12 lutego 2004 r.
Senatorowie z Komisji Ochrony Środowiska pracowali nad przygotowaniem projektu inicjatywy uchwałodawczej w sprawie realizacji polityki ekologicznej państwa w kontekście wstąpienia Polski do UE.
W dyskusji zwracano uwagę, że w projekcie uchwały powinno znaleźć się stwierdzenie, że główne zadania zawarte w takich dokumentach, jak "Polska 2025 - długookresowa strategia trwałego i zrównoważonego rozwoju", "II Polityka ekologiczna państwa" czy "Polityka ekologiczna państwa na lata 2003-2006 z uwzględnieniem perspektyw na lata 2007-2010" są w niewystarczającym stopniu przenoszone na poziomy regionalne i lokalne. W opinii senatorów, przy pozytywnej ocenie dorobku samorządów w dziedzinie ochrony środowiska należy wyrazić zaniepokojenie, że obecnie zbyt często sprawy ekologii przegrywają z bieżącymi, doraźnymi interesami lokalnymi, a oficjalna polityka ekologiczna państwa jest zbyt słabo skorelowana z przemysłową, energetyczną, transportową i rolną polityką resortową.
W związku ze zbliżającym się momentem przyjęcia Polski do struktur europejskich oraz mając na uwadze to, że Polska dokonała ogromnego i bardzo kosztownego wysiłku, aby sprostać wymaganiom stawianym nowym członkom Unii Europejskiej, i to, że po trudnym okresie transformacji stoi przed nowymi wyzwaniami, a także dostrzegając dotychczasowy dorobek, Komisja Ochrony Środowiska uznała za konieczne podjęcie - w końcowej fazie procesu dostosowawczego - zwiększonego wysiłku w obszarze ochrony środowiska.
Ponadto zaproponowano, by w projekcie przygotowywanej uchwały znalazło się stwierdzenie o konieczności pilnego rozwiązania takich problemów, jak:
- opracowanie strategii gospodarki wodnej, z uwzględnieniem podziału kraju na zlewnie oraz zasad samofinansowania w układzie zlewni, stosownie do Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE ze szczególnym uwzględnieniem zlewni Wisły;
- wprowadzenie instrumentów ekonomicznych i prawnych uwzględniających zrównoważony rozwój kraju i ochronę środowiska w planach przestrzennego zagospodarowania na wszystkich szczeblach administracji rządowej i samorządowej;
- powołanie struktur organizacyjnych: Agencji Ochrony Środowiska, Centrum NATURA 2000, Centrum BAT, Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej;
- optymalne wykorzystanie dorobku naukowego oraz jego dalszy rozwój poprzez tworzenie dużych, interdyscyplinarnych rządowych programów badawczych ochrony środowiska ;
- stworzenie komplementarnego systemu edukacji ekologicznej, wdrożenie go na wszystkich szczeblach kształcenia i propagowanie w środkach masowego przekazu;
- opracowanie planu działań w resorcie mającego na celu realizację zobowiązań akcesyjnych w terminach uzgodnionych podczas negocjacji w obszarze "Środowisko";
- stworzenie planu wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych, wobec konieczności dostosowania do wymogów UE, która zakłada wzrost procentowy udziału tej energii w ogólnym bilansie wytwarzanej energii do 22% w roku 2010;
- odtworzenie instytucji zajmujących się projektowo-technologicznym zastosowaniem innowacji w obszarze ochrony środowiska;
- powołanie zespołu ekspertów do opracowania i modernizacji programu finansowania ochrony środowiska.