2. Rozpatrzenie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (druk nr 738).

Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych poświęcone rozpatrzeniu trzech projektów ustaw: rozpatrzeniu w trybie pilnym ustawy o zmianie ustawy o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz o zmianie niektórych ustaw, rozpatrzeniu ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej - to jest jak gdyby narzędzie ustawy przez nas rozpatrzonej na poprzednim posiedzeniu - oraz rozpatrzeniu ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim.

Witam bardzo serdecznie wszystkich państwa, którzy byli uprzejmi skorzystać z naszego zaproszenia, i tych, którzy zabiegali o to, aby uczestniczyć w tym posiedzeniu, żeby służyć nam swoim głosem doradczym. Witam pana posła Szejnfelda, pana posła Antochowskiego, witam przedstawicieli rządu z panią minister Okońską na czele i wszystkich pozostałych państwa.

Proszę państwa, bardzo serdecznie przepraszam i za porę, i za tryb rozpatrywania tych ustaw, ale jak sądzę, wszystkim nam będzie zależało na tym, ażeby w jak najszybszym terminie te rozstrzygnięcia prawne mogły wejść w życie, tym bardziej że przedłużanie dyskusji na ten temat nie służy treści, a co najważniejsze - nie służy dobrze tym wszystkim dywagacjom, które się przy okazji przetoczyły, zwłaszcza przez media.

Moja sugestia jest taka: ponieważ jesteśmy bardzo ograniczeni czasem, termin krytyczny to jest moment rozpoczęcia się posiedzenia Senatu o godzinie 11.00, a jeszcze po drodze parę rzeczy się musi wydarzyć... Chciałbym, i o to będę wnosił, jeśli państwo tak postanowicie razem ze mną - jeszcze skonsultuję to z Prezydium Senatu - ażeby uzupełnić porządek dzisiejszego posiedzenia Senatu o wszystkie trzy ustawy, które dzisiaj będziemy na posiedzeniu komisji rozpatrywać, bowiem przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej jest to narzędzie ustawy, którą rozpatrzyliśmy na poprzednim posiedzeniu i byłoby to jak najbardziej logiczne, trzecia ustawa, o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, dotyczy tak palącego problemu nie tylko społecznego, ale w ogóle z zakresu uczciwości, rzetelności w obrocie gospodarczym, że też się do tego kwalifikuje, już nie mówiąc o pierwszej, która jest po prostu rozpatrywana w trybie pilnym i jak gdyby z urzędu jej się to należy.

Moja sugestia jest taka, proszę państwa, żeby nieco odwrócić kolejność rozpatrywania, ponieważ zdążyliśmy się zapoznać ze wszystkimi dokumentami i opiniami do tych poszczególnych ustaw, które tu zostały rozpatrzone, i zacząć od ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz ustawy o kredycie konsumenckim. To byłby pierwszy punkt na tym posiedzeniu.

(Starszy Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Agata Karwowska-Sokołowska: Obecna.)

Bardzo proszę o opinię. To, że pani jest obecna, to widzę i cieszę się z tego, ale jeszcze teraz pozostaje... Chciałbym coś usłyszeć.

Jedna krótka uwaga, która dotyczy przepisu karnego. Być może to jest zastrzeżenie zgłaszane z ostrożności procesowej, ale ponieważ, tak jak powiedziałam, jest to przepis karny, warto zwrócić uwagę na dodawany art. 24b ust. 1. W tym przepisie zabrakło przymiotnika "utworzony" i to brzmienie, które zostało uchwalone przez Sejm, może sugerować, że to nie jest grupa z udziałem konsumentów utworzona w celu finansowania zakupów w systemie konsorcyjnym, ale że zarządzanie mieniem następuje w celu finansowania zakupów w systemie konsorcyjnym. Brak tego jednego słowa może powodować niewłaściwą interpretację przepisu. To jest jedyne zastrzeżenie, jakie chciałabym zgłosić.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Przepraszam, Pani Mecenas, dokładnie który artykuł?)

Tak jak powiedziałam, to jest w noweli dodawany art. 24b ust. 1, który jest...To będzie nowy przepis w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Zwracam uwagę państwa senatorów na to uchybienie, ponieważ to jest norma karna dodawana do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Jak to by brzmiało?)

W tej chwili w postaci uchwalonej przez Sejm ust. 1 w art. 24b brzmi: "Kto, wbrew warunkom określonym w ustawie, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zarządzaniu mieniem gromadzonym w ramach grupy z udziałem konsumentów w celu finansowania zakupów w systemie konsorcyjnym, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5".

Pragnę zwrócić uwagę, że przepis karny nie odpowiada normie materialnej, która jest zawarta w dodawanym art. 17e ust. 1. Ten brak harmonizacji między tymi dwiema normami polega na braku słowa "utworzonej". Tak jak już wcześniej powiedziałam, jest to o tyle istotne...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę bardzo, w którym miejscu dokładnie?)

...że jest to podkreślenie faktu...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: W którym miejscu ma być uzupełnione? Dokładnie proszę.)

W którym miejscu? W art. 24b ust. 1 po wyrazie "konsumentów" dodaje się wyraz "utworzonej". Dokładnie tak samo, jak to zostało zapisane w art. 17e ust. 1: "w ramach grupy z udziałem konsumentów utworzonej w celu finansowania zakupu praw, rzeczy ruchomych" itd.

Chodzi o to, aby było jasne, że to nie zarządzanie mieniem jest prowadzone w celu finansowania, ale że grupa konsumentów została utworzona w celu finansowania zakupu - dodanie tego jednego słowa rozstrzyga tę wątpliwość. Wydaje się to istotne, ponieważ jest to przepis karny, który powinien być maksymalnie doprecyzowany i jasny.

Czyli brzmienie byłoby takie: kto, wbrew warunkom określonym w ustawie, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zarządzaniu mieniem gromadzonym w ramach grupy z udziałem konsumentów, utworzonej w celu finansowania zakupów w systemie konsorcyjnym... itd., tak?

Na pierwszy rzut - że tak powiem w przenośni - ucha, ta propozycja nie wydaje się nie do przyjęcia, aczkolwiek ja przypominam, że ten projekt zakazuje nie tylko tworzenia nowych grup, ale także na przykład podpisywania nowych umów, co oznacza włączanie nowych uczestników - bo nie chcę już mówić "klientów" czy "konsumentów"...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Ja to inaczej rozumiem.)

...do istniejących grup, dlatego że jest przepis przejściowy, który oczywiście w intencji ochrony interesów konsumentów dopuszcza możliwość działalności grup, w których są uczestnicy mający ważną umowę podpisaną przed dniem wejścia ustawy w życie. I tylko to...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Przepraszam bardzo, bo pan poseł wyraził swoją opinię... Moim zdaniem to, co pani zaproponowała, nie jest błędem, jest doprecyzowaniem, ale zawęża obszar funkcjonowania ustawy. To jest moje zdanie.

To wtedy nie będzie dotyczyć grupy istniejącej...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Czy nowo powołanej?)

Zresztą, powiem szczerze, nie bardzo widzę, żeby ta pani propozycja wynikała logicznie z zapisu art. 17e ust 1. Czytam go i nie widzę, żeby tu musiało być utworzone to dookreślenie. Tak że dla bezpieczeństwa... My pracowaliśmy kilka miesięcy z różnymi sztabami prawników nad tym, bo to jest maleńka ustawa, ale bardzo trudna, i jakoś nikt nie zwrócił na to uwagi. Ze względów bezpieczeństwa, żeby nie zawężyć zakresu, byłbym przeciwny, zwłaszcza że muszę państwu powiedzieć, iż ci ludzie, którzy tworzą te grupy, są niebywale wyspecjalizowani właśnie w wyszukiwaniu luk w prawie po to, by je obchodzić i oszukiwać ludzi. Na tym po prostu robią pieniądze.

