Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi przyjęto stanowisko na temat zadań Inspekcji Weterynaryjnej w ochronie zdrowia publicznego.

W stanowisku napisano:

"Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia oraz Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi po zapoznaniu się z informacją przedstawioną przez przedstawiciela RP ds. weterynarii w Unii Europejskiej, ministra rolnictwa i rozwoju wsi, głównego inspektora sanitarnego
i głównego lekarza weterynarii oraz uwzględniając przebieg dyskusji z udziałem wojewódzkich inspektorów sanitarnych i weterynarii, wyraża satysfakcję z faktu, że w okresie poprzedzającym wejście Polski do Unii Europejskiej nastąpiła znaczna poprawa stanu sanitarnego zakładów produkcji i obrotu żywnością oraz jakości zdrowotnej żywności produkowanej w Polsce.

Mimo iż proces dostosowania polskich zakładów przetwórstwa rolno-spożywczego do wymagań określonych we wspólnotowym prawie weterynaryjnym nie jest jeszcze ostatecznie zakończony, możemy jednak już teraz mówić o dużym sukcesie, jaki przypadł
nam w tej tak istotnej gałęzi gospodarki narodowej. Jest to sukces przede wszystkim właścicieli przedsiębiorstw produkcyjnych, i to niezależnie od wielkości i skali prowadzonej przez nich działalności, okupiony wielkim wysiłkiem organizacyjnym i finansowym. W wielu zakładach prace dostosowawcze trwały przez lata, są jednak wcale nierzadkie wypadki, że nowoczesne przedsiębiorstwa powstawały w bardzo krótkim czasie.

Konieczność rewolucyjnych zmian strukturalnych i technologicznych w wielu przedsiębiorstwach oprócz celu głównego, czyli możliwości produkcji na rynek wspólnotowy bądź krajowy, przyniosła dodatkowe pozytywy. Dziś bowiem polski przemysł przetwórstwa rolno-spożywczego można uznać za jeden z najbardziej nowoczesnych w Europie, a bezpieczeństwo zdrowotne produktów stało się naczelną dewizą i jednym z głównych celów prowadzonych przedsięwzięć.

Procesy zmian technologicznych i sanitarnych w polskim przemyśle rolno-spożywczym determinował również szybki proces dostosowywania polskiego ustawodawstwa w zakresie weterynarii i bezpieczeństwa żywności do prawa wspólnotowego. Ważnym elementem tego procesu było przyjęcie unijnych rozwiązań dotyczących tzw. sprzedaży bezpośredniej produktów regionalnych, co umożliwiło dalsze funkcjonowanie pond 500 lokalnych przetwórni.

W procesie dostosowania polskich zakładów rolno-spożywczych do standardów europejskich mają swój niekwestionowany udział zarówno polscy negocjatorzy pracujący nad warunkami akcesji Polski do UE, kierownictwo Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, główny lekarz weterynarii i główny inspektor sanitarny, ale również podległe im służby wojewódzkie i powiatowe na co dzień bezpośrednio nadzorujące stan polskiego przetwórstwa i handlu żywnością.

W ostatnich latach wprowadziliśmy również unijny system identyfikacji i rejestracji zwierząt hodowlanych, którego efektywność funkcjonowania w terenie wymaga wciąż jednak wiele pracy.

Powyższe działania wsparte rozwijającą się profilaktyką zwalczania chorób zakaźnych zwierząt i w efekcie znacznym zmniejszeniem zakresu występowania zoonoz, stanowią podstawę gwarancji bezpieczeństwa żywności w Polsce, a tym samym zdrowia publicznego.

Dodatkowo połączone komisje uznały, że należy:

  1. wprowadzić jednolitą, pionową strukturę służb sanitarnych i weterynaryjnych w kraju,

  2. wzmocnić kadrowo i finansowo funkcjonowanie działalności powiatowych służb weterynaryjnych,

  3. przyjąć rozwiązania legislacyjne dotyczące tzw. zawodów regulowanych,

  4. włączyć przedstawicieli rządu RP i podległych jednostek oraz polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne w proces rozwiązania problemu certyfikacji i eksportu polskich produktów rolno-spożywczych do Rosji i innych krajów Wschodu".