1. Rozpatrzenie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.

2. Stanowisko komisji w sprawie zabezpieczenia stopnia wodnego we Włocławku (cd.).

Tematem posiedzenia jest rozpatrzenie uchwalonej przez Sejm na pięćdziesiątym ósmym posiedzeniu w dniu 2 października 2003 r. ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych - druk senacki nr 489.

Chciałbym bardzo serdecznie powitać panie senator i panów senatorów. Witam również zaproszonych gości. Chciałbym szczególnie gorąco powitać panią Darię Oleszczuk, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Pani minister po raz pierwszy bierze udział w posiedzeniu komisji senackiej, bardzo serdecznie ją witamy. Witamy także przedstawicieli innych urzędów administracji centralnej, a szczególnie przedstawiciela UKIE.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, można przyjąć, że pani minister wraz z osobami towarzyszącymi reprezentuje Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Jest również dyrektor departamentu w Najwyższej Izbie Kontroli, pani Teresa Warchałowska, którą bardzo serdecznie witam. Jest także zastępca głównego inspektora Inspekcji Handlowej, pan Bogumił Ciaś, i przedstawiciel UKIE, pani Magdalena Węglarz.

Proszę Wysokiej Komisji, przypomnę losy drugiej, kolejnej wersji ustawy o biopaliwach. Chciałbym poinformować Wysoką Komisję, że po debacie Senat przyjął piętnaście poprawek do tej ustawy. Wraz z panią senator Klepacz uczestniczyłem w posiedzeniu sejmowej komisji nadzwyczajnej i z tych piętnastu poprawek sejmowa komisja nadzwyczajna zaakceptowała czternaście, czyli nasze poprawki - poza tą jedną kontrowersyjną, mówiącą o pięcioletnim okresie przejściowym - zostały przyjęte.

Nim przejdziemy do procedowania, chciałbym poinformować Wysoką Komisję, że o 9.00 rozpoczynają się obrady Senatu. Jeśli zakończymy posiedzenie komisji określonymi wnioskami, wtedy nie będziemy się zbierać po zakończeniu obrad Senatu. Gdyby to jednak nie nastąpiło, to będziemy kontynuować posiedzenie komisji bezpośrednio po zakończeniu obrad.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący. Bardzo mi miło słyszeć te sympatyczne słowa, które zostały powiedziane, zwłaszcza że jest to mój debiut w Senacie, jeszcze raz dziękuję bardzo.

Ustawa o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych została uchwalona przez Sejm 2 października. Jest ona inicjatywą poselską, regulującą zasady wytwarzania i magazynowania biokomponentów stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych oraz obrotu nimi, zasady wykorzystywania surowców rolniczych do wytwarzania biokomponentów, zasady odpowiedzialności i obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu biokomponenty, wymagania jakościowe dla biokomponentów oraz zasady monitorowania rynku biokomponentów. Ustawa reguluje kwestie zezwoleń na wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów, umów kontraktacji i dostawy, wymagania dotyczące produkcji i obrotu biopaliwami ciekłymi, kary pieniężne za nieprzestrzeganie przepisów ustawy i bardzo istotne dla tej ustawy przepisy przejściowe. Dziękuję bardzo.

Ja chciałbym już w tej chwili zadać pani minister pytania. Czy ta ustawa w tym kształcie, w jakim ją otrzymaliśmy z Sejmu, jest już pani zdaniem ustawą doskonałą? Czy rząd ma może pewne propozycje czy uwagi do tej ustawy, skoro jest to projekt poselski?

Panie Przewodniczący, trudno powiedzieć, że projekt tej ustawy jest projektem doskonałym. Jest projektem, który został uchwalony, i sądzę, że prace rządowe... Na tym etapie więcej propozycji dotyczących tego projektu ustawy my nie mamy.

W takim razie proszę przedstawicielkę Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej o zabranie głosu.

Bardzo proszę.

Jeśli chodzi o ustawę o biokomponentach, która została uchwalona 2 października, pozostają pewne zastrzeżenia co do jej zgodności z prawem Unii Europejskiej.

