Zapis stenograficzny (1670) ze 158. posiedzenia

Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego

w dniach 15 i 17 marca 2005 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach i ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 898).

Otwieram posiedzenie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego.

Porządek obrad przewiduje rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach i ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw - druki sejmowe nr 3333, 3669 i 3660-A oraz druk senacki nr 898.

Jest to projekt rządowy. Do reprezentowania stanowiska rządu został upoważniony minister spraw wewnętrznych i administracji. Witam występującego w imieniu ministra spraw wewnętrznych i administracji na dzisiejszym posiedzeniu prezesa Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców, pana Piotra Stachańczyka. Serdecznie witam. Witam osoby mu towarzyszące: panią Bożenę Sadowską, pełniącą obowiązki dyrektora Biura Prawnego w tym urzędzie, i pana Roberta Barana, dyrektora Departamentu Legalizacji Pobytu i Wykazu Cudzoziemców w tymże urzędzie. Biuro Legislacyjne Senatu reprezentuje pani Renata Bronowska. Serdecznie witam. Witam państwa senatorów; witam panie z obsługi naszej komisji.

Szanowni Państwo, bierzemy do ręki druk senacki nr 898 i prosimy pana prezesa o przedstawienie głównych założeń tej nowelizacji tak, żebyśmy mogli jak najszybciej przyjąć wnioski wypływające z dzisiejszej dyskusji.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Podstawowym celem projektowanych zmian jest dostosowanie uregulowań, dotyczących cudzoziemców, zawartych w dwóch ustawach z 13 czerwca 2003 r.: o cudzoziemcach i o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP, do nowego ustawodawstwa unijnego, które powstało w 2003 r. i pierwszej połowie 2004 r. Terminy wdrożenia tej unijnej legislacji upływają w różnych miesiącach tego roku.

Postanowiliśmy nie dokonywać zbyt częstych zmian i jednym aktem prawnym dostosować prawo polskie do tychże dyrektyw. I są to: dyrektywa w sprawie prawa do łączenia rodzin; dyrektywa w sprawie statusu obywateli państw trzecich, którzy uzyskali status rezydenta długoterminowego; dyrektywa w sprawie pomocy w przypadku tranzytu do celów deportacji drogą powietrzną; dyrektywa w sprawie zezwoleń na pobyt, wydawanych obywatelom państw trzecich, będących ofiarami handlu ludźmi albo będących wcześniej przedmiotem działań ułatwiających nielegalną imigrację, którzy współpracują z właściwymi władzami; dyrektywa ustanawiająca minimalne normy dotyczące przyjmowania osób ubiegających się o status uchodźcy; dyrektywa w sprawie minimalnych standardów przyznawania tymczasowej ochrony na wypadek masowego napływu wysiedleńców oraz środków wspierających równowagę wysiłku między państwami członkowskimi, związanych z przyjęciem takich osób wraz z jego następstwami.

Dyrektywy te są wdrażane, część w całości, dwie ostatnie w tej części, w której nie zostały wdrożone w poprzednim okresie, czyli w 2003 r.

Jeśli chodzi o ustawę o cudzoziemcach, najważniejsza sprawa, która tam zostaje wprowadzona, to jest implementacja dyrektywy o pobycie obywateli państw trzecich, którzy zyskują status rezydenta długoterminowego. Ta zmiana polega na wprowadzeniu nowego rodzaju zezwolenia na pobyt, właśnie statusu rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, który jest porównywalny z dotychczasowym polskim zezwoleniem na osiedlenie się, ale daje też prawo przebywania w innych krajach Unii Europejskiej. Zezwolenie na osiedlenie się pozostaje dla pewnych wybranych, ważnych z naszego punktu widzenia, kategorii cudzoziemców.

Ponadto zgodnie z unijną dyrektywą zostały rozbudowane przepisy dotyczące łączenia rodzin.

Zmienione zostały przepisy dotyczące uprawnień osób, które zdecydują się na współpracę z władzami, będąc wcześniej ofiarami handlu ludźmi lub nielegalnej imigracji, tak aby pozwalały tym osobom, zgodnie z dyrektywą, przebywać na terytorium Polski, mieć czas na zastanowienie co do współpracy, przebywać tu legalnie w trakcie tej współpracy, a także mieć pewne ułatwienia po zakończeniu tej współpracy.

