Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych. W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz niektórych innych ustaw.

Zapisy przyjęte w nowelizacji, która była projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister finansów Andrzej Jacaszek. Uwagi szczegółowe zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa zmierzała do wdrożenia do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Proponowane zmiany miały m.in. na celu rozszerzenie katalogu czynności ubezpieczeniowych, które mogą być zlecane przez zakład ubezpieczeń podmiotom zewnętrznym oraz katalogu obowiązków informacyjnych zakładów ubezpieczeń na życie wobec ich klientów.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie poprawek do ustawy o zmianie ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz niektórych innych ustaw. Ustalono, że postulowane zmiany zarekomenduje Izbie senator Genowefa Ferenc.

Dotychczas w polskim prawie rozróżniało się spółki cywilne i spółki handlowe. Spółka cywilna to najstarsza forma spółki, wkład w której może polegać na wniesieniu własności, innego prawa lub też świadczenia usług. Spółki handlowe dzieli się na: osobowe (spółka jawna, komandytowa, cicha), dla których bytu istotny jest skład osobowy, określony w umowie, oraz spółki kapitałowe (spółka akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), dla których bytu istotny jest określony w umowie kapitał złożony z udziałów.

W głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych opowiedziała się za wprowadzeniem do ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej kilku poprawek o charakterze doprecyzowującym. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jerzego Markowskiego.

Jak wynika z uzasadnienia rządowego projektu, głównym celem ustawy jest stworzenie instrumentu kapitałowego dla wzmocnienia polskich małych i średnich przedsiębiorców o dużym potencjale rozwoju, a w szczególności przedsiębiorców innowacyjnych lub prowadzących działalność badawczo-rozwojową. Firmy innowacyjne działające w niszach rynkowych lub budujące marki dla swoich produktów, tworzą stałe miejsca pracy z wynagrodzeniami powyżej średniej oraz przyczyniają się do podnoszenia konkurencyjności gospodarki. Firmy takie cierpią jednak na brak wystarczającego kapitału inwestycyjnego. Poziom prywatnych oszczędności, które pozwoliłyby na rozwój działalności gospodarczej, jest bowiem niewystarczający, a naturalna dla banków zachowawcza polityka kredytowa wobec małych i średnich przedsiębiorców, mających ambitne, ale ryzykowne plany szybkiego rozwoju, stanowi podstawową barierę w pozyskiwaniu kapitału. Dla tego rodzaju firm najlepszym typem finansowania jest zwiększenie kapitałów własnych poprzez inwestycje wyspecjalizowanych funduszy kapitałowych, korzystających z kolei ze wsparcia z budżetu państwa lub budżetu Unii Europejskiej.

Uchwalona przez Sejm ustawa reguluje zadania, zasady finansowania, organizację oraz funkcjonowanie - tworzonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego - Krajowego Funduszu Kapitałowego (KFK) oraz warunki udzielania wsparcia finansowego przedsiębiorcom za pośrednictwem funduszy kapitałowych. Wyłącznym przedmiotem działalności KFK będzie udzielanie wsparcia finansowego funduszom kapitałowym inwestującym w przedsiębiorców mających siedzibę w Polsce, w szczególności w przedsiębiorców innowacyjnych lub prowadzących działalność badawczo-rozwojową. Przychodami KFK będą przede wszystkim dotacje celowe z budżetu państwa oraz środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

Senatorowie wysłuchali informacji przedstawionych przez dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa Energetycznego Halinę Bownik-Trymuchę oraz wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki Wiesława Wójcika. Zapoznano się także z opiniami przedstawicieli Izby Gospodarczej Gazownictwa, Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, Polskiej Izby Gospodarczej Energetyki Odnawialnej, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskich Sieci Elektroenergetycznych oraz Polskiego Towarzystwa Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Ustawa zakłada, że przedsiębiorstwa energetyczne będą ustalać taryfy dla paliw gazowych i energii, ale zatwierdzane potem przez prezesa Urzędu Regulacji Energii. Prezes URE może odmówić zatwierdzenia takiej taryfy, jeżeli stwierdzi, że jest ona ustalona niezgodnie z prawem.

Obecnie operatorzy systemu przesyłowego działają w formie spółek córek, tak jest m.in. w wypadku Polskich Sieciach Elektroenergetycznych (PSE). Rząd chce, aby docelowo systemy przesyłowe znalazły się pod kontrolą państwa i działały w formie jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa. Taki stan musi zostać osiągnięty stopniowo, ponieważ obecnie Polskie Sieci Elektroenergetyczne są obciążone kontraktami długoterminowymi (KDT). Kontrakty były zawierane między wytwórcami energii a PSE i służyły finansowaniu inwestycji w energetyce.

Nowelizacja prawa energetycznego zmieni także zasady kształtowania taryf firm ciepłowniczych w Polsce, a także umożliwi tym spółkom zmianę cen i stawek opłat za ciepło częściej niż raz na rok.

Ustawa reguluje też kwestię kosztów ponoszonych przez klientów przedsiębiorstw energetycznych za przyłączenie do sieci. Zgodnie z ustawą koszty takie w niektórych wypadkach będą wynosić od 25 do 50% faktycznych lub szacunkowych kosztów przyłączenia. W dyskusji zgłoszono szereg propozycji wprowadzenia zmian do rozpatrywanej ustawy. Ustalono, że zostaną one rozpatrzone na kolejnym posiedzeniu Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych.