Czekamy na przedstawicieli Ministerstwa Finansów, bez nich trudno będzie rozpocząć posiedzenie. Proponuję poczekać, ponieważ opinia Ministerstwa Finansów jest istotna w przypadku ustawy o podatkach.

Proszę państwa, uprzejmie proszę o zamknięcie drzwi. Jesteśmy w składzie, który daje szansę na merytoryczne rozpatrzenie zgłoszonych poprawek.

Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej poświęcone rozpatrzeniu poprawek zgłoszonych w trakcie debaty parlamentarnej do projektu ustawy o podatku od towarów i usług. Mamy do rozpatrzenia sto sześćdziesiąt siedem poprawek, dlatego uprzejmie proszę o skupienie, zdyscyplinowanie i wypowiadanie się tylko w sprawach, które mają bezpośredni związek z przedłożeniem i treścią poprawek.

Wnioski o wprowadzenie do ustawy poprawek pierwszej, czterdziestej dziewiątej, setnej, sto siedemnastej, sto dwudziestej, sto czterdziestej szóstej i sto pięćdziesiątej są autorstwa państwa senatorów Jurgiela, Kurskiej, Janowskiego, Simonides, Smoktunowicza i Sagatowskiej.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tych poprawek. Dotyczą one definicji budownictwa społecznego. Dyskutowaliśmy już na ten temat podczas posiedzenia komisji. Nie ma teraz konieczności wprowadzania tego, ponieważ do końca 2007 r. obowiązuje okres derogacji i stawka w wysokości 7% obejmuje całe budownictwo mieszkaniowe.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, szósta dyrektywa wprowadziła, jak wiadomo, w celach podatkowych pojęcie budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zatem konsekwencją przyjęcia poprawki pierwszej i związanych z nią pozostałych poprawek będzie jego wspomożenie. Pamiętajmy o roli budownictwa w przyspieszaniu rozwoju gospodarki. Tyle chciałbym dodać.

Czy pan minister Pietras mógłby wesprzeć argumentację pani minister Muchy?

Panie Przewodniczący, owszem, dyrektywa mówi o budownictwie społecznym jako o elemencie, który jest tam zawarty, nie podaje natomiast jego definicji, zatem w tym przypadku rację ma pani minister Mucha.

W sprawie derogacji również.

(Podsekretarz Stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Jarosław Pietras: Tak.)

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami pierwszą, czterdziestą dziewiątą, setną, sto siedemnastą, sto dwudziestą, sto czterdziestą szóstą i sto pięćdziesiątą.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem wyżej wymienionych poprawek? (4)

Dziękuję bardzo. Poprawki nie uzyskały poparcia.

Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki. Ma ona charakter techniczny. W różnych przepisach używane są pojęcia "na rachunek" albo "na rzecz". Proponujemy ujednolicenie zapisów, chodzi o to, aby we wszystkich przepisach było to jednakowo sformułowane.

Panie Mecenasie, proponuję, aby sygnalizował pan chęć zabrania głosu, żebyśmy nie tracili czasu na pytania.

(Głos z sali: Dobrze.)

Poprawki trzecia, dziewiąta, siedemnasta, dziewiętnasta, dwudziesta pierwsza, dwudziesta siódma, dwudziesta ósma i dziewięćdziesiąta pierwsza. Ich autorką jest pani senator Serocka.

(Senator Ewa Serocka: Poprosimy o stanowisko rządu, bo ja wczoraj rozmawiałam na ten temat z panią minister Muchą.)

Stanowisko rządu jest negatywne w odniesieniu do tych poprawek. Proponowane zmiany są sprzeczne z dyrektywą, zakładają wyłączenie dostaw między składami konsygnacyjnymi z przepisów ustawy. W dyrektywie wygląda to zupełnie inaczej. Poprawki te powiązane są z poprawką dotyczącą sprzedaży w składach celnych zawartą w pkcie 17, zgodnie z którą proponuje się traktowanie dostawy w składach celnych jako niepodlegającej przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nie dość, że jest to sprzeczne z dyrektywą, to dodatkowo jest to niekorzystne dla podatników, ponieważ nieopodatkowanie tych czynności podatkiem od towarów i usług powoduje sytuację, w której podatnicy, tak jak obecnie, będą płacić od tego podatek od czynności cywilnoprawnych, którego nigdy nie odzyskają, tymczasem podatek od towarów i usług, który będzie płacony w składzie celnym, jest przynajmniej podatkiem do odliczenia. Dziękuję.

(Senator Ewa Serocka: Czy mogę?)

Ustawa, nad którą pracujemy, nie reguluje wyłączenia w zakresie opodatkowania VAT dostaw towarów dokonywanych w składach celnych w takim zakresie, w jakim czyni to szósta dyrektywa Rady Unii Europejskiej z 17 maja 1977 r. W rezultacie omawiana dostawa powinna podlegać opodatkowaniu VAT według stawki krajowej. Należy wskazać, że obowiązująca obecnie ustawa o VAT w art. 4b przewiduje wyłączenie z opodatkowania VAT sprzedaży towarów dokonywanej w składach celnych, a ta ustawa zupełnie tego nie uwzględnia. Jeżeli tak się stało, to wiadomo, że chodzi o wysokość stawki krajowej.

Należałoby wskazać, że pozostawienie w polskim ustawodawstwie wyłączenia z opodatkowania VAT dostawy towarów dokonywanej w składzie celnym powodowałoby naturalne konsekwencje dla wpływu z tytułu podatku VAT, gdyż podatek VAT byłby opłacany przez nabywcę towarów w momencie dopuszczenia towarów do obrotu na terytorium kraju. Tymczasem funkcjonowanie składów celnych znacznie ułatwiłoby procedury po stronie dostawcy oraz spowodowałoby to, że urzędy skarbowe nie musiałyby za każdym razem dokonywać rejestracji zagranicznego podmiotu dla celów podatku VAT. W rezultacie zostałyby ograniczone koszty administracyjne administrowania pobieranym podatkiem VAT. Poza tym w sytuacji funkcjonowania takich rozwiązań, jakie proponuję, nasz kraj byłby bardziej atrakcyjny dla inwestorów, w przeciwnym razie nie będzie specjalnie atrakcyjny. Tak jak mówiłam na posiedzeniu Senatu, uregulowania identyczne z proponowanymi przez nas chciały wprowadzić dwa kraje wchodzące do Unii, ale odstąpiły od tego, ponieważ bały się atrakcyjności swojego rynku.

Prosiłabym o przemyślenie tego rozwiązania, bo jest to bardzo ważne. Chcielibyśmy, aby nasz rynek i nasze składy były atrakcyjne, aby ktoś zainteresował się inwestowaniem u nas. Dziękuję bardzo.

Wyłączenie dostaw dokonywanych w składach celnych, jak również wyłączenie z rozumienia dostawy przemieszczania towarów do składu celnego, nie są zgodne z szóstą dyrektywą, ponieważ przewiduje ona zwolnienie z prawem do odliczeń. Po pierwsze, w przypadku składów konsygnacyjnych istniejących w państwach unijnych zastosowanie tych rozwiązań ma charakter fakultatywny. Po drugie, prawie we wszystkich krajach składy konsygnacyjne prowadzone są pod nadzorem odpowiednich organów podatkowych. Nie proponuje się tu żadnych warunków do ustanowienia składu konsygnacyjnego. Proszę zwrócić uwagę, że tu proponuje się niepobieranie podatku. Dodatkowo sformułowania w poszczególnych poprawkach proponowanych przez panią senator są sprzeczne z nomenklaturą przyjętą w innych artykułach tej ustawy, na przykład w definicji składu konsygnacyjnego proponuje się zapis mówiący o dostawie towarów dokonywanej na terytorium kraju przez podatnika podatku od wartości dodanej. Jeżeli przyjrzymy się definicjom podatnika zawartym w art. 15, art. 16 i art. 17, to przekonamy się, że o kimś, kto dokonuje dostawy na terytorium kraju, nie można mówić jako o podatniku podatku od wartości dodanej, ale jako o podatniku podatku od towarów i usług. To jest istotna różnica. Przy tym na podstawie pozostałych poprawek, nad którymi należy głosować łącznie z tą poprawką, można wywnioskować, że również przemieszczanie towarów na terytorium kraju w celu następnie dokonania dostawy do składu konsygnacyjnego, czyli nawet odsprzedaż na terytorium kraju z dalszym zamiarem dostawy do składu konsygnacyjnego, byłoby traktowane w sposób preferencyjny.

Rozwiązania zaproponowane przez panią senator nie zawierają poza tym żadnych propozycji mówiących o odwrotnej sytuacji, w której towary byłyby przemieszczane ze składu konsygnacyjnego w Polsce do składu konsygnacyjnego w innym kraju Unii Europejskiej. Trzeba także zaznaczyć, że zgodnie z dyrektywą towary, które mogą być objęte preferencjami zawieszenia podatku czy też tak zwanego zwolnienia z prawem do odliczeń, są ściśle określone, wymienione, o ile dobrze pamiętam, w załączniku J do szóstej dyrektywy. Tu nie proponuje się żadnego zawężenia grup towarowych, których ewentualnie miałyby dotyczyć takie preferencje. Z tych powodów rozwiązania te nie mogą być pozytywnie zaopiniowane przez rząd. Dziękuję.

Czy ktoś z członków rządu chciałby jeszcze zabrać głos w tej sprawie? Dziękuję bardzo.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawek trzeciej, dziewiątej, siedemnastej, dziewiętnastej, dwudziestej pierwszej, dwudziestej siódmej, dwudziestej ósmej i dziewięćdziesiątej pierwszej? (2)

Chwileczkę, muszę nanieść te dane, abyśmy nie głosowali dwa razy nad tym samym.

Czy rząd podtrzymuje swoją akceptację dla tej poprawki?

Nad poprawkami szóstą i dwudziestą trzecią będziemy głosować łącznie.

(Dyrektor Departamentu Podatków Pośrednich w Ministerstwie Finansów Hanna Majszczyk: Przepraszam, Panie Przewodniczący, chwileczkę, ponieważ mamy inne zestawienie.)

To jest poprawka szósta zgłoszona przez pana senatora...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Razem z poprawką dwudziestą trzecią.)

Tak, chodzi o poprawki szóstą i dwudziestą trzecią zgłoszone przez pana senatora Markowskiego. Rząd jest za ich przyjęciem. Jest to związane z konsekwencją w odniesieniu do art. 15.

Prosiłbym pana senatora wnioskodawcę o dokonanie uzupełnienia w poprawce dwudziestej trzeciej, czyli w art. 15 lit. b ust. 2a w pkcie 2, ponieważ wydaje się, że brakuje tu wskazania podmiotu, który ma wykonywać umowę agencyjną, umowę zlecenia lub inną umowę o świadczeniu usług. Proponuję dodać na samym początku pktu 2 sformułowanie "wykonywanych przez osobę fizyczną" i wtedy dalszy ciąg brzmiałby "na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy" itd.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Brzmienie podpunktu pozostaje identyczne, tylko na początku dodaje się wskazanie podmiotu?)

Mam jeszcze obowiązek wskazać, iż moje wątpliwości budzi część pktu 3 zawarta po wskazaniu adresu publikacyjnego ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest ona dla mnie trochę niejasna.

Z mojego punktu widzenia byłoby najlepiej, gdyby jej tu w ogóle nie było. Chciałbym poznać intencje związane z wprowadzeniem tego przepisu.

To jest kwestia legislacyjna, a więc nie ma wpływu na merytoryczny wymiar zapisu.

Zapis musi być jednak jednoznaczny. Jaki zapis pktu 3 byłby zgodny z pańskim poglądem?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Elżbieta Mucha: Z tego, co rozumiem, to pan legislator proponuje, aby wykreślić fragment po przecinku zaczynający się od słowa "jeżeli". Nie można, to ma charakter merytoryczny.)

Zgoda. W takim razie proponujemy autopoprawkę do pktu 2a ppkt 2, a w ppkcie 3 niczego nie zmieniamy.

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami szóstą i dwudziestą trzecią.

Dziękuję. Poprawki uzyskały poparcie, dzięki czemu nie głosujemy nad poprawkami siódmą, osiemnastą, dwudziestą piątą, sto dziewiątą i sto pięćdziesiątą drugą.

Poprawki ósma, dwunasta, dwudziesta dziewiąta, trzydziesta czwarta i sto dwudziesta czwarta.

Uzasadniając w imieniu wnioskodawców propozycję wniesienia tych poprawek, chciałbym najpierw zwrócić uwagę na to, iż wymieniana tu szósta dyrektywa w ogóle nie zawiera przedmiotowej kwestii dotyczącej regulacji podatkowej.

Chcę zwrócić uwagę na to, iż nieprzyjęcie tych poprawek oznaczałoby praktycznie niemożność realizacji ustawy z punktu widzenia ekonomicznego w przypadku wielu rodzin, członków spółdzielni mieszkaniowych. Zapłacenie przewidzianego tu podatku VAT naraża te rodziny na dodatkowe koszty, które są przez nie zupełnie niezawinione. Polski parlament trzykrotnie nowelizował tę ustawę, wydłużając między innymi okres możliwości jej realizacji. Obecnie, kiedy ustawa obowiązuje, kiedy spółdzielnie przystąpiły do jej realizacji, pojawiły się prośby prezesów i członków spółdzielni o charakterze wręcz błagalnym o to, aby odstąpić od zamiaru opodatkowania tych przekształceń w spółdzielniach mieszkaniowych. W przeciwnym razie ci ludzie odbiorą to jako robienie sobie z nich kpin przez parlament, czystych kpin, to jest jedyne uzasadnienie. Dlatego też bardzo proszę o głosowanie za przyjęciem tych poprawek. Dziękuję bardzo.

Dziękuję.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tych poprawek. Chciałabym wskazać na element zupełnie odmienny do tego, który zaprezentował pan senator. Proszę zwrócić uwagę na to, że od maja rośnie podatek na materiały budowlane. Jeżeli spółdzielnie mieszkaniowe pozostaną poza systemem podatku od towarów i usług, nie będą mogły odliczać tego podatku, co oznacza, że droższe w związku ze stawką w wysokości 22% materiały budowlane będą zwiększały koszt budowy.

Tymczasem proszę zwrócić uwagę na to, co jest zawarte w art. 7. Państwo w pierwszej z poprawek proponują zamieszczenie tych czynności w czynnościach, do których nie stosuje się przepisów ustawy, natomiast zgodnie z tym, co zapisane jest w projekcie rozpatrywanym przez Senat, czynności te zrównane są z dostawą, co oznacza, że ustanowienie tych praw spółdzielczych będzie objęte stawką 7%, tak jak sprzedaż lokali i sprzedaż domów mieszkalnych. Stosując stawkę w wysokości 7%, spółdzielnie będą mogły odliczać podatek zawarty w usługach zakupywanych do wykonywania tych czynności, jak również odzyskiwać podatek zawarty w materiałach budowlanych. Dziękuję.

Dziękuję.

Proszę państwa, chcę zwrócić uwagę na to, że wyłączenie dotyczy tylko ustanowienia praw przekształceń w odniesieniu do już wybudowanych mieszkań, zatem wszystkie przepisy o podatku VAT nie powinny mieć do tego najmniejszego zastosowania, stanowią one nawet naruszenie praw konstytucyjnych, praw nabytych. Te osoby już złożyły wnioski, a teraz chce się od nich uzyskać podatek, jeżeli nawet byłby on w wysokości 7%, to po prostu nie mieści się to w głowie. Dziękuję.

Panie Senatorze, tak nie jest, ponieważ w przepisach przejściowych w art. 153 jest wyraźnie zaznaczone, że wszystkie ustanowione przed 1 maja prawa spółdzielcze i ich przekształcenia nie będą objęte tym podatkiem. Wynika to także z art. 44 ustawy, otóż powtórne zasiedlenie będzie zwolnione od podatku, a dodatkowo w przepisie przejściowym w art. 153, o ile pamiętam, jest wyraźnie napisane, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do ustanowień prawa spółdzielczego oraz przekształceń dotyczących lokali, w stosunku do których przed 1 maja ustanowiono spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu.

Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych dotyczącego tej ustawy odbyła się dość długa dyskusja na ten temat i członkowie komisji po analizie wszystkich artykułów związanych z tymi zagadnieniami zostali przekonani do tego, że nie zostają tu naruszone prawa członków spółdzielni.

Kto jeszcze z państwa senatorów chce zabrać głos?

Zwracam uwagę, iż art. 153, na który powołuje się pani minister, mówi jedynie o ustanowieniu spółdzielczego lokatorskiego prawa, a nasza ustawa mówi również o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego prawa oraz prawa odrębnej własności, wobec tego nie wyczerpuje to wariantów sytuacji, o których mówi ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych. Dziękuję.

Chciałabym jeszcze zwrócić uwagę Wysokiej Komisji, podtrzymując cały czas przedstawione argumenty, że w poprawce ósmej w art. 6 w pkcie 6, który proponuje się dodać, nie do końca chodzi tylko o przekształcenia, ponieważ już na początku czytamy: "ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa", następnie "ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu", czyli de facto wyłącza się te czynności, ponieważ art. 6 mówi o wyłączeniu z przepisów ustawy określonych czynności. Dziękuję.

(Senator Bogusław Litwiniec: Rezygnuję, bo w trakcie ostatniej wypowiedzi pani dyrektor zrozumiałem, o co chodzi. Już rozumiem. Dziękuję.)

Głosujemy nad poprawkami ósmą, dwunastą, dwudziestą dziewiątą, trzydziestą czwartą i sto dwudziestą czwartą. Przypomnę, że przyjęcie tych poprawek wyklucza głosowanie nad poprawką trzydziestą piątą.

Nie widzę wnioskodawcy.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Powoduje ona pewne obejście przepisów prawa. Zdaje się, że podobna poprawka była już zgłaszana na poprzednim posiedzeniu Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, ale chyba została wycofana. Rząd jest przeciwny jej przyjęciu, gdyż może ona powodować nadużycia ze względu na nieostry zapis.

Kto z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę chętnych.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki dziesiątej? (1)

Panie Przewodniczący, poprawka dotyczy kwestii opodatkowania komisu. Wydaje mi się, że moja propozycja uściśla, precyzuje zapisy w art. 7 ust. 1 pkty 3 i 4. W pkcie 3 zostały dodane słowa "jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej", a w pkcie 4 "jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta".

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, jeśli można, prosiłabym pana senatora wnioskodawcę o uzupełnienie wyjaśnienia, zwłaszcza w odniesieniu do proponowanego pktu 4, wówczas moglibyśmy zająć stanowisko. Zapis mówiący o wydaniu towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu zobowiązuje właśnie do nabycia na rzecz komitenta. W związku z tym nie bardzo wiemy, jaka intencja przyświeca panu senatorowi, aby dodać sformułowanie "jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta".

(Senator Mieczysław Janowski: Słucham, jakie macie państwo sugestie?)

Uzależniamy nasze stanowisko od tego, co pan senator chciał uzyskać przez taki zapis, bo w sumie nie bardzo to się różni od przedłożenia. Zatem nie wiemy, czy była w tym jakaś intencja, której nie wyczuwamy, czy też chodzi o coś innego.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Przepraszam, ale mam wrażenie, że pkt 4 zapisuje czynność opisaną.)

Tyle mogę powiedzieć: jeżeli nie jest on zobowiązany...

Pani Minister, czy ten zapis pozostaje w kolizji z przedłożeniem sejmowym?

Zapis ten niewiele się różni od zapisu z przedłożenia. Nie uzyskaliśmy odpowiedzi, ale możemy go przyjąć.

Dziękuję bardzo.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: To jest istotą.)

A więc, proszę państwa, jeszcze raz, abyśmy dobrze zrozumieli intencję: zapis proponowany przez pana senatora Janowskiego nie pozostaje w sprzeczności wobec przedłożenia sejmowego, ma charakter doprecyzowujący, tak bym to określił.

(Senator Mieczysław Janowski: W pewnym sensie tak.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: A ten zapis, który znajduje się w przedłożeniu obu komisji?)

Musi się do tego odnieść rząd, tu jest porównanie, ja nie chcę tego komentować.

Dziękuję bardzo.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Nowe sformułowanie ust. 2 jest niezgodne z szóstą dyrektywą, w szczególności chodzi o zapis "z wyjątkiem darowizn przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego" etc., dlatego rząd zajmuje negatywne stanowisko w tej sprawie.

Dziękuję bardzo.

Rząd jest za przyjęciem tej poprawki, usuwa ona niezgodność z dyrektywą.

Przypominam, że przyjęcie poprawki czternastej wyklucza głosowanie nad poprawką piętnastą.

(Senator Mieczysław Janowski: Dlaczego poprawka czternasta jest lepsza niż piętnasta?)

Ona nie jest gorsza. Dlaczego wyklucza? Chodzi o treść, sam zapis...

