Rozpatrywana ustawa stanowi konieczne uzupełnienie obowiązujących bezpośrednio rozporządzeń unijnych, zwłaszcza rozporządzenia nr 259/93/EWG w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar. Rozporządzenie to określa prawa i obowiązki podmiotów biorących udział w międzynarodowym obrocie odpadami oraz organów administracji państwowej właściwych w tym zakresie, tworząc kompleksowy system kontroli przesyłania odpadów w obrębie Unii Europejskiej oraz między państwami należącymi do Unii a państwami trzecimi. Ustawa uzupełnia regulacje rozporządzenia, wskazując, iż organem właściwym do podejmowania decyzji, udostępniania informacji i prowadzenia doradztwa w sprawach z zakresu międzynarodowego obrotu odpadami jest główny inspektor ochrony środowiska, wspierany w zakresie kontroli nad prawidłowością gospodarki odpadami przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska. Nowością wprowadzaną przez ustawę jest obowiązek ustanawiania przez podmioty dokonujące międzynarodowego obrotu odpadami zabezpieczenia roszczeń z tytułu możliwości wystąpienia negatywnych skutków w środowisku. Zabezpieczenie może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej lub polisy ubezpieczeniowej. W wypadku powstania negatywnych skutków w środowisku w wyniku nieprzestrzegania warunków określonych w zezwoleniu organ właściwy do wydania zezwolenia wydaje decyzję o przeznaczeniu odpowiedniej części zabezpieczenia na usunięcie tych skutków. Nowością wynikającą z prawa wspólnotowego jest także zastąpienie procedury wydawania zezwoleń na międzynarodowy obrót odpadami procedurą zgłoszenia w odniesieniu do odpadów znajdujących się na tzw. zielonej liście stanowiącej załącznik do rozporządzenia nr 259/93.