Porządek dzienny posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych przewidywał rozpatrzenie 5 ustaw uchwalonych przez Sejm.

Uchwalona przez Sejm ustawa dotyczy instytucji kaucji, od złożenia której Rada Ministrów może uzależnić wydanie pozwolenia na przywóz towarów w ramach kontyngentu taryfowego. Utrzymano zasadę, w myśl której w razie wykorzystania udzielonego pozwolenia w wysokości mniejszej niż 95% ogólnej ilości lub wartości towaru objętego pozwoleniem kaucja ulega przepadkowi na rzecz skarbu państwa. Dodano natomiast, że przepadek nastąpi w wielkości proporcjonalnej do niewykorzystanej ilości lub wartości towaru objętego tym pozwoleniem. Nowelizacja dodaje także przepis, zgodnie z którym kaucja ulega w całości przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli pozwolenie zostanie wykorzystane w ilości mniejszej niż 5% ilości lub wartości towaru objętego tym pozwoleniem.

W nowelizacji zawarto również przepis dotyczący zwrotu kaucji, w myśl którego zwrot następuje w kwocie nominalnej, bez odsetek, w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnych dokumentów dotyczących wykorzystania udzielonego pozwolenia. Szczegółowe zasady oraz tryb zwrotu kaucji ma określić minister właściwy do spraw gospodarki na podstawie rozszerzonej delegacji do wydania rozporządzenia.

Ustawa nie wzbudziła kontrowersji i w głosowaniu Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych postanowiła zarekomendować Senatowi jej przyjęcie bez poprawek. Na sprawozdawcę wybrano senatora Mieczysława Mietłę.

Omawiana ustawa była projektem rządowym i zawiera przepisy dostosowujące polskie ustawodawstwo do prawa Unii Europejskiej. W ustawie określono zasady ochrony prawnej niektórych usług świadczonych odpłatnie drogą elektroniczną, dostępnych warunkowo, tj. po uiszczeniu opłaty przez użytkownika usługi. Projekt rozróżnia usługi oparte na dostępie warunkowym, czyli te, z których korzystanie jest uzależnione np. od uprzedniego nabycia przez usługobiorcę odpowiedniego urządzenia (dekodera), oraz usługi polegające na dostępie warunkowym (usługi kodowania, szyfrowania itp.), czyli usługi zabezpieczające inne usługi przed dostępem osób nieuprawnionych. Celem projektowanej ustawy jest zapewnienie ochrony usługodawcom świadczącym usługi tego rodzaju przed pozbawianiem ich należnych wynagrodzeń przez osoby, które używają niedozwolonych urządzeń oraz innych rozwiązań technicznych służących obejściu zabezpieczeń.

Celem nowelizacji, która była projektem rządowym, jest wykonanie założeń do pakietu "Przede wszystkim przedsiębiorczość". Proponowane zmiany zmierzają do usunięcia wątpliwości interpretacyjnych dotyczących stosowania przepisów nowelizowanej ustawy, uproszczenia niektórych procedur administracyjnych, a jednocześnie do zapewnienia bezpieczeństwa i pewności obrotu gospodarczego.

Kolejnym punktem posiedzenia Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych było rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

W ustawie, będącej projektem rządowym, zaproponowano zmiany, które można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią przepisy definiujące nowe czyny nieuczciwej konkurencji, do których zaliczono: ochronę informacji nieujawnionych według "Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej", tj. w tzw. TRIPS-ie; sprzedaż po cenie rażąco niskiej; sprzedaż premiowaną; loterie promocyjne i "sprzedaż lawinową". Druga grupa przepisów to przepisy kompetencyjno-proceduralne, mające na celu uściślenie zakresu przedmiotowego spraw, w których mogą wytaczać powództwo podmioty zajmujące się ochroną konsumentów.

W przyjętym stanowisku komisja poparła 10 zmian do nowelizacji ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Na sprawozdawcę wybrano senator Genowefę Ferenc.

Cztery poprawki zaproponowano natomiast do ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.

Nowelizacja zawiera przepisy dostosowujące polskie ustawodawstwo do prawa Unii Europejskiej i ma na celu implementację do prawa polskiego Dyrektywy Rady i Parlamentu Europejskiego o wydawanych w celu ochrony zbiorowych interesów konsumentów nakazach zaprzestania szkodliwych praktyk, zmierzającej do stworzenia mechanizmów prawnych w poszczególnych państwach członkowskich umożliwiających sprawne i skuteczne dochodzenie praw konsumentów wynikających z innych dyrektyw konsumenckich (wymienionych w załączniku). Projektowana nowelizacja wprowadza m.in. specjalną, nieznaną dotąd prawu polskiemu procedurę zapewniającą ochronę w wypadkach naruszenia zbiorowych interesów konsumentów (np. stosowanie nieuczciwej i wprowadzającej w błąd reklamy czy naruszenie obowiązku udzielenia konsumentom pełnej, rzetelnej i prawdziwej informacji).