Na swym posiedzeniu Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przyjęła stanowisko w sprawie stowarzyszeń reprezentujących środowiska rezerwy, emerytów i weteranów Wojska Polskiego oraz stowarzyszeń i fundacji prowadzących działalność na rzecz obronności państwa. Stwierdzono w nim:

"Senacka Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego na posiedzeniu w dniu 12 grudnia 2001 r. spotkała się z przedstawicielami 35 różnych stowarzyszeń reprezentujących środowiska rezerwy, emerytów i weteranów Wojska Polskiego, Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów Wojska Polskiego, Rady ds. Kobiet w Siłach Zbrojnych oraz stowarzyszeń i fundacji działających na rzecz obronności. W posiedzeniu wzięli również udział przedstawiciele Departamentu Społeczno-Wychowawczego Ministerstwa Obrony Narodowej.

- działalność socjalno-bytowa , niesienie pomocy byłym żołnierzom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej bądź też wymagającym opieki,

- niesienie pomocy rodzinom wojskowym narażonym na patologie wynikające ze specyfiki służby wojskowej,

Dyskusja na temat roli, którą powinni odgrywać w Polsce żołnierze rezerwy i weterani polskich sił zbrojnych ożyła na nowo w trakcie podejmowanych przez Polskę starań na rzecz członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w NATO. Koniecznością stało się wyłonienie reprezentacji naszych stowarzyszeń w Międzysojuszniczej Konfederacji Oficerów Rezerwy. Utworzenie takiej reprezentacji - Stowarzyszenia Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej przyniosło w efekcie nowe zadania, m.in. uregulowanie problemu statusu żołnierzy rezerwy zgodnego ze standardami NATO. Normą powinności żołnierza rezerwy w państwach NATO jest kontrakt organu wojskowego z konkretnym żołnierzem, zgodnie z jego kwalifikacjami. W warunkach Polski umiejętności żołnierza odchodzącego z zawodowej służby wojskowej, a w sposób szczególny jego wiedza są niewykorzystane. Dotyczy to zarówno pojedynczych żołnierzy jak również stowarzyszeń rezerwistów i weteranów Wojska Polskiego.

W opinii senackiej Komisji Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego wiedza, którą posiadają żołnierze rezerwy biorący udział w działalności wielu stowarzyszeń reprezentujących środowiska żołnierzy rezerwy i weteranów polskich sił zbrojnych powinna być wykorzystana przez instytucje uczestniczące w tworzeniu prawa, a więc również przez Senat i jego organy. Przykładem stowarzyszenia, które w sposób bardzo profesjonalny podejmuje w swej działalności tematykę obronną jest Towarzystwo Wiedzy Obronnej.

Senacka Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego potwierdza słuszność krytycznych opinii środowisk weteranów Wojska Polskiego w sprawie dalszego funkcjonowania wielokrotnie nowelizowanej ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Należy rozważyć możliwość podjęcia starań o wniesienie inicjatywy ustawodawczej. Celem tej inicjatywy byłoby stworzenie projektu nowej ustawy o kombatantach.

W opinii Komisji działalność tych stowarzyszeń i organizacji przynosi niezwykle pozytywne efekty, jest skutecznym środkiem w walce z poszerzaniem się wpływów środowisk patologicznych wśród młodzieży. Z uznaniem należy odnieść się do działalności Związku Strzeleckiego <<Strzelec>> Organizacji Społeczno - Wychowawczej. Zaangażowanie Ministerstwa w tworzeniu <<Strzelca>> można uznać za bardzo pozytywną formę państwowego mecenatu. Wydaje się, że podobną troską Ministerstwo powinno objąć również proobronnie zorientowane środowiska akademickie.

Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego z niepokojem obserwuje dalsze ograniczenia uprawnień żołnierzy poszkodowanych przez działania wojenne i ofiar wypadków związanych z odbywaniem służby wojskowej. Takie działania traktowane są przez stowarzyszenia reprezentujące środowiska inwalidów wojskowych i wojennych jako brak zainteresowania instytucji rządowych tymi, którzy sprawność fizyczną i zdrowie stracili służąc Polsce. Środowiska te reprezentowane są przez Związek Inwalidów Wojennych RP i Związek Ociemniałych Żołnierzy.

Komisja zwraca się do Ministra Obrony Narodowej, Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministra Zdrowia z prośbą o przygotowanie programu zmiany dotychczasowego kierunku polityki socjalnej wobec inwalidów wojennych i wojskowych.

Komisja kieruje przyjęte w dniu 16 stycznia 2002 r . stanowisko w sprawie stowarzyszeń reprezentujących środowiska rezerwy, emerytów i weteranów Wojska Polskiego oraz stowarzyszeń i fundacji prowadzących działalność na rzecz obronności państwa do wiadomości Ministra Obrony Narodowej, Ministra Pracy i Polityki Społecznej, Ministra Zdrowia, Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz do uczestniczących w posiedzeniu stowarzyszeń i fundacji".