4 listopada 2003 r.

Na wspólnym posiedzeniu senatorowie z Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia postanowili podjąć inicjatywę ustawodawczą w sprawie ustawy o utworzeniu Krajowej Rady ds. Bioetyki.

Podczas posiedzenia projekt przedstawiła senator Alicja Stradomska. Został on przygotowany przez specjalnie do tego celu powołany zespół, na podstawie projektu przyjętego przez Senat IV kadencji.

Uzasadniając konieczność powołania rady, stwierdzono, że przy szybkim rozwoju nauk biologicznych i medycznych brakuje w Polsce organu, który formułowałby opinie w sprawach podstawowych dylematów etycznych, prawnych i społecznych. Organy takie istnieją m.in. w Belgii, Czechach, Danii, Francji, Holandii, Wielkiej Brytanii, USA i Kanadzie.

Członkowie komisji zaproponowali, by Krajowa Rada Bioetyki działała przy urzędzie Prezesa Rady Ministrów i przez ten urząd była finansowana. Jak stwierdzono w projekcie, rada miałaby być jednostką ekspercko-konsultacyjną. Jej opinie nie byłyby formalnie wiążące, mogłyby jednak stanowić wskazówkę w procesach legislacyjnych oraz odgrywać rolę informacyjno-edukacyjną.

Projekt przewiduje, że osoby mające wejść w skład komisji są wskazywane przez: Sejm, Senat, Naczelną Radę Lekarską, Konferencję Episkopatu Polski, Radę Ekumeniczną, prezesa Polskiej Akademii Nauk, prezesa Polskiej Akademii Umiejętności oraz Radę Główną Szkolnictwa Wyższego. Kadencja członków rady wynosiłaby cztery lata.

W dyskusji nad przedstawionym projektem największe kontrowersje wzbudziła pierwotnie zapisana w projekcie liczebność (23 osoby). "Konfliktogennym" nazwała proponowany skład rady senator Czesława Christowa. Zwróciła uwagę, że w skład rady wchodzą osoby, które mogą nie przyczyniać się do merytorycznego rozwiązywania problemów. Jej zdaniem, skład rady jest zbyt duży, nie powinno być tak wielu przedstawicieli tych samych środowisk.

Ostatecznie senatorowie przyjęli poprawkę zaproponowaną przez senatora Wojciecha Pawłowskiego, zgodnie z którą członków rady miałoby być ośmiu - po jednym wyznaczonym przez każdy z wyżej wymienionych organów.

Połączone komisje zaakceptowały również drugi wniosek senatora W. Pawłowskiego, według którego ustawa ma wejść w życie nie - jak początkowo proponowano - 1 stycznia 2005 r., ale 1 sierpnia 2004 r. Zdaniem senatora, opinia rady będzie potrzebna do ustaw, które już chyba trafiły do laski marszałkowskiej, a dotyczą pogranicza bioetyki.

W głosowaniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisja Polityki Społecznej i Zdrowia przyjęły jednolity tekst projektu ustawy o utworzeniu Krajowej Rady ds. Bioetyki. Na sprawozdawcę projektu wybrano senator A. Stradomską.