Senatorowie wysłuchali szczegółowych wyjaśnień i opinii, które przedstawili: reprezentujący wnioskodawców Janusz Korwin-Mikke, poseł Adam Szejnfeld, zastępca głównego inspektora ochrony środowiska Zdzisław Krajewski, Mirosław Lewiński z Ministerstwa Gospodarki oraz przewodniczący Krajowej Izby Gospodarczej Zbigniew Podkidacz. Komisja wysłuchała także uwag Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu oraz dysponowała opinią prof. Wojciecha Radeckiego z Instytutu Nauk Prawnych PAN.

Ustawa, która była inicjatywą obywatelską, zezwala na ponowne sprowadzanie do Polski odzieży używanej, wymieszanej ze zużytą. Intencją wnioskodawców było utrzymanie miejsc pracy kilkudziesięciu tysięcy osób zatrudnionych przy sortowaniu i sprzedaży odzieży używanej oraz wsparcie osób najuboższych, zaopatrujących się w tzw. lumpeksach.

W głosowaniu komisja poparła sejmową nowelizację i zdecydowała o zarekomendowaniu jej Senatowi. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Apolonię Klepacz.

Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu nałożyła na Polskę zobowiązania w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Protokół z Kioto rozszerza zobowiązania w zakresie redukcji gazów cieplarnianych, a ich wypełnienie wymagać będzie udziału większości sektorów gospodarczych. Przyjęte rozwiązania mają służyć stabilizacji poziomu koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze jako jeden z kierunków działań w zakresie ochrony środowiska oraz realizacji programu zrównoważonego rozwoju. Polska zajmuje wysoką pozycję wśród państw emitujących te gazy i ratyfikacja protokołu postrzegana jest jako element procesu akcesyjnego. W aspekcie finansowym udział Polski w mechanizmach wspomagających może przynieść przedsiębiorcom i budżetowi państwa wymierne zyski finansowe, głównie przez udział w międzynarodowym handlu jednostkami przyznanych limitów emisji gazów, zmniejszający w sposób znaczący koszt wdrożenia postanowień protokołu. Wejdzie on w życie 90 dnia od daty, w której nie mniej niż 55 stron konwencji, których emisje wynoszą co najmniej 55% całkowitych emisji dwutlenku węgla w 1990 r., złoży dokumenty ratyfikacji.

W dyskusji senator A. Graczynski postulował przedstawienie harmonogramu prac nad wdrożeniem przez Polskę protokołu z Kioto, obejmującego konieczne nakłady kapitałowe, korzyści oraz przewidywany przebieg procesu legislacyjnego.

Podczas posiedzenia senatorowie spotkali się także z przedstawicielami Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w celu zapoznania się i omówienia projektu strategii funduszu na lata 2003-2007, jego założeń i priorytetów.

Prezes funduszu Jerzy Pietrewicz, przedstawiając założenia na najbliższe lata, stwierdził m.in., że potrzebna jest lepsza koordynacja działań między narodowym i wojewódzkimi funduszami ochrony środowiska. Jego zdaniem, 16 wojewódzkich i jeden fundusz narodowy powinny zachować osobowość prawną. W dyskusji o zmianach organizacyjnych w funduszach warto natomiast pomyśleć o możliwości lepszej koordynacji działań tych struktur.

Prezes NFOŚiGW tłumaczył, że ze strategii wynika wyraźnie, iż na ochronę środowiska potrzebne są dodatkowe nakłady, a nie wyjmowanie z nich ważnego elementu, jakim są fundusze wojewódzkie. Przypomniał również, że zgodnie z planem integracji z UE duża część kosztów dostosowania w dziedzinie ochrony środowiska będzie spoczywać na przedsiębiorstwach. "Zdajemy sobie sprawę, że może być to trudne do realizacji, dlatego należy zastanowić się w skali państwa, czy środki z funduszy ekologicznych i EkoFunduszu z konwersji polskiego zadłużenia wystarczą" - mówił podczas posiedzenia Komisji Ochrony Środowiska J. Pietrewicz.