Jeśli chodzi o tranzyt drogą powietrzną, dodany został całkowicie nowy rozdział, dotyczący tego wąskiego, szczególnego zjawiska.

Następnie, jeśli chodzi o ustawę o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP, wdrożono postanowienia dyrektywy o minimalnych standardach dla osób ubiegających się o azyl. Są to nieliczne postanowienia, takie, które jeszcze pozostały do wdrożenia, przede wszystkim prawo do pracy dla osoby, która pozostawałaby, bez swojej winy, w procedurze uchodźczej ponad rok.

Co do dyrektywy dotyczącej masowego napływu cudzoziemców, to naprawdę drobne rzeczy z nią związane zostały tutaj wprowadzone, bo praktycznie cała była implementowana w 2003 r.

Wprowadzono również zmiany, które mają na celu polepszenie sytuacji takiej kategorii osób, która uzyskuje w Polsce tak zwane zgodę na pobyt tolerowany. Instytucja ta została wprowadzona w 2003 r. Osoby te miały wtedy różne uprawnienia socjalne, potem, przy okazji nowelizacji przepisów tego dotyczących, zostały pozbawione tych uprawnień i doszło do sytuacji, w której osoby te miały prawo przebywać na terytorium Polski, nie mogły z niego wjechać, bo byłoby to dla nich niebezpieczne, a równocześnie nie miały praktycznie prawa do żadnych świadczeń na terytorium RP. I właśnie te przepisy również są tutaj zmieniane.

Ponadto wprowadzono kilka zmian, które wynikają z dotychczasowego obowiązywania ustawy i poprawiają błędy czy niejasności, które zostały popełnione przy tworzeniu ustaw w 2003 r.. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Proszę, Biuro Legislacyjne.

Wszyscy państwo macie uwagi Biura Legislacyjnego do ustawy? Dziękuję.

Proszę uprzejmie.

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Czyniąc zadość prośbie pana przewodniczącego o szybkie przedstawienie uwag, a również biorąc pod uwagę, że państwo macie opinię i ewentualne wątpliwości wyjaśnicie w formie pytań, chciałabym podzielić uwagi Biura Legislacyjnego na kilka grup.

Pierwsza grupa uwag. Chciałabym zwrócić uwagę na potrzebę zmiany przepisów obydwu ustaw zmienianych niniejszą ustawą, głównych ustaw, czyli ustawy o cudzoziemcach i ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP.

Pierwsza uwaga, i ona należy do tej grupy, dotyczy zmian w art. 50. Chodzi o uzupełnienie przesłanek, wykluczających obowiązek opuszczenia przez cudzoziemca RP na skutek upływu okresu pobytu oznaczonego w wizie lub okresu ważności, o przepis dotyczący rezydenta długoterminowego.

W uwadze siódmej jest mowa o konieczności uzupełnienia przepisów karnych w związku z wprowadzeniem instytucji rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich.

I jest jeszcze jedna uwaga tego rodzaju, ósma. Chodzi o uzupełnienie art. 56 ust. 4 pkt 1, to jest wykazu cudzoziemców, którym nie jest przyznawana pomoc finansowa w związku z tym, iż są osobami mającymi zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego.

Druga grupa to uwagi czwarta i piąta w opinii. Chodzi mianowicie o ustalenie, czy dyrektywy, które są implementowane tą nowelizacją, zostały implementowane w sposób prawidłowy. Czwarta uwaga dotyczy wymagania od cudzoziemca, któremu udziela się zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego, posiadania tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego i traktowania braku takiego tytułu prawnego jako przesłanki odmowy udzielenia zezwolenia. Wydaje się, że dyrektywa na to nie zezwala i w związku z tym powinna być tutaj korekta.

Piąta uwaga dotyczy obowiązku uzasadniania decyzji odrzucającej lub cofającej przyznanie statusu rezydenta długoterminowego oraz decyzji odrzucającej wniosek o wydanie dokumentu pobytowego. Wydaje się, że dyrektywa nie zezwala na nieuzasadnianie bądź częściowe uzasadnianie odmowy wydania tych decyzji w sytuacji, gdy przyczyną wydania tych decyzji są względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Art. 8 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach natomiast zezwala na taką rezygnację z uzasadnienia decyzji.

