9 kwietnia 2002 r.
Podczas Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych.
Senatorowie wysłuchali wiceministra zdrowia Jana Kopczyka oraz Krystyny Ejsmont z Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. Ponadto zapoznano się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.
W dyskusji senator Krystyna Sienkiewicz zgłosiła propozycję wprowadzenia poprawki o charakterze uściślającym w art. 1 w pkt 1 w lit. b) w ust. 3. W głosowaniu komisja poparła zaproponowane rozwiązanie i postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie tej zmiany. Na sprawozdawcę wybrano senator K. Sienkiewicz.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia przyjęto stanowisko w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii.
Rozwiązania w konwencji podlegającej ratyfikacji przedstawili wiceminister spraw zagranicznych Andrzej Byrt i wiceminister pracy i polityki społecznej Krzysztof Pater. Ponadto wysłuchano opinii Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.
Przywoływana w ustawie ratyfikacyjnej umowa została podpisana w Madrycie 22 lutego 2001 r. Jej celem jest dokonanie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego obowiązujących w Polsce i Hiszpanii, co ma służyć ochronie praw z tytułu zabezpieczenia społecznego nabytych w całości lub części na terytorium jednego z państw - stron niniejszej konwencji przez osoby przemieszczające się pomiędzy Polską a Hiszpanią. Okres obowiązywania konwencji będzie ograniczony, gdyż z chwilą uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej jej postanowienia zostaną zastąpione przez właściwe regulacje unijne. Postanowienia konwencji mają zastosowanie do: pracowników i osób pracujących na własny rachunek - obywateli każdej ze stron oraz do członków ich rodzin i innych osób uprawnionych do świadczeń, do korzystających ze świadczeń członków rodziny pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek, którzy są obywatelami jednej ze stron, bez względu na narodowość pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek pod warunkiem jednakże, że podlegała ona ustawodawstwu jednej lub obydwu stron niniejszej konwencji.
W zakresie przedmiotowym konwencja dotyczy świadczeń pieniężnych z tytułu choroby i macierzyństwa, świadczeń z tytułu niezdolności do pracy, starości i śmierci żywiciela rodziny, zasiłków rodzinnych, zasiłków pogrzebowych, świadczeń z tytułu bezrobocia, świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, świadczeń przyznanych w szczególnym trybie oraz świadczeń zdrowotnych.
Koordynacja przepisów o zabezpieczeniu społecznym państw - stron niniejszej konwencji została dokonana na podstawie zasad stworzonych dla tego rodzaju procesów w prawie Unii Europejskiej (Rozporządzenie Rady Nr 1408/71/EWG dotyczące stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników, osób pracujących na własny rachunek oraz członków ich rodzin zmieniających miejsce pobytu na obszarze Wspólnoty). Do tych zasad należą: zasada równego traktowania, zasada jedności stosowanego ustawodawstwa oraz związana z nią zasada stosowania ustawy miejsca pracy, zasada zachowania praw nabytych oraz zasada zachowania praw w trakcie nabywania.
W głosowaniu senatorowie postanowili nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o ratyfikacji Konwencji o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii i zaproponować Senatowi przyjęcie ustawy bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Alicję Stradomską.