To znaczy, substytutem dla tego słowa, które pani proponuje, mogłoby być również słowo: "powstałej", "istniejącej", "powołanej", "przywołanej" - różne są substytuty. Każdy jest, moim zdaniem, zawężeniem.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

Zwracam uwagę na to, ponieważ, tak jak mówiłam, między przepisem materialnym a normą karną nie będzie korelacji, bo w przepisie karnym ucieka nam istota tego przepisu, to, jaki był cel utworzenia tej grupy konsumenckiej. A podążając tokiem myślenia za panem posłem, można by było dojść do wniosku, że odpowiedzialność karna będzie rozciągnięta również na te osoby, które przed dniem wejścia w życie podpisywały tego rodzaju umowy i działały w systemie argentyńskim. A tutaj jest rozstrzygnięcie jednoznaczne - art. 3, który zawiera przepisy przejściowe.

Ale, tak jak wcześniej wspomniałam, ta uwaga jest wysuwana na zasadzie zastrzeżenia. Podnoszę ją z tego względu, że dotyczy przepisu karnego. Dziękuję.

(Poseł Adam Szejnfeld: Ostatnia uwaga.)

Dziękuję, że pani dookreśliła, iż to jest zastrzeżenie, a nie propozycja. My się zastanawialiśmy nad tym artykułem i jeszcze kilkoma innymi - czy nie należałoby ich dookreślić, doprecyzować. Ale wtedy oczywiście bardziej się to komplikuje, prawo staje się mniej przejrzyste.

Ja zwracam uwagę na zwrot, który jest w pierwszej części zdania i który, moim zdaniem, wyjaśnia wszystkie wątpliwości. "Kto wbrew" - i tu jest najważniejsza rzecz - "warunkom określonym w ustawie...". Nie warunkom określonym w tym przepisie, tylko w ustawie, więc nie można czytać art. 24b w oderwaniu od pozostałych przepisów, które właśnie tworzą warunki przewidziane przez tę ustawę. Mnie się wydaje to...

Dobrze, dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów ma wnioski o charakterze legislacyjnym?

Rozumiem, że pani minister wytrzyma z nami jeszcze przez ten pierwszy punkt, bo ten pani jest, niestety, najbardziej rozbudowany.

Ustawa dotyczy regulacji obrotu z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

Rządowy projekt ustawy wynika z konieczności dostosowania polskiego prawa do rozporządzenia Rady Unii Europejskiej z 2000 r. nr 1334. Kwestia dotyczy przede wszystkim eliminacji z polskich przepisów tych, które obowiązują bezpośrednio jako rozporządzenie Rady Unii Europejskiej.

Ponadto ustawa dotyczy doprecyzowania niektórych pojęć, takich jak na przykład "polski obszar celny", który w tej chwili staje się częścią wspólnotowego obszaru celnego.

Ponadto, po kilku latach funkcjonowania naszego systemu kontroli eksportu, doszliśmy do wniosku, że część przepisów można uprościć, że można zmniejszyć obciążenia związane z kontrolą eksportu, dotyczące przede wszystkim przedsiębiorców.

Biuro Legislacyjne w swojej opinii przygotowało osiem punktów zawierających bądź to uwagi, zastrzeżenia Biura Legislacyjnego, bądź też od razu propozycje poprawek, których treść, jak powiedziałam, jest zawarta w opinii przedstawionej państwu przez Biuro Legislacyjne.

I nie wiem teraz, Panie Przewodniczący, czy mówić o wszystkich punktach mojej opinii, czy...

To znaczy, wie pani co, ponieważ każdy z nas zapoznał się z dokumentami i z pani propozycją, może byśmy to zrobili w ten sposób: pani mówi o kolejnych punktach, a pan minister mówi, jakie jest stanowisko rządu wobec takiej poprawki, bo mamy naprawdę mało czasu, dobrze? Proszę bardzo.

Poprawka pierwsza ma charakter redakcyjny. W art. 1 w pkcie 4 dodaje pomiędzy wyrazami: "zawartych rozporządzeniu" literkę "w".

Jak rozumiem, tu nie ma wątpliwości, Panie Ministrze.

Następna poprawka.

Uwaga druga dotyczy definicji...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę państwa, proszę o spokój, bo my się przestajemy słyszeć.)

...obszaru celnego Wspólnoty. Chodzi o to, że jest to definicja, w której znajduje się praktycznie jeszcze druga definicja, mianowicie tego, co rozumiemy w ustawie przez Wspólnotowy Kodeks Celny. Propozycja biura zmierza do rozbicia tego na dwie definicje, Wspólnotowego Kodeksu Celnego i obszaru celnego Wspólnoty, po prostu w celu wyjaśnienia tego i prawidłowego zapisu legislacyjnego.

Rozumiem, że to ma charakter doprecyzowania.

Panie Przewodniczący, my dostaliśmy tekst wczoraj, przed samym posiedzeniem komisji i byliśmy gotowi to zaakceptować, bo właściwie nic się nie stanie. Ale chciałbym jeszcze dzisiaj rano zapytać Biuro Legislacyjne, czy gdybyśmy z naszego tekstu wykreślili ostatni fragment po przecinku: "zwanego dalej wspólnotowym kodeksem celnym" - mogłoby zostać wtedy tak, jak proponowaliśmy w naszym tekście. Wtedy nie ma tych powtórzeń.

To znaczy, wie pan, Panie Ministrze, wracamy w takim razie do przedłożenia. Jak rozumiem, strona 2, lit. c, tak? I pan minister proponuje...

Po prostu wykreślamy ostatni fragment pktu 4a, ostatnią część...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: "zwanego dalej wspólnotowym kodeksem celnym"?)

Po części, ale jest inne zastrzeżenie, ponieważ ustawa dalej posługuje się jednak skrótem "wspólnotowy kodeks celny". Tak samo jak - ja już tego nie podnosiłam w opinii, bo nie chciałam być takim aptekarzem - rozporządzenie nr 1334/2000 też nie zawiera skrótu. Jeżeli chodzi o to, o czym ja teraz mówię - że jak usuniemy tę końcówkę, to będzie błąd - to można postawić taki sam zarzut, ja go nie podnosiłam, ale on jest: mianowicie, że państwo piszecie o tym rozporządzeniu i nigdzie nie ma zapisanego skrótu "zwanego dalej rozporządzeniem nr 1334/2000", a w ustawie stosuje się to. Czyli brak jest tego skrótu. Ale tego już nie podnoszę.

A tutaj? No nie wiem, można to zrobić. Mnie się wydaje, że byłoby lepiej, gdyby taka poprawka została wniesiona. Nie wiem, czemu państwo jesteście przeciwni tej poprawce, skoro ona po prostu polepsza te przepisy i dzięki niej macie państwo definicję i Wspólnotowego Kodeksu Celnego, i obszaru celnego Wspólnoty, a poprawka i tak jest. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, nad tym się toczyły kilkumiesięczne dyskusje między najlepszymi specjalistami i prawnikami, ale mamy jeszcze doskonalszą opinię, więc po to, żeby jeszcze lepsze nie było wrogiem dobrego, jesteśmy w stanie zaakceptować propozycję Biura Legislacyjnego. Dziękuję bardzo.

