15 marca 2005 r.
Porządek posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska obejmował trzy punkty: rozpatrzenie ustawy o ustanowieniu wieloletniego programu: "Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba na lata 2005-2010"; rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków; rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz ustawy o odpadach.
W posiedzeniu komisji wzięli udział zaproszeni goście, m.in. Andrzej Skowroński, podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska, Anna Ilczuk z resortu finansów, Eżbieta Szyszko, dyrektor Departamentu Mieszkalnictwa w Ministerstwie Infrastruktury, Włodzimierz Bilski, zastępca dyrektora Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Cezary Zaremba, naczel
nik Departamentu Administracji Publicznej w resorcie spraw wewnętrznych i administracji, Jan Olszewski i Tomasz Majewski - eksperci Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Antoni Tokarczuk, dyrektor Izby Gospodarczej "Wodociągi Polskie", Piotr Litwa, wiceprezes Wyższego Urzędu Górniczego.W pierwszym punkcie porządku posiedzenia komisja przystąpiła do rozpatrzenia uchwalonej przez Sejm ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba w latach 2006-2010". Projekt ustawy wniosła sejmowa Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Zmierza on do zapewnienia środków finansowych niezbędnych do ukończenia budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba i budowli towarzyszących.
W myśl art. 2 ustawy ukończenie inwestycji zapewni ochronę przeciwpowodziową i ochronę środowiska na terenie południowo-zachodniej części województwa małopolskiego oraz ukształtuje zasoby wodne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu ochrony przeciwpowodziowej. U
kończenie tej inwestycji istotne jest również z punktu widzenia rozwoju gospodarczego województwa małopolskiego.Ustawodawca przewidział, że program będzie realizowany w latach 2006-2010 i obejmie cztery zadania: zbiornik, przebudowę dróg, przebudowę kolei oraz ochronę zlewni zbiornika. Ustawa stanowi, że łączne nakłady z budżetu państwa na finansowanie programu nie będą mogły przekroczyć kwoty 1068 mln zł.
Nadzór nad realizacją programu powierza się ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej. Minister został zobowiązany także do przedkładania Radzie Ministrów i Sejmowi rocznych informacji o realizacji zadań wynikających z programu w roku poprzednim oraz harmonogramu prac na rok następny.
Podczas dyskusji nad ustawą wskazywano na konieczność wprowadzenia zmian i poprawek w jej zapisach. Głosowanie nad poprawkami odłożono do następnego posiedzenia komisji.
W drugim punkcie porządku obrad komisja przystąpiła do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Nowelizacja uchwalona przez Sejm została przygotowana na podstawie projektu rządowego. Oprócz zmian porządkujących i doprecyzowujących rozwiązania ustawowe nowelizacja wprowadza kilka nowych, istotnych rozwiązań:
- wprowadza wymóg formy pisemnej przy zawieraniu umów o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków,
- modyfikuje definicję "przyłącza kanalizacyjnego", przewidując, iż w razie braku studzienki kanalizacyjnej za przyłącze uznaje się odcinek przewodu łączącego instalację kanalizacyjną w budynku odbiorcy nieruchomości do granicy nieruchomości gruntowej,
- zmienia definicję "wody przeznaczonej do spożycia dla ludzi" zarówno w rozpatrywanej ustawie, jak i w ustawie - Prawo wodne, dostosowując ją do definicji zawartej w Dyrektywie Rady 98/83/WE z 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
- dodaje przepis zobowiązujący przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne do prowadzenia regularnej wewnętrznej kontroli jakości wody,
- zobowiązuje do uregulowania w umowie o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków warunków usuwania awarii przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych, będących w posiadaniu odbiorcy usług,
- zobowiązuje właściciela lub zarządcę budynku wielolokalowego do rozliczania różnic pomiędzy wskazaniami wodomierza głównego i wodomierzy w poszczególnych lokalach oraz uiszczania należności wynikających z tych różnic w razie zawierania indywidualnych umów o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków w budynkach wielolokalowych z osobami korzystającymi z tych lokali,
- stanowi, iż obowiązek udostępnienia zastępczego punktu poboru wody przez przedsiębiorstwo powstaje wyłącznie wówczas, gdy przyczyną odcięcia dostaw wody było nieuiszczenie należności za dwa pełne okresy obrachunkowe,
- zobowiązuje do zróżnicowania w czasie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu do urządzeń kanalizacyjnych ścieków zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, implementując w ten sposób postanowienia Dyrektywy Rady 76/464/EWG z 4 maja
1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre niebezpieczne substancje odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty,- przewiduje, iż sposób dokonywania odbioru przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne wykonanego przyłącza ma określać regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków, uchwalany przez radę gminy,
- rozbudowuje procedurę zatwierdzania taryf przez organy gminy.