Najpoważniejsze zastrzeżenie dotyczy art. 22, który mówi, że do 30 kwietnia 2004 r. biokomponenty mogą być produkowane wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Taki zapis stanowi pośrednią barierę, jeśli chodzi o przestrzeganie fundamentalnej zasady swobody przepływu towarów oraz zasady niedyskryminacji, ponieważ spowoduje, iż do 30 kwietnia 2004 r. kontraktacji będą podlegały jedynie surowce pochodzące z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czyli de lege nie będzie można kontraktować surowców pochodzących z innych państw członkowskich. Spowoduje to taką sytuację, że ze względu na art. 9 ust. 4, który statuuje wymóg pięcioletniego okresu trwania umowy kontraktacji, przez następne pięć lat rynek będzie nasycony biokomponentami pochodzącymi z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem po 1 maja 2004 r. osoby, które zajmują się wytwarzaniem surowców nadających się do produkcji biokomponentów, a pochodzą z innych państw członkowskich, nie będą mogły uczestniczyć w tym rynku, ponieważ on nasyci się w tym okresie. W związku z tym, że Komisja Europejska również zwróciła uwagę na ten przepis w projekcie ustawy, musimy z całą stanowczością podtrzymać nasze stanowisko, że obecne brzmienie art. 22 powoduje jego niezgodność z prawem Unii Europejskiej.

Jest jednak pewna możliwość wyjścia z tej sytuacji dzięki wprowadzeniu w przepisach końcowych przepisu czasowego, który dotyczyłby wejścia w życie art. 9 ust. 4, mówiącego o minimalnym pięcioletnim okresie trwania umowy kontraktacji. Jeśli przepis ten, czyli art. 9 ust. 4, wszedłby w życie od 1 maja 2004 r., czyli dopiero z dniem 1 maja 2004 r. byłby obowiązek zawierania umowy kontraktacji na okres co najmniej pięciu lat, zniknęłaby ta pierwotna niezgodność z prawem Unii Europejskiej. Dziękuję.

Rozumiem, że to jest jedyne, podstawowe zastrzeżenie Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej?

To jest zastrzeżenie podstawowe, ale mamy pewne drobne zastrzeżenia dotyczące na przykład sformułowania definicji. W maju bieżącego roku została bowiem uchwalona dyrektywa 2003/30 Unii Europejskiej mówiąca o promowaniu paliw zawierających biokomponenty, ale termin jej implementacji upływa pod koniec 2004 r.

(Przewodniczący Adam Graczyński: Do końca 2004 r.?)

Tak. Dlatego w tym momencie, że tak powiem, możemy z tych zastrzeżeń zrezygnować, licząc na to, że do końca 2004 r. nastąpi modyfikacja tej ustawy, jeśli chodzi o zakres definicji, i zostanie ona zharmonizowana z dyrektywą. Tak więc na razie zastrzeżenie bezwzględnie podtrzymywane dotyczy art. 22. Dziękuję.

Ja może jeszcze dodam pewne wyjaśnienie. Ponieważ była niejasność dotycząca charakteru dyrektyw Unii Europejskiej, tego, jakie one mają znaczenie, czy obligatoryjne, czy też nie, wystąpiłem do Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej z prośbą o ostateczne wyjaśnienie tej kwestii i chciałbym członków komisji poinformować, że dyrektywa ma charakter obligatoryjny co do celu, metody działania i środki mogą zaś być dowolne, nie są one określone precyzyjnie w dyrektywie. Tu jest pewna swoboda wyboru przez dane państwo.

Przyjmuję pani wyjaśnienia, ale dodatkowo musiałem poinformować Wysoką Komisję, że dyrektywa obliguje państwo członkowskie co do celu, osiągnięcia pewnych zadań, ale metoda i droga postępowania nie muszą wynikać z dyrektywy.

Wysoka Komisjo, Biuro Legislacyjne nie zgłasza technicznych i legislacyjnych zastrzeżeń do ustawy. Dziękuję bardzo.

Zwracam się do pań senator i panów senatorów, czy mają państwo pytania, wnioski legislacyjne - mogłyby w tej chwili być trzy. Być może będziemy szli w kierunku przyjęcia tej ustawy bez poprawek. Czy ewentualnie ktoś byłby gotowy przejąć propozycje Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej?

Ja chciałabym zapytać wprost panią minister: czy rząd popiera tę ustawę w takim brzmieniu? Pani minister niestety bardzo na okrągło i enigmatycznie powiedziała to, co my wiemy, że została ona uchwalona, że to projekt poselski, że to, że tamto. My to już wiemy. Ja chciałabym zapytać wprost: czy rząd popiera tę ustawę w brzmieniu uchwalonym przez Sejm?