Kolejna uwaga, trzecia, dotyczy kręgu podmiotów, którym udziela się zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich. Ten przepis sugeruje, to znaczy można go w ten sposób interpretować, iż to zezwolenie dotyczy również osoby posiadającej obywatelstwo Unii Europejskiej, co jest sprzeczne z dyrektywą i należałoby taką wątpliwość interpretacyjną wyeliminować.

W uwadze drugiej wskazano na pewną nieprecyzyjność art. 62 ust. 4 i art. 71b ust. 3 ustawy o cudzoziemcach, w których ustawodawca posługuje się pojęciem: w pozostałych przypadkach. Przy czym nie wiadomo, czy te przepisy należy traktować jako wyjątek od reguły, czy też w jakiś inny sposób.

W uwadze szóstej jest zawarta wątpliwość co do tego, czy w prawidłowy sposób zostało sformułowane odesłanie w przypisie, który wskazuje na obowiązek powiadomienia centralnego organu innego państwa członkowskiego o najbliższym terminie dokonania tranzytu drogą powietrzną.

I ostatnia uwaga, dziewiąta, dotyczy pewnej rozbieżności między art. 30a ust. 1 i art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. h ustawy o promocji zatrudnienia w instytucjach rynku pracy. W inny sposób został tam określony krąg podmiotów uprawnionych do korzystania z dobrodziejstw ustawy o promocji zatrudnienia w instytucjach rynku pracy. Należałoby skorelować te przepisy.

I na koniec dwa przepisy redakcyjne, które myślę nie budzą żadnych wątpliwości. Jest to korekta odesłania w przepisach. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Czy rząd mógłby, zanim poproszę państwa senatorów, ustosunkować się do tych poprawek Biura Legislacyjnego, tych uwag?

Tak jest.

Panie Przewodniczący!

Po zapoznaniu się z uwagami Biura Legislacyjnego chciałbym powiedzieć, że jak najbardziej jesteśmy w stanie zaakceptować uwagi pani mecenas, może nie wszystkie, ale 95%, to znaczy wszystkie z wyjątkiem jednej, i uważamy je za słuszne i potrzebne. Jedna jest dyskusyjna, jakby nieco inne jest nasze rozumieniem tego zapisu dyrektywy. Przyjęcie takiej poprawki naszym zdaniem przyniosłoby poważniejsze skutki i wymagałoby zmian znacznie dalej idących niż tutaj zostało to powiedziane.

I od razu wyjaśnię, że chodzi o uwagę piątą, dotyczącą uzasadniania decyzji. Otóż naszym zdaniem, w art. 8 dyrektywy o obywatelach państw trzecich, którzy uzyskali status rezydenta długoterminowego, nie chodzi o uzasadnienie sensu, jaki nadaje temu pojęciu kodeks postępowania administracyjnego, mimo że tak jest w polskim tłumaczeniu, lecz o to, żeby zainteresowany poznał powody, dla których nie zostało mu udzielone zezwolenie. Wbrew pozorom nie jest to jedno i to samo.

Otóż w tym naszym konkretnym wypadku mogą być trzy takie powody: niespełnienie jednego z warunków materialnych - a są dwa warunki - albo względy bezpieczeństwa. Tak więc powody mogą być trzy. W dwóch wypadkach niespełniania warunków materialnych cudzoziemiec będzie miał przedstawiony powód, i to bardzo szczegółowo, w uzasadnieniu. W tym trzecim wypadku, zagrożenia dla bezpieczeństwa, będzie miał przedstawiony tylko powód, który będzie wynikał z decyzji - nie z jej z uzasadnienia, lecz z treści decyzji. Będzie tam odwołanie do właściwego artykułu ustawy, w którym jest zapis, iż powodem nieudzielenia cudzoziemcowi zezwolenia jest to, że stanowi on zagrożenie dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Biorąc pod uwagę, że tego typu decyzje są wydawane wyłącznie wtedy, kiedy ich podstawą są akta czy informacje o charakterze niejawnym, trzeba zauważyć, że wprowadzenie przepisu, który nakazywałby szczegółowe ich uzasadnianie bez wskazania, co należy zrobić z którąś z klauzul niejasności, nałożoną na dokument stanowiący bazę tej decyzji, prowadziłoby do nierozwiązywalnych przez organy problemów. Organ miałby bowiem uzasadnić szczegółowo decyzję, której nie mógłby uzasadnić, nie łamiąc przepisu ustawy o ochronie informacji niejawnych.