Trzecia poprawka biura dotyczy definicji pomocy technicznej - to jest materiał zawarty na stronie 2 - art. 1 pkt 6 lit. e pkt 5b. Jest tutaj definicja pomocy technicznej. Chodzi o to, że ustawa posługuje się bezpośrednim tłumaczeniem z języka angielskiego, nie będąc niejako umocowana prawidłowo w języku polskim. Mówi się tutaj o jakimkolwiek wsparciu technicznym i usługach technicznych, a tak naprawdę pomoc techniczna ma polegać na udzielaniu instrukcji, szkoleń, przekazywaniu wiedzy, usług konsultingowych. Toteż ja tutaj pozwoliłam sobie zaproponować inny zapis. Wyrazy: "jakiekolwiek wsparcie techniczne" ulegałyby zmianie na "wszelkie działania wspierające" a "usługi techniczne" byłyby zastąpione "usługami pomocniczymi".

Komisja Obrony Narodowej i Bezpieczeństwa Publicznego przychyliła się do tego. Nie wiem, jakie jest teraz stanowisko rządu. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, to jest jeszcze doskonalszy zapis w porównaniu z tym, który mieliśmy, tak że akceptujemy go.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Mirosław Zieliński: To była czwarta, bo rozumiem, że z trzeciej Biuro Legislacyjne się...)

Do trzeciej państwo przekonaliście mnie, bo tutaj... Dlatego już nie powtarzam.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Mirosław Zieliński: Tak jest. To tylko chciałem odnotować, dziękuję bardzo.)

Jeżeli chodzi o poprawkę piątą, to ma ona charakter redakcyjny, mianowicie definicja posługuje się wyrażeniem: "wymienionych w pkcie 1 i 2"; to jest definicja importu. Propozycja moja zmierza do zastąpienia tego odwołania: "wymienionych w pkcie 1 i 2" wyrazami: "towarów o znaczeniu strategicznym", czyli takimi, jakimi posługuje się tu ustawa. Dziękuję.

Szósta poprawka dotyczy nowej treści art. 6. W ust. 1 pomiędzy wyrazami: "na podstawie zezwolenia" zapisano przecinek. Poprawka biura zmierza do wykreślenia tego przecinka.

Siódma poprawka. W tym samym art. 6 w ust. 2 zawarte są dwie propozycje zmian, mianowicie wyrazy: "na podstawie, zezwoleniu" proponuje się zastąpić wyrazami: "na podstawie zezwolenia", bez przecinka, oraz zawarte na końcu tego ustępu wyrazy: "zwanym dalej zezwoleniem" Biuro Legislacyjne proponuje wykreślić, ponieważ w tym momencie w całej ustawie przez słowo: "zezwolenie" należałoby rozumieć zezwolenie na obrót uzbrojeniem, a tak nie jest. Dziękuję.

Propozycje: ósma i dziewiąta nie były zaakceptowane przez rząd, ale ja powiem państwu senatorom, o co chodziło w moich zastrzeżeniach. To pozostaje, a państwo przedstawiciele rządu mówią, że nie będzie żadnego kłopotu. Miejmy nadzieję, że właśnie tak będzie.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Czyli nie będzie kłopotu, jeżeli zostanie tak jak jest?)

Otóż moje zastrzeżenia dotyczyły... To jest na stronie 9 ustawy. Rozdział 2a art. 21b stanowi, że osoba fizyczna bądź prawna, która chce dokonać importu towarów podwójnego zastosowania, określonych w tym rozdziale, może tego importu dokonywać po pisemnym zgłoszeniu. Czyli jest tutaj wskazana tylko aktywność podmiotu, który będzie dokonywał importu, nie ma mowy o żadnej postawie organu przyjmującego to zgłoszenie. A w dalszym ciągu tego rozdziału w art. 21c w ust. 6 mówi się, że nieuzupełnienie zgłoszenia w wyznaczonym terminie powoduje nieprzyjęcie zgłoszenia.

Zastrzeżenie moje wynika stąd, że ustawa nie nakłada obowiązku przyjmowania zgłoszenia, wobec czego nieprzyjęcie zgłoszenia nie ma jakby żadnej mocy - nie przyjęto zgłoszenia i już - ponieważ ustawa nie wiąże z przyjęciem żadnych konsekwencji. Mówi się po prostu, że należy zgłosić.

(Głos z sali: Myśmy wczoraj wszystko wyjaśnili.)

Państwo z rządu wyjaśniali, że chodzi rzeczywiście o takie domniemane przyjęcie poprzez milczenie, czyli organ niejako przyjmuje milcząc. Ale może to mieć negatywne konsekwencje dla osób, które dokonują importu, kiedy dopiero po dokonaniu tego importu okazuje się, że ich zgłoszenie było niepełne bądź wymaga uzupełnienia. No, ale to... Dziękuję.

Dobrze, dziękuję.

Panie Przewodniczący, wczoraj odbyła się dosyć długa dyskusja między panią mecenas a Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, która jest administratorem tego systemu. Ja zrozumiałem, że agencja przedstawiła swoje argumenty, że chodzi wyłącznie o notyfikację, że pani mecenas została poinformowana o intencjach gestora systemu i że to zamyka sprawę. Stąd dzisiaj już nie ma...

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby złożyć wnioski o charakterze legislacyjnym?

Poprawka pierwsza - przypomnę, że rząd jest za - to jest właściwie poprawka redakcyjna.

Poprawka druga polega na wymianie właściwie całego zapisu; jest to inna redakcja rozszerzająca treść.

Kto z państwa jest za? (7)

Poprawka piąta, zaakceptowana przez przedstawiciela rządu - też zmiana zapisu.

Poprawka szósta, skreślenie przecinka; nie wiem, jak to można było zrobić, ale chodzi o to, aby wyeliminować przecinek.

Dobrze, demokracja zaszła tak daleko, więc to zostawię to sobie. Dziękuję bardzo. Statystykę zrobię szaloną.

Proszę państwa, wracamy do drugiego punktu porządku obrad - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. To jest jak gdyby narzędzie realizacyjne ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Ja w ogóle zastanawiam się, czy nie zasugerować Wysokiej Izbie, ażeby odbyć debatę łączną nad tymi dwoma przedłożeniami, bo to byłoby logiczniejsze.

Jak pani minister uważa - da się to tak tłumaczyć z pani strony, czy nie bardzo?

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Wydawałoby się to możliwe, ale pragnę tylko zwrócić uwagę, że gdyby jakieś poprawki przeszły do ustawy matki o swobodzie działalności gospodarczej, to naturalną konsekwencją przegłosowania tych poprawek musiałaby być zmiana przepisów wprowadzających.

To nie ma znaczenia, formalnie sobie poradzimy, chodzi tylko o tryb, o to, żeby dwa razy nie dyskutować de facto tego samego obszaru prawnego. O to mi chodzi.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Małgorzata Okońska-Zaremba: Gdyby uwzględnić tę okoliczność...)

Dobrze, słuchamy przedstawiciela rządu.

Ustawa - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej oczywiście dokonuje zmian w przepisach obowiązujących, polegających na dostosowaniu ponad sześćdziesięciu ustaw do rozstrzygnięć wynikających z samej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tak zwanej ustawy matki, nad którą procedowaliśmy na poprzednim posiedzeniu komisji.

Oczywiście główne jej założenia związane są z tym, że zastępujemy w tych ustawach instytucję zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej wpisem do rejestru działalności regulowanej. Dostosowujemy przepisy do rozdziału związanego z koncesjami, gdzie pojawia się nowa forma, można powiedzieć, przetargu. W sytuacji, kiedy występuje większa liczba koncesjobiorców, spełniających oczywiście odpowiednie wymagania merytoryczne, niż liczba możliwych do udzielenia koncesji, pojawia się instytucja przetargu, więc również przepisy w zakresie wszystkich koncesji, które ustawa wprowadza - a jest ich przypominam, sześć - musiały zostać do tego dostosowane.

