U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 7 listopada 2003 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 17 października 2003 r. ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1:

a) w pkt 3, w art. 5 wyrazy "poprzestał na orzeczeniu kary dodatkowej, odstąpił od wymierzenia kary lub" zastępuje się wyrazami "odstąpił od wymierzenia kary, odstąpił od wymierzenia kary i poprzestał na wymierzeniu środka karnego albo",

b) w pkt 7, w art. 15 w ust. 1 w pkt 5 wyrazy "kary dodatkowej" zastępuje się wyrazami "środka karnego";

2)

w art. 1 w pkt 7, w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Organ postępowania wykonawczego i dowódca jednostki wojskowej nie mają obowiązku uiszczania opłat wymienionych w ust. 1.";

3)

w art. 1 w pkt 11, w art. 21 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) o wykroczenie, przy czym:

a) opłata wymierzona w razie skazania na karę aresztu albo karę ograniczenia wolności wynosi 30 zł,

b) opłata od wniosku o wznowienie postępowania jest określana odrębnie w przepisach o postępowaniu w sprawach o wykroczenia,".

WICEMARSZAŁEK SENATU

Kazimierz KUTZ

UZASADNIENIE

Senat, po rozpatrzeniu ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych zaproponował wniesienie do niej 3 poprawek.

Wprowadzając poprawkę nr 1 Senat uznał za wskazane dostosowanie przepisu zawierającego nowe brzmienie art. 5 ustawy do rozwiązań przyjętych w nowym Kodeksie karnym w kwestii środków karnych i zasad ich wymiaru.

Poprawka oznaczona nr 2 nie zmierza do ograniczenia liczby podmiotów zwolnionych z opłat a jedynie do pozostawienia w przepisie tylko tych podmiotów, które zgodnie z przepisami nowego Kodeksu karnego wykonawczego, są uprawnione do składania wniosków o których w mowa w ust. 1 zmienianego art. 15.

W poprzednim Kodeksie karnym wykonawczym wnioski w postępowaniu wykonawczym oprócz skazanego, obrońcy i organów wykonujących orzeczenie, mogły składać osoby, instytucje albo organizacje społeczne, które udzieliły poręczenia lub pod których dozór oddano skazanego czyli: kierownictwo zakładu pracy, kolektyw pracowniczy, organizacje społeczne, stowarzyszenia i instytucje, do których należała troska o wychowywanie i zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym, była to również osoba godna zaufania oraz dowódca jednostki wojskowej i kolektyw żołnierski. Pod rządami nowego Kodeksu brak jest powiązania pomiędzy uprawnieniem do udzielania poręczeń (wykonywania dozoru) a uprawnieniem do składania wniosków w postępowaniu wykonawczym. Kodeks przewiduje uprawnienia do składania wniosków dla organów postępowania wykonawczego, dowódcy jednostki wojskowej, oraz przedstawiciela skazanego ustanowionego spośród przedstawicieli stowarzyszeń, fundacji, organizacji i instytucji, o których mowa w art. 38 § 1 K.k.w a także dla osoby godnej zaufania. Senat uznał, że skoro skazany ani jego obrońca nie są zwolnieni z opłat, to nie będą zwolnione z opłat działające jako jego przedstawiciele osoby godne zaufania lub przedstawiciele, o których mowa w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, tym bardziej, że i w poprzednim stanie prawnym zwolnienie obejmowało jedynie podmioty działające we własnym imieniu (na rzecz skazanego) i nie obejmowało osób godnych zaufania.

Ostatnia poprawka, oznaczona nr 3 wynika z potrzeby uwzględnienia przepisów zawartych w Dziale XIII Kodeksu karnego wykonawczego, które normują odrębnie niektóre kwestie związane z kosztami tego postępowania. W art. 118 w § 4 Kodeks upoważnia Ministra Sprawiedliwości do określania w rozporządzeniu zryczałtowanych wydatków postępowania i opłaty od wniosku o wznowienie postępowania (art. 113 § 2). W wydanym 10 października 2001 r. rozporządzeniu Minister określa wysokość opłaty od wniosku o wznowienie, ustalając ją na kwotę 100 zł. Obecna ustawa określa wysokość opłaty od wniosku o wznowienie na poziomie 150 zł. Stąd, w celu uniknięcia kolizji norm prawnych, Senat uznał za wskazane uzupełnienie zmienianego przepisu o wskazanie, że opłata od wniosku o wznowienie jest w postępowaniu w sprawach o wykroczenia regulowana odrębnie.