W związku z tym, gdyby przyjąć taką wykładnię art. 8, należałoby znacznie szerzej zaprojektować tutaj zmiany i znaleźć rozwiązanie w tej sytuacji. Nie wydaje się, żeby to był ten moment. Moim zdaniem, możemy jako kraj spokojnie zaryzykować uzasadnienie czy wyjaśnienie takie, jakie myśmy przyjęli, wykładnię art. 8 dyrektywy. W Komisji Europejskiej powstał komitet, który ma się zajmować implementacją i wyjaśnianiem wątpliwości w tym zakresie. Całkiem spokojnie za jakiś czas będzie można tę sprawę tam omówić. Gdyby się okazało, że jest zgodna opinia pozostałych państw członkowskich i komisji, że jednak jest nie tak, to po prostu oddamy honor i powiemy, że pani mecenas lepiej to wykładała niż my, i oczywiście opracujemy zmiany. Wtedy jednak te zamiany będą daleko bardziej idące niż tylko pozwalające organowi rozwiązać ten dylemat.

Pozostałe uwagi, choć nie zawsze w tej postaci, którą pani mecenas tutaj zaproponowała, merytorycznie akceptujemy. I będziemy mieli prośbę o jeszcze jedną poprawkę, której wynikiem byłoby zlikwidowanie błędu dostrzeżonego w drugim czytaniu. Niestety, został on dostrzeżony w formie pytania poselskiego, a nie poprawki. Padło pytanie, czy rząd widzi, że tu jest błąd. Mogła paść tylko taka odpowiedź: tak rząd widzi, że tu jest błąd, ale niestety, nie było już możliwości zgłoszenia poprawki i...

(Głos z sali: Potrzebny jest Senat.)

...poprawienia takiego dość ewidentnego błędu, dotyczącego wdrożenia jednego z zapisów dyrektywy o łączeniu rodzin. Dziękuję.

Dziękuję bardzo.

Czy tę propozycję macie państwo przygotowaną na piśmie?

Tak, mamy przygotowaną. Mamy zarówno propozycje dotyczące tego, co napisała pani mecenas, jak i propozycję tego przepisu...

Dobrze, ale dopóki państwo trzymacie to u siebie, ma to taką formę, jak to pytanie w Sejmie.

(Prezes Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców Piotr Stachańczyk: To prawda, ale...)

Bo tu tylko my możemy składać wnioski.

Ja wiem, Panie Senatorze, ale bez tego wstępu, który tu był, i moich wyjaśnień rozdawanie państwu jakichś poprawek byłoby, co najmniej, niekulturalne, moim zdaniem. O, właśnie tutaj one są, proszę.

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, to jest przygotowane na piśmie.)

Dobrze.

Proszę bardzo, Panowie Senatorowie, kto ma pytania lub chce się wypowiedzieć?

Pan senator Podkański, przewodniczący.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Panie i Panowie!

Ja chcę zapytać o dwie kwestie. Pierwsza jest związana sensu stricte z warunkami, jakie są zawarte w tej ustawie, czyli mówiąc w skrócie, z liberalizacją warunków poruszania się pomiędzy krajami.

I moje pytanie brzmi: czy i na ile została zapewniona wzajemność ze strony naszych partnerów i na jakim etapie jest to zapewnienie wzajemności?

Druga kwestia, która mnie interesuje, dotyczy skutków finansowych wdrożenia tej ustawy. Chciałbym zapytać o dwie płaszczyzny. Pierwszą płaszczyzną jest bezpośrednio budżet państwa. W uzasadnieniu rządowym było rozbicie na różne pozycje, ale nie znalazłem kwoty łącznej. Ile to jest w skali roku, jak przewidujecie? I druga płaszczyzna to są samorządy lokalne. Czy i w jakim stopniu samorządy będą miały zwracane wydatki z tym związane? Dziękuję.

Czy jeszcze są pytania? Nie widzę zgłoszeń.