Jeśli mogę, chciałbym wyjaśnić, że poprawki czternasta i piętnasta zasadniczo się różnią, ponieważ w poprawce czternastej w ogóle wyłączamy darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego, a poprawka piętnasta powtarza zapis, który jest teraz w ustawie, a nawet rozszerza treść art. 7 ust. 2 pkt 2 o podmioty zaliczane do sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Doprecyzowuje definicję.)

...i rząd jest za jej przyjęciem.

Jesteśmy za jej przyjęciem. Ona również ma charakter doprecyzowujący.

Przystępujemy do głosowania.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki dwudziestej? (9)

Rząd jest za przyjęciem tej poprawki. Ona również ma charakter doprecyzowujący i rozszerzający zapisy ust. 1 pkt 2 oraz ust. 3.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Powiedziałem "prawnym", Pani Profesor.

Przystępujemy do głosowania.

(Głos z sali: Panie Przewodniczący, chodzi o literę prawa czy o ducha prawa?)

O literę. (Wesołość na sali) Doszedłem do wniosku, że lepiej nic nie mówić.

Proszę o stanowisko rządu.

Ma ona charakter typowo legislacyjny, nie zmienia zapisu merytorycznie, rząd jest za jej przyjęciem.

Poprawka dwudziesta szósta. Została ona przyjęta przez Komisję Gospodarki i Finansów Publicznych.

Rząd jest za przyjęciem tej poprawki. Wykreślenie art. 18 jest związane z tym, że w pewnym sensie zawierał on zapisy z art. 17.

Przystępujemy do głosowania.

Rząd jest za. Poprawka ta ma charakter legislacyjny, doprecyzowujący.

Proszę o stanowisko rządu.

Ma ona charakter doprecyzowujący. Rząd jest za jej przyjęciem.

Rząd jest za odrzuceniem tej poprawki, dlatego że w art. 30 mówi się, iż obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Tu tak naprawdę dotacje są zwolnione, nie są objęte podatkiem VAT, dlatego ta poprawka nie może zostać przyjęta. Stanowisko rządu jest negatywne.

Poprawka trzydziesta trzecia. Jej autorami są senatorowie Sławiński, Kempka, Mańkut, Pawełek, Szyszkowska, Doktorowicz i marszałek Kutz.

Czy ktoś w imieniu wnioskodawców chciałby zabrać głos?

Proszę bardzo.

(Senator Kazimierz Pawełek: Oddaję głos koleżance, kobieta ma pierwszeństwo.)

Jaka jest opinia rządu w tej sprawie?

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Argumenty merytoryczne są takie same, jak w przypadku poprawki trzydziestej drugiej. Jednakże chciałabym zwrócić uwagę na następującą sprawę. Tak naprawdę dotacje, o których mowa w poprawce, nie są objęte podatkiem od towarów i usług. Tymczasem w przypadku przyjęcia tej poprawki pojawi się wątpliwość polegająca na tym, iż dotacje do instytucji kultury w istocie byłyby w rozumieniu tych przepisów zwolnione, czytając natomiast przepis a contrario, można by wnioskować, że inne dotacje miałyby być opodatkowane. Dlatego też ta poprawka niczego nie wnosi, bo w istocie to, na czym zależy instytucjom kultury, jest zagwarantowane obecnymi przepisami ustawy, a poprzez interpretację przepisu art. 30 ust. 1 a contrario może spowodować sytuację, w której dotacje na przykład dla górnictwa, dla kopalni mogą zostać potraktowane jako podlegające tej ustawie i w związku z tym opodatkowane.

Dziękuję.

Pan Bogusław Litwiniec niejednokrotnie manifestował, że buduje swoje polskie państwo na trzech nogach, to jest na ekonomii, polityce i kulturze. Trzecia noga jest tak często potrącana, że muszę być przeciwko własnemu rządowi i a contrario zastosować rozumowanie do a contrario rozumowania przedstawiciela resortu.

Proszę panie i panów o zostawienie, powiem już żebraczo, łaski dla placówek kultury. Dodam do tego całkiem już zimną argumentację, jeśli budujemy ekonomię, budujemy politykę społeczną, to nie możemy pomijać kultury.

Teraz pani senator Kempka, a później pan minister Pietras.

Panie Przewodniczący, naprawdę bardzo proszę, aby komisja przyjęła tę poprawkę. Jesteśmy w takiej sytuacji, że instytucje kultury, które mają wyjątkowo trudną sytuację, będą musiały dodatkowo być opodatkowane od obrotu, który wykonują. Taka sytuacja zmusi wiele instytucji kultury do zawieszenia działalności. Dotarło do mnie kilkanaście interwencji w tej sprawie, dzwoniono do mnie między innymi z różnych biur wystaw artystycznych, domów kultury i innych placówek. Bardzo proszę komisję o poparcie tej poprawki.

Szanowny Panie Przewodniczący, myślę, że ta ustawa jest wyjątkowo trudna i kultura nie powinna na tym tracić. Jeżeli odrzucimy i tę poprawkę, a już wiele innych poprawek dotyczących kultury zostało odrzuconych, to praktycznie możemy powiedzieć, że w naszej ojczyźnie nie ma środków dla instytucji prowadzących działalność kulturalną.

Chwileczkę, jeszcze pan senator Wielowieyski prosił o głos.

Sprawa jest tak bolesna i tak istotna, że prosimy tylko o jedno. Otrzymaliśmy już sygnały, że owe subwencje i dotacje nie będą obciążone podatkiem. Pani Minister, bardzo prosimy o konkretne stwierdzenie, jakim przepisem chronimy instytucje społeczne przed opodatkowaniem subwencji.

Tak, potwierdzam, te dotacje nie podlegają tej ustawie. Gwarantuje to ostatnie zdanie art. 30 ust. 1.

Chciałabym jednocześnie wspomnieć o tym, że przed chwilą, przed posiedzeniem komisji zakończyły się rozmowy z ministrem kultury, który również przyznał rację ministrowi finansów, iż w istocie przy obecnym brzemieniu przepisu art. 30 ust. 1 te dotacje dla kultury nie będą opodatkowane.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Elżbieta Mucha: Tak.)

Panie Przewodniczący, chciałbym powiedzieć, że poprawka ta wprowadza niejasność i w związku z tym mamy problem. Jeśli zostałyby wyłączone dotacje do instytucji kultury, oznaczałoby to, że dotacje do innych instytucji, a jest ich wiele, na przykład związane z koleją, górnictwem, byłyby tym objęte. Dotacja do instytucji kultury nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyby to była dotacja do biletu, wtedy być może tak, ale dotacja przeznaczona na działalność statutową instytucji kultury nie podlega opodatkowaniu. Opodatkowaniu podlega to, co związane jest z ceną, czyli na przykład dotowany bilet stanowiłby problem, ale nie dotyczy to działalności instytucji, dotacja przeznaczona na działalność instytucji nie jest opodatkowana. Tymczasem wprowadzenie tej poprawki powoduje w konsekwencji pojawienie się niejasności w odniesieniu do tego, czy dotacje do innych instytucji nie są z tego wyłączone, jednocześnie pojawia się problem zgodności z prawem unijnym.

Dziękuję.

Mogę potwierdzić, że należy się zgodzić z interpretacją, którą przedstawiło Ministerstwo Finansów. Jeżeli dodamy przepis mówiący o tym, iż nie podlegają opodatkowaniu wymienione tu dotacje, to obawiam się, iż na podstawie interpretacji a contrario dotacje przeznaczone dla innych podmiotów, dla przedsiębiorstw, w tym również te, za które odpowiedzialny jest Senat przyznający środki różnym podmiotom, Polonii i Polakom na Wschodzie, niektóre z nich mogłyby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, wobec tego na przykład pomoc dla Polonii znacząco by się zmniejszyła.

Chciałbym powiedzieć, że wkradają się teraz, tak to nazwę, interpretacje niezupełnie mające za podstawę prawdę. Wczoraj wyraźnie zapytałem pana ministra finansów, czy fundusze przeznaczone na pomoc dla Polonii będą podlegały opodatkowaniu. Pan minister Raczko był uprzejmy odpowiedzieć, że owszem, będą opodatkowane, a my zwiększymy wam dotacje. Zatem chciałbym zaznaczyć, że ów przepis broniący kultury wcale niczego nie narusza, a wręcz przeciwnie, my się upominamy, właściwie w tej chwili żebrzemy o cokolwiek dla kultury, której kolejarze zabrali niedawno 50 milionów zł.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, w przypadku kultury to było 50 milionów zł z funduszy specjalnych.

Tymczasem teraz nie chcemy dać kulturze jakiegoś priorytetu, może nawet nie priorytetu, zaledwie sygnału, żebraczych pieniędzy.

Zwracam na to uwagę panu mecenasowi, który przed chwilą interpretował ów zapis, iż wczoraj podczas posiedzenia komisji minister Raczko bardzo wyraźnie odpowiedział na moje pytanie, że będziemy płacić VAT od naszych funduszy polonijnych. Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Szanowni Państwo, mnie się wydaje, że interpretacja musi być bardzo klarowna, ponieważ wszelkie furtki mogą spowodować rzeczywiste problemy z dotacjami. Widzę, że przedstawiciele ministerstwa kiwają głowami.

Poza tym dosłownie przed chwilą rozmawiałam z panem ministrem Dąbrowskim i odniosłam wrażenie, że rozumie nasze racje. Mówiliśmy, że subwencja jest przeznaczana na przykład na teatr, ale teatr sprzedaje bilety. Ja widzę absolutnie powiązanie między tym, że subwencja przeznaczona jest na działalność teatru, a tym, że bardzo często bilety też są subwencjonowane, bo ich cena jest związana z kosztami przedstawienia.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

W związku z tym dopuszczenie do jakiekolwiek dowolności interpretacyjnej na pewno spowoduje obciążenia finansowe dla instytucji kultury i praktycznie ich zniknięcie. Fakt, że się tego obawiamy, wynika tylko i wyłącznie z doświadczenia i tak się już stało w wielu przypadkach. Zniknięcie z naszego pejzażu kulturalnego różnych jednostek kultury, teatrów i wielu innych, zarówno tych o znaczeniu narodowym, jak i lokalnych, na pięć minut przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej to jest naprawdę najgorsza rzecz, jaka może nam się zdarzyć, to jest znacznie gorsze niż zniknięcie wielu sektorów przemysłowych. Dziękuję bardzo.

Chciałbym zadać pani minister jeszcze jedno pytanie. Jestem przewodniczącym Polskiej Rady Ruchu Europejskiego, otrzymuję dotacje z UKIE oraz z MENiS. Dotacje te związane są ze szkoleniem, z prowadzeniem imprez oświatowych i imprez kulturalnych, ze świadczeniem usług, z których się rozliczam i z których muszę przedstawiać sprawozdania. Przygotowałem wiele kursów, wykładów, spotkań i z tego, co zrozumiałem, ponieważ świadczę usługi, jestem objęty podatkiem VAT i wszystko mi się zmniejsza o 20%.

Panie Senatorze, jeśli dobrze rozumiem, są to dotacje do działalności, więc zgodnie z przepisami nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT. Pan minister Raczko...

(Senator Andrzej Wielowieyski: ...związane z tym, że stowarzyszenie ma zorganizować określoną liczbę...)

Dotacje są związane z działalnością podmiotu i nie podlega opodatkowaniu w rozumieniu tej ustawy. Pan minister Raczko, odpowiadając wczoraj podczas posiedzenia planarnego na pytania, zajął takie stanowisko i innej interpretacji nie można wyprowadzić z tego przepisu. Od samego początku takie jest stanowisko resortu w zakresie interpretacji tych przepisów. Podkreślam po raz kolejny, że godzinę temu podczas rozmów minister kultury został poinformowany i przyznał rację ministrowi finansów, że w istocie tak będą funkcjonowały te przepisy.

Mam jedno pytanie. Dlaczego nie ma ministra kultury? Wolałabym...

(Głosy z sali: Jest.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Jest.)

Proszę bardzo, pan minister kultury zabierze głos.

Prawdą jest to, że w godzinach przedpołudniowych i popołudniowych, także wczoraj, byliśmy cały czas w kontakcie z Ministerstwem Finansów. Prawdą jest także to, że w grupie poprawek zgłoszonych wczoraj na posiedzeniu plenarnym przez grupę senatorów z panem przewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu, panem senatorem Sławińskim, zawarte były wszystkie dylematy, o których środowiska twórcze oraz państwo senatorowie i parlamentarzyści mówili w momencie przyjęcia ustawy przez Sejm.

Dzisiaj godzinę temu został zawarty konsensus polegający na tym, że w grupie zgłoszonych dzisiaj poprawek poprawki sto sześćdziesiąta druga i sto sześćdziesiąta czwarta konsumują zawierają wszystkie te kwestie, które budzą niepokój środowiska kultury. Jednocześnie na spotkaniu, które zakończyło się godzinę temu, Ministerstwo Finansów zobowiązało się do tego, że do jutra przedstawi opinię wyjaśniającą szczegółowo wszystkie zastrzeżenia, które poruszane są dzisiaj w odniesieniu do art. 30. Tyle mogę powiedzieć.

(Głos z sali: Ale my nad tym głosujemy dzisiaj.)

Panie Ministrze, my głosujemy nad tym dzisiaj, a nie jutro.

Proszę bardzo.

Szanowni Państwo, jestem urzędnikiem państwowym i wierzę temu, co powiedział minister finansów o zobowiązaniach, jakie wziął na siebie wobec mnie i mojego resortu, ufam w to, że zostanie przygotowana opinia, która w sposób szczegółowy będzie wyjaśniała wszystkie wątpliwości, o których mówi środowisko kultury i państwo parlamentarzyści.

(Senator Dorota Simonides: Ja jeszcze chciałabym...)

Panie Przewodniczący, wobec tego proponuję to dzisiaj przegłosować, poprzeć, a jeżeli jutro będzie taka decyzja, to wówczas decyzję podejmie cały Senat. Z reguły jest to na korzyść obwinionego, a obwiniona jest tu kultura.

Dziękuję bardzo.

Chciałabym jeszcze raz powiedzieć, że dzisiaj na spotkaniu zostały wyjaśnione wątpliwości i dotacje dla kultury nie będą opodatkowane. Jeśli zaś chodzi o poświadczenie na piśmie, oczywiście, przedstawimy na piśmie takie stanowisko, nie było to jednak określone, iż wyjaśnione tam zostaną kwestie wątpliwe, ponieważ sprawy wątpliwe dla ministra kultury zostały mu wyjaśnione dzisiaj na spotkaniu, z którymi to zresztą wyjaśnieniami obecny na spotkaniu pan minister kultury, pan minister Dąbrowski zgodził się. Zatem jeśli pan minister kultury zażyczył sobie potwierdzenia wyjaśnień na piśmie, minister finansów się na to zgodził. Pisemne potwierdzenie nie służy wyjaśnieniu istniejących wątpliwości, bo wątpliwości zostały już rozwiane, wyjaśnione. Dziękuję.

A co pani sądzi na temat sugestii ministra kultury, że poprawka sto sześćdziesiąta druga zawiera w sobie ten pogląd?

(Głos z sali: I poprawka sto sześćdziesiąta czwarta.)

(Głos z sali: Nie, to dotyczy czegoś innego, Internetu dla placówek...)

Panie Przewodniczący, przedstawiciele kultury, szeroko pojętego środowiska artystów za pośrednictwem senatorów zgłosili poprawki dotyczące problemów związanych z podleganiem tej ustawie przez środowiska twórcze. Ponieważ zgłoszono wiele innych poprawek dotyczących środowiska twórców, minister finansów powiedział, iż w imieniu rządu poprze poprawkę sto sześćdziesiątą drugą z pewnym doprecyzowaniem legislacyjnym i poprawkę sto sześćdziesiątą czwartą, ponieważ te dwie poprawki konsumują, zawierają intencje środowisk twórczych, a wobec pozostałych poprawek zajmie stanowisko negatywne.

Oczywiście sprawa poprawki trzydziestej trzeciej do art. 30 została wyjaśniona, tu nie ma żadnych wątpliwości w ocenie ministra finansów.

Dziękuję.

(Senator Mieczysław Janowski: Panie Przewodniczący, jeszcze zaczekam, dziękuję bardzo.)

Panie Przewodniczący, Szanowna Komisjo, bardzo proszę, abyśmy jednak poważnie potraktowali poprawkę trzydziestą trzecią, ponieważ każdy z senatorów zabierających głos wykazywał, że jej odrzucenie spowoduje wielkie straty dla instytucji kultury. Wprowadzenie tej poprawki, przyjęcie jej przez komisję pomoże uratować wiele instytucji kultury. Może zrealizujmy propozycję, którą przedstawiła pani senator Simonides. Przyjmijmy tę poprawkę, a grupa senatorów, która się pod nią podpisała, jest w stanie wycofać ją w ostatniej chwili na posiedzeniu Senatu. Jej przyjęcie uratuje wiele instytucji kultury, które już teraz znajdują się w bardzo trudnej sytuacji.

Pani Senator, mam następującą wątpliwość. Jeśli są wyjaśnienia resortu finansów mówiące o tym, że dotacje i subwencje przeznaczone dla kultury nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, to nie rozumiem, dlaczego mamy przyjmować tę poprawkę.

Panie Ministrze Kultury, pan pozwoli, że ja jako człowiek - senior kultury powiem to zdanie na stojąco. Powołał się pan rzeczowo jako człowiek obdarzony zapewne lepszą pamięcią niż ja na zapadłe dzisiaj ustalenia, dla których argumentem było pana oświadczenie, że w poprawkach sto sześćdziesiątej drugiej i sto sześćdziesiątej czwartej nasze wątpliwości są rozstrzygnięte.

Wobec tego ja na stojąco pozwalam sobie sprostować pana oświadczenie informacją zawartą w załączniku nr 4 w poz. 13. Załącznik ten dotyczy, owszem, spraw kultury i interesów kultury, ale tylko w wąskim zakresie dostępu do Internetu. Dziękuję.

Panie Senatorze, z olbrzymim szacunkiem przyznaję się do błędu i może nieprecyzyjności wypowiedzi. Otóż oczywiście poprawki sto sześćdziesiąta druga i sto sześćdziesiąta czwarta absolutnie nie konsumują problemów, o których państwo senatorowie teraz mówią. Ja powiedziałem tylko i tu jest pewien brak precyzji mojej wypowiedzi, że w trakcie spotkania z ministrem finansów poprawki sto sześćdziesiąta druga i sto sześćdziesiąta czwarta zostały uznane przez Ministerstwo Finansów. Jeśli zaś chodzi o poprawkę, o której teraz mówimy, powtarzam jeszcze raz, może nie tyle został zawarty kompromis, ile omawiana teraz przez państwa nieprecyzyjność, także ta wskazywana przez środowisko kultury, które wzbudzają tyle niepokoju, zostały wyjaśnione w wypowiedzi pana ministra finansów, iż w myśl interpretacji Ministerstwa Finansów dotacje dla instytucji kultury nie będą objęte VAT. Jest to kwestia ufności w to stwierdzenie.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Wie pan...)

Minister kultury ufa ministrowi finansów, dlatego też sformułowanie, iż na dzisiejszym spotkaniu został zawarty kompromis, oznacza faktyczny kompromis.

Proszę państwa, proszę o spokój, powolutku, po kolei.

Najpierw pan senator Sławiński.

Chciałbym tylko powiedzieć, jeśli dobrze usłyszałem, a byłem na korytarzu i rozmawiałem z ministrem kultury, który mówił, że dopracowano się kompromisu i poprawki sto sześćdziesiąta druga i sto sześćdziesiąta czwarta satysfakcjonują wszystkich, ponieważ uzgodniono interpretację, taką właśnie opinię. Nie do końca chciałbym wierzyć interpretacjom, ponieważ przepisy mają to do siebie, że są bardzo konkretne. Ułożenie się na podstawie interpretacji dwóch ministerstw, jeżeli nawet jest tu bezgraniczne zaufanie, może jednak budzić wątpliwości, dlatego proponuję podtrzymać pewne elementy zawarte na przykład w poprawce trzydziestej trzeciej. Dziękuję.

Chwileczkę, proszę państwa, proszę uprzejmie o chwilkę przerwy. Dzwoni minister Raczko, chwileczkę.

Proszę państwa, czuję się w obowiązku poinformować państwa, iż dzwonił minister Raczko, właśnie skończyłem rozmowę, z której wynika, że - przywołam prawie dosłownie, ponieważ starałem się zanotować - minister kultury otrzyma wykładnię podpisaną przez ministra finansów, która będzie podstawą do stosownych interpretacji urzędów skarbowych, aby dotacje dla kultury nie były opodatkowane podatkiem VAT, to pierwsza sprawa. Sprawa druga...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

...mówię to, co usłyszałem, wszystkie przedsięwzięcia, o które zabiegają środowiska kultury, zostaną wyszczególnione w załączniku nr 4 i przez to zostaną wyłączone. Trzecia sugestia dotyczy niejako zgody, z tego, co zrozumiałem, na dopisanie do zagadnień ujętych w poprawkach sto sześćdziesiątej drugiej i sto sześćdziesiątej czwartej, czyli do spraw związanych z Internetem, tych pozycji, na których zależy przedstawicielom kultury.