Ponadto w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej jest cały nowy rozdział przepisów wspólnych dla wszystkich instytucji kontrolujących w państwie i też w związku z wprowadzeniem tych ogólnych rozwiązań oczywiście skutek jest taki, że wszystkie inspekcje, instytucje kontrolne, muszą się stosować w pierwszej kolejności do postanowień rozdziału 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a dopiero następnie, jeżeli nasza ustawa tego nie reguluje, będą stosowały przepisy szczegółowe wynikające z właściwych ustaw.

Musieliśmy również dokonać odpowiedniej korekty tych przepisów, z tym że tutaj, jak pisaliśmy w uzasadnieniu, jest pewna ważna informacja, mianowicie toczą się prace nad połączeniem inspekcji kontrolujących w państwie, ograniczeniem ich roli, jak również zweryfikowaniem zakresu, który uprawnia do prowadzenia kontroli. W związku z tym ten obszar zostanie poddany bardzo dogłębnej analizie w momencie kiedy rząd podejmie inicjatywę w zakresie ograniczenia liczby inspekcji i kontroli w państwie.

Ustawa ustala również nowe stawki opłaty skarbowej, które były przewidziane dla zezwolenia. Dzisiaj są na identycznym poziomie, w kilku przypadkach będą to niższe opłaty; utrzymujemy te dla działalności regulowanej.

Ustalamy w ustawie ochronę praw dotychczasowych koncesjonariuszy w zakresie budowy i eksploatacji autostrad, uwzględniamy również bezpośrednie stosowanie rozporządzenia Rady Europy w sprawie licencjonowania przewoźników lotniczych, znosimy zezwolenia na obrót zwierzyną żywą, tuszami zwierzyny i ich częściami w rozumieniu ustawy - Prawo łowieckie i dostosowujemy przepisy o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium RP do regulacji wprowadzonych w projekcie naszej ustawy matki.

W telegraficznym skrócie to ogólne wprowadzenie co do zakresu ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. Dziękuję bardzo.

Może byśmy rozważyli, Panie Senatorze Mąsior, skoro ja proponuję rzeczywiście debatę łączną nad tymi ustawami, czy wobec tego nie przejąłby pan sprawozdania tej pierwszej ustawy, ustawy matki? Wtedy byłoby to sprawniej zrobione, nie trzeba by było wydłużać tego punktu.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Senator Bogusław Mąsior: ...albo odwrotnie, że pan przewodniczący przejmie...)

No tak, ale ja już cztery opowiadam...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak byłoby lepiej. To w takim razie tak jak sugerowałem jednak, byśmy... Proszę panu Andrzejowi zapisać, że w takim razie pan senator Mąsior byłby sprawozdawcą tej ustawy o obrocie z zagranicą towarami o szczególnym znaczeniu - tak?

(Senator Bogusław Mąsior: Tak.)

Biuro Legislacyjne - proszę bardzo, Panie Mecenasie.

Dziękuję bardzo.

Szanowni Państwo, ja w swoich propozycjach przedstawiłem jedynie zapisy poprawek, teraz chciałbym je pokrótce wyjaśnić. To jest w zasadzie pięć propozycji, ponieważ pierwsza łączy się z szóstą.

Pierwsza i szósta wynikają z tego, że zarówno Sejm, jak i komisja na posiedzeniu w sprawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej zdecydowały, że te przepisy, które dotyczą jednoczesnego składania wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców i o nadanie numeru NIP, regon i zgłoszenia ZUS, mają być właśnie w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej.

Wydaje się w związku z tym, że należy uchylić art. 19b ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, który dotyczy tego samego. Zmiana taka mogłaby wejść w życie oczywiście, tak jak wszystkie przepisy dotyczące tych spraw, z dniem 1 stycznia 2007 r. Stąd propozycja poprawki szóstej.

Propozycje: druga i trzecia dotyczą zmienianych przepisów ordynacji podatkowej. Chodzi tu mianowicie o te przepisy, które wskazują, że zastosowanie się podatnika do urzędowej interpretacji nie może mu szkodzić, podatnik nie może być w tej sytuacji obciążony zobowiązaniem podatkowym.

Wydaje się, że przepis art. 14b niepotrzebnie wyklucza zmianę lub uchylenie tej interpretacji przez organ odwoławczy tylko do przypadku, gdy już upłynął bezskutecznie termin do wniesienia zażalenia przez podatnika. Może być taka sytuacja, w której podatnik wniesie zażalenie, zażalenie to zostanie oddalone, ponieważ organ odwoławczy uzna, że ta interpretacja jest prawidłowa, a później, na przykład w wyniku zmiany przepisów, jednak organ odwoławczy będzie zmuszony zmienić tę interpretację. Tak że wydaje się, iż można by te dwie przesłanki - zmiany lub uchylenia postanowienia dotyczącego interpretacji - potraktować także łącznie, czyli rozdzielić je spójnikiem "lub". Wtedy będzie wiadomo: albo jeden, albo drugi, a w określonych sytuacjach może także dojść i do jednej sytuacji, i do drugiej, tylko oczywiście w odpowiednim odstępie czasowym.

Wydaje się także, że właśnie w tym §1 art. 14b warto wspomnieć o tej naturalnej możliwości wniesienia zażalenia przez podatnika, płatnika lub inkasenta. Wtedy będzie bardziej zrozumiała treść §5, który mówi o tym, że ta interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i może być zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b, czyli, jak rozumiem, w §1 tego artykułu. To jest propozycja druga.

W trzeciej chodzi o to, aby doprecyzować, że zakaz pogarszania sytuacji podatnika dotyczy tylko takiej sytuacji, w której podatnik zastosował się do określonej interpretacji. Należy więc zapisać, że będzie to w zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji, tak jak to jest w art. 14 w §3, który dotyczy interpretacji wydawanych przez ministra finansów.

Wydaje się także konieczne doprecyzowanie pktu 1, który powinien wskazywać, że podatnikowi nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do dnia uchylenia albo zmiany tej interpretacji. Będzie jasne, że chodzi o wywarcie skutku, czyli nie o konkretny dzień uchylenia lub zmiany, tylko o ten skutek, o którym mowa jest w §1.

Propozycja czwarta to jest konsekwencja tych poprawek, które wniosła Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wydaje się, że w tym okresie przejściowym do 1 stycznia 2007 r. także ta zmiana powinna znaleźć się w ustawie - Prawo działalności gospodarczej. Chodzi mianowicie o umożliwienie osobom zagranicznym wykonywania działalności gospodarczej na obszarze Polski.

Propozycja piąta także wiąże się z poprawką komisji. Mianowicie komisja postanowiła, że informacja o wszczęciu postępowania naprawczego nie będzie umieszczana w ewidencji działalności gospodarczej z urzędu, tylko na wniosek przedsiębiorcy. Dlatego wydaje się konieczne uzupełnienie prawa upadłościowego i naprawczego o tę treść, o zobowiązanie przedsiębiorcy do złożenia wniosku o wpis informacji o wszczęciu postępowania naprawczego także do ewidencji działalności gospodarczej, jeżeli chodzi o osobę fizyczną.

Proszę państwa, ja z obowiązku chciałbym przypomnieć, że przed posiedzeniem otrzymaliśmy opinię na piśmie Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Komunikacji Kablowej w sprawie tegoż przedłożenia, która została udostępniona wszystkim państwu senatorom, a także opinie Konfederacji Pracodawców Prywatnych, Stowarzyszenia Właścicieli Kantorów i Lombardów, Kancelarii Radcy Prawnego Grzegorza Greli - to tyle, jeżeli chodzi o pisma. Wpłynęło pismo, ale do poprzedniego przedłożenia, tejże tak zwanej ustawy matki, ze strony Ministerstwa Finansów na ręce pana marszałka.

Dobrze. To tyle, jeżeli chodzi o sugestie Biura Legislacyjnego. Jak rozumiem, pani minister się do tych sugestii Biura Legislacyjnego odniesie.