Proszę bardzo.

Jeśli chodzi o zasadę wzajemności, to przepisy, które tutaj są wprowadzane, dotyczące przede wszystkim rezydentów długoterminowych Wspólnot Europejskich, bo o to chodzi, do października tego roku powinny być wprowadzone w takiej samej postaci we wszystkich dwudziestu pięciu krajach Unii. W związku z tym osoby, które u nas uzyskają tego typu zezwolenie, powinny mieć prawo podróżowania po innych krajach Unii, a osoby z innych krajów - przyjazdu do Polski.

Co do finansów, to tam jest kilka kwot. Są tak zwane koszty organizacyjne tej ustawy, to jest, o ile pamiętam, nieco ponad 100 tysięcy zł, które są zagwarantowane w budżecie - w budżetach urzędu i Straży Granicznej, bo tych dwóch podmiotów to dotyczy. Ja jeszcze sprawdzę to dokładnie.

Główne koszty tej ustawy to są koszty zwiększenia różnego typu świadczeń socjalnych dla osób, które mają zgodę na pobyt tolerowany. Te świadczenia zapisane w budżecie są oczywiście różne, dochodzą do tego te, które dotyczą administracji rządowej i samorządowej. I na ten cel w budżecie państwa na ten rok jest specjalna rezerwa w kwocie 1 milion zł, która będzie dzielona przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej z naszym udziałem. Może ona być przekazywana zarówno organom administracji rządowej, jak i samorządom na realizację...

(Głos z sali: Na refundację.)

...na refundację tych zadań w tym roku. W przyszłym roku to powinno być już włączone do środków przekazywanych przez administrację w ramach budżetu państwa.

(Senator Lesław Podkański: Dziękuję bardzo, nie mam więcej pytań.)

(Senator Jerzy Adamski: Panie Przewodniczący, można?)

Proszę.

Ja mam całkiem inne pytanie, Panie Ministrze, może niezwiązane z tą ustawą.

Od dzisiaj w Unii Europejskiej zastanawiają się, jak przeprowadzić rozwody między małżonkami różnych krajów Unii Europejskiej. Czy my jako Polska bierzemy w tym udział? Sporo jest u nas tych małżeństw z obcokrajowcami. Powstał problem, czy rozwód ma być według prawa kraju żony, czy według prawa kraju męża, dzieci. Czy my bierzemy udział w tych negocjacjach?

(Głos z sali: Ile i jakich żon ma pan senator?)

(Wypowiedź poza mikrofonem) (Wesołość na sali)

(Głos z sali: To był żart.)

(Prezes Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców Piotr Stachańczyk: Można?)

Proszę.

Szczerze powiem, że ze względu na wielkość zadań czy działań, podejmowanych przez Unię, staram się skupiać na tych, które bezpośrednio dotyczą tematyki, którą się zajmuję. W związku z tym bardzo bym prosił pana senatora o skierowanie tego pytania do Ministerstwa Sprawiedliwości, albowiem kwestia rozwodów, prawa rodzinnego, również prawa prywatnego międzynarodowego, kwestia, jakie prawo jest właściwe w przypadku małżeństw mieszanych, pozostaje...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Urząd, którym ja kieruję, tym się nie zajmuje. Ja jednak nie wykluczam, że jeżeli takie dyskusje są w Unii prowadzone, to bierze w nich udział przedstawiciel Ministerstwa Sprawiedliwości jako przedstawiciel Polski, bo nie ma takich unijnych dyskusji, w których my nie uczestniczymy na szczeblu komisji czy komitetów eksperckich.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dzisiaj? Muszę powiedzieć, że to jest dla mnie nowość, jeżeli mają się tym zajmować. Mogę spytać o źródło tej informacji?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Jednak ja muszę to sprawdzić, bo jakoś nie dostrzegam, żebyśmy... Urzędy migracyjne zajmują się, owszem, problematyką małżeństw w różnych aspektach, ale najczęściej problematyką fikcyjności małżeństw, czyli zjawiskiem, które nazywa się uzyskiwaniem różnego rodzaju zezwoleń na pobyt lub obywatelstwa danego kraju metodą zawierania związków małżeńskich, najczęściej za pieniądze, z obywatelem tego kraju. To jest zjawisko, które w Polsce jak najbardziej występuje. Nie wiem, czy wszyscy oglądają serial "M jak miłość", w którym ostatnio pojawił się taki problem. Co prawda, ja nie oglądam, ale były do mnie telefony z pytaniami, czy to prawda, że tak się dzieje. Wyjaśniam więc: tak, takie zjawisko rzeczywiście istnieje.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak jest i w tym przypadku media nie kłamią, to prawda. Tylko stawki są z reguły niższe niż w tym filmie.

