Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim.

Założenia rozpatrywanej nowelizacji przedstawiła dyrektor Departamentu Polityki Konsumenckiej w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów Joanna Wrona. Opinię na ten temat przedstawił także Jerzy Bańka ze Związku Banków Polskich. Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu stwierdziło, że opiniowana ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych, z wyjątkiem art. 1 pkt 8, lit. b.

Ponadto katalog umów o kredyt konsumencki, do których nie stosuje się przepisów ustawy nowelizowanej, został poszerzony o dwa wyłączenia - umowy zawierane w celu spłaty kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe oraz umowy o kredyty odnawialne w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym. Co do drugiej kategorii umów będzie obowiązywał dodawany art. 5a, który, przy wyłączeniu tych umów spod rygorów ustawy o kredycie konsumenckim, zapewni konsumentom choćby minimalną ochronę. Zgodnie z tym przepisem umowa powinna być zawarta na piśmie, a kredytodawca będzie obowiązany do niezwłocznego doręczenia konsumentowi egzemplarza umowy.

Inne istotne rozwiązania prawne przyjęte w rozpatrywanej nowelizacji, których celem jest wzmocnienie pozycji konsumenta, to niedopuszczalność zastrzeżenia przez kredytodawcę prowizji za wcześniejszą spłatę kredytu, nałożenie na kredytodawcę obowiązku zwrotu weksla konsumentowi niezwłocznie po spełnieniu przez konsumenta świadczenia wynikającego z umowy oraz wydłużenie terminu, w którym konsument może bez podania przyczyny odstąpić od umowy.

W dyskusji propozycje wprowadzenia poprawek do rozpatrywanej nowelizacji ustawy o kredycie konsumenckim zgłosili senatorowie Tadeusz Wnuk i Andrzej Wielowieyski. Podczas posiedzenia komisja rozpatrzyła 6 spośród postulowanych zmian. Ustalono, że ostateczne stanowisko w sprawie rozpatrywanej ustawy sejmowej Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych przyjmie na posiedzeniu, które odbędzie się 6 maja 2003 r.

Senatorowie wysłuchali opinii o ustawach uchwalonych przez Sejm, które przedstawili m.in. wiceminister finansów Andrzej Sopoćko, przewodniczący Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych Jan Monkiewicz, prezes Polskiej Izby Ubezpieczeń Jerzy Wysocki oraz przedstawiciele firm ubezpieczeniowych. Swoje uwagi zgłosiło biuro legislacyjne.

Przyjęty przez Sejm 10 kwietnia br. pakiet ustaw ubezpieczeniowych ma zastąpić obowiązującą dotychczas ustawę z 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej. Z ustawy o działalności ubezpieczeniowej wyłączono materię dotyczącą nadzoru ubezpieczeniowego i emerytalnego, Rzecznika Ubezpieczonych, ubezpieczeń obowiązkowych oraz pośrednictwa ubezpieczeniowego. Zagadnienia te znalazły się w ustawie o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych, ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Podstawowe zmiany w stosunku do dotychczasowego stanu prawnego to: dostosowanie prawa polskiego do prawodawstwa wspólnotowego, określenie zasad wykonywania zawodu aktuariusza, ograniczenie zakresu materii delegowanej do uregulowania w drodze aktów wykonawczych, dostosowanie przepisów ustaw do postanowień Kodeksu spółek handlowych i Prawa działalności gospodarczej.