(Głos z sali: Tak, mam.)

Chodzi mi o dopisanie tych spraw, będzie nam pani umiała przedstawić taki projekt.

(Senator Mieczysław Janowski: Mógłbym prosić...)

Państwo senatorowie pamiętają moje pytanie skierowane do pana ministra. Ta ustawa miała być lepsza, jasna. Źródłem prawa w Polsce nie są żadne, czyjekolwiek instrukcje, jeżeli zatem możemy coś poprawić, skorygować, bo jest to możliwe, intencje są znane, to zróbmy to teraz. W przeciwnym razie ustawa będzie bardzo zła, będzie stwarzała wiele kłopotów przy wykładniach, pojawi się wykładnia do wykładni i jeszcze do wykładni, a nie o to chodzi.

Pan senator Litwiniec występował na stojąco, przepraszam, ja będę siedział, chociaż też zaczynam się czuć jak aktor, bo biorę udział w jakimś przedstawieniu.

Na poprzednim posiedzeniu Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych pan przewodniczący był łaskaw przekazać naszą prośbę do pana ministra kultury, aby środowisko kultury i pan minister przygotowali konkretne wnioski, które przejąć ma grupa senatorów. Tak się stało. Dzisiaj pan minister kultury pojawił się pod naszymi drzwiami razem z panem mistrzem Olgierdem Łukaszewiczem. Wnioskuję, że mamy do czynienia z jakąś dyplomacją nie pingpongową, tylko telefoniczną, bo do pani senator dzwoni pan mistrz... (wesołość na sali) ...czy ktoś jeszcze.

W związku z tym mam następującą sprawę. Jest obecny pan minister kultury, przedstawiciel ministerstwa. Powinniśmy otrzymać jasną opinię pana ministra kultury, a ja to odbieram tak, że panowie ministrowie boją się między sobą poróżnić, a my jako połączone komisje chcemy podjąć słuszną decyzję w imię obrony interesów kultury polskiej. Trudno mi w tej sytuacji podjąć decyzję.

Powiem szczerze, jeszcze raz odtwarzając niejako fakty z poprzedniego posiedzenia, wobec wątpliwości wyrażanych przez przedstawiciela Ministerstwa Kultury, konkretnie pana ministra Dąbrowskiego, oraz wobec wątpliwości dotyczących przedłożenia sejmowego prezentowanych przez przedstawicieli Związku Artystów Scen Polskich zaproponowałem panu ministrowi, aby przed posiedzeniem plenarnym spróbował zredagować poprawkę, która później mogłaby być przedstawiona przez kogokolwiek z senatorów.

Z tego, co rozumiem, tą poprawką jest poprawka trzydziesta trzecia, a teraz okazuje się, że minister kultury się z tego wycofuje. (Rozmowy na sali) Minister kultury się wycofuje, bowiem uznał na podstawie swojej rozmowy z ministrem finansów, iż ich prośby, czyli ministra kultury i środowiska artystycznego, zostają niejako zaspokojone w postaci proponowanych trzech punktów, chodzi o załącznik nr 4, interpretację prawną, zwolnienie i rozszerzenie §162. Tak ja to rozumiem.

Istotnie polityka prowadzona między ministerstwami bardzo negatywnie wpływa na podejmowanie przez nas decyzji. Jeżeli jednak Ministerstwo Kultury się z tego wycofało, do czego nie jestem przekonana, bo nie otrzymałam takiej informacji wprost ani od ministra Dąbrowskiego, ani od obecnego na tej sali pana sekretarza stanu, to czy tej poprawki nie może zgłosić grupa senatorów, która jest świadoma, wie, co może dziać się z kulturą. To nie jest poprawka, która reprezentuje tylko interesy ludzi kultury, twórców, jest to poprawka ważna dla kultury narodowej i dla nas wszystkich.

O jeszcze jednej sprawie chciałabym powiedzieć niejako dla świadomości i powagi członków Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych i wszystkich nas tu obecnych, że wszelkie decyzje wynikają nie z uzgodnień i konsensusów, tylko z przepisów, dlatego że obecnie są tacy ministrowie, za kilka lat będą inni, będzie nowy konsensus, a sprawy kultury narodowej pozostaną.

Chciałabym również poprzeć koncepcję procedowania zaproponowaną przez panią senator Simonides, abyśmy po prostu nad tym zagłosowali, dlatego że wykładnia Ministerstwa Kultury nie została jasno sformułowana. Jeżeli nie ma jasności, to trzeba poprzeć to, co jest najistotniejsze. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Proszę państwa, nie klaszczcie jeszcze, na to chyba jest za wcześnie. Są na sali przedstawiciele chyba pierwszej władzy, mediów. Co będzie jutro, czego dowiemy się o naszej debacie? Nie interesuje nas i nie musi interesować stanowisko ministrów. Mamy własne uprawnienia i możemy głosować. Jednak w sytuacji, w której spotykamy się z trzema stanowiskami, naszego pana mecenasa, dwóch ministrów, informacji korytarzowej oraz telefonicznej, nic nie wiemy. Co to za prawo, które jeszcze nie jest utworzone, a wymaga interpretacji, uzgodnień? Jest to sytuacja dramatyczna. Jak możemy się powoływać na to, że minister przyrzeka nam, iż do złego prawa wyda instrukcję obligującą urząd skarbowy do zaniechania działania? Jest to sytuacja dla mnie nie do przyjęcia.

Panie Przewodniczący, zgłaszam w związku z tym wniosek. Odłóżmy posiedzenie do jutra do godziny 8.30. Niech ministrowie się porozumieją, dadzą nam stanowisko i może na tej podstawie będziemy mieli właściwy pogląd na tę sprawę. Dziękuję.

Proszę państwa, mam inną propozycję i tak będziemy procedowali. Ponieważ jakikolwiek stosunek wobec poprawki trzydziestej trzeciej nie wyklucza stosunku do jakiegokolwiek innego zapisu, wobec tego będziemy teraz głosowali nad poprawką trzydziestą trzecią.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzydziestą trzecią. Przypominam, że minister finansów jest jej przeciwny, minister kultury jest prawie za, środowisko nie wypowiedziało zdania, państwo senatorowie opowiadają się za jej przyjęciem.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki trzydziestej trzeciej? (6)

Poprawka została przyjęta. (Oklaski)

(Głos z sali: Nie widać.)

(Głos z sali: Nie możemy nad nią głosować.)

Ponieważ przyjęliśmy poprawkę trzydziestą czwartą, która skreśliła ust. 6 i 8 w art. 30, a poprawka trzydziesta piąta dotyczy art. 30 ust. 8.

To znaczy, że nie ma już tego artykułu. Przepraszam bardzo, nie głosujemy nad poprawką trzydziestą piątą, ponieważ wykluczyliśmy ust. 8, którego ona dotyczyła, głosując nad poprawką trzydziestą czwartą.

Proszę bardzo, autorzy.

Wysoka Komisjo, dyskutowaliśmy już o tym na poprzednim posiedzeniu komisji, także podczas debaty, pan minister Raczko odpowiadał na pytania, wyjaśniał te sprawy. Chodzi o złe kredyty...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Złe długi.)

...to znaczy problem zwolnienia z płatności podatku VAT tych płatników, którzy cierpią na zatory płatnicze, dłużnicy nie płacą im za dostawy. Tak jak w większości, prawie we wszystkich krajach Unii Europejskiej, powinniśmy do tego podejść ze zrozumieniem, płatników trzeba chronić, a nie ich wykańczać. Ministerstwo w zasadzie się godzi i uznaje konieczność podjęcia tej sprawy, obawia się jednak niedostatecznego zabezpieczenia przed możliwymi nieuczciwymi działaniami i problemami dla aparatu finansowego.

Proszę państwa, dylemat polega na tym, czy od początku mamy przygotować system dość groźny i niebezpieczny dla płatników, a dopiero w przyszłości regulować całą sprawę, czy teraz przyjąć właściwy kierunek, a uściślać, dociskać w najbliższych miesiącach przy okazji następnych nowelizacji. Wydaje mi się, że powinniśmy od początku tworzyć zdrowy i porządny system finansowy, tym bardziej że doraźnie nie powinno to grozić większymi niebezpieczeństwami, bowiem nie powoduje to bezpośredniego zagrożenia dla budżetu, ale oczywiście zmusza do większej czujności odpowiednie organy.

Z tych względów proponujemy w poprawkach trzydziestej szóstej i osiemdziesiątej tę właśnie zasadę z próbą zabezpieczenia interesów fiskusa w przypadku nieuczciwych zachowań. (Rozmowy na sali)

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, bardzo uprzejmie proszę o spokój, mamy do rozpatrzenia jeszcze sto dwadzieścia poprawek i jesteśmy już zmęczeni.

Chciałbym powiedzieć, że poprawki trzydziesta szósta i osiemdziesiąta są konkurencyjne wobec poprawek trzydziestej siódmej i osiemdziesiątej pierwszej i różnią się tym, że w poprawce trzydziestej siódmej dodany jest warunek, iż nie można zastosować obniżenia obrotu, jeżeli wobec nabywcy ogłoszono upadłość lub sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości z tej przyczyny, że majątek niewypłacalnego nabywcy nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania. Ma to na celu zabezpieczenie przed kontrahentami, którzy już ogłosili upadłość.

Jeśli chodzi o poprawkę trzydziestą szóstą, prosiłbym wnioskodawcę, aby dokonał autopoprawki w art. 30a w ust. 1 w pkcie 4. Chodzi o skreślenie wyrazów "na podstawie art. 30", ponieważ w art. 30 nie ma mowy o zmniejszeniu obrotu, pojawia się tylko pojęcie obrotu.

Proszę o stanowisko rządu wobec tej poprawki.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Argumentacja jest taka, jaką przedstawił wczoraj pan minister Raczko na posiedzeniu plenarnym, w której podkreślił, iż jesteśmy w dość szczególnym momencie, tuż przed przystąpieniem do Unii Europejskiej, a przystąpienie do Wspólnoty przełoży się również na pewne konsekwencje budżetowe. Wprowadzenie tak ryzykownych rozwiązań, które zaproponowano tu w zakresie uregulowania tak zwanych złych długów, może spowodować dodatkowe konsekwencje budżetowe, bardzo niebezpieczne dla budżetu.

Chciałabym ponadto zwrócić uwagę na następującą sprawę. Zabezpieczenia zapisane w tej poprawce nie są wystarczające i rzeczywiście może dochodzić do licznych nadużyć. Odpowiedzialność związana z ryzykiem działalności gospodarczej, ryzykiem pomiędzy kontrahentami, ciężarem należytej staranności między kontrahentami zostanie przeniesiona na skarb państwa. Na pewno nikt nie chciałby, aby doszło do takiej sytuacji tuż po przystąpieniu do Unii Europejskiej. Z tych powodów stanowisko rządu wobec tych poprawek jest negatywne.

Ponieważ jestem współautorem poprawki trzydziestej siódmej, o której wspomniał pan mecenas, zawierającej część zabezpieczeń, o czym była uprzejma powiedzieć pani minister, proszę również o opinię w tej sprawie.

Według mej wiedzy obecnie we wszystkich krajach Unii Europejskiej, mówił o tym pan senator Wielowieyski, istnieją rozwiązania dotyczące złych długów, chyba z wyjątkiem Grecji. Rozmaite zarzuty stawiane tej ustawie w odbiorze potocznym formułowane są następująco. Obowiązek podatkowy powstaje nie w momencie, w którym realizowana jest zapłata, lecz następuje podpisanie umowy, zatem nie jesteśmy w stanie zrealizować tego wprost. Dlatego uhonorowanie ludzi podejmujących działalność gospodarczą w ten sposób, że stworzy się szansę na rozwiązanie problemu złych długów, wydaje się być najwłaściwszym krokiem w sytuacji polskiej gospodarki.

Serdecznie proszę Wysoką Komisję o przyjęcie poprawki trzydziestej szóstej albo trzydziestej siódmej. Dziękuję bardzo.

Z tego, co zrozumiałam, pan senator Janowski prosi o odniesienie się również do poprawki trzydziestej siódmej, ponieważ są one podobne.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Tak.)

Rząd również jest przeciwny przyjęciu tej poprawki, ponieważ tak naprawdę mimo istnienia propozycji ust. 2 w art. 32 nie zabezpiecza to całkowicie budżetu państwa przed nadużyciami. Zapisy te muszą być naprawdę bardzo dokładnie i porządnie doprecyzowane, muszą pojawić się stosowne zmiany w przepisach o prawie upadłościowym.

Poza tym chciałabym zwrócić uwagę na następującą sprawę. Ust. 2 mówi, że ogłoszono upadłość lub sąd oddalił wniosek o ogłoszeniu upadłości. Pojawia się pytanie, co w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, przecież osoba fizyczna nie może ogłosić upadłości. Jest też wiele innych niejasności, które mogą powodować nadużycia. Z tych powodów stanowisko rządu jest negatywne. Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami trzydziestą szóstą i osiemdziesiątą.

Poprawki trzydziesta siódma i osiemdziesiąta pierwsza. Nie będziemy rozbudowywać argumentacji, stanowisko rządu jest, tak jak poprzednio, negatywne.

Króciutko. W art. 31 w ust. 1 w pkcie 2 obecny zapis brzmi "na rzecz komitenta", a uważam, że powinien brzmieć "osobie trzeciej na rachunek komitenta".

Dziękuję.

Pani Minister, proszę o stanowisko.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Elżbieta Mucha: Chwileczkę, dobrze?)

(Senator Mieczysław Janowski: Poprawka trzydziesta ósma.)

Panie Senatorze, jak sądzę, chodzi o doprecyzowanie, wyraźne wskazanie, iż dla osoby trzeciej, ale na rachunek komitenta.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Tak jest. Pan senator domaga się precyzyjnego adresu.)

Dobrze, chodzi o doprecyzowanie. W takim razie stanowisko rządu jest pozytywne.

Dziękuję.

Poprawka trzydziesta dziewiąta. Jej autorem jest senator Janowski.

Bardzo proszę, Panie Senatorze.

Chodzi o art. 31 ust. 1 pkt 4. Zgodnie z moją wiedzą ustawa z sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę włączyć mikrofon, Panie Senatorze.)

Dziękujemy.

Poprawka czterdziesta druga jest poprawką Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych.

Poprawka czterdziesta trzecia jest poprawką Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych i jej przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawką czterdziestą czwartą.

Prosiłbym, abyście państwo wykreślili tę uwagę, że jej przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawką czterdziestą czwartą, ponieważ w poprawce czterdziestej czwartej zawarta jest zupełnie inna treść, a celem poprawki czterdziestej trzeciej było skreślenie art. 37, a nie zmiana brzmienia.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Nie zmiana brzmienia, jasne, przepraszam.)

Jednocześnie proszę, aby w poprawce czterdziestej czwartej zdanie wstępne brzmiało "dodaje się art. 37a w brzmieniu", by dodawany artykuł był oznaczony 37a.

Zamiast "art. 37 otrzymuje brzmienie" zapisujemy "dodaje się art. 37a w brzmieniu", tak?

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Tak.)

Następuje tu wykreślenie przepisu art. 37, który jest przepisem technicznym, dającym pewną gwarancję pośrednio samym podatnikom. Jeśli z legislacyjnego punktu widzenia podjęta została taka decyzja, to nie będziemy się sprzeciwiać, niemniej jednak jest to pewna klarowność dla...

Pani Minister, ponieważ poprawka czterdziesta czwarta rozszerza zapis art. 37 o art. 37a, wobec tego zostawmy...

(Głos z sali: Nie, nie.)

Tak, wiem, że mówi o czymś innym, ale poprawka czterdziesta czwarta dodaje art. 37a.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Tak jest.)

(Głos z sali: Czy jest potrzebny?)

Może nie skreślajmy art. 37 i dodajmy art. 37a.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Elżbieta Mucha: Powinien zostać art. 37 i dodany art. 37a.)

Proszę państwa, przystępujemy do głosowania.

Poprawka czterdziesta czwarta polegająca na dodaniu art. 37a w przedstawionym brzemieniu, akceptowana przez przedstawiciela rządu.

Przystępujemy do głosowania.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki czterdziestej czwartej? (10)

Proszę o stanowisko rządu.

Stanowisko rządu jest negatywne. Poprawka ta spowoduje ubytki w budżecie w wysokości ponad 5 miliardów zł.

Poprawka czterdziesta ósma, której przyjęcie wyklucza głosowanie nad poprawkami pięćdziesiątą i pięćdziesiątą trzecią.

(Głos z sali: I nad sto pięćdziesiątą pierwszą...)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę o wyjaśnienie.)

Chodzi tu o kwestie zawarte właściwie w pkcie 2, w którym doprecyzowuje się, komu ma być sprzedawany sprzęt przeciwpożarowy objęty według propozycji sejmowej preferencyjną stawką w wysokości 7%. Chodzi oczywiście o to, aby sprzedawać go jednostkom ochrony przeciwpożarowej.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Elżbieta Mucha: Tak jest.)

Dla mnie istotne jest w tej poprawce to, iż utrzymane jest w dalszym ciągu odesłanie do poz. 166 załącznika nr 3. Pozycja ta dotyczy budownictwa społecznego, którego warunki mają być określone na podstawie odrębnych przepisów, a poprawki konkurencyjne, czyli poprawki pięćdziesiąta, pięćdziesiąta trzecia, sto pięćdziesiąta pierwsza i sto pięćdziesiąta czwarta, które wykluczamy tą poprawką, dotyczą tego właśnie zagadnienia.

Nie dotyczą one tego zagadnienia, dotyczą innych kwestii. W poz. 166 mówi się o tym, iż dzieje się to na podstawie określonych odrębnych przepisów. Poz. 166 obejmuje dostawę, budowę, remont, przebudowę budynków mieszkalnych i ich części, z wyjątkiem lokali użytkowych realizowanych w ramach budownictwa społecznego. Do budownictwo społecznego, jak wiadomo, stosuje się odrębnie określone przepisy, czyli odrębnych ustaw, które regulują system budownictwa społecznego.

Przepis ten będzie miał zastosowanie dopiero od 2008 r. Do końca 2007 r. budownictwo mieszkaniowe, usługi w zakresie budownictwa mieszkaniowego będą objęte preferencyjną siedmioprocentową stawką.

W takim razie proszę pana senatora wnioskodawcę o ograniczenie tej poprawki wyłącznie do pktu 2, ponieważ z przyczyn formalnych muszę wyłączyć poprawki pięćdziesiątą, pięćdziesiątą trzecią, sto pięćdziesiątą pierwszą i sto pięćdziesiątą czwartą, gdyż inaczej reguluje on ust. 11, który tamte poprawki skreślają na podstawie odrębnych przepisów. W tej sytuacji one się formalnie wykluczają, a jeżeli meritum stanowi pkt 2, to wobec tego ograniczmy do niego tę poprawkę.

Pani Minister, nie rozumiem ostatniej pani wypowiedzi. Powiedziała pani w ten sposób, jakby od 2008 r. miało być wprowadzone nowe pojęcie, chodzi o budownictwo społeczne, czyli jakby rząd już teraz zakładał, że nie będzie się starał o kolejny okres przejściowy na te usługi. Tak wynikałoby z pani wypowiedzi. Tymczasem wiemy, że w Wielkiej Brytanii obowiązują obniżone stawki od początku funkcjonowania Unii, czyli od pięćdziesięciu lat uzyskuje ona okresy przejściowe. Uważam, że taki tok rozumowania jest chyba zupełnie błędny.

Pani Senator, poz. 166 w załączniku nr 3 gwarantuje to, co obecnie przewiduje szósta dyrektywa. Jeżeli dyrektywa daje pewne preferencje, możliwość stosowania łagodniejszych rozwiązań, to również to w ustawie zostało zamieszczone. Jeśli chodzi o przedłużanie okresów derogacyjnych, to oczywiście okres derogacyjny obowiązuje do końca 2007 r. w odniesieniu do całego budownictwa, natomiast poz. 166 gwarantuje jego przedłużenie na budownictwo społeczne zgodnie z dyrektywą. Jednak wiadomo nam, że są obecnie prowadzone prace nad zmianą i rozszerzeniem załącznika H szóstej dyrektywy i te sprawy zostaną tam uwzględnione, odpowiednio rozwiązane, przy czym oczywiście kwestie te były przez nas odpowiednio zgłaszane. Dziękuję.

Moja poprawka będzie polegała na tym, że wykreślam z poprawki pkt 1, czyli będzie to brzmiało następująco. Stawkę podatku VAT, o której mowa w ust. 2, stosuje się - i teraz - wyłącznie do dostaw na terenie itd.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Jeżeli mogę, powiedziałbym, jak to będzie brzmiało, dobrze?)

