22 października 2002 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrywała ustawę o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Senatorowie zapoznali się z opiniami o ustawie sejmowej, które przedstawili minister i wiceminister pracy i polityki społecznej Jerzy Hausner i Krzysztof Pater oraz przewodniczący OPZZ Maciej Manicki.

Rozpatrywana ustawa była projektem rządowym. Przewiduje ona ustalanie realnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w drodze negocjacji na forum Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych. Zakłada wzrost tego wynagrodzenia na poziomie prognozowanego na dany rok wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych.

Podczas posiedzenia o przyjęcie ustawy bez poprawek apelowali przedstawiciele Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Jej odrzucenie postulował natomiast M. Manicki. W opinii przewodniczącego OPZZ, przyjęte w ustawie rozwiązanie jest niekorzystne, ponieważ wpłynie na pogarszanie się w najbliższych latach relacji między wynagrodzeniem minimalnym a przeciętnym, nie spełnia także standardów występujących w krajach UE.

W głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i zarekomendować Senatowi przyjęcie jej bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Krystynę Sienkiewicz.