U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 1 kwietnia 2004 r.

w sprawie ustawy o czasie pracy kierowców

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 19 marca 2004 r. ustawy o czasie pracy kierowców, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 w pkt 3 wyraz "zakres" zastępuje się wyrazem "zasady";

2)

w art. 1 w pkt 3 wyrazy "Umową Europejską dotyczącą pracy załóg wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR)" zastępuje się wyrazami "Umową europejską dotyczącą pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR)";

3)

w art. 6 skreśla się ust. 2;

4)

w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Czasem dyżuru jest czas poza przyjętym rozkładem czasu pracy, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy kierowcy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem albo przed rozpoczęciem danego okresu.";

5)

w art. 10 skreśla się ust. 2;

6)

w art. 15:

a) w ust. 3 wyrazy "Okres rozliczeniowy" zastępuje się wyrazami "W systemie równoważnego czasu pracy okres rozliczeniowy",

b) w ust. 4 po wyrazie "przypadkach" dodaje się wyrazy "w ramach systemu równoważnego czasu pracy",

c) w ust. 5 wyraz "Przy" zastępuje się wyrazami "W systemie równoważnego czasu pracy, przy";

7)

w art. 20 w ust. 1 przed wyrazem "dobowy" dodaje się wyraz "przedłużony";

8)

w tytule rozdziału 4 wyraz "Zakres" zastępuje się wyrazem "Zasady";

9)

art. 27 otrzymuje brzmienie:

"Art. 27. 1. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 8320/85/EWG i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, zalicza się do czasu dyżuru, o którym mowa w art. 9.

2. Okresy odpoczynku, o których mowa w art. 8 ust. 1, 2 i 7 rozporządzenia nr 8320/85/EWG i w art. 8 ust. 1, 2 i 7 Umowy AETR, nie mogą być traktowane jak czas dyżuru, o którym mowa w art. 9.

3. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 8320/85/EWG i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, w części obejmującej 15 minut, wlicza się do czasu pracy kierowcy na warunkach określonych w art. 6 ust. 3.

4. Do kierowców, którzy wykorzystali przerwy w prowadzeniu pojazdu przeznaczone na odpoczynek, zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 8320/85/EWG i art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, nie stosuje się przerwy, o której mowa w art. 13 ust. 1.

5. Do kierowców, którzy wykorzystali okres odpoczynku, o którym mowa w art. 8 ust. 1 - 3 rozporządzenia nr 8320/85/EWG i w art. 8 ust. 1 - 3 Umowy AETR, nie stosuje się odpoczynku, o którym mowa w art. 14.".

WICEMARSZAŁEK SENATU

Jolanta DANIELA

UZASADNIENIE

Po rozpatrzeniu, uchwalonej przez Sejm w dniu 19 marca 2004 r., ustawy o czasie pracy kierowców, Senat zadecydował o wprowadzeniu do jej tekstu 9 poprawek.

Merytoryczne zmiany wprowadzają poprawki nr 3, 4 i 5. Konsekwencją przyjęcia poprawek 3 i 4 jest zmiana definicji czasu pracy kierowcy. Czas, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek i rozładunek powinien - zdaniem Senatu, być traktowany jako czas dyżuru, a nie jako czas pracy. Poprawka 5 uchyla przepis, zgodnie z którym okresy pozostawania do dyspozycji i przewidywany czas ich trwania, powinny być znane kierowcy przed wyjazdem lub przed ich rozpoczęciem, ze względu na trudności, jakie mogą wystąpić w praktycznym zastosowaniu tego przepisu.

Poprawka nr 7 uściśla przepis dotyczący pracy kierowcy w godzinach nadliczbowych stanowiąc, iż pracą w godzinach nadliczbowych jest praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy oraz praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy. Takie brzmienie przepisu odpowiada również definicji pracy w godzinach nadliczbowych, określonej w Kodeksie pracy.

Poprawki nr 1, 8 i 9 zmierzają do tego, aby przesądzić, iż celem ustawodawcy krajowego nie jest zawężenie zakresu stosowania norm wynikających z rozporządzenia Rady nr 3820/85/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego, co może sugerować tytuł oraz brzmienie art. 27.

Poprawka nr 2 ma na celu przywołanie prawidłowego tytułu umowy międzynarodowej, o której mowa w ustawie, natomiast poprawka nr 6 ma charakter doprecyzowujący.