Bardzo dziękuję, Pani Senator.

(Głos z sali: Liga Polskich Rodzin była przeciwna...)

Przyjmujemy fundamentalną odpowiedź pani minister, że rząd popiera tę ustawę w brzmieniu sejmowym i nie ma żadnych uwag do tego brzmienia sejmowego. Tego dotyczyło też moje pytanie na początku dyskusji. Dziękuję bardzo pani senator.

Panie Przewodniczący! Państwo Senatorowie! Szanowni Członkowie Rządu! Pani Mecenas!

Zadam pierwsze pytanie. Panie Przewodniczący, od dłuższego czasu obserwuję nieobecność posłów sprawozdawców podczas omawiania przez nas ustaw. To była inicjatywa poselska i myślę, że posłowie sprawozdawcy powinni być. Nie wiem, dlaczego ich nie ma. Będę wdzięczny za wyjaśnienie.

Drugie pytanie. To jest kolejne podejście, chyba czwarte, do tej ustawy, a jeszcze wcześniej były podejmowane próby. Wobec tego mam pytanie do pani minister: czy rząd nie mógł przejąć inicjatywy i dać projektu rządowego? Tu nawiązuję do pytania pani senator. Obawiam się, że znów okaże się, iż w ostatniej chwili prezydent będzie miał jakiś ważny argument, o którym teraz nie wiemy, i będziemy ten temat przerabiali po raz kolejny.

A teraz kilka bardzo konkretnych pytań. Art. 22 mówi o dacie 30 kwietnia. Ja nie jestem specjalistą z zakresu rolnictwa, ale wiem, że jeżeli coś będzie zasiane wiosną, to do 30 kwietnia po prostu nie urośnie. Więc czy my tutaj tworzymy jakąś fikcję? O co tutaj chodzi?

Kolejne pytanie: czy jesteśmy przygotowani do kontroli jakości biokomponentów oraz paliw, które będą zawierały biokomponenty? Wiem, że został złożony projekt ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, to jest projekt z 19 września. Chciałbym zapytać, czy te dwie ustawy będą ze sobą współbrzmiały. Dziękuję bardzo.

Jeśli chodzi o pierwsze pytanie, to zapraszaliśmy pana posła Kopcia, który był sprawozdawcą. Przepraszał, że nie może przyjechać, i zapowiedział, że na posiedzeniu komisji pojawi się pan poseł Sawicki, który jest nam doskonale znany właśnie ze swojej aktywności w obszarze biopaliw. Niestety, muszę stwierdzić, że ani poseł sprawozdawca, ani proponowany zastępca się nie pojawili, ale przyjmuję uwagę pana senatora. Dziękuję bardzo za tę uwagę.

Czy pani minister chciałaby wypowiedzieć się w tych sprawach? Bardzo proszę.

Odpowiem najpierw na ostatnie pytanie, dotyczące kwestii monitorowania i kontroli jakości biopaliw. Obie ustawy, zarówno przedmiotowa ustawa, jak i ustawa o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, wejdą w życie z dniem 1 stycznia. W projektach poselskich była propozycja, żeby te ustawy weszły w życie z dniem 1 grudnia. Została jednak poparta nasza poprawka, żeby te ustawy weszły w życie z dniem 1 stycznia, tak żeby były zabezpieczone środki finansowe na kontrolowanie jakości paliw. Chcieliśmy, żeby to wszystko było zgodne. Panie Senatorze, to, żeby były zabezpieczone środki finansowe na kontrolowanie jakości biopaliw, było także podnoszone w wecie pana prezydenta.

Jeśli chodzi o drugie pytanie, dotyczące daty 30 kwietnia, to jest to, Panie Senatorze...

(Senator Mieczysław Janowski: ...dzień przed wejściem Polski do Unii Europejskiej.)

Dokładnie tak, pan sobie sam na to pytanie odpowiedział. No, nie tworzymy fikcji prawnej.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Przewodniczący Adam Graczyński: Dobrze, pani minister odpowiada. Proszę bardzo, proszę kontynuować.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

W zakresie, dokładnie tak. Jeśli chodzi o umowy kontraktacji, które zostaną zawarte, to ja nie widzę tego ograniczenia, żeby umowy te nie mogły być dalej realizowane. One będą zawierane i nie może być tak, że do 30 kwietnia... Tutaj chodzi właśnie o zawarcie tych umów, a potem będą one realizowane. Ponadto, proszę państwa, skala tego jest bardzo mała.

