był nie minister właściwy do spraw zdrowia, ale minister właściwy do spraw rolnictwa. Merytorycznie nic się tutaj nie zmienia, nadal w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia będzie opracowywane rozporządzenie, o którym mowa w tym przepisie.

Dobrze, dziękuję bardzo.

Poprawka dwudziesta druga, pana senatora Lipowskiego, który jest nieobecny, wykluczająca ewentualne głosowanie nad poprawką pana senatora Janowskiego, również nieobecnego.

Poprawka pana senatora Lipowskiego dotyczy materii udzielania zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, a właściwie określenia przesłanki, kiedy ma nastąpić odmowa udzielenia tego zezwolenia. Poprawka utrzymuje wymóg procentowy na poziomie 10%, taki, jaki jest w aktualnie obowiązujących przepisach. Przy tym pan senator zmienia w pewien sposób treść pktów 2 i 3, używając sformułowań, które zawarte są w nowelizacji, w zakresie podmiotów kontrolowanych. Dziękuję.

Jesteśmy zdecydowanie przeciwko zarówno poprawce dwudziestej drugiej, jak i poprawce dwudziestej trzeciej, utrzymując zapis 1%, tak jak dzisiaj uzasadniałem podczas posiedzenia Senatu.

Dziękuję.

Wiem, skąd te poprawki się wzięły, jest to obrona Cefarmu, ale pan minister to wyjaśnił, sprawa jest jasna i sądzę, że należy te poprawki odrzucić.

Zatem głosujemy teraz nad poprawką dwudziestą trzecią, która tylko zakłada procentowo mniejszy udział aptek ogólnodostępnych.

Proszę bardzo, kto jest za poparciem poprawki dwudziestej trzeciej? (1)

Czy pan senator Lubiński, autor znakomitej większości poprawek, zechciałby kontynuować funkcję sprawozdawcy?

(Senator Mirosław Lubiński: Oczywiście.)