A teraz, proszę uprzejmie, kto z państwa uczestniczących w posiedzeniu chciałby zabrać głos w tej sprawie? Może zaczniemy od senatorów - kto z państwa senatorów? Na tym etapie nikt. Bardzo proszę - kto z państwa? Kto z państwa uczestniczących w posiedzeniu chciałby wyrazić opinię w sprawie przedłożenia?

Wobec tego proszę o odniesienie się... Proszę bardzo, tylko uprzejmie proszę się przedstawić.

Reprezentuję Ogólnopolską Izbę Gospodarczą Komunikacji Kablowej, nazywam się Jerzy Straszewski, jestem prezesem tej organizacji

Jak pan przewodniczący był uprzejmy powiedzieć, myśmy, co prawda dopiero wczoraj, złożyli swoje stanowisko w sprawie ustawy, nad którą państwo w tej chwili procedujecie. W zasadzie ten materiał jest, naszym zdaniem, klarowny i mówi o naszym stanowisku. Ja chciałbym tylko w tym momencie, nie czytając całego dokumentu, bo on jest dosyć długi, powiedzieć państwu, że ten dokument myśmy również przedstawili w Konfederacji Pracodawców Prywatnych i zyskał on tam poparcie - jest to w pkcie 7 opinii Konfederacji Pracodawców Prywatnych. Tak że konfederacja popiera nasze stanowisko.

Najważniejszym naszym postulatem jest to, żeby nie wypaczyć jak gdyby idei ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, która w swoim założeniu - zresztą to jest we wstępie napisane - ma prowadzić do tego, aby ta działalność była może nie tyle łatwiejsza, co prostsza, żeby było mniej problemów z papierami, czyli mniej problemów biurokratycznych.

W tej części naszej opinii na samym początku myśmy wykazali, że co prawda ta zmiana nie jest sformułowana w sposób istotny - że zamiast rejestracji jest wpis do rejestru - czyli to jest niewielka słowna zmiana, ale dodaje się do art. 44 ust. 3a w brzmieniu takim, które nakłada na operatorów sieci kablowej dodatkowe obowiązki.

Wydaje nam się, że nałożenie tych dodatkowych obowiązków, zwłaszcza bez wprowadzenia vacatio legis o jakimś rozsądnym terminie poza czternastodniowym, może spowodować duży chaos na rynku telewizji kablowej i, jeżeli byłoby to przestrzegane restrykcyjnie, zakłócenia w dostępie do telewizji kablowej, a zatem programów telewizyjnych dla abonentów. A chciałbym przypomnieć, że jest ich w Polsce cztery i pół miliona, a więc za pośrednictwem telewizji kablowej ponad piętnaście milionów ludzi ogląda w ogóle telewizję jako taką i jest to potężny argument z naszej strony, przynajmniej tak nam się wydaje.

Wydaje nam się również, że żądanie pewnych dokumentów, o których tutaj jest mowa - ja ich nie będę wymieniał, żeby nie przedłużać wystąpienia - jest zbędne, tym bardziej że większość tych dokumentów jest w innym organie regulującym rynek telekomunikacji, rynek telewizji, w którym my uczestniczymy: mianowicie zezwolenia na działalność w zakresie telewizji kablowej ma Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty, który je wydaje. W związku z tym żądanie takich dokumentów przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji wydaje nam się zbędne, bo sprawdzenie, czy taki operator posiada te dokumenty, może się odbyć poza tymże operatorem. Jest również szereg... Przedstawienie dokumentów, których my nie jesteśmy w stanie jednoznacznie, że tak powiem, określić, mianowicie kwestia obowiązków w stosunku do nadawcy, oczywiście kwestia umowy - tak, wiemy o tym i to realizujemy.

Jeżeli chodzi o stwierdzenie, czy dany nadawca posiada uprawnienia do nadawania programów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to nasza wiedza w tym zakresie nie zawsze jest pełna i w związku z tym my nie powinniśmy za to odpowiadać i przedstawiać takich dokumentów. Poza tym zezwolenia na posiadanie urządzeń nadawczych - w naszym wypadku są to stacje czołowe - są wynikiem uzyskania zezwolenia z Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty.

Jest jeszcze wiele spraw poruszonych w tej ustawie. Generalnie chodzi nam o to, żeby duch ustawy został utrzymany, a więc wnosimy, żeby te elementy, które jak gdyby krępują tę naszą działalność i wymagają od nas zbyt dużej liczby dokumentów, zostały usunięte. Chodzi tu o art. 11 pkty 7-11. A jeżeli już miałoby to zostać, to chcielibyśmy, żeby te punkty, które jak gdyby dublują konieczność uzyskania odpowiednich dokumentów i przedstawienia ich Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji czy Urzędowi Regulacji Telekomunikacji i Poczty, były tak sformułowane, żeby to przedstawiać albo jednemu, albo drugiemu z nich, żeby się to nie powielało, tylko żeby urzędy między sobą mogły te informacje wymieniać. Zresztą jest to zgodne z innymi ustawami, które mówią o przepływie informacji dotyczącej i osób fizycznych, i podmiotów gospodarczych. Dziękuję bardzo.

Dzień dobry - Katarzyna Urbańska.

Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo!

My również chcielibyśmy przeprosić za tak późne przesłanie opinii w sprawie przedmiotowego projektu. Jest to wynikiem tak naprawdę przeoczenia przez nasz związek przepisu art. 11 dotyczącego właśnie zmian wprowadzanych w ustawie o radiofonii i telewizji. W związku z faktem, iż przepisy wprowadzające dokonują zmian w kilkudziesięciu różnych przepisach szczególnych, tak się stało, że rzeczywiście nasz związek przeoczył istotny dla niego przepis.

Na wstępie chcielibyśmy podkreślić, że pozytywnie oceniamy ustawę o swobodzie działalności gospodarczej i prosimy o przyjęcie przepisów wprowadzających w wersji przedłożonej przez Sejm z pewnymi zmianami, które za chwilę, jeśli pan przewodniczący zezwoli, pokrótce omówię. Tych naszych zmian, uwag, wątpliwości, jest pięć.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę.)

...wprowadzających powinny się znaleźć zmiany dostosowujące. Naszym zdaniem to, co się stało jeżeli chodzi o przepis art. 11, to, w jakim kierunku poszły zmiany ustawy o radiofonii i telewizji, wykracza nieco poza zakres zmian dostosowawczych.

Pierwsza nasza uwaga dotyczy pktu 2 art. 11 dotyczącego art. 34. Art. 34 stanowi o możliwości ogłaszania informacji o możliwościach uzyskania koncesji. Nasza uwaga dotyczy pktu b, ust. 1a pkt 2, w którym stanowi się, co powinno zawierać ogłoszenie. Według przedłożenia w pkcie 2 stanowi się, że powinny to być określone warunki programowe rozpowszechniania programu, w tym w szczególności rodzaj i charakter programu.

Naszym zdaniem powinno wykreślić się słowa: "warunki programowe rozpowszechniania programu", ponieważ takie warunki określone są już w ustawie i nie ma potrzeby, aby zostały one powtarzane w ogłoszeniu o możliwości uzyskania koncesji, które jest wiążące dla nadawców.

Uważamy również, że powinny zostać wykreślone słowa: "charakter programu", ponieważ taki termin nie jest nigdzie zdefiniowany, co może spowodować tak naprawdę zwiększenie uznaniowości Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a przez to może spowodować również problemy z uzyskaniem koncesji.

Ponadto koncesja, zgodnie z ustawą, określa wyłącznie rodzaj programu i w związku z powyższym proponujemy, aby w pkcie 2 ust. 1a zostało brzmienie: "rodzaj programu" - tylko i wyłącznie.