I jeszcze jeśli chodzi o propozycję Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, to sądzę - i myślę, że pani z Biura Legislacyjnego wyrazi swoje zdanie w tej kwestii - że wprowadzenie tego przepisu nie jest na tyle jednoznaczne, żebyśmy mogli to wyłączyć. Powinien być precyzyjny przepis przejściowy, określający, do jakich sytuacji to się stosuje.

Czy pan senator jest usatysfakcjonowany odpowiedzią? Bardzo proszę...

(Senator Mieczysław Janowski: W części.)

(Senator Mieczysław Janowski: Czy rząd nie mógł przejąć tego...)

Chodzi o to, czy rząd nie mógł tego przejąć? Panie Senatorze, znamy decyzję pana marszałka, była szybka odpowiedź Klubu Parlamentarnego PSL i sądzę, że gdyby... Sądzę, że my jesteśmy od tego, o czym powiedział pan przewodniczący. My jesteśmy zobowiązani do wykonywania, do wdrażania przepisów unijnych i nasza reakcja byłaby bardzo szybka, bo nikt nas nie zwalnia z obowiązku wnoszenia projektów ustaw.

(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)

Chodzi mi o art. 22, Pani Minister. Proszę łaskawie zauważyć, że zdanie, które rozpoczyna ten artykuł, mówi, że do 30 kwietnia roku 2004 biokomponenty mogą być wytwarzane wyłącznie z... Tutaj nie ma mowy o kontraktacji, o czym pani wspomniała. Jeżeli chcemy ująć to w ten sposób, to powinniśmy to inaczej zapisać. Jeżeli słowo "wytwarzane" rozumiemy tak, jak je definiuje słownik języka polskiego, to należałoby tę kwestię widzieć tak, że to, co zostało zrobione do północy 30 kwietnia, zostało zrobione zgodnie z tą ustawą.

(Głos z sali: Właśnie.)

Czy taka jest intencja? Z pani wypowiedzi wynikało, że nie, że chodzi o to, co będzie zakontraktowane. Jeżeli mamy chronić polskich rolników i pomagać im, to ten zapis, w moim przekonaniu, nie jest dobry. I o to mi chodziło.

Ja chciałabym zabrać głos ad vocem tego, co powiedział pan senator a propos odesłania do ustawy o systemie kontrolowania i monitorowania jakości paliw ciekłych. Sekretarz KIE w kolejnych swoich opiniach zgłaszał postulat, żeby w ustawie o biokomponentach znalazło się odesłanie do ustawy o systemie kontrolowania i monitorowania jakości paliw ciekłych, ponieważ na jej mocy tworzy się system i dzięki odesłaniu biopaliwa będą podlegać systemowi, a samo odesłanie do przepisów o Inspekcji Handlowej jest naszym zdaniem niewystarczające.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Daria Oleszczuk: Przepraszam panią, ale to nie jest prawda...)

Kwestia odesłania do tej ustawy, która powstaje, stanowi nowy wątek. Sądzę, że stworzymy w Polsce dobrą ustawę o kontroli jakości paliw. Proponuję, żebyśmy wysłuchali... Dziękujemy za tę opinię pani z Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej i na tym byśmy ten wątek zakończyli. Proponuję, żebyśmy nie wprowadzali tej nowej kwestii łączenia tych dwóch ustaw, bo ona jest dla mnie oczywista. Ustawa o jakości paliw musi obejmować wszystkie paliwa, które będą dostępne na rynku: i te z biokomponentami, i te bez biokomponentów.

Ja chciałabym się odnieść do uwagi przedstawiciela Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, dotyczącej treści art. 13 ust. 7, bo rozumiem, że o ten przepis chodzi. Proszę zwrócić uwagę na to, że cały art. 13 dotyczy biokomponentów, a nie biopaliw ciekłych, i ust. 7 mówi o kontroli jakości biokomponentów, czyli tego składnika, z którego dopiero jest wytwarzane biopaliwo. Więc ja tutaj mam pewne wątpliwości dotyczące tej uwagi.

(Głos z sali: Czy...)