Prosiłbym, aby to brzmiało następująco. W art. 42 w ust. 11 na końcu dodaje się wyrazy "oraz wyłącznie do dostaw na terenie kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej towarów wymienionych w poz. 134-139 załącznika nr 3 do ustawy, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej".

Przystępujemy zatem do głosowania nad poprawką czterdziestą ósmą.

(Głos z sali: Wobec tego ta uwaga, która była przed poprawką czterdziestą ósmą, jest nieaktualna.)

(Senator Genowefa Ferenc: Nad poprawkami pięćdziesiątą, pięćdziesiątą trzecią, sto pięćdziesiątą pierwszą będziemy głosowali oddzielnie.)

Zatem przed nami poprawki pięćdziesiąta, pięćdziesiąta trzecia, sto pięćdziesiąta pierwsza i sto pięćdziesiąta czwarta.

Proszę o stanowisko rządu wobec tych poprawek.

Jesteśmy przeciwni przyjęciu tych poprawek. Omawialiśmy już te kwestie, definicja budownictwa społecznego nie powinna znajdować się w ustawie o podatku od towarów i usług i obecnie, w okresie derogacji ta definicja nie jest potrzebna.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, ja nie znajduję logicznego uzasadnienia tego, aby nie precyzować, co to jest społeczne budownictwo mieszkaniowe. Na poprzednim posiedzeniu Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych wobec proponowanej, takiej jak jest przyjęta we Włoszech, definicji pojawił się zarzut, że jest za bardzo rozmyta, w związku z tym doprecyzowaliśmy ją i zgodnie z prawem dokładnie wskazaliśmy, co należy zaliczyć do budownictwa społecznego. Jeżeli pani minister mówi, że do 2007 r. będzie obowiązywała stawka w wysokości 7%, a potem będziemy się zastanawiali, co robić, to uważam, że nie przeszkadza jej przyjęcie. Motywacja w tej sytuacji jest podobna do tej, którą przyjęliśmy w przypadku poprawki trzydziestej trzeciej dotyczącej opodatkowania dotacji dla jednostek działających na rzecz kultury.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Proszę, pani dyrektor.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, chciałabym jeszcze, uzupełniając może to, co powiedziała pani minister, zwrócić uwagę na fakt, co w pewnym sensie wynikało też z wypowiedzi pana senatora, że jest to niejako zabezpieczenie, ponieważ wśród poprawek, nad którymi teraz głosujemy, nie ma poprawki, o czym zresztą mówiłam na poprzednim posiedzeniu komisji, mówiącej o tym, że te przepisy zaczynają obowiązywać już teraz, wraz z wejściem w życie ustawy. Oznacza to, że tworzymy definicję, która ma obowiązywać za cztery lata.

Zwracam jeszcze uwagę na to, że w poprawce pięćdziesiątej, w tej części, w której dodaje się ust. 11b, jest chyba jakiś błąd legislacyjny, w ogóle nie wiadomo, o co chodzi. Jest tu mowa o tym, iż społecznym budownictwem mieszkaniowym są również wszystkie budynki mieszkalne i lokale mieszkalne, z wyłączeniem wymienionych w ust. 11a, uzyskiwane w wyniku remontu, modernizacji, przebudowy. Chcę zaznaczyć, że opodatkowany jest remont jako usługa, a nie lokal uzyskany w wyniku remontu, bo opodatkowaniu podlega czynność, to nie jest po stronie odbiorcy. Wygląda tak, jakbyśmy przyjęli założenie, że odbiorca ma płacić podatek, tymczasem opodatkowana jest czynność remontu, a nie lokal uzyskiwany w wyniku remontu. Dziękuję.

Głosujemy nad poprawkami pięćdziesiątą, pięćdziesiątą trzecią, sto pięćdziesiątą pierwszą i sto pięćdziesiątą czwartą.

Dziękuję bardzo. Poprawki pięćdziesiąta, pięćdziesiąta trzecia, sto pięćdziesiąta pierwsza i sto pięćdziesiąta czwarta nie uzyskały poparcia.

Proszę bardzo.

(Senator Genowefa Ferenc: Wyjaśniałam tę sprawę bardzo szczegółowo podczas posiedzenia Senatu.)

Panie Przewodniczący, w tym przypadku musimy stwierdzić, iż jest to poprawka niezgodna z prawem Unii Europejskiej.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Mówimy o poprawce pięćdziesiątej czwartej.

Może w tym czasie, kiedy pan minister będzie szukał poprawki, zabierze głos pan senator Sławiński.

Zwracam się do pani senator wnioskodawczyni, do pani senator Ferenc z gorącą prośbą, apelem, aby była uprzejma dokonać autopoprawki i poszerzyć pkt 13 o biblioteki, jak również dopisać do wymienianych jednostek centralnych komputerów, drukarek i skanerów projektory multimedialne. Przyniesie to korzyści bibliotekom, które są także w znacznej mierze, a może przede wszystkim placówkami oświatowymi. Dziękuję.

Chciałabym się przyłączyć do apelu pana senatora Sławińskiego, ponieważ ta poprawka wyklucza wszystkie moje późniejsze poprawki, których intencją było umożliwienie kupowania sprzętu komputerowego na preferencyjnych zasadach nie tylko dla szkół, ale także dla bibliotek, począwszy od Biblioteki Narodowej, a skończywszy na małych wiejskich bibliotekach, w których w ogóle nie ma komputerów.

Proszę państwa, nie było protestów środowiska kultury, ponieważ w Sejmie tej poprawki w ogóle nie było, była natomiast poprawka wyłączająca biblioteki z dostępu do tańszego Internetu i spotkaliście się państwo z wieloma protestami. Jeżeli teraz zostanie przyjęta poprawka, która znowu eliminuje biblioteki, tym razem chodzi o zakup komputerów, czyli narzędzia dostępu do Internetu, to wiem, że Biblioteka Narodowa sobie poradzi, ale małe wiejskie biblioteki mogące dzięki temu stać się centrum informacji europejskiej, centrum dostępu do wszelkiej informacji wyrównującej szanse po prostu sobie nie poradzą.

Poprawka pani senator Ferenc jest znakomicie sformułowana, zawiera mnóstwo, powiedziałabym, bezpieczników, dlatego razem z moimi kolegami i koleżankami z Unii Wolności byłabym gotowa wycofać kolejne poprawki, gdyby pani senator dopisała w ust. 13 "a także dla bibliotek w rozumieniu ustawy o upowszechnianiu kultury". Pani Senator, to jest zgodne ze strategią lizbońską, która kładzie nacisk na informatyzację bibliotek publicznych. Także zwracam się z gorącą prośbą, deklarując w imieniu koleżanek i kolegów wycofanie innych poprawek. Popieram także wniosek o dopisanie projektorów multimedialnych. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu będzie niebawem zakupywało dla szkół pracownie, w których będzie projektor, gdyż pozwala on na wyświetlanie obrazu w dużej sali z jednego komputera, taki projektor to jest duża oszczędność. Bardzo bym prosiła panią senator o te dwa uzupełnienia.

Dziękuję.

Przed posiedzeniem rozmawiałam i z panem senatorem Sławińskim, i z panią senator Staniszewską. Mówiłam o tym, że przy tworzeniu tej poprawki bardzo szeroko konsultowałam sprawę z resortem finansów. Dyskutowałam również o bibliotekach i otrzymałam odpowiedź, że jeżeli włączę biblioteki, to niestety resort nie będzie mógł poprzeć tej poprawki. Prosiłabym resort o wyjaśnienie tego problemu.

Panie Przewodniczący, ponieważ w tym obszarze mieliśmy sporo wątpliwości, dlatego tak ostrożnie patrzyłem także i na tę poprawkę, ale ona opiera się na zwolnieniu z podatku VAT, nie zaś na stawce zerowej, zatem jest zgodna z dyrektywą. Jednak pewnie w przypadku bibliotek byłby kłopot z rzeczywistym bezproblemowym włączeniem ich do tej poprawki.

Dziękuję.

Moja uwaga jest bardzo drobna, wynikająca z tego, że od dawna mam do czynienia z tym sprzętem i gdybym szukał oszczędności, to raczej na serwerach, to są rzeczywiście specjalistyczne urządzenia i żadna mała biblioteka nie potrzebuje tak specjalistycznego sprzętu jak serwer obsługujący jednocześnie kilkadziesiąt komputerów.

Tymczasem byłbym gorąco za tym, żeby wprowadzić projektory multimedialne, nawet kosztem serwerów, bo one rzeczywiście służą porozumieniu międzyludzkiemu, które jest obowiązkiem nas wszystkich.

Tak jak już powiedział pan minister Pietras, trudno byłoby znaleźć na to poparcie w dyrektywie, ale abstrahując od kwestii unijnych, chciałabym zwrócić uwagę na to, że dodanie bibliotek burzy całą konstrukcję poprawki pani senator Ferenc, ponieważ po to, aby zapobiec nadużyciom, opiera się ona na składaniu oświadczeń wydanych przez właściwe organy powołujące te jednostki, szkoły, przedszkola. W dalszej części poprawki jest wyraźne wskazanie, o jakie organy chodzi i w rozumieniu jakiej ustawy. W tej sytuacji będzie to sprzeczne wewnętrznie, ponieważ nie wymienia się tam organów, nie wiem, czy w ogóle takie istnieją, które z urzędu powoływałyby biblioteki. Dziękuję.

Chciałabym powiedzieć, jak mogłoby to brzmieć, otóż ust. 13 mógłby mieć taki kształt: "dostawę w kraju następującego sprzętu komputerowego przeznaczonego dla szkół i przedszkoli w rozumieniu odpowiednio przepisów ustawy o systemie oświaty, o szkolnictwie wyższym oraz o wyższych szkołach zawodowych, a także dla bibliotek w rozumieniu ustawy o upowszechnianiu kultury". Następnie w lit. b, tu, gdzie jest sformułowanie "zamówienia zawierającego nazwę i adres szkoły, przedszkola", należałoby dodać "lub biblioteki nabywającej towary", a na samym końcu, to jest w pkcie 15, który zaczyna się słowami "przez właściwy organ, o którym mowa w ust. 9 i 10, rozumie się:", trzeba dodać ppkt 5 w brzmieniu: organ z artykułu - tu będzie odpowiedni artykuł ustawy o upowszechnianiu kultury - prowadzący bibliotekę.

Naprawdę nie ma żadnego problemu poza wyszukaniem odpowiedniego numeru artykułu z ustawy o upowszechnianiu kultury i wtedy pani dyrektor będzie usatysfakcjonowana, gdyż nie będzie wewnętrznej sprzeczności.

Chciałbym zabrać głos w kwestii formalnej.

Pani Senator, nie ma ustawy o upowszechnianiu kultury. W przypadku bibliotek obowiązują dwie ustawy: ustawa o bibliotekach oraz ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Tak więc mamy bazę do tego, aby to usankcjonować. Dziękuję.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, miałabym propozycję. Ze względu na to, że w tej chwili pan mecenas nie ma do dyspozycji tych ustaw, może moglibyśmy odłożyć głosowanie nad tym blokiem poprawek najlepiej na koniec posiedzenia.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Chodzi o poprawkę pięćdziesiątą czwartą, tak?)

Pięćdziesiątą czwartą, pięćdziesiątą piątą...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: To już się dzieje automatycznie.)

Głosujemy nad poprawkami pięćdziesiątą piątą, sześćdziesiątą siódmą i sto sześćdziesiątą siódmą. Są to poprawki Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych...

(Głos z sali: Nie, bo to wyklucza głosowanie.)

(Senator Genowefa Ferenc: Nie, poprawki pięćdziesiątą piątą, pięćdziesiątą siódmą, sześćdziesiątą siódmą, sto sześćdziesiątą szóstą i sto sześćdziesiąta siódmą powinniśmy przełożyć na koniec, nie możemy teraz nad nimi głosować.)

(Senator Genowefa Ferenc: Oraz sześćdziesiątą siódmą, sto sześćdziesiątą szóstą i sto sześćdziesiątą siódmą.)

A także nad poprawkami sześćdziesiątą siódmą, sto sześćdziesiątą szóstą i sto sześćdziesiątą siódmą. Dobrze, zapiszmy to sobie.

W takim razie zajmiemy się poprawką pięćdziesiątą szóstą.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki pięćdziesiątej szóstej? (10)

Rząd jest przeciwko przyjęciu tej poprawki. Wykreślenie pktu 3 byłoby niezgodne z szóstą dyrektywą.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Terminy, które proponuje się zmienić w poprawce pana senatora, wynikają wprost z dyrektywy, a zatem przyjęcie poprawki byłoby niezgodne z dyrektywami regulującymi te kwestie.

Dziękuję.

Poprawka sześćdziesiąta. Jej autorem jest senator Sztorc.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej? (0)

Poprawki sześćdziesiąta druga, siedemdziesiąta druga i osiemdziesiąta szósta. Są to poprawki Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.

Rząd jest za ich przyjęciem. Mają charakter techniczno-legislacyjny, odpowiednio umieszczają stosowne przepisy.

Chodzi mi o to, że wymienione przez pana senatora poprawki wykluczają głosowanie nad poprawką osiemdziesiątą siódmą, która tak naprawdę odnosi się tylko czy poprawia niejako zawartość poprawki osiemdziesiątej szóstej, ponieważ lepiej rozbudowuje treść rozporządzenia, które ma wydać minister właściwy do spraw finansów.

Jeżeli mogę prosić państwa senatorów, aby komisje, które przyjęły te formalne poprawki, w trybie autopoprawki przyjęły treść zawartą w poprawce osiemdziesiątej siódmej, a pan senator wówczas będzie mógł się z tego wycofać.

(Głos z sali: Nie.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Dlaczego?)

Ponieważ w poprawce siedemdziesiątej drugiej...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Mamy głosować nad wszystkimi razem, a być przeciwko jednej trzeciej?)

Nie, dlatego proszę, aby komisje przyjęły do swojej poprawki autopoprawkę, którą zawiera punkt osiemdziesiąty siódmy.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Autopoprawka ma polegać na skreśleniu poprawki osiemdziesiątej szóstej?)

W sumie do tego to prowadzi. Chodzi o to, żeby była ta treść...

(Senator Genowefa Ferenc: Treść poprawki osiemdziesiątej siódmej...)

Autopoprawka obu komisji polegałaby na tym, że wycofujemy poprawkę osiemdziesiątą szóstą...

Z formalnego punktu widzenia byłoby lepiej, gdyby komisja przyjęła autopoprawkę w takiej postaci, że zamiast poprawki osiemdziesiątej szóstej będzie poprawka osiemdziesiąta siódma, a poprawkę osiemdziesiątą siódmą pan senator na przykład wycofa.

Dobrze, już rozumiem. Nasza autopoprawka polega na tym, że zamiast nad poprawką osiemdziesiąta szóstą głosujemy nad poprawką osiemdziesiątą siódmą.

(Głosy z sali: Nie, nie.)

Tak, efekt będzie taki sam, gdy wycofamy poprawkę osiemdziesiątą szóstą.

(Senator Genowefa Ferenc: Wprowadzamy autopoprawkę...)

Nie. Do poprawki osiemdziesiątej szóstej komisje wprowadzą autopoprawkę o takiej treści, że art. 91 ust. 6 i 7 otrzymają taką treść, jaka jest w poprawce osiemdziesiątej siódmej, a pan senator Markowski wycofa poprawkę osiemdziesiątą siódmą, bo jest ona zbędna.

Głosujemy nad pierwszym wnioskiem.

Tym samym wycofuję poprawkę osiemdziesiątą siódmą.

Kto z państwa jest za? (11)

Bardzo żałuję, że nie mam tylu przyjaciół, tylu osób, które by tak broniły przemysłu stoczniowego, jak wszyscy państwo bronili kultury polskiej. Uważam, że już tyle pomajstrowano przy przemyśle stoczniowym, że niewiele brakowało, aby zniknął, utonął. Jest to przecież przemysł narodowy i dlatego bardzo chciałabym, aby każdy pamiętał o tym, że w Polsce pracuje w nim ponad sto tysięcy osób, jest to ogromna grupa ludzi. W ubiegłym roku niewiele brakowało do tego, aby upadły po kolei trzy stocznie: Stocznia Gdynia, Stocznia Remontowa "Nauta" i Stocznia Marynarki Wojennej. Tymczasem znów zaczynamy majstrować przy Stoczni Marynarki Wojennej.

Obawiam się tego ogromnie, ponieważ dotychczas na budowę okrętów wojennych, ale nie tylko na budowę, także na remonty, konserwację, na zaopatrzenie w całe wyposażenie wojskowe, zakup części zamiennych, obowiązywała stawka zerowa. Obecny kształt ustawy zachowuje jedynie usługi remontowe, przebudowę i konserwację okrętów oraz ich części składowych, zaś budowa okrętów, zakup części zamiennych, środków bojowych i wyposażenie okrętów mają być objęte stawką w wysokości 22%.

Wygląda to tak, jakbyśmy przekładali środki z jednej kieszeni do drugiej, bo to wszystko jest w budżecie. Stocznia Marynarki Wojennej jest stocznią państwową. MON, który zamawia okręty wojenne, również działa w ramach budżetu państwa, wszystkie fabryki produkujące broń, w którą potem wyposażane są okręty wojenne, również są państwowe. W związku z tym chcemy przekładać stawkę 22% VAT, którą objęta ma być budowa okrętów, z jednej kieszeni do drugiej. Do czego to doprowadzi? Do tego, że MON będzie zamawiał mniej, bo nie będzie miał pieniędzy. A co stanie się ze stocznią? Będzie to oznaczało dla niej znów ogromne zagrożenie.

Chciałabym przedstawić przykład. Po uchwaleniu stanu prawnego, o którym mówię, czyli zastosowaniu stawki VAT w wysokości 22% na budowę korwety, jej koszt zostanie podwyższony o 100 milionów zł, gdyż 80 milionów zł z VAT przeznaczone zostanie na budowę, a 20 milionów zł - na wyposażenie w sprzęt bojowy. Co się stanie w tej sytuacji z fabrykami produkującymi broń, co się stanie z przemysłem stoczniowym w Marynarce Wojennej? Środowisko gdyńskie jest tym przerażone, bo w ubiegłym roku niewiele brakowało, aby ta stocznia upadła. Pojawił się nawet projekt połączenia Stoczni Marynarki Wojennej ze Stocznią Remontową "Nauta", co było zupełnie nietrafnym pomysłem. Na szczęście udało się ją uratować. Nie starajmy się przekładać polskich pieniędzy z jednej kieszeni do drugiej.

Proszę, pan senator Pietras. Przepraszam, pan minister Pietras.

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze. Może to będzie moja przyszłość, choć wątpię.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Jak sam pan widzi, nie jest to lekki kawałek chleba.)

Chciałbym powiedzieć, że niestety w tym przypadku nie istnieje wyłączenie, do którego można by się było odnieść w szóstej dyrektywie. Dodatkowo przypomnę słowa ministra finansów, który mówił o tym, że w przypadku eksportu statków wojskowych obowiązuje stawka zerowa, zatem nie dotyczy to sprzętu eksportowanego, jest to opodatkowane stawką zerową.

Sprzęt wojskowy kupuje minister obrony narodowej, który otrzymuje na to pieniądze i dysponuje on również planem rzeczowym, nie tylko finansowym, w związku z tym nie jest tak, że jeżeli będzie kupował statki, to będzie musiał zapłacić także VAT. A z punktu widzenia ministra finansów istotna jest pełna świadomość, jakie stawki podatku VAT są płacone i odliczane. Z tego powodu owo przekładanie z kieszeni do kieszeni, mimo że wydaje się być operacją nadmierną, niepotrzebną, czyni ten proces bardziej przejrzystym.

Zatem biorąc pod uwagę zarówno punkt widzenia ministra finansów, jak i prawa europejskiego, niestety, opiniujemy tę poprawkę negatywnie.

(Senator Ewa Serocka: Czy mogłabym...)

Cały czas mam jednak obawy. W art. 42 ust. 15 zapisana jest delegacja, że minister finansów może wydać rozporządzenie. A jeśli nie wyda, co się wówczas stanie? Ja już toczyłam taką wojnę o Stocznię Gdynia. Na szczęście udało się. Ta wojna trwała ponad rok i resort gospodarki wycofał się z wielu ustaleń. To samo dotyczyło, na szczęście bardzo krótko, Stoczni Remontowej "Nauta", w przypadku której dzięki ministrowi skarbu nastąpiło dokapitalizowanie. Jednak znów odczuwam zagrożenie.