Dobrze. Czy jeszcze są pytania?

Biuro Legislacyjne zapoznało się z tymi poprawkami, które są zaproponowane na tej oddzielnej kartce?

Przyznam, że Biuro Legislacyjne dostało te poprawki całkiem niedawno, tuż przed posiedzeniem komisji. W związku z tym, niestety, nie jest w stanie ocenić, po pierwsze, czy są wszystkie konsekwencje tych poprawek, a po drugie, które poprawki należy przegłosować łącznie, które oddzielnie.

Dobrze.

Szanowni Państwo Senatorowie, aby to uszeregować, przeanalizować, Biuro Legislacyjne potrzebuje nieco czasu. Wobec tego, jeżeli państwo pozwolicie, zaproponuję takie rozwiązanie: jutro, kiedy Biuro Legislacyjne powiadomi, że jest przygotowane, ja powiadomię państwa senatorów o miejscu...

(Głos z sali: O 18.30 będzie zakończenie pierwszego posiedzenia, tak?)

(Głos z sali: Tak, tak.)

(Senator Lesław Podkański: Pierwszego dnia.)

(Głos z sali: Pierwszego dnia, o godzinie 18.30.)

Nam wystarczy dziesięć, piętnaście minut. Nie będzie potrzeby, żebyście państwo przychodzili, chyba że państwo chcecie uczestniczyć. Bo my generalnie uważamy, że...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Prezes Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców Piotr Stachańczyk: Ja jednak chciałbym prosić pana przewodniczącego, jeśli mogę, o powiadomienie.)

Dobrze, wobec tego powiadomimy o godzinie i miejscu posiedzenia, dokończenia posiedzenia komisji. Tak więc w tej chwili nie kończymy posiedzenia komisji.

(Rozmowy na sali)

Panowie Senatorowie, nie kończymy posiedzenia komisji. Przerywamy posiedzenie, głosowanie odbędzie się po...

(Głos z sali: Po zakończeniu obrad w dniu jutrzejszym.)

...po zakończeniu, generalnie po zakończeniu obrad lub, jeżeli będzie ogłoszona przerwa...

(Głos z sali: Przerwa jest pierwszego dnia.)

(Głos z sali: No dobrze, ale po zakończeniu obrad w pierwszym dniu.)

...w pierwszym dniu. Uszczegółowimy jeszcze termin. Biuro Legislacyjne proszę, aby ewentualnie po przygotowaniu, po zrobieniu zestawienia, wysłało je faksem do urzędu, żeby urząd też miał czas na przygotowanie się, przeczytanie, przetrawienie itd. Dobrze? Odpowiada takie rozwiązanie?

Wobec tego ogłaszam przerwę w posiedzeniu do jutra. Dziękuję.

Zapraszam panów senatorów i panie do sali nr 182.

(Głos z sali: Dziękujemy bardzo.)

Otwieram posiedzenie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego, a w zasadzie nie otwieram, ale wznawiam.

Tak, Pani Mecenas, wznawiam po przerwie?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Witam szanownych gości na czele z panem Piotrem Stachańczykiem, prezesem Urzędu do spraw Repatriacji i Cudzoziemców; witam pozostałych gości; witam panów senatorów, w sposób szczególny witam pana senatora Henryka Stokłosę, ponieważ z narażeniem zdrowia przybył na nasze posiedzenie w dniu dzisiejszym.

(Głos z sali: Dawno nie był.)

Dawno nie był.

Szanowni Państwo, wszyscy mają propozycje poprawek i żeby czasu nie tracić, od razu przechodzimy do głosowania.

Przy każdej poprawce będę się pytał o stanowisko rządu i Biura Legislacyjnego, a jeżeli ktoś z panów senatorów będzie miał uwagi do którejś z poprawek, proszę się zgłaszać.