Ja przepraszam, ale nie udzieliłem pani głosu. Uważam, że kwestię łączności tej naszej ustawy z ustawą o jakości biopaliw mamy zamkniętą.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tylko tyle chciała pani powiedzieć. Dziękuję bardzo.

W projektowanych artykułach, zarówno art. 13., jak i art. 21., jest mowa o kontroli biokomponentów, a nie biopaliw. Podzielam zdanie pani mecenas i nie do końca zgadzam się z opinią Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, ponieważ chodzi nie o te składniki.

Odnośnie do... Panie Przewodniczący, mogę?

(Przewodniczący Adam Graczyński: Bardzo proszę.)

Projektowany przepis art. 22 stanowi, że do dnia 30 kwietnia biokomponenty mogą być wytwarzane wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium RP. Powtarzam: wytwarzane. Dlatego powiedziałam, że nie jest to jednoznaczne, czy poprzez wyłączenie art. 9 ust. 4 osiągniemy cel, jakim jest całkowita zgodność z prawem unijnym.

Pan senator Bachleda-Księdzularz, bardzo proszę.

Mój wniosek jest następujący. Twierdzę, że na temat tej ustawy wiemy już dużo i należy się cieszyć, że dyrektywa Unii Europejskiej promuje biopaliwa jako paliwa, bo tak od początku one się nazywały. Dlatego myślę, że my dzisiaj możemy postawić tylko jeden wniosek, wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. A podczas debaty plenarnej powinny być ewentualnie dopracowane wszystkie stanowiska i wtedy jeszcze będzie można zgłosić jakieś uwagi. Dlatego stawiam wniosek, aby przyjąć ustawę bez poprawek.

Rozumiem, że został zgłoszony wniosek pana senatora Franciszka Bachledy-Księdzularza o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Może ja jednak zadam pytanie... a może nie.

W takim razie jeśli chodzi o pewne wątpliwości, które się pojawiły, to będziemy mieli jeszcze dwa tygodnie na sprecyzowanie swoich poglądów i ewentualne rozwianie tych wątpliwości lub ich zgłoszenie w trakcie debaty plenarnej.

Czy ktoś z państwa senatorów ma jeszcze jakieś uwagi? A może ktoś z zaproszonych gości?

Skoro nie, to przystępujemy do głosowania. Padł wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Dziękuję bardzo. Stwierdzam, że ustawa została przyjęta bez poprawek.

Chciałbym bardzo podziękować zaproszonym gościom za udział w posiedzeniu.

Ja bym prosił senatorów, żebyśmy jeszcze chwileczkę zostali, bo mamy jeszcze kwestię...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

A sprawozdawcą... Proponuję, żeby sprawozdawcą była pani senator Apolonia Klepacz.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Panie i panów senatorów bardzo proszę o pozostanie.

(Wypowiedzi w tle nagrania)

Ja sam też mam pewne wątpliwości. Proszę pań i panów senatorów, czy może są jeszcze jakieś refleksje po tej pierwszej części posiedzenia? Poza tym, że rząd, mamy nadzieję, popiera ten projekt...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Ciut, ciut.)

No tak, ale jaka może być nasza rola? Chyba taka, jakie zajęliśmy stanowisko.

Mam jeszcze jedną prośbę do państwa senatorów. Zostało poprawione nasze stanowisko w sprawie zabezpieczenia stopnia wodnego we Włocławku. I w związku z tym mam pytanie: czy są uwagi dotyczące tego stanowiska?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Ale tu jest kserograf...)

Zaraz będą powielone materiały. Ja mam egzemplarz tego stanowiska. Może w takim razie będę czytał?

(Głos z sali: Tak będzie najlepiej.)

(Głos z sali: Można.)

"Stanowisko Komisji Ochrony Środowiska w sprawie zabezpieczenia stopnia wodnego we Włocławku.

Stopień wodny we Włocławku został zaprojektowany i wybudowany jako jeden z elementów kaskady dolnej Wisły, przy określonych parametrach technicznych. Wobec odstąpienia od realizacji kolejnych obiektów na rzece Wiśle od ponad trzydziestu lat nie są spełniane zakładane warunki pracy istniejącej budowli, a to w istotny sposób wpływa na pogarszanie się jej stanu technicznego, zagraża bezpieczeństwu mieszkańców, ich życiu i zdrowiu. Skutki ewentualnej awarii budowli grożą również katastrofą ekologiczną o wymiarze trudnym do oszacowania - to jest ta propozycja pana senatora Łęckiego. Dotychczasowe działania podejmowane w celu zabezpieczenia stopnia wodnego można uznać za zadowalające, jednak w ocenie ekspertów stan budowli będzie się stopniowo pogarszał. Postępująca degradacja nie może być wyeliminowana bez podjęcia ostatecznych decyzji co do dalszych losów budowli.

