U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 19 września 2003 r.
w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie medycyny pracy
oraz niektórych innych ustaw
Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 27 sierpnia 2003 r. ustawy o zmianie ustawy o służbie medycyny pracy oraz niektórych innych ustaw, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:
|
1) |
w art. 1 w pkt 1, w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 w lit. c skreśla się wyrazy ", z wyłączeniem indywidualnej praktyki lekarskiej na wezwani e,"; |
|
2) |
w art. 1 w pkt 10, w art. 17 w pkt 9 skreśla się wyrazy "niezbędnych do prowadzenia specjalizacji z medycyny pracy"; |
|
3) |
w art. 1 w pkt 13, w art. 20a w pkt 1 w lit. b skreśla się wyrazy "na zasadach określonych i"; |
|
4) |
w art. 3 w pkt 2 w lit. b, w ust. 3 przed pkt 1 dodaje się pkt ... w brzmieniu: "...) kompetencje lekarzy przeprowadzających badania do celów sanitarno-epidemiologicznych,"; |
|
5) |
w art. 3 w pkt 3, w art. 7 w ust. 1 po wyrazie "Orzeczenie" dodaje się wyraz "lekarskie"; |
|
6) |
w art. 3 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: "4a) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Obowiązkowemu leczeniu podlegają osoby: 1) chore na gruźlicę płuc, 2) kiłę, 3) rzeżączkę, 4) osoby, które miały styczność z osobami wymienionymi w pkt 1-3, 5) zakażone HIV, 6) chore na AIDS.", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Wypełnienie obowiązku polega na poddawaniu się badaniom lekarskim oraz innym badaniom diagnostycznym i stosowaniu zaleconego leczenia.", c) w ust. 2 wyrazy "ust. 1" zastępuje się wyrazami "ust. 1a";". |
WICEMARSZAŁEK SENATU
Kazimierz KUTZ
Uzasadnienie
Nowelizacja ustawy o służbie medycyny pracy porządkuje m. in. kwestie dotyczące kręgu podmiotów należących do jednostek organizacyjnych służby medycyny pracy uznawanych za jednostki podstawowe tej służby. Dostosowując ustawę w tej części do ustawy o zawodzie lekarza, dokonano wyłączenia spośród podstawowych jednostek służby medycyny pracy jednej z form wykonywania zawodu lekarza, jaką jest indywidualna praktyka lekarska wykonywana w miejscu wezwan
ia. Senat uznał to ograniczenie za zbyt daleko idące i wbrew realiom stosowania ustawy. Wykonywanie praktyki lekarskiej, a w szczególności badań pracowników, bezpośrednio w zakładach pracy, czyli w miejscu wezwania, sprzyja bowiem realizowaniu obowiązków pracodawców (poprawka nr 1). Ponadto poprawka eliminuje niepoprawność terminologiczną (określenie potoczne "na wezwanie"), podczas gdy ustawa o zawodzie lekarza, która posługuje się określeniem "w miejscu wezwania".Poprawka nr 2 odnosi się do zakresu zadań wojewódzkich ośrodków medycyny pracy. Zdaniem Senatu wskazane jest utrzymanie dotychczasowego stanu prawnego, dotyczącego możliwości wykonywania badań profilaktycznych przez w/w ośrodki. W przyjętym przez Sejm kształcie ustawy, wojewódzkie ośrodki medycy
ny pracy będą mogły wykonywać badania profilaktyczne, o ile będzie to niezbędne do prowadzenia specjalizacji z zakresu medycyny pracy. Zabranie tej możliwości wojewódzkim ośrodkom medycyny pracy, zdaniem Senatu, pozbawi pracownika usługi mającej wysoką jakości i wykonywanej przez wysoko kwalifikowany podmiot (dysponujący odpowiednią kadrą i wartościowym sprzętem), a więc pośrednio będzie mało istotny skutek społeczny, także związany z redukcjami, które zapewne nastąpią w wojewódzkich ośrodkach medycyny pracy.Rozszerzenie kręgu podmiotów objętych obowiązkiem leczenia na podstawie ustawy o chorobach zakaźnych i zakażeniach zostało dokonane przez Senat ze względów społecznych, zarówno w stosunku do samych zainteresowanych, jak i przez wzgląd na zdrowie publiczne, a także zakłady opieki zdrowotnej udzielające świadczeń zdrowotnych, które będą mogły uzyskać refundację leczenia (poprawka nr 6).
Pozostałe poprawki mają charakter porządkujący lub uzupełniający.