Poprawka pierwsza.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Biuro Legislacyjne.

Jak najbardziej zgadzamy się na nią.

Poddaję pod głosowanie pierwszą poprawkę.

Kto jest za jej przyjęciem? (5)

Dziękuję. Poprawka została przyjęta jednomyślnie.

Poprawka druga będzie przegłosowana z poprawką szóstą.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Biuro Legislacyjne.

Nie zgłaszamy zastrzeżeń.

Poddaję pod głosowanie poprawkę drugą i szóstą.

Kto jest za ich przyjęciem? (5)

Dziękuję. Jednomyślnie "za".

Poprawka trzecia.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Biuro Legislacyjne.

Nie zgłaszamy zastrzeżeń.

A, przepraszam, poprawka trzecia z poprawką dziewiątą.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za? (5)

Dziękuję. Jednomyślnie "za".

Poprawka czwarta, dziesiąta i dwunasta.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Zgadzamy się.

Poddaję pod głosowanie te poprawki.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Poprawka piąta, ósma i jedenasta.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Biuro Legislacyjne.

Jak najbardziej, tak.

Sprawnie idzie.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Poprawka siódma i trzynasta.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Pani mecenas.

Tak, jak najbardziej.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Poprawka czternasta.

Stanowisko rządu.

Popieram.

To jest poprawka biura. Tak.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Poprawka została przyjęta.

Poprawka piętnasta.

Stanowisko rządu.

Popieram.

Biuro Legislacyjne.

Jestem za.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Poprawka szesnasta.

Popieram.

Tak, oczywiście.

Kto jest za? (5)

Poprawka siedemnasta.

Popieram.

Jestem za.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Poprawka osiemnasta.

Popieram.

Również ja popieram.

Kto jest za? (5)

I poprawka dziewiętnasta.

Popieram.

Ja również.

Kto jest za? (5)

(Głos z sali: Niech będzie tak samo.)

Głosujemy nad ustawą z druku nr 898, wraz z przyjętymi poprawkami.

Kto jest za? (5)

Dziękuję.

Sprawozdawca ochotnik.

(Głos z sali: Ten sam.)

Przecież jeszcze nie było żadnego.

(Głos z sali: Ten sam, który wtedy był wyznaczony, nie ma go teraz, to Grzegorz Niski wtedy się zgłaszał.)

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Ale on to przyjął.)

Dobrze, ale nie możemy go wybrać w tej chwili.

Który z panów się zgłasza?

(Głos z sali: Pan senator Stokłosa dawno nie sprawozdawał.)

Pan Henryk Stokłosa?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Coś mi się wydaje, że Lesław Podkański dawno nie był sprawozdawcą.

(Głos z sali: Tak, tak.)

Tak i teraz się wstydzi, skromny jest. Tak więc jest ochotnik.

Wyrażam zgodę na prośbę pana przewodniczącego. W sposób szczególny czuję się wyróżniony. Dziękuję. Wszyscy chcieli i ja też, ale ja wygrałem.

Dobrze. Dziękuję.

Wiceprzewodniczący, pan Lesław Podkański będzie sprawozdawcą komisji tej właśnie ustawy.

Szanowni Państwo Senatorowie, jakie mamy plany na najbliższą przyszłość?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Biuro Legislacyjne przygotowuje opinię do ustawy o Straży Granicznej. Posiedzenie jest planowane na 24 marca. Niestety, nie możemy sobie pozwolić na inny termin, ponieważ Biuro Legislacyjne dziś i jutro nie opracuje nam dokumentów, a musimy przygotować sprawozdanie na tydzień wcześniej. Wobec tego takim ostatecznym terminem jest 24 marca, tym bardziej, że w tym dniu prezydium komisji jest zaproszone na spotkania z delegacjami, o czym panie z naszego sekretariatu powiadomią. Proszę o frekwencję, proszę o przybycie na to posiedzenie.

Dziękuję za udział stronie rządowej, dziękuję za aktywność panom senatorom, dziękuję Biuru Legislacyjnemu za ogrom pracy, którą włożyło w przygotowanie poprawek i analizę tej ustawy. Dziękuję paniom z biura obsługującego komisję.

Zamykam posiedzenie Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego. Dziękuję państwu.