Zdajemy sobie z tego sprawę, że w przypadku wysyłania okrętów wojennych na eksport obowiązuje stawka zerowa, wiemy o tym dobrze. Jeżeli jednak jest możliwość odstąpienia od owego przekładania z kieszeni do kieszeni, to po prostu proszę z niej skorzystać. Obawiam się tego, że MON po prostu nie zamówi w wewnętrznej sprzedaży, bo nie będzie w stanie, ponieważ nie wystarczy pieniędzy w budżecie państwa. Jeżeli jedna korweta kosztuje ponad 400 milionów zł, to 100 milionów zł po prostu nie wystarczy. Boję się nie tylko o Stocznię Marynarki Wojennej, ale również o nasze zakłady zbrojeniowe, które też, jak możemy obserwować na podstawie informacji przekazywanych w środkach masowego przekazu, znajdują się cały czas, powiedziałabym, na skraju upadku. Chciałabym więc zaapelować, jeżeli można, o przyjęcie tej poprawki. Dziękuję.

Mam taką uwagę stylistyczno-redakcyjną. Nie ma okrętów wojennych, okręt jest to bojowa jednostka pływająca. A więc wystarczy "okręt".

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Tak jest. Gdyby miało to zostać przyjęte, proponowałbym, aby koleżanka wykreśliła słowo "wojennych".

Bardzo proszę, jeżeli ta zmiana mogłaby wpłynąć na pozytywną decyzję państwa senatorów, to proszę o autopoprawkę, to jest o skreślenie słowa "wojennych".

Dziękuję bardzo.

Z tego, co rozumiem, doktrynalne stanowisko rządu przedstawił pan minister Pietras. Wynika z niego, jeszcze raz przypomnę, iż w interesie ministra finansów pozostaje zachowanie stanu z przedłożenia sejmowego i zwolnione z VAT są statki przeznaczone na eksport, tak generalnie można rzecz ująć. Ja jestem w tej sytuacji szarpany namiętnościami morskimi, jeszcze je mam, mimo że na Śląsku nie ma morza, ale trudno.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej trzeciej pani senator Serockiej? (3)

Kto się wstrzymał od głosu? (4)

Przystępujemy do głosowania.

Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dobrze, w takim razie wstrzymuję to głosowanie, ponieważ jest ona alternatywna do poprawki pana senatora Janowskiego.

Proszę bardzo, pan senator Janowski to wyjaśni.

Uważam, że jeżeli zostały utrzymane pkty 27 i 28, to jest potrzebny zapis mówiący o tym, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia również wymienia dokumenty, które zawarte są w poprawce siedemdziesiątej. Nie jestem przekonany o tym, iż trzeba zrezygnować z pktów 27 i 28 w art. 83 ust. 1. Proszę o wyjaśnienie, dlaczego państwo chcecie z tego zrezygnować.

Tak jak już pani minister powiedziała, rząd jest za przyjęciem tej poprawki. Zapisy obecnie znajdujące się w ustawie są niezgodne z szóstą dyrektywą, a zatem w naszym rozumieniu poprawka, o której mówił pan senator, byłaby po prostu bezprzedmiotowa. One się nie wykluczają, ta poprawka staje się bezprzedmiotowa. Dziękuję.

Dobrze, jest wyjaśnienie. Czy wszyscy rozumieją, o co chodzi?

Istotą poprawki sześćdziesiątej szóstej jest dodanie zapisu, który mówi o tym, iż nie tylko dostawy do wolnych obszarów celnych są obciążone stawką VAT w wysokości 0%, ale również sprzedaż towarów w wolnym obszarze celnym. Oczywiście dotyczy to obszarów celnych, które są ustanowione na terenie portów lotniczych, morskich, rzecznych przejść granicznych i przeznaczone są dla podróżnych. Brak takiego uregulowania powodował różne interpretacje urzędów skarbowych.

Dziękuję.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki, ponieważ ona jest w ogóle bezprzedmiotowa w całym systemie, dlatego że chodzi o sprzedaż podróżnym wyjeżdżającym poza terytorium Wspólnoty, a sprzedaż podróżnym na terenie wolnego obszaru celnego umiejscowionego na przykład na lotnisku odbywa się później za dokumentacją celną SAD, czyli jest to sprzedaż na eksport w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno obecnej, jak i nowej ustawy. Nie ma potrzeby regulacji tego typu spraw, ponieważ od razu pojawia się pytanie, jak miałby być rozumiany ten eksport, skoro wprowadzilibyśmy taki zapis. Dziękuję.

Chciałabym jeszcze zapytać o jedną sprawę. Jeśli uważacie państwo, bo o to tu chodzi, że teraz jest wszystko jasne i interpretacja jest jednoznaczna, to nie ma problemu. Tymczasem dochodziły do nas sygnały, że firmy były obciążane zatrzymaniem VAT, interpretacje były niejednoznaczne. Mogę państwu przedstawić dotyczące tego pisma. Z tych powodów zależało mi na jednoznaczności. W takim razie ewentualnie już po fakcie złożę zapytanie. Dziękuję bardzo.

Proszę o stanowisko rządu.

Rząd jest przeciwko przyjęciu tej poprawki. Wprowadza ona zerową stawkę dla dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej w przypadku rolników ryczałtowych. Rozwiązanie to byłoby niekorzystne dla podatników, bowiem w tej sytuacji ryczałt musiałby być ustanowiony praktycznie na poziomie zerowym.

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, Pani Minister, Szanowni Państwo, poprawka ta ma polepszyć warunki konkurencyjności dla naszych transportowców, dlatego proponuję wprowadzenie nowej definicji transportu międzynarodowego zgodnie z tym zapisem. Dziękuję bardzo.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki, ponieważ jest ona niezgodna z przepisami derogacyjnymi dotyczącymi przemieszczania osób.

Czy pan minister Pietras też jest tego zdania?

Panie Przewodniczący, tak, w szczególności z tego powodu, że dotyczy to towarów, a mówimy tu o międzynarodowym transporcie towarów i osób. Ponieważ dotyczy to także towarów, na pewno jest niezgodne.

Panie Ministrze, mam pytanie, czy jest to prawda, że w tej chwili w Unii Europejskiej prowadzone są prace nad zmianą dyrektywy i w najbliższym czasie ma pojawić się zmiana przepisów. Podobno przewoźnicy obecnej Unii Europejskiej czekają na przyjęcie takich rozwiązań, jakie my teraz proponujemy, aby przejąć transport towarów na Wschód.

Proszę bardzo, pan minister chce się do tego ustosunkować.

Panie Przewodniczący, ponieważ w transporcie międzynarodowym mamy do czynienia z usługami świadczonymi przez przewoźników jednocześnie na terenie różnych krajów, przepisy Unii Europejskiej bardzo starannie pilnują tego, aby w systemie podatkowym nie tworzyć zróżnicowanych warunków konkurencji. Dlatego niezależnie od tego, nad jakimi ewentualnymi zmianami prowadzi się dyskusje, nie sądzę, aby udało się zmienić warunki konkurencji przy pomocy podatków. Odnoszę wrażenie, że jeśli nawet pojawią się zmiany, to nie będą one powodowały polepszenia sytuacji tamtych przewoźników ani umożliwiały nam polepszenia sytuacji wobec przewoźników z jakiegokolwiek innego kraju.

Kto z państwa jest za...

(Głos z sali: Jeszcze sprawa formalna, jeśli można.)

Panie Przewodniczący, jeśli kogoś zwalnia się z płacenia podatku, to konsekwentnie zmienia się jego warunki konkurowania z innymi, gdyż dotyczą go mniejsze obciążenia. Jest to jednak niezgodne z dyrektywą i w konsekwencji oznacza, że w pewnym momencie pojawi się pytanie ze strony Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w szczególności innych podmiotów, w które to uderzy. One same wystąpią na drogę, która jest możliwa w Unii Europejskiej, złożą skargę do komisji i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zatem wcześniej czy później będziemy musieli się do tego dostosować i ponieść koszty.

(Podsekretarz Stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Jarosław Pietras: Tak.)

Kto z państwa jest przeciwko? (5)

Poprawka ta dotyczy bardzo ważnej sprawy, sytuacji, w której znalazły się jednostki samorządu terytorialnego korzystające ze środków pomocy zagranicznej. Obecna sytuacja jest taka, że niektóre usługi zostały już zarejestrowane przez Komitet Integracji Europejskiej. Chodzi właśnie o tę grupę samorządów. Projekty te nie z ich winy nie mogły być zrealizowane wcześniej. Jeśli nie wprowadzimy tej poprawki, to jednostki samorządu terytorialnego, gminy będą musiały płacić o 22% więcej. Skąd samorządy mają wziąć środki? Nie wiem. Ustawa o dochodach nie przewiduje takiego źródła, które pozwoliłoby na zrealizowanie tych przedsięwzięć.

Jeżeli zatem nie przyjmiemy tej poprawki, w moim przekonaniu, część samorządów wycofa się z tych projektów i poniesiemy straty w zakresie infrastruktury komunikacyjnej czy inne. Dlatego bardzo proszę Wysoką Komisję o jej poparcie. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, oczywiście dotyczy to spraw bliskich sercu Komitetu Integracji Europejskiej. Chciałbym jednak powiedzieć o następującej sprawie. W tym przypadku mamy do czynienia z bardzo skomplikowanym układem, w którym środki unijne są łączone ze środkami polskimi, i tego typu rozwiązanie byłoby niestety niewłaściwe.

W traktacie akcesyjnym zagwarantowaliśmy sobie i zostanie to zrealizowane, że w odniesieniu do pomocy przedakcesyjnej możemy utrzymać obowiązujący obecnie system, który polega na zwrocie podatku VAT zapłaconego od środków z pomocy przedakcesyjnej, a nie od środków polskich. System ten w odniesieniu do środków przedakcesyjnych, to znaczy pochodzących z Phare i z SAPARD, będzie mógł być utrzymany po akcesji, natomiast w odniesieniu do środków akcesyjnych, otrzymanych już po przystąpieniu do Unii, niestety obowiązują reguły ogólne. Dlatego jesteśmy przeciwni tej poprawce.

Proszę, pan senator Janowski.

Panie Ministrze, w tej sytuacji istnieje nierówność w traktowaniu podmiotów. Gminy, które z niezależnych od nich przyczyn mogły się zmieścić w terminie, są uprzywilejowane, inne nie. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, nie chodzi o termin, chodzi o rodzaj funduszy. Wszystkie fundusze przedakcesyjne traktowane są inaczej, niezależnie od tego, czy dotyczy to okresu przed 1 maja czy po 1 maja. Jeżeli są to fundusze przedakcesyjne, czyli środki w ramach pomocy przedakcesyjnej przyznane w roku 2003, ale wykorzystywane już po akcesji, to nadal będą one traktowane według zasad przedakcesyjnych, natomiast środki unijne przyznane w ramach członkostwa będą traktowane zgodnie z zasadami ogólnymi.

Poprawki siedemdziesiąta trzecia, sto trzydziesta piąta i sto trzydziesta szósta. Ich autorami są panowie senatorowie Spychalski i Lubiński.

Poprawka dotyczy bardzo drażliwego problemu obrotu samochodami i stanowi swoistego rodzaju kompromis między przedłożeniem rządowym a stanowiskiem Sejmu, które jest w obecnych warunkach nie do utrzymania. Kompromis ten sprowadza się do zrównania polskich podmiotów gospodarczych z podmiotami europejskimi. Propozycje odliczania VAT w Unii Europejskiej kształtują się na poziomie od 50% do 100%, tylko Niemcy mają możliwość stuprocentowego odliczania VAT. W tej sytuacji przedłożenie rządowe jest zbyt drastyczne. Wprowadzenie limitu odliczenia w wysokości 3 tysięcy zł powoduje, że praktycznie może to dotyczyć każdego samochodu i nie tworzy zasady równości, a przeprowadzona symulacja wskazuje na to, że spowoduje to średni wzrost cen samochodów o 17%.

Chciałbym powiedzieć, że obecnie na rynku obrotu samochodami odbywają się procesy, które w konsekwencji mogą zakłócić tę sytuację. Niebawem zaczną obowiązywać obniżone cła na import samochodów ze strefy pozaeuropejskiej, aktualnie wdrażany jest system liberalizacji obrotu częściami zamiennymi, które w dotychczasowym obrocie były niezwykle wysoko rentowne, z tego powodu samochody sprzedawane były przy niskiej rentowności, to jest prawie o 30% taniej niż w krajach Unii Europejskiej. Jeżeli te trzy elementy się na siebie nałożą, a więc nowa regulacja dotycząca zasad odliczania VAT i procesy zachodzące na rynku, to może nastąpić kolejne bardzo poważne załamanie obrotu samochodami i może zostać naruszony zakładany efekt wypływów budżetowych. Przy dotychczas obowiązujących uregulowaniach, które rząd podejmował w okresie ostatnich trzech lat, poziom obrotu samochodami nie wrócił do normy, wrócił, jeśli weźmiemy pod uwagę rok 2004, ale pod wpływem sztucznego zwiększenia popytu.

Przedstawione przez nas poprawki prowadzą do tego, by system był bardzo przejrzysty, jasny. Obejmowałby on zasady: samochody ciężarowe i dostawcze podlegają pełnemu odliczeniu podatku VAT, samochody osobowe podlegają odliczeniu VAT w wysokości 50%, ulegają likwidacji haniebne kratki, stanowiące element kosztowy, a jednocześnie przyczynę powstawania korupcji. Odniesienie tych przepisów do rozporządzenia ministra finansów o homologacji likwiduje kolejny nieczytelny algorytm kwalifikacyjny i powoduje wyeliminowanie z systemu odliczeń podatku VAT samochodów luksusowych typu Porsche, Patrol i innych.

Chcę państwu senatorom powiedzieć, że przeprowadzona symulacja wskazuje na to, iż jeżeli zostanie przyjęte przedłożenie rządowe, czyli bariera w wysokości 3 tysięcy zł, to obniżenie sprzedaży samochodów z przeznaczeniem na działalność gospodarczą szacowane jest na poziomie około 45 tysięcy zł. Mam przed sobą także analizę symulacji wpływów budżetowych, która wskazuje, że przyjęcie proponowanych przez nas poprawek zagwarantuje wpływy do budżetu na poziomie 700 milionów zł, zaś utrzymanie przedłożenia rządowego spowoduje wpływy do budżetu na poziomie 483 milionów zł, co będzie wynikało z obniżenia popytu. Dziękuję.

Rząd jest przeciwny przyjęciu poprawki siedemdziesiątej trzeciej, ale chciałabym zaznaczyć, że następną poprawkę, to jest siedemdziesiątą czwartą pana senatora Markowskiego, rząd poprze. Jest ona nieco odmienna od wcześniejszej propozycji rządowej, niemniej jednak chcę zwrócić uwagę na kwestie dotyczące łączenia pewnych przepisów, pewnych poprawek. Jeśli chodzi o poprawkę siedemdziesiątą czwartą, dotyczy to także poprawki sto dwudziestej ósmej, prawidłowo zostały sformułowane przepisy przejściowe. Tymczasem w przypadku poprawki siedemdziesiątej trzeciej przepisy przejściowe nie są prawidłowo sformułowane, mogą budzić różne wątpliwości i prowadzić do nadużyć.

Między poprawką panów senatorów Spychalskiego i Lubińskiego a poprawką pana senatora Markowskiego jest następująca różnica. Panowie proponują odliczanie 50% kwoty podatku naliczonego bez żadnych ograniczeń kwotowych, natomiast w poprawce pana senatora Markowskiego proponuje się określenie limitu do 5 tysięcy zł. Poza tym różnią się one sposobem określenia samochodów, których to dotyczy. Panowie odwołują się do homologacji, ale istnieje tu duże niebezpieczeństwo. Kwestie te były konsultowane bezpośrednio z Ministerstwem Infrastruktury. Wypowiedziało się ono jednoznacznie, że wobec nowych przepisów homologacyjnych, które będą obowiązywały po przystąpieniu do Unii po to, aby uchronić przed patologią związaną z wykorzystywaniem kratek do definiowania samochodów jako ciężarowe, jedynie wzór, który został zaproponowany w poprawce pana senatora Markowskiego, zapewnia bezpieczeństwo.

Kolejna sprawa. Poprawka panów senatorów Spychalskiego i Lubińskiego w powiązaniu z przepisem przejściowym powoduje, że wprowadzamy tak naprawdę straszne rozwiązanie. Zapis mówiący o tym, że ograniczenia te stosuje się od 1 maja, a contrario oznacza, że wszystkie umowy leasingu na samochody osobowe bez kratki zawarte przed 1 maja uzyskają po tej dacie pełną odliczalność, będą uprzywilejowane w stosunku do nowych umów leasingowych. W poprawce pana senatora Markowskiego ta kwestia jest rozwiązana inaczej i w sposób prawidłowy, zapewniający jednakowe traktowanie tych pojazdów po 1 maja. Jeszcze raz podkreślam, że sformułowanie przepisu przejściowego zawarte w poprawce sto trzydziestej piątej spowoduje, że samochody osobowe leasingowane przed 1 maja będą w lepszej sytuacji niż te, które będą leasingowane po 1 maja. Zakradnie się tu kilka sprzeczności i podatnicy na pewno tego nie zrozumieją.

Z tych powodów rząd opowiada się za przyjęciem poprawki siedemdziesiątej czwartej pana senatora Markowskiego wraz z towarzyszącymi poprawkami, a za odrzuceniem poprawki siedemdziesiątej trzeciej.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, mam pytanie, dlaczego przyjęcie poprawki siedemdziesiątej czwartej wyklucza głosowanie nad poprawkami osiemdziesiątą drugą i osiemdziesiątą trzecią, które dotyczą innego artykułu. Poprawka siedemdziesiąta czwarta dotyczy art. 88, a tamte poprawki dotyczą art. 90. Przy tym, nieco sprawę upraszczając, siedemdziesiąta czwarta dotyczy handlu samochodami, a te dwie - handlu paliwami. Jest to całkiem inna materia. Dlaczego one są połączone? Dziękuję.

Poprawki pana senatora Markowskiego siedemdziesiąta czwarta, osiemdziesiąta czwarta i sto dwudziesta ósma są połączone, ponieważ wprowadzają odrębną regulację dotyczącą obniżenia podatku naliczonego o podatek należny...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Pan senator pytał, dlaczego ona je wyklucza?)

Dlaczego wyklucza? Dlatego że poprawka osiemdziesiąta czwarta odwołuje się do poprawki pana senatora Markowskiego dotyczącej art. 88 i reguluje tę samą kwestię, a chodzi o paliwa, inaczej niż poprawka osiemdziesiąta druga. Pan senator w swoich poprawkach siedemdziesiątej czwartej i osiemdziesiątej czwartej reguluje dwie sprawy, to jest obniżania podatku naliczonego od samochodów i związaną z tym kwestię odliczania podatku zawartego w paliwie.

Poprawka osiemdziesiąta czwarta jest alternatywą wobec poprawek osiemdziesiątej drugiej i osiemdziesiątej trzeciej.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Tak, przy czym są one powiązane, dlatego tak to wygląda.)

Usłyszałem takie dwa argumenty od dwóch stron sporu. Z jednej strony padł argument, że bez wprowadzenia poprawek kolegi Spychalskiego i Lubińskiego nastąpi niebezpieczne, groźne dla interesów naszego biznesu obumieranie popytu na samochody. Chciałbym oświadczyć, choć oczywiście nie jestem instytucją do badania rynku, ale mam za sobą wiele doświadczeń, że tego rodzaju woluntarystyczna argumentacja, niepoparta pewnym okresem badawczym, mnie nie przemawia głęboko do rozsądku i dlatego zniechęca do poparcia waszego projektu. Z drugiej strony, od przedstawicielki resortu usłyszałem delikatny argument, że to, co nazywamy homologacją przy pomocy kilku prętów skrzyżowanych i położonych na tle okna, nie będzie zrozumiałe dla społeczeństwa.

Pani Minister, powiem więcej, jeśli pani jest taka delikatna, będzie i jest ośmieszone, gorzej, uważane jest za niesprawiedliwość, gorzej, traktowane jest przez społeczeństwo polskie, które nie jest głupie, jako pewien rodzaj oszukiwania państwa. A ja nie chcę, aby nasze państwo było oszukiwane przy pomocy kilku prętów, dlatego jestem przeciwny tej poprawce.

Z tego, co rozumiem, pan senator w ten sposób rozszyfrował treść mojej poprawki, to jest poprawki siedemdziesiątej czwartej, że czyni ona proceder oszukiwania państwa niemożliwym. Dziękuję bardzo.

(Senator Bogusław Litwiniec: Przepraszam bardzo, to jest ad vocem. Moja wypowiedź dotyczyła poprawki siedemdziesiątej trzeciej.)

Proszę, pan senator Piwoński...

Chwileczkę, widzę, że zgłasza się dwóch panów, a mikrofon jest jeden.

W związku z tym, że powszechne jest przekonanie, iż deficyt budżetowy jest za duży i powinien zostać zmniejszony, a jednocześnie decyzje Sejmu dotyczące problemu samochodowego pogorszyły sytuację o 500 milionów zł, chciałbym usłyszeć stwierdzenie pani minister, ponieważ nie jest to nigdzie napisane, czy wprowadzenie poprawek siedemdziesiątej czwartej, osiemdziesiątej czwartej i sto dwudziestej ósmej likwiduje niebezpieczeństwo zwiększenia deficytu o 500 milionów zł.