Głównym i nadrzędnym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa mieszkańców, nad którym dotychczas czuwają jednostki odpowiedzialne za stan budowli, wspierane przez władze lokalne. Mieszkańcy i przedstawiciele władz lokalnych uznają obecny stan zawieszenia za bardzo niekorzystny dla dalszego rozwoju regionu. Konieczne jest zatem pilne zgromadzenie środków finansowych na uzupełnienie dokumentacji - studium wykonalności, planu kosztów - która pozwoli na podjęcie optymalnej decyzji rozwiązującej problem docelowo, uwzględni wszystkie aspekty bezpieczeństwa, finansowe i środowiskowe. Niezbędna jest konsolidacja wysiłków finansowych w tym zakresie ze strony rządowej, władz samorządowych oraz wsparcie przez fundusze ochrony środowiska i partycypacja w kosztach przez jednostki czerpiące zyski z produkcji energii elektrycznej. Konieczne jest również ustalenie harmonogramu prac najpilniejszych i niezbędnych do wykonania oraz określenie kosztów ich realizacji. Ze strony parlamentarzystów konieczna jest współpraca w celu wprowadzenia ustawowych możliwości realizacji inwestycji w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne."

Pan senator Łęcki, bardzo proszę.

Przeczytam akapit ze strony 1: "Konieczne jest również ustalenie harmonogramu prac najpilniejszych i niezbędnych do wykonania oraz określenie kosztów ich realizacji". Tu jest pewna niejasność, dlatego po słowach "prac najpilniejszych" trzeba może by dodać "i docelowych, niezbędnych do wykonania".

Panie Senatorze, ten akapit dotyczy prac, które trzeba wykonać przed budową nowych obiektów, więc to określenie "najpilniejszych i niezbędnych" robi wrażenie poprawnego, bo mówimy o pracach, których wykonanie jest potrzebne, żeby utrzymać bezpieczeństwo stopnia...

To może bez "i": "prac najpilniejszych, niezbędnych do wykonania".

(Przewodniczący Adam Graczyński: Dobrze, w porządku.)

Bo tak sugerujemy, że jest wiele czynności, a to jest jedna czynność.

Z mojej strony byłaby jedna sugestia - może nie do końca jasno się wyraziłem - wynikająca z posiedzenia we Włocławku, zwracam się do uczestników tego posiedzenia. Tam była propozycja, żeby władze samorządowe podjęły starania zmierzające do zorganizowania konsorcjum, grupy inwestorów w celu umożliwienia czy rozpoczęcia ewentualnej budowy stopnia w Nieszawie.

Tam pojawił się taki wniosek - zwracam się do pani sekretarz - że władze samorządowe nie będą biernie czekać na rozwój sytuacji, tylko zgodnie z uchwałą sejmową będą szukać różnego typu partnerów do realizacji projektu tego obiektu. Czyli z naszego posiedzenia wynikałaby taka konstrukcja myślowa: zapora jest zabezpieczona, staramy się utrzymać stan bezpieczeństwa, wykonujemy najpilniejsze prace, robimy studium wykonalności i szukamy partnerów w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego. Stąd ta moja propozycja. Czy dla pani jasne jest to, że władze samorządowe podejmą starania o zorganizowanie grupy inwestorów w celu ewentualnego działania na rzecz budowy stopnia itd.?

W związku z tym mam pytanie: czy są jakieś inne sugestie i uwagi dotyczące tego stanowiska?

Jako pierwszy zgłosił się pan senator Lewicki, bardzo proszę.

Ja mam parę uwag. Pierwsza dotyczy fundamentalnych stwierdzeń, które tutaj się pojawiają. Otóż pan senator Łęcki zaproponował, aby we wstępie był taki zapis: "a to w istotny sposób wpływa na pogarszanie stanu technicznego". To jest ocena tego. Druga część tego zdania jest niebezpieczna, bo brzmi ona tak: "zagraża bezpieczeństwu mieszkańców, ich życiu i zdrowiu"...

