U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 8 sierpnia 2003 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o repatriacji

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 11 lipca 2003  r. ustawy o zmianie ustawy o repatriacji, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 skreśla się pkt 7;

2)

w art. 1 w pkt 10, w art. 12b w ust. 2 po wyrazach "Komendanta Głównego Straży Granicznej," dodaje się wyrazy "Komendanta Głównego Policji,";

3)

w art. 1 w pkt 20, w art. 23 w ust. 1 w pkt 2 w lit. c, w art. 25 w ust. 1 oraz w art. 27 w ust. 1 wyraz "ubezpieczenie" zastępuje się wyrazem "ubezpieczenia";

4)

w art. 1 w pkt 26, w art. 38 w ust. 1 w pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie:

"e) udzielania dotacji celowej gminie, która przeprowadziła remont lub adaptację lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się repatrianta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,";

5)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

"Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem:

    1. art. 1 pkt 13, pkt 23 w zakresie dotyczącym art. 32 pkt 2, pkt 24 w zakresie dotyczącym art. 33 pkt 2 oraz art. 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia;

    2. art. 1 pkt 1-6, 8, 10-12, 21, 22, pkt 23 w zakresie dotyczącym art. 32 pkt 1, pkt 24 w zakresie dotyczącym art. 33 pkt 1, 3 i 4, art. 6 oraz art. 7, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 września 2003 r.".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK

Uzasadnienie

Senat wprowadził pięć poprawek do ustawy o zmianie ustawy o repatriacji, z których największe znaczenie ze względu na istotę repatriacji ma poprawka skreślająca w art. 1 pkt 7. Sejm znowelizował art. 9 ust. 1 ustawy o repatriacji w zakresie, którego nie przewidywał projekt rządowy. Tym samym rozszerzył zakres podmiotowy repatriacji z terenu 8 republik byłego ZSRR oraz azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej na całe byłe terytorium ZSRR. Senat jest przeciwny temu rozszerzeniu ze względu na dobro repatriantów, szczególnie tych z Kazachstanu, których przecież nie objęły wcześniejsze akcje repatriacyjne przeprowadzane na podstawie umów międzynarodowych. Senat uważa, że tak szeroki zakres podmiotowy jest niemożliwy do realizacji i będzie stwarzał Polakom złudzenia szybkiego powrotu do Kraju. Ponadto należy mieć na uwadze, że art. 10 ustawy o repatriacji daje możliwość rozszerzenia repatriacji na inne państwa lub inne części Federacji Rosyjskiej, w szczególności te, w których osoby polskiego pochodzenia są dyskryminowane ze względów religijnych, narodowościowych lub politycznych.

Poprawka nr 2 uzupełnia o Komendanta Głównego Policji katalog podmiotów, do których może się zwrócić Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców o przekazanie informacji o cudzoziemcu wnioskującym o wydanie wizy w celu repatriacji lub promesy wydania takiej wizy, ponieważ także ten podmiot może być w posiadaniu informacji mających znaczenie dla prowadzonego postępowania.

Celem poprawek nr 3 i 4 jest wprowadzenie poprawnej terminologii oraz dostosowanie upoważnienia do wydania rozporządzenia do przepisów merytorycznych ustawy.

Senat uznał za konieczne także urealnienie terminu wejścia ustawy w życie, ponieważ termin 1 września 2003 r. przewidziany przez Sejm byłby niemożliwy do realizacji ze względu na termin posiedzenia Sejmu, na którym mogłyby zostać rozpatrzone poprawki Senatu oraz zagwarantowanie Prezydentowi konstytucyjnego terminu do podpisania ustawy.