Druga nasza uwaga odnosi się do pktu 4 w art. 11, który dotyczy art. 38, mówiącego o warunkach cofania koncesji. Proponujemy wykreślenie pktu 5, który stanowi, że koncesję cofa się w sytuacji, kiedy przedsiębiorca osiąga pozycję dominującą na rynku właściwym.

Naszym zdaniem przede wszystkim taka zmiana nie ma charakteru dostosowawczego do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - to po pierwsze. Po drugie, również jest to nowy przepis w stosunku do tego, co funkcjonuje obecnie w ustawie o radiofonii i telewizji. Po trzecie, tak naprawdę nie można przedsiębiorcy karać za to, że osiąga pozycję dominującą w momencie wykonywania działalności gospodarczej, powinno się go karać tylko w sytuacji, kiedy nadużywa pozycji dominującej i w takim brzmieniu przepis tak naprawdę mógłby okazać się niezgody z konstytucją.

Uważamy również, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji tak naprawdę nie ma kompetencji do karania przedsiębiorcy za to, że osiągnął pozycję dominującą. I tutaj mamy wrażenie, że może ona wchodzić w kompetencje prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który bada, jaki podmiot osiąga na rynku właściwym pozycję dominującą.

Również w tym samym punkcie proponujemy przeniesienie pktu 6 do kolejnego ustępu, który mówi o fakultatywnych warunkach cofania koncesji. Uważamy, że skoro w tej chwili przepis ten w ustawie o radiofonii i telewizji jest przesłanką fakultatywną cofania koncesji, nie ma uzasadnienia, aby w nowym brzmieniu przepisów stał się on obligatoryjną przesłanką cofania koncesji.

Nasza kolejna uwaga dotyczy pktu 5 w art. 11, gdzie dodaje się w nowym brzmieniu art. 38a. Mowa tutaj jest o przenoszeniu uprawnień wynikających z koncesji na inne podmioty. Nasze wątpliwości budzi fakt, iż w przypadku łączenia, podziału i innych rodzajów przekształceń spółek handlowych uprawnienia wynikające z koncesji mogą być przenoszone na inne podmioty za zgodą Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Naszym zdaniem nastąpiło tutaj nieuzasadnione poszerzenie kompetencji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Uważamy, że taki przepis nie ma żadnego uzasadnienia.

Ponadto druga część tego przepisu stanowi, że odmowa wyrażenia zgody na przeniesienie takich uprawnień przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji następuje w sytuacji, kiedy nadawca osiąga pozycję dominującą. Mamy wrażenie, że tak naprawdę Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji tutaj również poszerza swoje kompetencje, wchodząc w uprawnienia prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, co tak naprawdę jest sprzeczne z intencją i celami tej ustawy.

Celem było dostosowanie do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uproszczenie tak naprawdę prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorcom, a nie poszerzanie uprawnień i kompetencji instytucjom i organom administracji publicznej, także poszerzanie uznaniowości decyzji podejmowanych przez różne instytucje.

Nasza ostatnia uwaga odnosi się pktu 8, o czym mówił mój przedmówca, a mianowicie art. 44 dotyczącego prowadzonego przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji rejestru rozprowadzania programów. Uważamy, że obciążenia nałożone na przedsiębiorców związane z obowiązkami biurokratycznymi: przedkładaniem, przygotowywaniem różnych dokumentów, zostały znacznie poszerzone, co uważamy również za niezgodne z celami i intencją ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Poza tym przepis ust. 3a powiela już dotychczasowy ust. 3, który funkcjonuje w ustawie o radiofonii i telewizji. Ponadto, tak jak powiedział mój przedmówca, ust. 3a jest niedookreślony, w związku z czym może powodować problemy w funkcjonowaniu tego przepisu.

Podsumowując, jeszcze raz zwracamy się z uprzejmą prośbą o przyjęcie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej w wersji przedłożonej przez Sejm, wnosząc jednocześnie o wprowadzenie do ustawy zmian zmniejszających nadmierne uprawnienia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, jak również prosząc o wprowadzenie zmian, które zmniejszą obciążenia biurokratyczne przedsiębiorców. Dziękuję bardzo.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Pan zawsze dla mnie będzie posłem.)

Proszę państwa, ja tutaj słyszę wiele postulatów wyrażających troskę o to, abyśmy mieli mniej pracy jako Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, oraz apeli o zachowanie ducha ustawy. Chcę powiedzieć, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji również apeluje o to, aby zachować ducha ustawy, ale kiedy się przywołuje ducha praw, nie wolno zapomnieć także o duchu konstytucji i tych ustaw, które w Polsce nadal obowiązują - myślę zwłaszcza o ustawie o radiofonii i telewizji.

Otóż nie ma mowy o tendencji do nadmiernej regulacji, proszę państwa. Nie wiem, skąd się biorą te pomysły i te podejrzenia. Jest jednak faktem, że nie tylko z mocy obowiązującego prawa, ale także z istoty działalności - bo to o tym chcę powiedzieć - jaką jest rozpowszechnianie programów, wynika oczywisty fakt, że ten program nie jest jakimś abstraktem, jest bytem posiadającym określoną charakterystykę, w której ocenie w procesie przyznawania koncesji kierujemy się właśnie interesem publicznym. Nie chcę już przywoływać zapisu konstytucji, ale jestem głęboko przekonany, że wszyscy tu obecni ten zapis dobrze znają.

Tak że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji jako organ konstytucyjny stoi na straży wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu społecznego. I niczego innego nie chcemy robić, niż tylko wykonywać swoją konstytucyjną powinność.

Proszę państwa, wszelkie zmiany struktury właścicielskiej - bo tutaj są takie obawy, że my tu będziemy... My nie chcemy wchodzić w rolę żadnego innego organu, my chcemy jedynie współpracować z tymi organami, które są powołane do tego, by stwierdzać, czy nastąpiła zmiana struktury właścicielskiej, czy nastąpiło przejęcie, itd., itd. Nie chcemy także nikomu niczego ujmować, jeżeli chodzi o wykonywanie roli przez te organy, które tutaj były przez państwa przywoływane. My nie chcemy być arbitrem w procesie określania, czy nastąpiło przejęcie, czy nie. Chcemy jedynie mieć prawo do współpracy z Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów i w wypadku potwierdzenia się naszych obaw być organem, który cofnie koncesję, ponieważ jesteśmy organem, który tej koncesji udziela. My tylko walczymy o to, żeby zachować logikę pewnego procesu, a nie ubiegamy się o jakieś nadzwyczajne uprawnienia.

Dzień dobry, Iwona Galińska, wicedyrektor Departamentu Prawnego w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę bliżej do mikrofonu, bo to się niestety nagrywa, proszę pani.)

W odniesieniu do uwag zgłoszonych przez konfederację pragnę nadmienić, że wykreślenie w ogłoszeniu słów: "warunki programowe rozpowszechniania programu" i ograniczenie tak naprawdę tego przepisu tylko i wyłącznie, jak dobrze zrozumiałam, do rodzaju programu, niestety bardzo utrudni pracę Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz wnioskodawców, którzy będą ubiegali się o koncesje.

Pragnę również nadmienić, że to Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w tej chwili przy każdym ogłoszeniu tak naprawdę ustala, jaki charakter będzie miał dany program, który będzie rozpowszechniany na danym rynku. Chcę też zaznaczyć, że tak naprawdę charakter programu jest bardzo istotny, co było podkreślane wielokrotnie w wyrokach przez Naczelny Sąd Administracyjny, a obecnie przez wojewódzki sąd administracyjny. W związku z tym, że jest to jak gdyby publiczna oferta skierowana do wnioskodawców, oferta ta musi szczegółowo określać, jakie są warunki do prowadzenia danego programu.