Tak. Likwiduje to niebezpieczeństwo.

Dziękuję bardzo.

Chciałbym wrócić do pytania pana senatora Łęckiego i adresuję je do pana mecenasa. Chodzi mi o poprawkę osiemdziesiątą trzecią dotyczącą, krótko mówiąc, paliwa dla komunikacji miejskiej, bo zburzylibyśmy w tej sytuacji wszystkie budżety naszych samorządów. Czy można jednoznacznie przyjąć, że poprawka siedemdziesiąta czwarta, skonstruowana w dość skomplikowany sposób, wyczerpuje treść poprawki osiemdziesiątej trzeciej?

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Tak.)

Podzielając wątpliwości pana senatora Piwońskiego, chciałabym, aby może resort, skoro popiera poprawkę siedemdziesiątą czwartą, wskazał miejsce, w którym znajduje się odniesienie, czyli to, co zawierają poprawki osiemdziesiąta trzecia i osiemdziesiąta druga w pkcie 3b. Poprawki osiemdziesiąta druga w pkcie 3b i osiemdziesiąta trzecia dotyczą sprawy paliw silnikowych. Gdzie to jest zawarte?

Proszę, Panie Mecenasie.

W poprawce osiemdziesiątej drugiej kwestii tej dotyczy pkt 3b, a poprawka osiemdziesiąta trzecia odnosi się do niej w całości. Poprawka osiemdziesiąta czwarta o tym właśnie mówi. Może przeczytam, bo to trzeba przywołać razem z przepisem, z art. 90 ust. 1 pkt 3.

Art. 90 ust. 1 pkt 3. Art. 90 mówi: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 88 ust. 2a i 2c". Teraz musimy się odwołać do art. 88 ust. 2a i 2c z poprawki siedemdziesiątej czwartej, który mówi o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności wynikającej z tego wzoru. Wobec tego a contrario w przypadku wszystkich innych pojazdów niebędących samochodami osobowymi, których nie dotyczy ograniczenie ładowności, można odliczać paliwa silnikowe, olej napędowy i gaz.

Czy są jeszcze jakieś pytania? Nie ma.

Proszę państwa, jeśli zostanie to zaakceptowane, będzie to oznaczało, że zlikwidowaliśmy wielką fikcję.

Proszę państwa, poprawka siedemdziesiąta piąta.

W poprawce siedemdziesiątej piątej jest pomyłka. W lit. e wyrazy "ust. 7a" należy zastąpić wyrazami "ust. 7b", w lit. f wśród wymienionych na końcu ustępów powinny być "5, 7, 7a i 7b", brakuje tam ust. 7.

(Głos z sali: Ust. 5, 7, 7a i 7b.)

Dobrze. Jeśli brakuje ust. 7, to poprawiamy.

Stanowisko rządu jest pozytywne wobec tej poprawki.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Tak.)

(Senator Genowefa Ferenc: Już nad nią głosowaliśmy.)

Przepraszam, poprawka osiemdziesiąta ósma.

Proszę państwa, proszę nie opuszczać sali, ponieważ będzie kłopot z kworum.

Poprawka dziewięćdziesiąta druga.

Poprawka dziewięćdziesiąta czwarta. Jest to poprawka Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych. Pamiętamy spór dotyczący tego wzoru.

Poprawka dziewięćdziesiąta szósta. Jest to poprawka Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych.

Wyjaśniałam tę sprawę na posiedzeniu Senatu. Chodzi o stworzenie możliwości, ułatwienie wniesienia aportu do spółki prawa handlowego przez małego podatnika, aby nie musiał od razu płacić całej stawki 22% VAT, tylko mógł to rozłożyć w czasie.

(Senator Andrzej Wielowieyski: Pani Przewodnicząca, co to znaczy "mały podatnik"?)

Odmienny od dużego.

Proszę bardzo, Pani Minister.

Tak jak powiedziała pani senator, definicja małego podatnika jest zawarta w słowniczku i stosowana w obecnie obowiązujących przepisach, nie ma żadnych wątpliwości, że chodzi o podatników o obrotach do 800 tysięcy euro.

Stanowisko rządu wobec tej poprawki jest niestety negatywne z tego względu, że na przykład w art. 106a w ust. 1 mówi się o tym, że na wniosek małego podatnika powstałego w wyniku przekształcenia spółki cywilnej płatność podatku może być rozłożona na raty. Tak naprawdę nie wiadomo, o jaki podatek chodzi, od czego, gdyż spółka już się przekształciła i jest nowym podmiotem. Nie wiadomo, o jaki podatek chodzi.

Jeżeli zaś chodzi o aporty, o których mowa w drugiej części zdania w ust. 1, bo reguluje to niejako zupełnie inną materię, to wniesienie aportu i rozłożenie go na raty również z naszego punktu widzenia nie jest możliwe do zrealizowania w całej konstrukcji podatku VAT, ponieważ podatnik nie rozlicza się odrębnie z każdej czynności, tylko suma poszczególnych czynności składa się na rozliczenie i ogólną kwotę podatku pomniejsza się o kwotę podatku naliczonego. Zatem nie jest możliwe rozliczenie się u podatnika z pojedynczej czynności. Konstrukcja systemu w ustawie tego nie przewiduje. Z naszego punktu widzenia zamieszczenie tego nie jest potrzebne, ponieważ jeżeli w ogóle pojawiłaby się jakaś kwestia rozłożenia na raty, naturalnie zgodna z całym systemem, to jest ordynacja podatkowa i podatnicy zawsze mogą się do tego odwołać.

Pani Dyrektor, zwracałam się do państwa podczas poprzedniego posiedzenia komisji z prośbą o informacje, jak to wygląda w krajach Unii Europejskiej, ponieważ z informacji, które do mnie dotarły, wynikało, że w innych krajach są takie możliwości.

Pani Senator, w innych krajach stosowane są bardzo różne rozwiązania. Na przykład w Hiszpanii aporty podlegają opodatkowaniu według ogólnych zasad, nie ma żadnych wyłączeń, w Austrii transakcje te są zwolnione, jeżeli chodzi o transfer kapitału, w Belgii nie są objęte podatkiem, we Francji aporty są traktowane jako dostawy i są opodatkowane, natomiast poza VAT jest transfer przedsiębiorstwa, tak jak zresztą jest w polskiej ustawie, we Włoszech aport nie jest objęty podatkiem VAT, w Hiszpanii jest zwolniony. To są dane z krajów, z których udało nam się je uzyskać. W tej sprawie istnieje fakultatywność rozwiązań, Pani Senator.

Pani Dyrektor, Pani Minister, jeżeli jest możliwość zwolnienia, choć wcześniej docierały do mnie informacje, że nie ma takiej możliwości, jeżeli jednak istnieje, to dlaczego stosujemy wobec naszych przedsiębiorców akurat takie rozwiązanie, że opodatkowujemy aport stawką podstawową?

Pani Senator, mówiłam o tym, jakie rozwiązania stosują poszczególne państwa, ale po pierwsze, przepisy szóstej dyrektywy mówią o wyłączeniu, a po drugie, rozwiązania tego typu mają charakter fakultatywny i muszą być osadzone w całym prawodawstwie danego kraju. Szósta dyrektywa pozwalająca na podstawie art. 5 na fakultatywność wyłączenia aportu wnoszonego do innych podmiotów mówi o takich sytuacjach, w których nabywca jest sukcesorem wszystkich praw i obowiązków w związku z przejmowanym majątkiem, chodzi tylko o takie przypadki. Dlatego w projekcie ustawy, nad którą teraz pracujemy, mówi się tylko o przedsiębiorstwie. W przypadku przedsiębiorstwa nie ma żadnych wątpliwości, że wyłączenie może mieć zastosowanie. W świetle uregulowań szóstej dyrektywy w odniesieniu do aportów mówi się również o sukcesji praw i obowiązków, dlatego nie ma u nas tych rozwiązań.

Muszę powiedzieć, że takie informacje powinniśmy otrzymać na poprzednim posiedzeniu komisji albo jeszcze wcześniej. Gdyby tak się stało, moja poprawka brzmiałaby zupełnie inaczej, a teraz nie ma możliwości odpowiedniego jej zredagowania. Uważam, że to rozwiązanie nie jest wychodzeniem naprzeciw oczekiwaniom przedsiębiorców, wręcz przeciwnie.

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki sto drugiej? (8)

Proszę o stanowisko rządu.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki.

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Poprawka sto ósma jest poprawką Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Czy mógłbym...)

Przepraszam bardzo, wkradła się pomyłka. W ust. 2 w lit. a zamiast wyrazu "poprzez" powinien być wyraz "przez", to jest "a ceną nabycia poprzez podatnika towarów i usług" musimy zmienić na "a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług".

Proszę o stanowisko rządu wobec tej poprawki.

Rząd jest jej przeciwny.

Kto się wstrzymał od głosu? (0)

Moim zdaniem nie jest tu potrzebne powtórzenie definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W art. 9 w ust. 1 jest to już zdefiniowane, dlatego proponuję skreślić powtórzenie.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Oczywiście, jest to zdefiniowane w dwóch miejscach, ale te definicje są różne. Art. 137 wymaga innej definicji, musi być ona zawężona.

(Senator Mieczysław Janowski: Można, Panie Przewodniczący?)

To się kłóci z elementarnymi zasadami techniki legislacyjnej. W jednej ustawie nie może być dwóch różnych definicji. To jest nielogiczne.

Może rozstrzygnijmy to, proszę państwa.

W przypadkach wielu artykułów tej ustawy na potrzeby konkretnych uregulowań, zwłaszcza gdy wprowadzane są szczególne procedury opodatkowania, na przykład w odniesieniu do dzieł sztuki i przedmiotów kolekcjonerskich, tworzy się definicje tylko i wyłącznie ze względu na szczególne procedury.

Artykuł, do którego pan senator zgłasza poprawkę, również reguluje szczególne procedury dotyczące transakcji trójstronnych i w świetle przepisów szóstej dyrektywy rządzą się one nieco innymi zasadami niż ogólne wewnątrzwspólnotowe nabycie czy wewnątrzwspólnotowa dostawa. Ogólna definicja wewnątrzwspólnotowego nabycia nie jest adekwatna do tych rozwiązań. Dlatego rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki.

Proszę państwa, musimy zrobić przerwę, bo w tej chwili nie ma kworum.

(Senator Genowefa Ferenc: Można, Panie Przewodniczący?)

Panie Przewodniczący, w związku z taką sytuacją i wyjaśnieniami złożonymi przy okazji omawiania poprawki dziewięćdziesiątej ósmej, a jest ona niezmiernie ważna dla przedsiębiorstw, wnioskowałabym do komisji, gdy już będzie kworum, o ewentualne przemyślenie, rozważenie możliwości reasumpcji głosowania, a ja tymczasem przygotowałabym właściwie sformułowaną poprawkę. Jeśli w Unii Europejskiej istnieją różne rozwiązania, to dlaczego mamy przyjmować to najgorsze. Panie Przewodniczący, mam serdeczną prośbę, abyśmy rozważyli taką możliwość pod koniec posiedzenia.

Poprawka sto dwunasta. Stanowisko rządu zostało zawarte w wyjaśnieniu.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Rząd jest przeciwny tej poprawce.

(Głos z sali: Jest.)

(Senator Genowefa Ferenc: Trzeba głosować, wszyscy muszą głosować.)

Panie Senatorze, jeśli senator uczestniczy w posiedzeniu komisji, nie może się uchylić od głosowania.

(Głos z sali: Nie głosujemy.)

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Nad tą poprawką nie głosujemy, ponieważ można było nad nią głosować...)

Rząd jest za przyjęciem tej poprawki.

Poprawka sto dziewiętnasta.

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki sto dwudziestej pierwszej? (10)

Poprawka sto dwudziesta trzecia. Czy są autorzy? Senator Janowski jest jedynym z grupy autorów. Czy chciałby pan zabrać głos?

(Senator Mieczysław Janowski: Nie wiem, jak się do niej odniesie rząd.)

Po pierwsze, jest ona niezgodna z szóstą dyrektywą, po drugie, niesie skutki budżetowe w wysokości 400 milionów zł.

Proszę państwa, nieprzyjęcie tej poprawki zaowocowałoby tym, iż bonifikaty udzielane przez rady gmin osobom fizycznym, które dokonują przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, zostałyby skonsumowane przez VAT. Wobec tego moim zdaniem byłoby absurdem z jednej strony uchwalać takim wysiłkiem społecznym bonifikaty, a z drugiej strony kazać ludziom płacić od tego podatek, który je przewyższa. Przystąpienie do Unii Europejskiej bez uregulowania spraw własnościowych dotyczących ziemi jest moim zdaniem nieporozumieniem. Dziękuję.

Chciałabym bardzo zaapelować o przyjęcie tej poprawki. Wyjaśnię, dlaczego. Do tej pory MSZ nie zajęło stanowiska wobec praw własności na Ziemiach Zachodnich. Ludzie żyją naprawdę w niepokoju, gdyż dopóki nie kupią tych mieszkań, nie mogą ich wpisać do ksiąg wieczystych, tymczasem podwyższenie podatku VAT utrudni im ten proces. Wiem, o czym mówię. Jestem senatorem z Opola, wiem, jakie grupy do mnie przychodzą, chodzi głównie o emerytów, wiem, co Powiernictwo Pruskie czyni na tych ziemiach. Jestem w tym zorientowana. Dlatego nawołujemy wszystkich, żeby jak najszybciej kupili mieszkania i wpisali je do ksiąg wieczystych jako własność. Dziękuję.

Pan senator Litwiniec, tak jak jego sąsiadka, jest z terenów nabytych w wyniku aktu jałtańskiego. Sprawa własności ziemi ciągnie się prawie pół wieku i jest aktem, można powiedzieć, sprawiedliwości dziejowej, daru państwa dla ludzi, którzy zostali przeniesieni bez udziału własnej woli, takie były losy wojenne. Dar ten z punktu widzenia minimum etyki nie powinien być opodatkowany. Niech się wreszcie stanie sprawiedliwość.

Proszę państwa, przystępujemy do głosowania nad poprawką sto dwudziestą piątą.

Proszę o stanowisko rządu.

Rząd jest za przyjęciem tej poprawki.

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Tak.)

Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki.

Wyjaśniałam to szczegółowo na posiedzeniu Senatu. Chodzi o terminy wejścia w życie ustaw. Uważam, że jest to dostosowanie do obecnej sytuacji.

Dziękuję.

Kto z państwa...

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Mam pytanie.)

Proszę, Panie Mecenasie.

Mam tylko jedno pytanie służące wyjaśnieniu. Czy poprawka sto trzydziesta siódma nie powinna dotyczyć także art. 98, o którym mówi art. 158 wchodzący w życie również z dniem ogłoszenia?

Sprawdźcie to państwo.

Mam do pani senator ogromną prośbę. Chodzi o odłożenie tego głosowania na później, ponieważ musimy przeanalizować cały art. 98, który jest długi, i sprawdzić, jakie byłyby skutki w zakresie włączenia. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że powinien być on włączony, bo dotyczy rejestracji, ale musimy to sprawdzić, aby nie popełnić jakiegoś błędu.

(Senator Genowefa Ferenc: Przełóżmy to na koniec.)

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki sto trzydziestej drugiej? (10)

(Głos z sali: Nie, poprawka sto trzydziesta dziewiąta. Sto trzydziestą ósmą musimy odłożyć.)

Stanowisko rządu jest negatywne. Skutki budżetowe wręcz zastraszające, pani senator Ferenc mówiła o tym w sprawozdaniu, około 4 miliardów zł.

Poprawka sto czterdziesta pierwsza. Jej autorem jest pan senator Mietła.

Przeczytałem dzisiaj w "Rzeczpospolitej", że konsekwencje tej poprawki byłyby w wysokości około 4 miliardów zł. Czytałem o tym z przerażeniem i muszę powiedzieć, że gdybyśmy zwiększyli VAT do 44%, to straty budżetu wyniosłyby 8 miliardów zł. Myślę, że to jest trochę błędne rozumowanie, bo faktem jest, że budżet potrzebuje środków, może jednak dojść do tego, że dochody budżetu będą mniejsze, bo nie będzie osób kupujących te produkty. Myślę, że przystąpienie Polski do Unii Europejskiej jest jednoznaczne z przyjęciem Wspólnej Polityki Rolnej. Chcę powiedzieć, że cena cukru rośnie o około 100%, zresztą mleka również, czyli naturalnie rząd otrzyma z rynku więcej pieniędzy niż przyjmował w swoich szacunkach.

Poprawka to wyklucza moją poprawkę, to jest sto czterdziestą drugą, a miała ona na celu uporządkowanie nieuporządkowanego od kilku lat rynku napojów. Wpływa to na bardzo duże zróżnicowanie i konkurencyjność poszczególnych firm. W związku z tym uważam, że jest to niewłaściwe podejście do tematu, ponieważ skreślenie poz. 38-44 w załączniku nr 3 powoduje, że jako jedyni wśród dwudziestu pięciu krajów nie bylibyśmy krajem, w którym obowiązują różne stawki na różne napoje, co stwarza wiele możliwości manewrowania i zaliczania poszczególnych grup do określonych stawek VAT.

Chciałbym powiedzieć, że jeżeli pan senator Mietła w taki sposób zmodyfikuje swoją poprawkę, że nie będzie tam lit. c, d, e, f dotyczących poz. 38-44, o których mówiła pani senator Ferenc, wówczas poprawki nie będą się wykluczały.

(Senator Mieczysław Mietła: Proponuję takie rozwiązanie, czyli autopoprawkę.)

Autopoprawka zmierza do wykreślenia pozostałych pozycji, czyli poprawka ograniczałaby się do lit. a i b.

(Senator Genowefa Ferenc: Chciałabym zadać jeszcze jedno pytanie, jeśli można.)

Mam jeszcze jedno pytanie. Chodzi mi o fragment: "Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą) niezawierające kakao". Czy ktoś może mi odpowiedzieć na pytanie, czy biała czekolada nie zawiera kakao?

(Głos z sali: Nie, nie zawiera.)

(Głos z sali: Zawiera masę kakaową, a nie kakao.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Nigdy nie pracowałem w tej branży, ale wiem, że nie.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Proszę przynieść, spróbujemy.) (Wesołość na sali)

(Senator Bogusław Litwiniec: Mogę pani powiedzieć, ale poza protokołem, że biała czekolada zawiera kakao.)

Proszę bardzo, pan mecenas.

Rząd jest przeciwny przyjęciu tej poprawki. Chciałabym powiedzieć, że skutki budżetowe wszystkich tych punktów, to jest lit. a, b, c, są bardzo duże i wynoszą ponad 1 miliard 100 milionów zł. Sama poz. 26a dotycząca czekolady to jest koszt około 680 milionów zł. Z tych względów stanowisko rządu jest negatywne.

Istnieje cała doktryna opodatkowania, czy mniejszy podatek uruchamia popyt, czy też nie, cała doktryna.

Proszę państwa, przepraszam, mała dygresja. Gdy słucham wyjaśnień pani minister, to przypomina mi się śląska opowieść o gospodarzu, który próbował oduczyć konia jeść. Szóstego dnia już dobrze mu to szło, ale w siódmym umarł.

(Senator Genowefa Ferenc: Ja słyszałam wariant, że w trzydziestym.) (Wesołość na sali)

(Senator Mieczysław Mietła: Modyfikuję.)

Pani Minister, mimo modyfikacji skutki dla budżetu wynoszą 1 miliard zł.

(Głos z sali: To jest niemożliwe.)

Już o tym wspominałam, jest to poprawka porządkująca nasz rynek napojów. Jeśli państwo senatorowie zdecydujecie się przyjąć tę poprawkę, to wreszcie skończą się różne związane z tym kombinacje.

(Głos z sali: Jakie to są napoje?)

Chodzi o ten podział na soki, napoje, raz obowiązuje 7%, w innym przypadku 22%, jest to obszar umożliwiający manewrowanie składką.

Jest to poprawka pozytywna dla budżetu, więc stanowisko rządu jest pozytywne.

Przepraszam bardzo, wytłumaczcie mi, co tu się dzieje, co teraz z tego wyjdzie. Chodzi o poprawkę sto czterdziestą drugą.

Jeżeli wykreślimy poz. 38-44, to w odniesieniu do nich będzie stosowana podstawowa, czyli dwudziestodwuprocentowa stawka, chodzi o lód naturalny, lód sztuczny, napoje owocowe, napoje owocowo-warzywne, nektary, napoje warzywne, napoje bezalkoholowe, zawierające tłuszcz mlekowy, pozostałe.

W odniesieniu do nich będzie stosowana stawka 22%, a jest 7%. Jak to?

(Senator Genowefa Ferenc: Można?)