(Przewodniczący Adam Graczyński: Prosiłbym, byśmy się od razu do tego ustosunkowali.)

To powstało na podstawie opinii. A gdy my już dziś stwierdzamy, że budowla tego typu zagraża życiu i zdrowiu, to wygląda to tak, jakby to nie podlegało dyskusji...

Dobrze, to bardzo ważna uwaga. O tym mówiono we Włocławku i ja jestem pod presją informacji prezydenta i ekspertów, ale być może sformułowanie, które zapisaliśmy, jest za ostre.

(Głos z sali: Dalsza część...)

Tak, dalsza część: "a skutki ewentualnej awarii budowli"... byłaby dobra, jest w porządku.

(Głos z sali: Bo jeszcze jest tak...)

Czy panie i panowie senatorowie zgadzacie się z uwagą pana senatora Lewickiego? Zgadzamy się?

Panie Senatorze Łęcki, zgadzamy się?

Panie Senatorze, Panie Przewodniczący, faktycznie obecny stan techniczny zagraża bezpieczeństwu. Gdyby nie prowadzono doraźnych prac zabezpieczających, groziłoby tak zwane osunięcie budowli piętrzącej. To jest naprawdę bardzo dramatyczna sytuacja, tym bardziej że - jak nas poinformowano i o czym wiem także z innych źródeł - poziom wody poniżej zapory obniżył się o około 3 m.

(Przewodniczący Adam Graczyński: Tak jest, o tym mówiono.)

Następuje podmywanie i gdyby nie to, cośmy oglądali...

(Przewodniczący Adam Graczyński: Różnego typu działania...)

...to ta zapora mogłaby runąć, i to nie jest przesada. Stan zapory we Włocławku jest jednym z bardziej skomplikowanych technicznie i stanowi przykład zagrożenia bezpieczeństwa. Tak więc nie jest to przesada.

Dobrze. Pan senator przedstawił argumenty przeciwko propozycji pana senatora Lewickiego.

Pan senator Bargieł, proszę bardzo.

Ja bym lekko przychylił się do opinii pana senatora Lewickiego i znalazł pośrednie rozwiązanie tego problemu. My, że tak powiem, opieramy się przecież nie na swoich interpretacjach, tylko mamy... inaczej: opieramy się na swoich interpretacjach, ale interpretacjach ekspertyz. Może zatem ująć to tak: według ekspertów zajmujących się problemem...

O, to jest rozwiązanie, dziękuję. Wprowadzamy więc takie sformułowanie, że według ekspertów, zdaniem ekspertów, tak?

(Głos z sali: Tak.)

(Senator Marian Lewicki: Można by to określić tak, że podjęliśmy tego rodzaju...)

Dobrze. Pani Sekretarz, wprowadzamy sformułowanie "zdaniem ekspertów". Rozumiem, że jesteśmy co do tego zgodni. Udało nam się osiągnąć konsensus.

Ja jeszcze chciałbym się odnieść do składni językowej. Prosiłbym, żeby zwrócić uwagę na fragment, w którym wymieniamy to, co komisja stwierdza. W ostatniej części zacząłbym od słowa "koniecznym". Tam, gdzie piszemy, że głównym, koniecznym etc., etc., to prosiłbym, żeby tę formę zachować.

Jeśli chodzi o ostatnią część, w której zawarty jest skierowany do parlamentarzystów dezyderat w sprawie podjęcia działań na rzecz regulacji prawnych w zakresie partnerstwa publiczno-prywatnego, to jest to, powiedziałbym, pewne wyzwanie, które winno przełożyć się na działanie, i musimy mieć świadomość tego.

Rząd wniósł ten projekt, ten projekt jest już praktycznie gotowy. Chyba został już przedłożony na posiedzeniu Rady Ministrów i rząd zapowiada bardzo pilne przygotowanie tej ustawy. Ona jest niezbędna dla funkcjonowania Polski. Tak więc to ryzyko jest stosunkowo niewielkie.

(Głos z sali: Jeszcze jedno...)

Przepraszam, Panie Senatorze, ale pan senator Lewicki kontynuuje swoją wypowiedź, jak rozumiem.