Po dyskusji członkowie komisji zaproponowali wprowadzenie poprawek do ustawy. Głosowanie nad proponowanymi zmianami odłożono do następnego posiedzenia komisji.
W ostatnim punkcie porządku posiedzenia komisja przystąpiła do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz ustawy o odpadach. Ustawa ta zmierza do wprowadzenia do porządku prawnego zmian wynikających z praktycznego stosowania nowelizowanych przepisów, a ponadto dokonuje transpozycji do prawa polskiego wymagań zawartych w dyrektywie Rady 1999/31/WE z 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów oraz dyrektywie Rady 2003
/33/WE z 19 grudnia 2002 r., ustanawiającej kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska na podstawie art. 16 i załącznika II dyrektywy 1999/31/WE.Nowela wprowadza do ustawy - Prawo geologiczne i górnicze dział IIIa "Składowanie odpadów w górotwo
rze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych" określający zasadnicze wymagania dla składowania odpadów w górotworze, typy składowisk podziemnych i katalog odpadów dopuszczonych do składowania oraz odpadów, których składowanie w ten sposób jest zakazane. Przedsiębiorca składujący odpady w górotworze jest obowiązany zatrudniać osobę posiadającą kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami.Do pozostałych zmian zaproponowanych w ustawie należą:
- doprecyzowanie katalogu czynności, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Prawo geologiczne i górnicze,
- zmodyfikowanie definicji zawartych w ustawie - Prawo geologiczne i górnicze i zdefiniowanie określeń "ujęcie wód podziemnych", "informacja geologiczna" oraz "wykorzystanie ciepła ziemi",
- ujednolicenie trybu uzgadniania koncesji na wydobywanie kopalin leczniczych z odpowiednią procedurą uzgadniania koncesji na wydobywanie kopalin podstawowych,
- zobowiązanie organu wydającego koncesję do określenia w koncesji na działalność w zakresie składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, zabezpieczenia roszczeń mogących powstać na skutek prowadzenia tej działalności,
- ustanowienie obowiązku dołączania do wniosku o udzielenie koncesji przyjętej dokumentacji hydrogeologicznej i geologiczno-inżynierskiej,
- wskazanie, że projekty prac geologicznych wykonywanych w celu wykorzystania ciepła ziemi nie wymagają zatwierdzenia przez organ administracji geologicznej z jednoczesnym zagwarantowaniem organowi prawa do wniesienia sprzeciwu,
- wprowadzenie zasady, że rozporządzanie prawem do informacji geologicznej będzie następowało w drodze umowy za wynagrodzeniem, oraz rozszerzenie katalogu wypadków, w których informacja geologiczna jest udostępniana nieodpłatnie,
- ustalenie, iż decyzje organów nadzoru górniczego potwierdzające, że przedsiębiorcy trudniący się szkoleniem pracowników zakładu górniczego spełniają warunki do prowadzenia szkoleń, będą wydawane na 5 lat.
Po dyskusji zaproponowano wprowadzenie zmian w ustawie. Głosowanie nad nimi odłożono do następnego posiedzenia komisji.