Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 7 lipca 2005 r. ustawy o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

W wyniku rozpatrzenia uchwalonej przez Sejm w dniu 7 lipca 2005 r. ustawy o zmianie ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym Senat wprowadził do jej tekstu 6 poprawek.

Przepisy art. 37a ust. 7 i 8 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, w brzmieniu nadanym przez ustawę, w sposób nieprecyzyjny określają zasady zwrotu środków finansowych z Krajowego Funduszu Drogowego na rzecz spółki, która zawarła umowę o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady. Stanowią one, że zwrot środków finansowych przysługuje w wysokości nie większej niż 50% kwoty odpowiadającej iloczynowi rzeczywistej liczby przejazdów autostradą pojazdów samochodowych wymienionych w ust. 4, za które została uiszczona opłata za przejazd po drogach krajowych, pobierana na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, oraz wynegocjowanej ze spółką stawki opłaty za przejazd autostradą pojazdów, których kategorię określa rozporządzenie wydane na podstawie art. 37d ust. 2, przy czym uzgodnienia tej stawki dokonuje minister właściwy do spraw transportu. Powstaje pytanie: jaki jest sens normatywny użycia w art. 37a ust. 7 zwrotu "nie większej niż", tzn. od jakiej przesłanki uzależniona ma być wysokość zwracanych środków? Mając na uwadze podniesione argumenty Senat uchwalił poprawkę nr 1, która zmierza do skreślenia sformułowania powodującego wątpliwości interpretacyjne w tym zakresie.

Poprawka nr 2 zmierza do podwyższenia wysokości środków finansowych z tytułu niepobierania opłat za przejazd autostradą podlegających zwrotowi spółce, która zawarła umowę o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady. Senat uznał bowiem, że 50-procentowa wysokość zwrotu tych środków budzi wątpliwości, czy ograniczenie zwrotu środków finansowych do w/w wysokości - co stanowi istotną ingerencję ustawodawcy w dotychczasowe stosunki prawne pomiędzy spółką a Skarbem Państwa - będzie zgodne z konstytucyjną zasadą zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, wynikającej z wyrażonej w art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasady demokratycznego państwa prawnego. Uchwalając poprawkę nr 2 Senat kierował się również możliwym zagrożeniem dochodzenia przez spółki od Skarbu Państwa odszkodowań na skutek niskiej wysokości zwrotu z tego tytułu.

Poprawka nr 4 zmierza do skreślenia zbędnego odesłania.

Poprawka nr 5 zmierza do uściślenia, że w zakresie dokonywania zwrotu środków finansowych spółce, która zawarła umowę o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, porozumienie, o którym mowa w art. 39l ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do określenia terminów przekazywania dokumentów o charakterze finansowym pomiędzy Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.

Poprawka nr 6 zmierza do skorygowania nieprecyzyjnego odesłania. Zgodnie bowiem z art. 37a ust. 13 ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, w brzmieniu nadanym przez ustawę, w przypadku pobierania opłat za przejazd autostradą przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. Tymczasem powołany przepis powinien zawierać odesłanie również do ust. 5, wedle którego przejazd autostradą pojazdów samochodowych, za które została uiszczona opłata za przejazd po drogach krajowych, pobierana na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, odbywa się za okazaniem karty opłaty za przejazd po drogach krajowych.