1. Rozważenie podjęcia inicjatywy uchwałodawczej w sprawie niezbędnych działań mających na celu przygotowanie Polski do integracji europejskiej w obszarze wspierania i wykorzystania prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych w gospodarce.

Proszę państwa, naszej komisji zostały przedstawione, między innymi przez pana senatora Wittbrodta, zagadnienia dotyczące wchodzenia Polski do Unii Europejskiej i działania na rzecz innowacyjności naszej nauki. Wówczas powołaliśmy, jako komisja, czteroosobowy zespół, który tworzyli: pan senator Piwoński, pani senator Staniszewska, pan senator Wittbrodt, ja również miałem przyjemność być w tej komisji, i zostało ustalone, że Senat powinien podjąć uchwałę w sprawie innowacyjności gospodarki, przemysłu, nauki itd. Dla przypomnienia: to odbyło się, nie wiem, dwa, może już nawet trzy miesiące temu.

Ja opracowałem taką wstępną uchwałę i chciałbym prosić Wysoką Komisję o nadanie tej sprawie jakiegoś biegu. To zostało już złożone do komisji. Jeżeli pan przewodniczący pozwoli, to ja bym bardzo szybko odczytał tę uchwałę ze wstępnym uzasadnieniem lub może nie, bo mogę to dostarczyć jutro każdemu do skrytki. Ale chodzi o to, żebyśmy podjęli w tej sprawie jakieś działania i po prostu rozpoczęli jakieś ruchy.

Ja wiem, że ta uchwała w tym brzmieniu może być nie do końca doskonała i należy wnieść pewne poprawki, ale wydaje mi się, że sprawa jest ważna, szczególnie w momencie, kiedy już jesteśmy w Unii. To wszystko działo się, gdy mieliśmy wejść do Unii, teraz już w niej jesteśmy i w związku z tym ta uchwała nabiera chyba jeszcze większego znaczenia. Wszyscy przecież wiemy, że mamy się dostosować do Strategii Lizbońskiej, a z tym nie jest najlepiej, oczywiście ze względu na środki finansowe. Ale otwarcie furteczki czy bramy umożliwiającej zwiększenie finansowania nauki polskiej, moim zdaniem, byłoby ze wszech miar wskazane i potrzebne. A taka inicjatywa Senatu, w którym mamy tylu profesorów, tylu utytułowanych senatorów, byłaby, moim zdaniem, ze wszech miar wskazana.

Dlatego gdybyście państwo to podtrzymali, a profesor Wittbrodt, który wtedy nam to przedstawiał, też by to w jakiś sposób poparł, podobnie jak pan przewodniczący… No byłoby to wskazane. Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, nie chciałbym, żebyśmy w tej chwili podejmowali dyskusję, ale mam następującą propozycję: rozumiem, że jutro rano we wszystkich skrzynkach za pośrednictwem pana Stanisława znajdzie się tekst projektu uchwały; rozumiem też, że wszyscy przeczytamy i przeanalizujemy go dogłębnie, więc bardzo bym prosił, żeby zgłaszać na piśmie propozycje zmian, tak żebyśmy w czasie następnego posiedzenia Senatu 23 i 24 czerwca mogli przystąpić już do bardzo precyzyjnej korekty tej uchwały i nadać jej dalszy bieg.

Proszę bardzo, pan senator Wittbrodt.

(Przewodniczący Marian Żenkiewicz: Panie Senatorze!)

Ale w tej sytuacji… Bo rzeczywiście trzeba przeanalizować to szczegółowo.

Panie Senatorze, dziękuję panu za propozycję i za inicjatywę tak gwałtownego przyspieszenia, chciałbym jednak zwrócić uwagę, że za chwilę mamy posiedzenie klubu, w związku z czym akurat my, czyli ta część eseldowska, nie będziemy w stanie temu się poświęcić. Jutro od rana mamy głosowania, a później będziemy się spieszyli do naszych żon i dzieci. Dlatego proponowałbym, żeby pan się zgodził na przyjęcie mojego trybu postępowania: otrzymalibyśmy projekt jutro, w domu byśmy go sobie spokojnie przeanalizowali, wypisali ewentualne pomysły zmian tego projektu i na następnym posiedzeniu sejmowym byśmy się spotkali…

(Głos z sali: Senackim.)

(Głos z sali: Ja wiem.)

(Przewodniczący Marian Żenkiewicz: …jutro będzie w skrzynkach.)

Dobrze.

Panie Senatorze, umówmy się, że wspólnie z sekretarzem komisji pan spowoduje, że ta druga wersja rano o godzinie 9.00 przed głosowaniami będzie w skrzynkach. Wtedy wszyscy to weźmiemy, popracujemy nad tym i za dwa tygodnie będzie ostateczna decyzja w sprawie tej uchwały.

(Senator Zbigniew Kruszewski: Dziękuję bardzo.)