Panie Przewodniczący, dokonałam analizy tego, jak to wygląda w krajach Unii Europejskiej. Panie Ministrze, chciałabym, aby odniósł się pan do tej poprawki z tego względu, że dyrektywa Unii Europejskiej, co prezentowałam w swoim wystąpieniu, mówi o tym, że państwa członkowskie mogą stosować jedną stawkę, czyli do wszystkich napojów powinna być stosowana stawka obniżona albo stawka podstawowa. Jeżeli obowiązuje stawka zarówno siedmioprocentowa, jak i dwudziestodwuprocentowa, to naruszamy postanowienia dyrektywy.

Teraz dostało się panu ministrowi.

Panie Przewodniczący, rzeczywiście jest tak, że towary substytucyjne, bardzo zbliżone, bardzo podobne powinny być opodatkowywane jednolitą stawką, ponieważ istnieje wtedy ryzyko próby zmiany nazwy, proporcji, zawartości i manipulowania tym w celu uzyskania innej stawki celnej. Zresztą w odniesieniu do towarów podobnych często zdarzają się sytuacje, w których konkurenci wykazują, iż ich towary są dyskryminowane przez opodatkowanie na przykład wyższą stawką, mimo że mogą być traktowane jako bliski substytut.

Gdy przyjmujemy taki punkt widzenia, zawsze pojawia się pytanie o granicę. Co to znaczy "bliski substytut"? Czy jest to towar identyczny, tak jak pepsi i coca-cola, czy też mniej więcej tego samego typu czarny płyn do picia, czy też soki i nektary, choć nektar to jest sok rozcieńczony wodą? Pozostaje pytanie o granicę, jednak generalnie zasada jest taka, że towary będące bliskimi substytutami powinny być opodatkowane jednolitą stawką.

(Senator Genowefa Ferenc: Można?)

Pani senator Ferenc, proszę.

Przywołam może stanowisko również w tej sprawie, otóż wprowadzanie różnych stawek podatku VAT w obrębie jednego sektora rynkowego oznacza zaburzenie struktury kosztów firm działających na tym samym rynku i uprzywilejowaną sytuację firm produkujących napoje opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług. Jest to bardzo wyraźny przykład zaburzania wolnej konkurencji przez państwo, który może pociągać za sobą skutki w postaci postępowań prawnych wszczynanych przez Komisję Europejską.

Przepraszam za upraszczające sprawę rozumowanie. O ile zdrożeją napoje? Jako fachowiec od tych spraw...

(Głos z sali: To zależy od...)

(Głos z sali: Oczywiście, wszystkie.)

Pani Senator, my tu czujemy ciężar odpowiedzialności za budżet państwa...

(Senator Genowefa Ferenc: Bardzo proszę. To może ja...)

Chwileczkę. Ale też chcielibyśmy wiedzieć, jakie będą tego skutki społeczne. 1 miliard zł to jest dużo pieniędzy, pozostaje tylko pytanie, z czyjej kieszeni to będą pieniądze.

(Senator Genowefa Ferenc: Jaki 1 miliard zł?)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Co pani nam jeszcze powie o tych soczkach?)

Muszę powiedzieć, że dzieci bardzo lubią wszystkie oranżadki, które są opodatkowane...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Pani Senator, to my lubiliśmy, jak byliśmy mali.)

Kto z państwa jest za przyjęciem poprawki sto czterdziestej drugiej pani senator Ferenc? (8)

(Senator Genowefa Ferenc: Nie, ona jest już wykluczona.)

Jest to poprawka dotycząca...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Reklamy w gazetach.)

...reklamy. O ile sobie przypominam, była to propozycja Biura Legislacyjnego i stanowisko rządu wobec tej propozycji było negatywne.

Jest to po prostu kwestia uporządkowania, ponieważ mogłoby się wydawać niezrozumiałe utrzymywanie zniżki na łyżwy, narty, a na inne produkty dziecięce nie. Uważałam i widzę, że inni senatorowie byli tego samego zdania, że nie powinno być takiej sytuacji na polskim rynku.

Proszę o stanowisko rządu.

Obecnie artykułów tych także dotyczy stawka podstawowa, czyli dwudziestodwuprocentowa.

Chciałabym powiedzieć, że poprawka ta wyrównuje zgodność... Wprowadza ona zgodność z przepisami Unii Europejskiej.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Niezgodność.)

Ona wyklucza głosowanie nad poprawkami sto czterdziestą ósmą, sto czterdziestą dziewiątą i sto sześćdziesiątą piątą. Zapytajmy może o zdanie autorów wniosków przeciwnych.

Chciałbym w imieniu swoim i kolegi wycofać poprawkę sto czterdziestą ósmą oraz dokonać autopoprawki w poprawce sto sześćdziesiątej piątej. Znajduje się ona na stronie 58. Chodzi o...

Panie Senatorze, przepraszam bardzo, ale nie ma współautora wniosku. Niestety, regulamin na to nie pozwala.

Nie ma już sensu nad tym dyskutować, bo nie ma drugiego autora wniosku.

Proszę o stanowisko rządu wobec poprawki sto czterdziestej siódmej w kontekście poprawek sto czterdziestej ósmej, sto czterdziestej dziewiątej i sto sześćdziesiątej piątej.

Stanowisko rządu jest pozytywne, jesteśmy za jej przyjęciem.

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Za przyjęciem poprawki sto czterdziestej siódmej, a przeciwko pozostałym. Dlaczego?)

Dziękuję.

Panie Przewodniczący, Pani Minister, poprawka sto czterdziesta siódma eliminuje z siedmioprocentowej stawki VAT artykuły rękodzieła ludowego, czyli przenosi do artykułów, na które obowiązuje stawka dwudziestodwuprocentowa. Jest to pogorszenie warunków pracy tych artystów ludowych, którzy w roku 2000 zostali obciążeni podatkiem VAT w wysokości 3%, zarejestrowali przedsiębiorstwa, a dzisiaj narzucamy im stawkę w wysokości 22%. Ja już pomijam fakt, że powinno nam zależeć na pamiątkach własnych, oryginalnych, ludowych, nie zaś na sprowadzanych z zewnątrz, jednak równocześnie pogorszono warunki firm, które skupują te produkty, zwiększając podatek z 5,5% do 19%.

Jeżeli nie tak dawno na posiedzeniu połączonych komisji przyjęliśmy siedmioprocentową stawkę podatku VAT na sprzęt ppoż., co nie jest zgodne z dyrektywą Unii Europejskiej, ale oczywiście jest zgodne z interesem Polski, firm i straży pożarnej, czyli społeczeństwa, to zastanawiam się, dlaczego w tym przypadku zależy nam na dwudziestodwuprocentowej stawce podatku VAT, tym bardziej że w tym przypadku skutki społeczne będą bardzo duże, a dla budżetu niewielkie. Są całe regiony kraju, w których ludzie utrzymują się z produkcji wyrobów wikliniarskich, wyrobów drewnianych, pamiątek, w związku z tym bardzo proszę komisję o odrzucenie tej poprawki.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Chciałbym powiedzieć o następującej sprawie. Po pierwsze, do ustawy tej przeniesiony został cały załącznik I dotyczący dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków. Przeniesiona została między innymi definicja dzieł sztuki, w którym to pojęciu mieszczą się przedmioty sprzedawane bezpośrednio przez artystów i artystów ludowych. W tym przypadku mamy do czynienia z sytuacją, w której bardzo często pod nazwą rękodzieła ludowego kryje się produkcja seryjna, produkcja dość rozbudowana. Z tych powodów artysta mający obroty czy sprzedający za mniej niż 10 tysięcy euro nie podlega podatkowi VAT, VAT dotyczy produkcji w większej skali. Zatem potrzebne by było wyłączenie od dyrektywy, a takiego wyłączenia nie ma.

Albo jest to przedmiot, dzieło sztuki, włączając w to na przykład gobeliny, ale istnieją tu pewne uwarunkowania, albo jest to przedmiot o małej łącznej wartości, to znaczy o wartości do 10 tysięcy, sprzedawany bezpośrednio przez taką osobę i wówczas to również nie obowiązuje, albo jest to przedmiot wytwarzany seryjnie, w większych ilościach i wówczas niestety pojawia się problem sprzeczności z dyrektywą i konieczność objęcia podatkiem.

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący, Panie Ministrze, pamiętam o tym, że powinniśmy się tu kierować zgodnością z przepisami Unii, działaniem na rzecz budżetu, ale przy tym wszystkim powinniśmy również kierować się zdrowym rozsądkiem. Jeżeli nie tak dawno przyjęliśmy siedmioprocentową stawkę VAT na sprzęt ppoż., co jest absolutnie niezgodne z dyrektywą, ale zgodne z naszym interesem, to pytam, dlaczego upieramy się przy tym, dlaczego dyskutujemy. Od czego jest izba skarbowa, która może ocenić, czy to jest rękodzieło, czy produkcja seryjna? Panie Ministrze, o czym my tu mówimy?

Proszę, jeszcze pan senator Litwiniec chciał zabrać głos.

Dyskutujemy o obszarze dotąd niezdefiniowanego pojęcia "rzemiosło artystyczne". O rzemiośle artystycznym mówił przed chwilą pan minister. W przypadku rzemiosła artystycznego, a więc rękodzieła, z której to ręki powstaje jedno, dwa, może powstają trzy dzieła powtarzalne, ale zawsze odrobinę się różniące, co wynika z aktu indywidualnej twórczości, to rzeczywiście ja jestem zwolennikiem interpretacji, aczkolwiek nie wiem, czy w prawie jest to tak dokładnie zapisane, takiego traktowania, jakby to był Rafael czy współcześnie żyjący malarz.

Prawdą jednak jest, że pod pojęciem rzemiosła artystycznego kryje się po prostu przemysł, masowa produkcja. I mądrością ustawodawców jest odróżnić rzemiosło artystyczne od masowej produkcji kiczów.

Dziękuję.

Proszę, senator Janowska.

Myślę, że w grę wchodzą tu nie tylko nasza kultura i nasze wyroby rękodzielnicze rzeczywiście produkowane indywidualnie, ale również to, że niebawem stworzymy furtkę dla importu. Produkty importowane - wiemy, w jaki sposób do nas docierające, wiemy o lewych papierach i lewych wagach - już teraz konkurują z naszym rękodziełem artystycznym. Sami tworzymy tę szansę, odbierając jednocześnie zatrudnienie ludziom, którzy nic innego nie potrafią robić, eksponują swój region i możemy się tym pochwalić i szczycić. Takie postępowanie jest zupełnie irracjonalne.

Kto jeszcze chciałby zabrać głos w tej sprawie? Może ze strony rządu?

Panie Przewodniczący, problem z podatkiem VAT jest taki, że dotyczy on wszystkich produktów, czyli także produktów importowanych. W tym sensie nie zmienia to relacji pomiędzy produktami importowanymi a naszymi. O tym też trzeba pamiętać.

Chciałbym odwołać się do art. 122, w którym między innymi mówi się o tym, że obniżoną stawkę stosuje się do dostawy dzieł sztuki. Właśnie art. 122 zawiera definicję dzieł sztuki, mówi się o tym, że sprzedawane są one przez ich twórcę lub spadkobiercę twórcy, jest to bardziej wyraźnie zdefiniowane. Mam wrażenie, że w odniesieniu do rękodzieła artystycznego, w przypadku którego można wykazać, iż twórca je sprzedaje, jest to stosowane. Jednak niestety w przypadku powiedzenia o rękodziele ludowym definiowanym bardzo szeroko stworzylibyśmy rzeczywiście wyłom, który powodowałby, że produkcja o charakterze półprzemysłowym, na przykład kanap z wszytym kawałkiem rękodzieła, może być zdefiniowana jako rękodzieło. Jest to tego typu problem.

Panie Ministrze, z przerażeniem słucham tego, co pan mówi. Zadaję proste pytanie: czy siedmioprocentowy VAT na sprzęt ppoż. jest zgodny z dyrektywą, czy nie jest zgodny? To po pierwsze. Po drugie, jeżeli my dzisiaj opowiadamy sobie bajki na temat tego, że rękodzielnik, artysta ludowy będzie produkował wersalkę z ręcznie wyszywaną wstawką, to o czym my mówimy! Są całe regiony Polski, w których ludzie musieli się przestawić z pracy w pozamykanych już teraz zakładach na produkcję na przykład wyrobów wikliniarskich sprzedawanych na granicy opłacalności. Dotyczy to całych regionów.

Skoro pan minister był łaskaw zauważyć, że pamiątki z importu również będą opodatkowane stawką w wysokości 22%, to proszę jeszcze porównać ich koszty i ceny, wziąć pod uwagę owe 22% w cenie pamiątki góralskiej sprowadzonej z Hongkongu.

Chciałabym zapytać pana ministra, w którym miejscu w art. 122 mówi się o artystach ludowych. Ja znajduję tu wyszczególnione obrazy, czyli może to objąć na przykład malarstwo na szkle, oryginalne sztychy, druki, litografie - to już nie jest sztuka ludowa, rzeźby, w tym może się mieścić sztuka ludowa, i gobeliny. Koniec. Nie ma na przykład koronek koniakowskich, wyrobów wikliniarskich, które trudno zaliczyć do rzeźb, gobelinów czy malarstwa na szkle, tego tu nie ma. Następnie jest mowa o fotografiach i kolekcjonerach.

Niech pan pokaże, Panie Ministrze, gdzie jest napisane, że dotyczy to wszystkich wyrobów twórców ludowych? Status twórcy ludowego trzeba uzyskać, byłoby to jakieś ograniczenie, ale tu w ogóle nie ma tego sformułowania.

Panie Ministrze, pomoże pan to znaleźć?

Uzupełniając tylko wypowiedzi pani minister i pana ministra Pietrasa odnoszące się do zgodności tych przepisów z przepisami Unii, chciałabym powiedzieć, że od wielu lat do ministerstwa wpływają pisma od producentów, które sygnalizują, że na tym tle istnieje na rynku nieuczciwa konkurencja, nawet obecnie, gdy wydawane są owe niby-atesty krajowych komisji działających przy Cepelii. Mam w tej chwili w ręku pismo skierowane 24 lutego do Ministerstwa Finansów, przekazane do wiadomości Komisji Finansów Publicznych przy Sejmie RP, w którym wyraźnie się wskazuje, że producenci poszczególnych regionów są niekonkurencyjni w stosunku do wybranych podmiotów załatwiających sobie - przepraszam, że tak to określam - atesty honorujące zakwalifikowanie tego samego wyrobu do innej grupy i różnicowanie stawki o kilka procent. To pierwsza sprawa.

Po drugie, chciałabym zwrócić uwagę na to, że jeżeli wyroby te pozostaną objęte stawką w wysokości 7% czy 3%, co sugeruje się w dalszych poprawkach, to obniżona stawka będzie dotyczyła również wszystkich produktów importowanych.

Jeszcze jedna kwestia. Podawane tu są przykłady twórców ludowych, na pewno chodzi o pojedyncze rękodzieła, wyroby indywidualne, i pani minister chyba wspominała podczas poprzednich posiedzeń komisji, iż w odniesieniu do tych podmiotów, tak jak w przypadku wszystkich innych, obowiązuje zwolnienie podmiotowe przy kwocie poniżej 10 tysięcy euro, to jest 45 tysięcy 700 zł w roku 2004. Dziękuję.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

W ciągu roku, jest to 45 tysięcy 700 zł rocznie zwolnienia obrotów z podatku.

(Głos z sali: To są 4 tysiące zł miesięcznie.)

(Senator Grażyna Staniszewska: Ile wynosi średnia krajowa, 2 tysiące zł, tak? A to są 3 tysiące zł, nawet 4 tysiące zł.)

Jeden drobiazg, chciałbym wskazać pani senator Staniszewskiej, że w pkcie 1 jest między innymi taki fragment "ręcznie zdobione artykuły wyprodukowane". To jest akurat złe tłumaczenie z języka angielskiego. Są tu ręcznie zdobione artykuły i w angielskim jest słowo "manufacture" - wyprodukowane, czyli mogą to być nawet artykuły wytworzone gdzie indziej, ale ręcznie ozdobione, na przykład kubek czy inne przedmioty ręcznie zdobione.

Panie Ministrze, a gdzie jest koronka koniakowska, która nie jest zdobiona, lecz jest to serwetka o średnicy 50 cm robiona przez tydzień, a następnie sprzedawana za 40 zł? Gdzie pan to zakwalifikuje? To nie jest gobelin, nie jest to zdobienie, rzeźba, litografia, nie jest to też znaczek czy koszyk z wikliny.

Przepraszam bardzo, wypowiadając się przed chwilą, powiedziała pani niejako, że ponieważ mają państwo trudności z oddzieleniem fałszerzy od niefałszerzy, więc postanowili państwo przy okazji zabić całą polską sztukę ludową. Rękodzieło, którego wykonywanie naprawdę się nie opłaca - tak jest w przypadku wielu przedmiotów, na przykład koronek koniakowskich, których istnienie próbujemy podtrzymywać konkursami, nagrodami, gdyż nikomu się nie chce tego robić, bo jest to bardzo mozolna praca - chcecie państwo utrupić, bo nikt nie zapłaci za to podwyższonej ceny. (Rozmowy na sali)

Proszę państwa, proszę nie mówić wtedy, kiedy zabiera głos jeden z senatorów, bo się nie słyszymy.

Czy ktoś z państwa chciałby jeszcze wypowiedzieć się w tej sprawie? O koronkach już powiedzieliśmy.

Chciałam już prosić o głosowanie, ale spojrzałam dokładnie w wykaz towarów. Panie Ministrze, są tu wycinanki ludowe i artystyczne, a pan mówi o wersalkach, są wyroby ze słomy, z trzciny, wyroby koronkowe - frywolitkowe, drutowe, rękodzieło ludowe i artystyczne, haftowane serwety. Przepraszam bardzo, to są naprawdę nasi twórcy, o wielkich uzdolnieniach, rodziny, które przejmują te tradycje. My się tym mamy chwalić, a fakt, że będą konkurować z produktami importowanymi, trudno. Jeśli jednak podniesiemy stawkę podatku VAT, to już nie znajdzie się nikt, kto by to robił, bo będzie to nieopłacalne.

Przepraszam bardzo, chciałabym dodać jeszcze jedno zdanie w odniesieniu do tego, co powiedziała pani senator. Te wyroby nie będą konkurować z importem, wszystkie stawki obejmą automatycznie wyroby z importu. Chciałabym, żebyście państwo mieli tego świadomość.

Proszę, senator Mąsior chce jeszcze zabrać głos na temat koronek.

Pani Dyrektor, pamiętam czasy, kiedy importowano do Polski buty, na fakturze był 1 dolar za parę butów i od tego naliczano cło; 1 dolara kosztowała para sznurówek do butów, które eksportowałem do Niemiec. Mija pewien czas i my znowu opowiadamy, że od pamiątki z Hongkongu, z Chin o niskiej wartości będziemy naliczali VAT w wysokości 22%. Jeżeli chcemy, żeby Chińczycy robili koronki koniakowskie, to bardzo proszę, tylko odpowiedzmy sobie na pytanie, czy to jest w porządku.

(Głos z sali: Na razie produkują wyroby zakopiańskie. Można kupić...)

(Senator Genowefa Ferenc: Inne też.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Chińczycy, tak?)

(Senator Genowefa Ferenc: Inne też. Wszystko, co się da.)

Za poprawką sto czterdziestą siódmą opowiada się rząd. Przyjęcie poprawki sto czterdziestej siódmej wyklucza głosowanie nad poprawkami sto czterdziestą ósmą, sto czterdziestą dziewiątą i sto sześćdziesiątą piątą.

Chwileczkę, jeszcze jedna sprawa dla uporządkowania.

Panie Mecenasie, czy poprawki sto czterdziesta ósma, sto czterdziesta dziewiąta i sto sześćdziesiąta piąta zawierają poglądy, które zostały wypowiedziane w dyskusji?

Poprawka sto czterdziesta siódma powoduje podwyższenie podatku VAT na te wyroby do 22%. Poprawki sto czterdziesta ósma i sto sześćdziesiąta piąta powodują zmniejszenie stawki podatku VAT na te wyroby z 7% do 3%. Poprawka sto czterdziesta dziewiąta ma inny charakter i jeśli zostanie przyjęta jedna i druga poprawka, stanie się ona bezprzedmiotowa.

To zrobimy sobie w tym wszystkim bałagan.

Nie, nie będzie bałaganu. Jeśli przyjmiemy poprawkę sto czterdziestą siódmą, to w odniesieniu do tych wyrobów będzie obowiązywała stawka w wysokości 22%, jeśli przyjmiemy poprawki sto czterdziestą ósmą i sto sześćdziesiątą piątą, będzie to stawka w wysokości 3%. Poprawka sto czterdziesta dziewiąta odnosi się niejako do status quo, czyli do sytuacji, w której byście państwo nie przyjęli ani poprawki sto czterdziestej siódmej, ani sto czterdziestej ósmej. Autorzy tej poprawki proponują, aby dodać wyrazy "atest Krajowej Komisji Artystycznej i Etnograficznej", która miałaby określać te wyroby.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Kto z państwa jest przeciwko? (7)

Kto z państwa jest za przyjęciem...

