29 kwietnia 2003 r.

Podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia przyjęto stanowisko w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy zmieniającej ustawę o zawodach pielęgniarki i położnej.

Senatorowie wysłuchali opinii o ustawie sejmowej, które przekazali: wiceminister zdrowia Ewa Kralkowska oraz przedstawicielki Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych i Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W dyskusji kontrowersje wzbudził rozdział 2a, skreślenie którego postulowały przedstawicielki związku zawodowego. Odmienny pogląd na ten temat prezentowała Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, którą ostatecznie poparli senatorowie w przyjętym stanowisku.

Celem przedstawionego projektu ustawy jest m.in. wprowadzenie do ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej przepisów ułatwiających uznawanie kwalifikacji zawodowych polskich pielęgniarek i położnych w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz dostosowanie poziomu wykształcenia pielęgniarek i położnych w Polsce do wymogów wspólnotowych.

Po rozpatrzeniu ustawy sejmowej w głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia wniosła o wprowadzenie do niej 2 poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senator Krystynę Sienkiewicz.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz ustawy o funduszu alimentacyjnym.

Przyjęcie ustawy sejmowej zarekomendował senatorom wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej Krzysztof Pater. Opinię o ustawie przedstawiło także biuro legislacyjne.

Omawiana ustawa dotyczy trwającego obecnie okresu zasiłkowego, kończącego się 31 maja br. Okres ten został ustalony ustawą z 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych i ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w sposób epizodyczny, tj. od 1 czerwca 2002 r. do 31 maja 2003 r. Nowelizacja przedłuża trwanie tego okresu do 31 grudnia 2003 r. Zakres ustawy obejmuje zasiłek rodzinny, wychowawczy oraz świadczenie alimentacyjne. W określonym przez niniejszą nowelizację okresie zasiłkowym pozostawia się świadczenia w dotychczasowej wysokości, a także pozostawia się kryterium dochodowe uprawniające do przysługiwania świadczenia (w zakresie, w jakim regulowała to ustawa z 17 grudnia 2001 r.). W stosunku do zasiłków rodzinnego i wychowawczego w 2003 r. wyłącza się waloryzację przewidzianą ustawą od 1 czerwca.

W opinii Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, nowelizacja sejmowa wprowadza wyłom w stosunku do zasady długości (12 miesięcy) okresu zasiłkowego (który w odniesieniu do świadczeń z funduszu alimentacyjnego również trwa tyle samo), stanowiąc - poprzez przedłużenie okresu zasiłkowego - regulację limitowaną w czasie i epizodyczną. Wymaga tym samym dalszych rozwiązań legislacyjnych.

W wyniku dyskusji, a następnie głosowania Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do omawianej ustawy i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senator Alicję Stradomską.