(Senator Marian Lewicki: Jeżeli państwo pozwolicie, to ja te swoje uwagi...)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Ja mam jeszcze dwie sprawy. Pierwsza związana jest z zapisem mówiącym o tym, że naszym zdaniem niezbędna jest konsolidacja wysiłków finansowych strony rządowej, władz samorządowych, wsparcia przez fundusze ochrony środowiska, partycypacja w kosztach przez jednostki czerpiące zyski z produkcji energii elektrycznej. Czy nie należy tego doprecyzować, że w przypadku tej konkretnej zapory? Czy chcemy to ująć tak szeroko, że chodzi o wszystkie jednostki czerpiące ze wszystkich źródeł energii elektrycznej?

(Przewodniczący Adam Graczyński: Dotyczy to wyłącznie zapory.)

(Przewodniczący Adam Graczyński: Dobrze, oczywiście.)

Druga sprawa jest związana z fragmentem znajdującym się zaraz poniżej: konieczne jest również ustalenie harmonogramu prac najpilniejszych i niezbędnych do wykonania oraz określenie kosztów ich realizacji. Tutaj zdałoby się wskazać, kto powinien to robić - oczywiście, jeżeli koledzy się ze mną zgodzą - bo moim zdaniem tak pozostawiony zapis nie doprecyzowuje, czyja to jest odpowiedzialność: czy samorządów, czy tego zespołu, który tam ma powstać, czy czegokolwiek. Dziękuję.

My kierujemy, Panie Senatorze, swoje wystąpienie przede wszystkim do ministra środowiska, ale i do władz samorządowych, wojewódzkich i lokalnych, i to byłaby odpowiedź: powinni to robić adresaci. To jest jasne.

Pani senator Apolonia Klepacz, bardzo proszę.

W świetle wczorajszej dyskusji wydaje mi się, że umknęły nam jeszcze dwie sprawy. Pierwsza: w akapicie, w którym mówimy o trzech możliwościach rozwiązania problemu, sugerujemy budowę kolejnego stopnia zabezpieczającego w Nieszawie. Mówiliśmy, że wyrażamy na to zgodę i mamy świadomość tego, ale pod warunkiem, iż w kaskadzie dolnej Wiśle będzie on ostatnim stopniem - to wczoraj było mówione. Nie wiem, czy nie warto byłoby tego dopisać. Budowa kolejnego stopnia zabezpieczającego w Nieszawie ze wskazaniem, iż będzie on...

(Przewodniczący Adam Graczyński: Jako ostatniego, może tak?)

...ostatni kaskadzie dolnej Wisły, bo to determinuje szereg działań...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No właśnie, szereg kolejnych...

Dobrze, przepraszam, Pani Senator.

Zwracam się do pani sekretarz, do pani Elżbiety Lenard: budowa kolejnego stopnia zabezpieczającego w Nieszawie jako ostatniego w kaskadzie dolnej Wisły. Zapisała pani? To dobrze.

I druga sprawa. Proponuję, żebyśmy w zakończeniu przed zapisem "powyższe wnioski komisja kieruje do" zgłosili i zapisali postulat opracowania programu "Wisła" na wzór programu "Odra 2006", co pan senator wczoraj proponował.

W tej sprawie odpowiedziałem, że był dezyderat, wystąpienie naszej komisji w sprawie strategii gospodarki wodnej w naszym kraju.

W taki sposób to argumentowałem, że będziemy domagać się powtórnie szybkiego opracowania strategii gospodarki wodnej i tam pojawi się problem Wisły, i wydawało mi się, że przekonałem pana senatora Janowskiego.

(Senator Apolonia Klepacz: Dobrze, czyli to wyłączamy.)

(Senator Apolonia Klepacz: Dziękuję.)

W takim razie chciałbym bardzo podziękować za współpracę przy przygotowaniu tego stanowiska i rozumiem, że przyjmujemy stanowisko z tymi uwagami, które padły dzisiaj i wczoraj. Dziękuję bardzo wszystkim paniom i panom senatorom za bardzo konstruktywny wkład w przygotowanie tego stanowiska.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak, oczywiście.

Dziękuję. Stwierdzam, że komisja jednogłośnie przyjęła stanowisko w sprawie zabezpieczenia stopnia wodnego we Włocławku.

Jeszcze raz dziękuję bardzo wszystkim paniom i panom senatorom członkom komisji.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dziękuję bardzo.