(Głos z sali: O co w tym chodzi?)

Nie mamy wyjścia, po odrzuceniu poprawki sto czterdziestej siódmej musimy głosować nad poprawką sto czterdziestą dziewiątą.

Poprawka sto czterdziesta dziewiąta została przyjęta, poprawki sto czterdziesta siódma i sto czterdziesta ósma zostały odrzucone.

(Głos z sali: Tak.)

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Ze skutkiem...)

Pan minister Pietras.

Panie Przewodniczący, niestety w tym przypadku trzeba by było wynegocjować zwolnienie czy niższą stawkę. Nie zostało to wynegocjowane, w związku z tym nie można tego zastosować.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: Nie, tu jest 7%.)

Proszę.

Chciałabym powiedzieć, że skutki budżetowe samej poprawki sto pięćdziesiątej piątej stanowią około 120 milionów zł.

(Senator Mieczysław Janowski: Niedługo nie będziemy mieli dzieci. Proszę spojrzeć na dane demograficzne.)

Proszę bardzo, pani senator Ferenc.

Panie i Panowie Senatorowie, ponieważ jest to mniej więcej ta sama kwota, którą budżet zarabia na sokach, to może jednak pieniądze z soków przeznaczmy na buty.

(Senator Mieczysław Janowski: Tak jest, bardzo dobry pomysł.)

(Senator Genowefa Ferenc: Budżet wychodzi zerowy, gorzej jest z Urzędem Komitetu Integracji Europejskiej.)

Panie Przewodniczący, to nie jest problem urzędu, lecz faktów. Tak jak pan mecenas musi się odnosić do systemu prawa, do przepisów i mówić, czy jest to zgodne z innymi regułami, tak w tym przypadku my musimy się odnosić do pewnych ustaleń. Aby można było to zastosować zgodnie z prawem europejskim, powinno to zostać wynegocjowane, a nie było nawet takiego zgłoszenia na początku negocjacji. Pod koniec negocjacji, choć były podejmowane takie próby, nie udało się tego zrobić. Skoro tak się stało, to Polska, konsekwentnie przestrzegając wyników negocjacji zawartych w traktacie akcesyjnym, pacta sunt servanda, musi zastosować się do stawki podstawowej. W Unii Europejskiej jedynie trzem krajom udało się wynegocjować niższe stawki, a w pozostałych obowiązuje stawka podstawowa.

(Senator Genowefa Ferenc: Czy można?)

Panie Ministrze, czy prawdą jest, że obecnie w Unii Europejskiej prowadzone są prace nad tym, aby znaleźć inne rozwiązania dla tej grupy obywateli, jeśli chodzi o opodatkowanie?

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Mówimy o obuwiu dziecięcym.)

Pani Senator, w Parlamencie Europejskim podnoszone były postulaty, aby dokonać harmonizacji w niektórych dziedzinach, takich wrażliwych społecznie, nie przyjęło to jednak formy konkretnego projektu. W parlamencie bardzo często pojawiają się różne pomysły, jednak nie wszystkie z nich się materializują.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, nie przesadzajmy, ja jeszcze nie widziałem takiego chłopa, który by przez pryzmat obuwia zastanawiał się nad poczęciem. (Wesołość na sali) Takiego kryterium jeszcze nikt nie brał pod uwagę.

Panie Przewodniczący, chciałbym wyjaśnić tę sprawę. Prawdą jest to, co słyszeliśmy, że sprawa ta była omawiana na posiedzeniu komisji Parlamentu Europejskiego zajmującej się gospodarką i finansów z konkretną propozycją pod adresem Komisji Europejskiej. Ale wygląda to tak: najpierw decyzja komisji, komisja kieruje to do parlamentu, parlament do Komisji Europejskiej i dopiero Komisja Europejska, ewentualnie Rada Europejska, podejmą decyzję i może to się zmienić. Sprawa zostanie załatwiona za trzy, cztery lata.

Tymczasem przyjęcie rozwiązania, które chcemy wprowadzić, bo ja zgłaszałem ten projekt na posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej, grozi nam zaskarżeniem do Trybunału i stosownymi karami z tego tytułu. Dziękuję.

Panie Ministrze Pietras, niech nam pan przynajmniej powie, kiedy przegraliśmy tę sprawę?

(Głos z sali: Poprzedni rząd.)

Panie Przewodniczący, negocjacje rozpoczęły się w 1998 r. Na przestrzeni lat 1998 i 1999 prezentowane były wyjściowe stanowiska negocjacyjne Polski, które zresztą są opublikowane i do których można zajrzeć. Wtedy strona polska zgłosiła w obszarze podatków kilka spraw, wśród nich usługi gastronomiczne, nie zgłosiła natomiast postulatu dotyczącego obuwia dziecięcego czy...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Jeszcze raz. W roku 1998...)

To był mniej więcej 1999 r., kiedy po raz pierwszy się...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: W roku 1999 nie poruszono tego tematu, wobec tego nie mamy szans powrócenia do niego.)

W końcowej fazie negocjacji dodawaliśmy postulaty, ale trzeba pamiętać o tym, że dodawanie postulatów w ostatnim momencie zawsze jest mało skuteczne. W tym obszarze dodaliśmy usługi w budownictwie i ostatecznie udało się to uzyskać, ale był to jeden z elementów, który udało się wywalczyć w Kopenhadze.

Dziękuję bardzo.

Kto z państwa jest za jej przyjęciem? (0)

Argumentacja jest taka sama, jak w przypadku poprawki sto pięćdziesiątej piątej. Nie zgłoszono tego w latach 1998 i 1999, wobec tego nie mamy szansy do tego wrócić.

Do tej argumentacji chciałbym dodać również fakty czerpane z mojego krótkiego pobytu w Parlamencie Europejskim. Są przypadki nadzwyczajne, może o charakterze niemowlęcia czy potrzeby niemowlęcia, gdy Unia stwierdza wykroczenie przeciwko prawu, ale uznając wieloletnią etykę kontynentu europejskiego, macha na to ręką, poprzestając na ostrzeżeniu, nie zasądzając kary materialnej, czyli sankcja wynosi zero, aczkolwiek pogroziła palcem. Czy w takim przypadku nie można zaryzykować?

Panie Przewodniczący, niestety w obszarze podatków, jak świat światem, poborca podatkowy stosuje się do reguł zawsze dość restrykcyjnie. Również w Unii Europejskiej ze względu na fakt, że odmienności podatkowe zakłócają konkurencję, są czynnikiem, na który zwracają uwagę przedsiębiorcy, niestety najczęściej stosowane są normalne zasady, nie kończy się na pogrożeniu palcem. Tyle mogę na ten temat powiedzieć.

Panie Ministrze, znany jest nam wszystkim przypadek Niemiec i Francji, było przekroczenie, a nie było żadnych konsekwencji, dotyczyło to również kwestii finansowych. Myślę, że różnie bywa. Dziękuję.

Panie Przewodniczący, bardzo jednak prosiłabym komisję, aby rozważyć przyjęcie tej poprawki, ponieważ dotyczy ona grupy, która będzie się znajdowała w najtrudniejszej sytuacji. Jeżeli obecnie młode małżeństwa znajdują się w tak trudnej sytuacji i decydują się na to, aby mieć dzieci, to dlaczego nie możemy im dać szansy i spowodować, żeby odzież dla niemowlaków była nieco tańsza. Z tego powodu popieram tę poprawkę.

Pani Senator, wszyscy myślimy tak samo, tylko to jest logika faceta, który jedzie z prędkością 150 km/h, wiedząc, że prędkość dozwolona wynosi tylko 60 km/h. Potem tłumaczy policjantowi, że mu się bardzo spieszyło. Nie można szybciej, co ja na to poradzę. To jest dokładnie taka sama logika.

Proszę bardzo, Pani Senator.

Chciałabym zwrócić uwagę na jedną sprawę. Pytałam pana legislatora, do kiedy dziecko jest niemowlakiem. Okazuje się, że w przepisach jest to określone w centymetrach, chodzi o wzrost, zdaje się do 86 cm, co oznacza, że dbamy tylko o dziecko, zanim nie skończy pół roku, roku, tymczasem później dzieci potrzebują znacznie więcej odzieży. Bądźmy konsekwentni, dbamy tylko o jeden okres życia dziecka, a o następne już nie. Jeżeli już, to nie powinno to odnosić się tylko do niemowląt, ale w ogóle do wieku dziecięcego. Trochę brakuje tu konsekwencji. Dziękuję.

Ja świadomie mówię o tej argumentacji, abyśmy potem nie robili sobie używki politycznej z tego, że lewicowy rząd nie potrafił o to zadbać. Od tego trzeba zacząć, że to nie ten rząd zaczynał negocjacje, a rząd i nasz parlament są w tej sytuacji, że nie ma alternatywy. Cała argumentacja pani senator Kempki, przy całym dla niej szacunku, ja to rozumiem i myślę tak jak pani, niczego nie wnosi. Co z tego, że będę tłumaczył policjantowi, iż bardzo mi się spieszyło, skoro wolno było jechać z prędkością 60 km/h?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie, trzeba się też szanować, jeśli chodzi o argumentację.

Kto się wstrzymał od głosu? (3)

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo, chciałabym gorąco prosić o poparcie tej poprawki. Bardzo wyraźnie uzasadniałam wielką potrzebę jej wprowadzenia, jej wielką użyteczność. Przeczytałam dzisiaj w "Rzeczpospolitej" o rzekomych stratach dla budżetu, nie wiem, jak były one czynione, sięgających nawet kilkuset milionów, ale użyję może innych argumentów. Starałam się dokonać pewnej symulacji i okazało się, że w skali kraju tego rodzaju usługami edukacyjnymi przy stopie bezrobocia sięgającej w przypadku młodzieży 40% i osób w wieku dojrzałym 16-18%, przy istnieniu w naszym kraju trzech i pół miliona bezrobotnych, przy niewłaściwym kształceniu, bo niedostosowanym do rynku pracy, przy wyżu demograficznym, który będzie odczuwalny jeszcze do roku 2008, może do roku 2010... Chcę powiedzieć, co nam się bardziej opłaca, gdyż przeprowadziłam taką symulację. Czy bardziej opłaca się to, aby milion ludzi, którzy podnoszą swoje kwalifikacje, oni są na różnym poziomie, w różnym wieku, będzie wśród nich kucharz, który uczył się w innej szkole i nie umie się odnaleźć, sekretarka, młody człowiek, który musi znać dzisiaj minimum dwa języki, a szkoła ani studia mu tego nie zapewniają...

(Przewodniczący Jerzy Markowski: Pani Senator...)

Ponieważ ta poprawka wyklucza następną, pozwolę sobie tylko powiedzieć, że poprawka następna, zgłoszona przez czworo senatorów, zmierza w tym samym kierunku, ale wyklucza pewien rodzaj usług, które mogą być uznane za luksusowe, o ile w ogóle można tak powiedzieć, chodzi o szkoły nauki jazdy i pilotażu. Wszystkie inne formy kształcenia, które tak naprawdę przekwalifikowują bezrobotnych czy wyposażają w umiejętności językowe, pozostają objęte zwolnieniem.

Chciałabym powiedzieć o następującej sprawie. Nigdy nie było przesłaniem rządu, aby w jakikolwiek sposób włączać do tej ustawy, obejmować opodatkowaniem usługi edukacyjne. Dlatego zapis w pkcie 7 mówi o usługach w zakresie edukacji z wyłączeniem usług szkolnictwa dla dorosłych i pozostałych form kształcenia, podany jest tu numer PKWiU, z odnośnikiem oczywiście, że wyłączenie nie dotyczy usług szkolnictwa dla dorosłych i pozostałych form kształcenia prowadzonych przez publiczne i niepubliczne szkoły i placówki znajdujące się pod nadzorem właściwych organów administracji publicznej upoważnione do wystawiania świadectw potwierdzających ukończenie danej szkoły lub placówki albo do wystawiania zatwierdzonego i uznawanego przez organy państwowe świadectwa ukończenia innych form kształcenia prowadzonych przez te szkoły lub placówki, w tym kształcenia zawodowego.

W naszej ocenie intencja, o której mówi pani senator Janowska, jest niejako tu zawarta, konsumowana przez ten zapis, dlatego że chodzi o to, żeby w załączniku nr 4 umieścić te usługi z zakresu edukacji, które są świadczone przez określone instytucje, a także usługi potwierdzane uznawanym przez organy państwowe świadectwem ukończenia tych form kształcenia. Dziękuję.

Proszę o podsumowanie w odniesieniu do poprawki sto pięćdziesiątej ósmej. Są państwo za jej przyjęciem czy przeciwko?

Jesteśmy przeciwni jej przyjęciu, ponieważ w naszej ocenie jej intencje są tu zawarte.

Pani Minister, pani nie mówi do końca prawdy lub świadomie pani tę prawdę omija, choć naprawdę bardzo starałam się na posiedzeniu Senatu wyjaśnić tę sprawę. Miałam w ręku dokumenty, zaświadczenia, a to, o czym pani mówi, co zawiera jeden załącznik, jest wyrazem faworyzowania określonych szkół, konkretnie szkół, gimnazjów i uniwersytetów, ponieważ są to jedyne instytucje, publiczne czy niepubliczne, mające prawo do wydawania świadectw uznawanych przez organy państwowe. Jest to absolutna dyskryminacja w skali kraju kilkuset tysięcy instytucji szerzących wiedzę, dających szansę ludziom starszym, dorosłym. Pani chciałaby, żeby senatorowie uwierzyli temu, co pani mówi, a pani nie mówi do końca prawdy lub też świadomie ją omija. W tej sytuacji nie wiem, co mam zrobić.

Powiem o jeszcze jednej, najważniejszej sprawie. Narażamy się na sprzeczność z szóstą dyrektywą. Jeszcze raz ją przeczytam, choć już czytałam, a i pani doskonale ją zna. Otóż w lit. i zawarty jest zapis mówiący o tym, że zwolnione jest kształcenie dzieci i młodzieży, edukacja szkolna, uniwersytecka, kształcenie zawodowe, szkolenia przekwalifikowujące itd., zatem obecnie jest to traktowane w ten sposób, a pani chce zaproponować rozwiązanie niezgodne z szóstą dyrektywą.

Panie Przewodniczący, chciałbym powiedzieć, że trzeba odczytywać dyrektywę w całości. Jest tu między innymi wyraźnie powiedziane, że chodzi także o inne organizacje wskazane przez zainteresowane państwa członkowskie. To jest zapis mówiący o organizacjach powołanych do realizacji podanych celów.

Jeżeli czytamy całość, to trzeba to rozumieć w sposób następujący. W przypadku kształcenia dzieci i młodzieży, edukacji szkolnej, uniwersyteckiej, kształcenia zawodowego, szkoleń, określonych jakościowo, objętych nadzorem państwa wskazującego te organizacje, gdzie istnieje możliwość kontrolowania jakości szkolenia i jednocześnie uniemożliwia się to, aby pod płaszczykiem różnego typu kursów prowadzić zajęcia dające bardzo słabe wykształcenie albo po prostu będące naciąganiem konsumentów, chodzi o zwolnienie wszystkich podmiotów wskazanych przez właściwe organy państwa członkowskiego. Taka jest intencja dyrektywy, nie chodzi o zwolnienie wszelkiej działalności edukacyjnej, lecz tej objętej odpowiednim nadzorem.

Dziękuję.

Chcę powiedzieć, że gdyby istniał przepis pozwalający wystawić państwowe świadectwo po ukończeniu kursu przekwalifikowującego, to pan minister miałby rację, ale nie ma takiego przepisu.

Państwo każecie przekwalifikowywać ludzi uczelniom wyższym. Przecież to jest absurd. Porozmawiajcie z kimkolwiek. Jedyna forma kształcenia dorosłych, która byłaby objęta zwolnieniem, to usługi świadczone na poziomie podstawowym, średnim, wyższym przez nauczycieli w instytucjach publicznych. Państwo niejako wykreślacie usługi szkolnictwa dla dorosłych, które objęte są statystyką 80.4, a tam znajdują się kursy językowe, spawalnicze, różnego rodzaju...

(Głos z sali: Kursy kucharskie.)

...w tym owe kursy prawa jazdy i pilotażu, które nasza poprawka wyłącza, gdyż uznaliśmy je za luksusowe - posiadanie prawa jazdy to jest luksus. Dobrze by było, żebyśmy znali po kilka języków i potrafili się przekwalifikować zgodnie z potrzebami przedsiębiorstwa. Żadne przedsiębiorstwo nie załatwia tego typu spraw z uczelnią wyższą, robi to na przykład razem z urzędem pracy, organizuje kurs w miejscu pracy albo międzyzakładowy i jest on taki, jakiego potrzebują pracodawcy na tym terenie, a nie administracja, która z reguły nie ma zielonego pojęcia o potrzebach gospodarki.

Dziękuję bardzo.

Jeszcze pani senator Janowska chce zabrać głos.

Panie Ministrze, proszę nie obrażać instytucji, które przynajmniej od czternastu lat prowadzą tego rodzaju kształcenie i doskonalenie. Spośród instytucji, o których mówię, żadna nie jest instytucją "krzak". Są to instytucje znajdujące się zarówno w rejestrze kuratorium, jak i wydziału edukacji. Zatem proszę nie sugerować, że są to działania hochsztaplerskie, ale instytucje te nigdy nie mogły wydawać świadectw, o których mówi pani senator. Uczestniczył pan w posiedzeniu Senatu, kiedy przedstawiałam określone dokumenty i czytałam ustawę oświatową, której art. 11 wyraźnie mówi, że świadectwa i dyplomy państwowe wydawane przez uprawnione do tego szkoły są dokumentami urzędowymi. I obecnie prawo do tego mają tylko i wyłącznie placówki, o których mówiłam.

Kto się wstrzymał od głosu? (1)

Proszę o stanowisko...

(Senator Grażyna Staniszewska: Czy można?)

Proponuję, abyśmy poprawkę sto sześćdziesiątą rozpatrywali razem z poprawkami sto sześćdziesiątą pierwszą i sto sześćdziesiątą drugą, a nawet bardziej w połączeniu z poprawką sto sześćdziesiątą drugą. Poprawka sto sześćdziesiąta druga, którą rząd chce poprzeć, wychodząc naprzeciw środowiskom kultury, jest o wiele szersza.

Poprawka ta zwalnia z VAT dostęp do Internetu w przypadku różnych placówek edukacyjnych z wyjątkiem bibliotek, dlatego w poprawce sto sześćdziesiątej dodajemy biblioteki, a skreślamy słowa świadczące o pewnym nieporozumieniu, chodzi o uczniów i studentów, co zaproponował także w poprawce sto sześćdziesiątej pierwszej pan senator Markowski. Jest swojego rodzaju nieporozumieniem fakt, iż oprócz placówek wymienia się uczniów i studentów. A gdy pracownik naukowy uczelni wyższej skorzysta z Internetu, to ma on za to zapłacić stawkę w wysokości 22%? Była to ewidentna pomyłka Sejmu zwalniająca z podatku dostęp do Internetu tylko w przypadku korzystania z niego przez uczniów i studentów, ale już nie pracowników naukowych, co jest absurdem. Niezależnie od wszystkiego słowa "uczniów, studentów" trzeba skreślić. My dodaliśmy do tego tylko biblioteki, tymczasem poprawka sto sześćdziesiąta druga, którą rząd chce poprzeć, jest o wiele szersza, bo dodaje zwolniony z podatku dostęp do Internetu w przypadku państwowych i samorządowych instytucji kultury, czyli nie tylko bibliotek, ale i teatrów, oper etc. Obejmuje to o wiele szerszy zakres i wydaje mi się, że warto byłoby poprzeć poprawki sto sześćdziesiątą pierwszą wykreślającą ten błąd oraz sto sześćdziesiątą drugą, a nie naszą.

Proszę o stanowisko rządu wobec poprawki sto sześćdziesiątej.

Rząd jest za przyjęciem tej poprawki, jednakże chciałabym się zwrócić z prośbą do autorów, państwa senatorów...

(Głos z sali: Ale rząd jest za.)

(Głos z sali: Jest pani senator Kempka.)

Poprawka ta powinna być doprecyzowana. Dodaje się w niej wyrazy "oraz na rzecz państwowych i samorządowych instytucji kultury", a dalej powinno być zapisane "w rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej". To musi zostać doprecyzowane. Brak doprecyzowania wpłynie na to, że pojęcie będzie nieostre, pojawią się wątpliwości interpretacyjne.

Panie Przewodniczący, zgadzam się z uwagami przekazanymi przez panią minister. Nie ma jednak pozostałych osób, które zgłosiły tę poprawkę. W związku z tym bardzo proszę, abyśmy przyjęli rozwiązanie zaproponowane przez grupę senatorów. Zdaję sobie sprawę z tego, że ta propozycja jest mało precyzyjna, ale rozwiązuje ona problemy dotyczące instytucji artystycznych.