14 lipca 2005 r.
Na swym posiedzeniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przyjęła opinię w sprawie wojskowej służby zdrowia:
"Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego na posiedzeniu w dniu 1 czerwca br. rozpatrzyła główne problemy funkcjonowania wojskowej służby zdrowia. W posiedzeniu uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Obrony Narodowej, komendanci i mężowie zaufania szpitali wojskowych z terenu całego kraju, przedstawiciele Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów WP, Wojskowej Izby Lekarskiej, Ministerstwa Zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia i Ministerstwa Finansów. Komisja uwzględniła też wnioski i postulaty składane w ostatnim okresie przez przedstawicieli kierownictw placówek wojskowej służby zdrowia, jak również pacjentów - biorców świadczeń zdrowotnych tych placówek.
Po wysłuchaniu stanowiska Ministerstwa Obrony Narodowej Komisja podjęła próbę oceny funkcjonowania Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej - m.in. szpitali i uzdrowisk, których organem założycielskim jest Minister Obrony Narodowej. Nie ulega wątpliwości, że najważniejszą sprawą dla dalszego funkcjonowania tych publicznych zakładów opieki zdrowotnej jest ich kondycja finansowa. W ocenie komisji, perspektywy działania tych podmiotów w znacznej mierze zależą od tego, jak MON zamierza realizować ustawę o restrukturyzacji finansowej publicznych zakładów opieki zdrowotnej.
Na podstawie dokonanej analizy komisja stwierdza bardzo zróżnicowany stan kondycji finansowej poszczególnych szpitali wojskowych. Niezależnie od przyczyn zaistniałego stanu rzeczy, komisja oczekuje większego zaangażowania i bardziej zdecydowanego działania Ministerstwa Obrony Narodowej - organu założycielskiego dla tych placówek, w zakresie skutecznego wdrożenia dla nich programu naprawczego. W stosunku do placówek, dla których w perspektywicznym modelu Sił Zbrojnych (w perspektywie do 15 lat) Ministerstwo Obrony Narodowej nie widzi miejsca w systemie wojskowej służby zdrowia lub też wdrażane programy naprawcze nie dają pozytywnych przesłanek dla ich normalnego funkcjonowania i dalszego rozwoju, komisja postuluje zdecydowane zajęcie stanowiska przez Ministerstwo Obrony Narodowej i ewentualne przekazania tych placówek do systemu powszechnej służby zdrowia.
Komisja podjęła również próbę oceny realizacji zadań w zakresie świadczeń medycznych na rzecz żołnierzy zawodowych i ich rodzin, żołnierzy odbywających zasadniczą służbę zawodową oraz byłych żołnierzy zawodowych i ich rodzin.
W ocenie komisji, Ministerstwo Obrony Narodowej powinno w okresie najbliższego roku precyzyjnie zaprogramować potrzeby wojsk operacyjnych w zakresie świadczeń medycznych, zarówno na czas wojny, jak i pokoju, oraz określić potrzeby w zakresie usług medycznych świadczonych przez wojskową służbę zdrowia na rzecz rodzin żołnierzy zawodowych oraz byłych żołnierzy zawodowych i ich rodzin. Opracowanie tego programu winno być zsynchronizowane z koncepcją rozwoju Sił Zbrojnych w okresie najbliższych 15 lat oraz przyszłym modelem polskich Sił Zbrojnych opracowywanym w ramach rządowego programu Strategicznego Przeglądu Obronnego. Z prognozowanych potrzeb Sił Zbrojnych w zakresie świadczeń medycznych powinna wynikać struktura wojskowego lecznictwa ambulatoryjnego, szpitalnego i uzdrowiskowego.
W ocenie komisji, natychmiastowego systemowego uregulowania wymaga sprawa uposażeń oficerów - lekarzy, zatrudnionych w SP ZOZ-ach na podstawie stosunku służbowego. Niedopuszczalne są przypadki niewypłacania albo opóźnień w wypłatach uposażeń zatrudnionym w tych placówkach oficerom - lekarzom.
Dla usprawnienia funkcjonowania wojskowej służby zdrowia komisja postuluje:
1. Podjąć działania zmierzające do zapewnienia pełnej obsady etatowej stanowisk służby medycznej w SZ RP oraz wzrostu rangi etatowej służby medycznej w wojsku, w tym pielęgniarek i ratowników.
2. W placówkach wojskowej służby zdrowia zapewnić żołnierzom zawodowym (poprzez działania organizacyjne) warunki nie kolidującego z przedsięwzięciami służbowymi przyjmowania do lekarzy i przeprowadzania badań.
3. Rozważyć przywrócenie dla żołnierzy zawodowych wojskowych książeczek zdrowia - podstawowego dokumentu informacji medycznej wojskowego pacjenta, pozwalającego na kompleksowe gromadzenie informacji o stanie zdrowia pacjenta i dokumentowanie przebiegu procesu lecze
nia.4. Przystąpić do działań mających na celu modernizację etatowego sprzętu wojskowej służby medycznej.
5. Rozważyć, postulowane przez środowiska kombatantów i byłych żołnierzy zawodowych, powołanie (na bazie rozwiązanej Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi) szpitala specjalistycznego dla kombatantów, weteranów i byłych żołnierzy.
6. Podjąć inicjatywę legislacyjną w celu przywrócenia, wzorem innych państw, wyodrębnionej wojskowej służby zdrowia, obejmującej całe środowisko.
Reforma funkcjonowania powszechnej służby zdrowia w Polsce nie może odbywać się kosztem funkcjonowania wojskowej służby zdrowia. Komisja wyraża przekonanie, że wdrożenie powyższych postulatów oraz odpowiednie współdziałanie Ministerstwa Obrony Narodowej z Ministerstwem Zdrowia i Narodowym Funduszem Zdrowia przyczyni się do wypracowania sprawnego modelu wojskowej służby zdrowia, adekwatnego do potrzeb wynikających z docelowego modelu Sił Zbrojnych oraz potrzeb zabezpieczenia zdrowotnego rodzin żołnierzy zawodowych i byłych żołnierzy zawodowych i ich rodzin".