U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 8 maja 2003 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 9 kwietnia 2003 r. ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 w pkt 5, w art. 38 w § 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

"Pouczenie to odnotowuje się w protokole, o którym mowa w art. 54 § 6, lub w notatce wskazanej w art. 54 § 7.";

20

w art. 1 w pkt 7, w art. 53 w zdaniu drugim skreśla się wyrazy "może je ustalić";

3)

w art. 1 w pkt 8, w art. 54 w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Notatka powinna zawierać wskazanie rodzaju czynności, czasu i miejsca oraz osób uczestniczących, a także krótki opis przebiegu czynności i podpis osoby, która sporządziła notatkę.";

4)

w art. 1 w pkt 20 w lit. b, w § 5 w pkt 1 po wyrazie "kary" dodaje się wyrazy "lub uiszczenia grzywny w terminie 3 dni, pod rygorem wykonania zastępczej kary aresztu, którą na wypadek nieuiszczenia grzywny w tym terminie orzeka, stosując odpowiednio przepis pkt 3";

5)

w art. 1 w pkt 23 w lit. c, w § 6 wyrazy "na określone" zastępuje się wyrazami "za określone".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK

Uzasadnienie

Senat wprowadził pięć poprawek do nowelizacji Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Z wyjątkiem poprawki nr 5 usuwającej błąd gramatyczny, pozostałe cztery poprawki stanowią modyfikacje merytoryczne ustawy uchwalonej przez Sejm.

Poprawka nr 1 dotyczy art. 38 § 2 wprowadzającego obowiązek procesowy dla osoby podejrzanej podawania adresu dla doręczeń w kraju. Osoba podejrzana musi zostać pouczona o tym obowiązku i skutkach niespełnienia go; przepis jednak nie wymaga odnotowania faktu pouczenia. Senat uznał, że ze względu na konsekwencje, jakie omawiany obowiązek rodzi, dokonanie pouczenia powinno być dokumentowane.

Policja na wniosek innego organu dokonującego czynności wyjaśniających może ustalić miejsce pobytu osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia. Odmowa Policji skutkuje koniecznością wystąpienia do sądu z wnioskiem o zarządzenie ustalenia miejsca pobytu tej osoby. Zdaniem Senatu wydłuży to postępowanie. Z tego względu Senat w poprawce nr 2 proponuje rozwiązanie nakazujące Policji w takiej sytuacji dokonanie ustalenia miejsca pobytu osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia.

Izba uznała, że brzmienie art. 54 § 3 nie wskazuje precyzyjnie, czy wszystkie czynności wyjaśniające mają być utrwalone w jednej notatce, czy też każda czynność w odrębnej notatce. Względy celowościowe uzasadniałyby, zdaniem Senatu, sporządzanie jednej notatki, do czego zmierza poprawka nr 3.

Poprawka nr 4 dotyczy natychmiastowej wykonalności wyroku skazującego osobę czasowo przebywającą na terenie Polski na karę grzywny, wprowadzając regulację, że sąd zarządza zatrzymanie paszportu tej osoby do czasu uiszczenia w ciągu 3 dni grzywny. Nieuiszczenie grzywny w tym terminie skutkować będzie wykonaniem zastępczej kary aresztu przy odpowiednim stosowaniu przepisu art. 82 § 5 pkt 3. Senat wprowadził tą poprawkę w celu usunięcia wątpliwości dotyczących możliwości zatrzymania paszportu na czas do stawienia się do wykonania kary grzywny, ponieważ było niejasne, na czym ma polegać stawienie się do wykonania tej kary. Kodeks karny wykonawczy stanowi bowiem, że grzywnę się uiszcza, a nie wykonuje.