Jeżeli chodzi o art. 38 ust. 5, w którym jest mowa o sytuacji, gdy rozpowszechnianie programu powoduje osiągnięcie przez nadawcę pozycji dominującej w dziedzinie środków masowego przekazu na danym rynku właściwym w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów, to tak jak powiedział pan minister, tutaj Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nie będzie absolutnie ingerowała w kompetencje innego organu. Ale należy brać pod uwagę fakt, że to Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji udziela koncesji i ona jest odpowiedzialna tak naprawdę za to, co dzieje się na rynku mediów i kształtuje politykę państwa w tym zakresie - to jest w art. 6 naszej ustawy.

Na przeniesienie z art. 38 ust. 1 pktu 6 do ust. 2, to znaczy do fakultatywnych przesłanek cofnięcia koncesji, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji również nie wyraża zgody, ponieważ jest bardzo ważną kwestią to, kto tak naprawdę wykonuje koncesję, a przepis ten upoważnia Krajową Radę Radiofonii i Telewizji do badania, czy ta kontrola bezpośrednia lub pośrednia nad działalnością nadawcy przez inną osobę nastąpiła. I powinno to pozostać przesłanką obligatoryjną do cofnięcia koncesji.

Jeżeli chodzi o art. 38a, to pragnę poinformować komisję, że w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkiego sądu administracyjnego zaleceniem i wskazaniem też dla Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji jest to, że wszystkie obowiązki, które są nakładane na nadawców, muszą wynikać wprost z przepisów ustawy. To, że na przykład decyzja koncesyjna zawiera pewne ograniczenie prowadzenia działalności przez nadawcę, zdaniem sądu nie jest wystarczającą podstawą do tego, żeby wpisywać to do decyzji. W związku z tym wszelkie uprawnienia, zgodnie zresztą z zasadą konstytucyjną, muszą wynikać z ustawy.

Jeżeli chodzi o art. 44 ust. 3a, to dokumenty, o których tutaj jest mowa, zawarte są w obowiązującym w chwili obecnej rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 13 sierpnia 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestracji i rozprowadzania programów w sieciach kablowych, wzoru rejestru i opłat za wpis do rejestru - to jest dokładnie §4 ust. 3. Są to te dokumenty wskazane w tej chwili w ustawie.

Jeśli chodzi o wypowiedź przedstawiciela Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Komunikacji Kablowej dotyczącą zezwoleń na eksploatację sieci kablowej, to jest zarzut ze strony operatorów, że to będzie wpisane w naszą ustawę. Tak jest wpisane od jedenastu lat - że operator ma obowiązek przedstawić organowi rejestracyjnemu ważne zezwolenie na eksploatację. Poszukiwanie przez nasz urząd takiego zezwolenia, dowiadywanie się, czy operator je posiada... Brak takiego zezwolenia jest podstawą do wykreślenia wpisów, więc naszym zdaniem wydaje się zasadne, że to operator nam przedstawia ważne zezwolenie i ma świadomość, iż w tym momencie może się ubiegać o rejestrację, ponieważ gdybyśmy to my poszukiwali tych zezwoleń, to mogłoby się okazać, że wykreślalibyśmy wpisy z urzędu tylko dlatego, że stwierdzilibyśmy w drugim urzędzie, iż operator nie dopełnił jakichś czynności i nie ma zezwolenia, tak ważnego dla swojej działalności.

Naszym zdaniem jest zasadne pozostawienie w ustawie tego, co obowiązuje od jedenastu lat i się sprawdza, bo do tej pory nie mieliśmy żadnych próśb o zmianę tych przepisów, czy też skarg, że coś nie pozwala rozwijać się operatorom sieci kablowych z tego powodu.

A co do art. 44 ust. 3a, gdzie jest mowa o umowie z nadawcami, o wykazaniu praw, o tym, że nadawca ma odpowiednie zezwolenia na swoją działalność, to myślę, że również pozwoli na swobodne działanie operatorom to, że będą mieli tę świadomość, czy podpisują umowę z piratem, czy też z nadawcą legalnym. Chodzi o to, żeby później się nie okazało, że po dokonaniu wpisu ten wpis również ulegnie wykreśleniu ze względu na to, że to nadawca nie posiada stosownych zezwoleń, nie ma odpowiedniej koncesji. Po cóż operator ma ponosić w późniejszym okresie odpowiedzialność za wpis, za który zresztą płaci? Dziękuję.

Ponieważ nie widzę lasu rąk ani nawet jednej ręki w górze, pytam, czy ktoś z państwa senatorów chciałby złożyć wnioski o charakterze legislacyjnym.

Wobec tego ja proponuję teraz, ponieważ bardzo nas goni czas, a jednocześnie mamy jak gdyby nieodpartą chęć sprawowania rzetelnie swojego mandatu... Formuła jest taka, iż nierozpatrywanie jakiegokolwiek wniosku o charakterze legislacyjnym w trakcie tego posiedzenia nie zamyka drogi do jakiejkolwiek jeszcze zmiany w ustawie, ponieważ z prawnego punktu widzenia w debacie może zostać zgłoszony wniosek o charakterze legislacyjnym i wtedy i tak jeszcze raz zbiera się na swoim posiedzeniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych.

Dlatego teraz proponowałbym rozpatrzyć w głosowaniu wszystkie te wnioski, które już zostały zaproponowane przez Biuro Legislacyjne i te, które rozdałem państwu senatorom, w sposób następujący: wniosek będzie przeczytany, stanowisko rządu wyrażone przez panią minister, oczywiście ustnie, a potem będzie głosowanie.

Postaram się, ażeby uzupełnienie porządku obrad dzisiejszego posiedzenia odbyło się w ten sposób, że tę ustawę wprowadzilibyśmy w drugim dniu posiedzenia, czyli nie dziś, ale jutro. Jeśli tymczasem zdarzy się państwu znaleźć coś takiego, czego zmianę uznalibyście państwo zgodnie za uzasadnioną, to jesteśmy do państwa dyspozycji jako indywidualni senatorowie, tym bardziej że i tak jeszcze jedno posiedzenie komisji w sprawie tej ustawy odbyć będziemy musieli.

Oceniamy pozytywnie.

Głosujemy.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Czyli?)

Tak? Proszę.

Pan senator będzie zgłaszał jeszcze poprawki, też do tych artykułów, które polegają między innymi na zmianie pewnej kolejności ich usytuowania. Tak że ja postaram się po zakończeniu posiedzenia komisji jakoś to uszeregować tak, jak to będzie.

Pozytywnie.

(Zastępca Dyrektora Biura Prawnego w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Krystyna Krecińska: Ale mamy zastrzeżenie.)

Szanowni państwo, doprecyzowanie pktu 1 powinno być odrobinę odmienne, ponieważ w zdaniu drugim §1, który jest objęty poprawką drugą, jest inne określenie czasu niż w wypadku skutków prawnych, jakie wywołuje decyzja - proszę łaskawie zwrócić uwagę. W związku z tym okres ten powinien być skorelowany z tym zdaniem drugim §1.

Proszę.

Czy nie załatwiałoby tutaj sprawy zapisanie, że za okres do dnia jej skutecznego uchylenia albo zmiany?

Ja bym proponowała może legislacyjnie z uwzględnieniem, że zdanie drugie stanie się §2, kolejnym paragrafem, odwołanie: "za okres, o którym mowa w §2" - w tym, który dotyczy tej poprawki.

Proszę.

Tylko właśnie, Pani Dyrektor, ja konstruując tę poprawkę miałem świadomość, że to określenie "za okres, o którym mowa" jest nieprawidłowe, ponieważ w §1 jest mowa o tym, w którym momencie wywiera skutek zmiana lub uchylenie. Nie ma mowy o żadnym okresie. Prawdopodobnie chodzi o okres przed tą zmianą, prawda? Tu nie ma mowy o żadnym okresie, tak że...

