17 maja 2005 r.
Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw.
Na temat zapisów przyjętych w sejmowej nowelizacji wypowiadali się dyrektorzy departamentów Spraw Socjalnych i Rekonwersji oraz Prawnego w Ministerstwie Obrony Narodowej Stanisław Zawada i Marek Cieciera, a także przedstawiciele Ministerstwa Finansów i Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Ponadto zapoznano się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na podstawie projektu rządowego. Zaproponowane zmiany wynikały przede wszystkim z praktyki stosowania dotychczas obowiązujących przepisów, m.in. potrzeby usunięcia wątpliwości interpretacyjnych, wprowadzenia do pojęć oraz uregulowań dotychczas zawartych w aktach rangi niższej niż ustawa. Dokonano także uściśleń o charakterze nie tylko porządkującym, ale i merytorycznym: podstawa wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej jako uposażenie należne żołnierzowi zawodowemu w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, zbieg prawa do emerytury lub renty przewidzianych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach odrębnych, zmiana w zakresie prawa do świadczeń socjalnych.
Ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin stanowi, że podstawą emerytury lub renty wojskowej jest uposażenie pobierane na ostatnio zajmowanym stanowisku. Wątpliwości budziła jednak sytuacja, w której przyznawano np. rentę inwalidzką żołnierzowi, który przez dłuższy czas pozostawał w tzw. dyspozycji lub rezerwie kadrowej - czyli bez przydziału służbowego. W takim wypadku dochodzi do zmiany wysokości uposażenia. W nowelizacji zapisano, że ostatnio pobierane uposażenie dotyczy ostatniego miesiąca.
Z wojskowego funduszu socjalnego, w świetle obowiązującej obecnie ustawy, mogą korzystać nie tylko osoby mające prawo do wojskowej emerytury, renty inwalidzkiej i renty rodzinnej, ale także ci, wobec których wypłatę świadczenia zawieszono, bo pobierają emeryturę lub rentę na podstawie korzystniejszych przepisów (np. z ZUS, MSWiA lub resortu sprawiedliwości). Nowelizacja eliminuje te osoby z kręgu uprawnionych do świadczeń z wojskowego funduszu socjalnego. Pozostawiono im natomiast prawo do zamieszkiwania w domach emeryta wojskowego. Dopuszczono jednocześnie możliwość przekazywania w szczególnych wypadkach (za zgodą ministra obrony narodowej) środków między wojskowymi organami emerytalnymi, co dotychczas nie było dozwolone.
W nowelizacji postanowiono również, że tryb i zasady wypłacania uposażeń wojskowym prokuratorom w stanie spoczynku lub uprawnionym członkom ich rodzin określi rozporządzenie ministrów obrony i sprawiedliwości.
Nowelizacja objęła także swym zakresem żołnierzy pełniących służbę do 31 grudnia 2001 r. w jednostkach podporządkowanych ministrowi spraw wewnętrznych lub pozostających po tym dniu w jego dyspozycji (art. 4) - ustawa wprowadza uregulowania dotyczące orzekania komisji lekarskich o uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku lub choroby, w stosunku do tych podmiotów.
W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Grzegorza Niskiego.