(Zastępca Dyrektora Biura Prawnego w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Krystyna Krecińska: W zdaniu drugim jest: "następujący po".)

"...wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu", ale te negatywne skutki wobec podatnika nie mogą dotyczyć tego wcześniejszego okresu przed zmianą interpretacji.

Tak. I to zdanie o tym mówi. Nie możemy, proszę państwa, ponieważ tym okresem nie może być okres do dnia uchylenia, bo te skutki działają po okresie wskazanym w zdaniu drugim, po uchyleniu bądź zmianie decyzji... Jeszcze działają. Zmiana lub uchylenie postanowienia...

Jeśli można, przypomnę państwu brzmienie: "wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona" - proszę łaskawie zwrócić uwagę, że element doręczenia podatnikowi, płatnikowi jest tu bardzo ważny - "a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi". Tak że jest to inny zupełnie okres. On będzie jeszcze obejmował czas...

Panie Przewodniczący, wydaje mi się, że dodanie tutaj, iż chodzi o okres do dnia jej skutecznego uchylenia albo zmiany, załatwi sprawę, bo będzie...

Proszę państwa, ponieważ to jest zbyt poważna materia, żebyśmy mieli w ten sposób na ten temat dyskutować, ja tej poprawki nie będę przedkładał pod głosowanie, najwyżej państwo doprecyzują stanowisko, uzgodnią redakcję i zgłosimy to w trakcie debaty.

Wniosek czwarty - stanowisko rządu?

Proszę państwa: dwie drobne modyfikacje. Mianowicie w propozycji ust. 1 w art. 7a ustawy - Prawo działalności gospodarczej proponujemy w przedostatniej linijce, po wyrazach: "określa się według" dodać: "głównego miejsca wykonywania tej działalności na terytorium Rzeczypospolitej".

Chodzi o to, by nie było to interpretowane tak, żeby przedsiębiorca, ten zagraniczny, który w wielu miejscach będzie miał swoje zakłady, miejsca wykonywania działalności, musiał się wpisywać w każdej gminie, ale by robił to tylko w jednej, tam, gdzie znajduje się główne miejsce wykonywania, a więc tak zwana siedziba.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Dobrze.)

Tak. A w kolejnej propozycji zawartej w pkcie 2 proponujemy odwołanie nie do ustawy, by nie powtarzać po raz drugi ustawy o zasadach wjazdu, tylko do art. 7a ust. 1a.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Czyli zamiast art. 4 wpisać art. 7a ust. 1a.)

Ale taką treść komisja przyjęła do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i ona jest poprawna legislacyjnie, ponieważ trzeba odesłać do konkretnego artykułu tej ustawy z 27 lipca 2002 r. Dlatego nie możemy odsyłać do artykułu, ponieważ wtedy byłoby to pośrednie odesłanie.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Mówiąc o komisji, co pani ma na myśli?)

Sejm, przepraszam - Sejm przyjął.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: To jaką redakcję tego pktu 2 pani proponuje?)

Ja proponuję zapis: przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmiany miejsca wykonywania działalności gospodarczej w przypadku osób zagranicznych, o których mowa w art. 7a ust. 1a. A w artykule tym...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...przywołany jest art. 4 ust. 2 ustawy o zasadach i warunkach wjazdu.

Nie upieram się, nie jestem specjalnie uparta, ale wydaje mi się, że przywoływanie w kolejno po sobie następujących artykułach tej samej ustawy...

Dobrze. Proszę państwa, ponieważ znowu są rozbieżności co do pktu 4, jak i do pktu 3, uzgodnicie państwo redakcję i będziemy to robili.

Piąta poprawka, piąta redakcja - proszę bardzo.

Nie zgłaszamy zastrzeżeń.

Proszę bardzo, może zaczniemy od art. 32 - stanowisko rządu?

Proszę?

No tak, ale czy możemy głosować, czy mamy kolizję z zapisami?

Panie Przewodniczący, to jest identyczna sprawa jak ta, która była w poprawce czwartej, więc może to odłożymy na później, bo to jest...

Proszę państwa, wniosek dotyczy nałożenia przez ustawę obowiązku wykreślenia wpisu przedsiębiorcy, który jest objęty zakazem wykonywania działalności gospodarczej, by po upływie tego okresu, w którym funkcjonuje zakaz, nie był wykazywany w tym rejestrze przedsiębiorca, którego już ten zakaz nie dotyczy.

Właśnie.

Nie mam zastrzeżeń.

Głosujemy.

Proszę państwa, to jest ta kwestia, która między innymi dzisiaj była podniesiona, mianowicie wprowadzenie w art. 44 ust. 3a i 3b miało na celu - zresztą potwierdzam to, co powiedzieli przedstawiciele Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - wyraźne doprecyzowanie, jakie dokumenty, które dzisiaj określone są w rozporządzeniu, przedsiębiorca powinien przedłożyć, by wykazać obligację wynikającą z pktu 4, a więc takiego niedookreślonego sformułowania, że przedsiębiorca, ten ubiegający się o wpis programu, ma wykazać, iż ma uprawnienia. Istotnie, ten pkt 4 wymaga - i słusznie to podniesiono - usunięcia, bowiem on znajduje swoje doprecyzowanie w proponowanych ust. 3a i 3b.

Proszę bardzo - przedstawiciel rządu.

(Zastępca Dyrektora Biura Prawnego w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Krystyna Krecińska: Art. 27, Panie Przewodniczący?)

Tak, tak, art. 27, sięgamy dalej, na drugiej stronie - §3 będzie miał brzmienie: w przypadku niewydawania... itd.

(Zastępca Dyrektora Biura Prawnego w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Krystyna Krecińska: Tak. Proszę państwa, chodzi o... Do wersji przyjętej...)

Tak, tak. Chodzi proszę państwa o to, by... Istotnie, my popieramy te zgłoszone propozycje, ponieważ one zmierzają do usystematyzowania przepisów w ramach przyjętego przedłożenia sejmowego z modyfikacją §3, który jest obecnie §5 w art. 14a...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Będzie czwarty.)

Tak. ...i który mówi o tak zwanej instytucji milczącej akceptacji organu, skutkującej przyjęciem przez ustawodawcę rozwiązania, że w przypadku milczenia przez trzy miesiące od zgłoszenia wniosku organu, podatnik ma prawo korzystać z dobrodziejstwa przedłożonego we wniosku, przedłożonej interpretacji, jego rozumienia przepisu, o którego interpretację występuje.

Została również słusznie zauważona potrzeba, by pewne ekstremalne przypadki można było przewidzieć i umożliwić organowi zajęcie stanowiska w dłuższym terminie. Stąd nie wnosimy zastrzeżeń do proponowanego §4...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Do czterech miesięcy.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Dobrze, to jest czytelne.)

Proszę państwa, oczywiście nie zgłaszamy zastrzeżeń do §7, gdzie zaproponowano ostateczne, a nie prawomocne postanowienia, bo jest to zgodne z k.p.a. Oczywiście te wytłuszczone odwołania, na które zwraca się uwagę, są konsekwencją zmiany.

One muszą zostać poprawione.

(Zastępca Dyrektora Biura Prawnego w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Krystyna Krecińska: Tak.)

Projekt ustawy wraz z poprawkami - kto z państwa jest za? (7)

Będę się starał wprowadzić tę ustawę do porządku obrad dzisiejszego posiedzenia, najprawdopodobniej będzie to rozpatrywane jutro. Zachęcam państwa do tego, ażeby jeszcze popracować nad poprawkami, które państwo chcielibyście zgłosić i zobowiązuję Biuro Legislacyjne przy współudziale Biura Prawnego ministra gospodarki i pracy do doprecyzowania tych tekstów.