U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 20 marca 2003 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 27 lutego 2003 r. ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

dodaje się art. 5a w brzmieniu:

"Art. 5a. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287) w art. 11 w ust. 1 wyrazy "w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy" zastępuje się wyrazami "w terminie 11 miesięcy od dnia otrzymania decyzji, o której mowa w art. 18 ust. 1".";

2)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

"Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z wyjątkiem:

1) art. 5a, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia,

2) art. 1 pkt 4, 5, 7-9 oraz art. 2 i 5, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.".

WICEMARSZAŁEK SENATU

Ryszard JARZEMBOWSKI


Uzasadnienie

Wprowadzenie poprawki przez Senat, polegającej na dodaniu zmiany do ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287), zostało podyktowane dążeniem do zapewnienia możliwości realizacji uregulowań zawartych w tejże ustawie, ponieważ umorzenie należności może nastąpić jedynie po spełnieniu określonych warunków. Możliwość spłaty zaległych zobowiązań z tytułu składek w części finansowanej przez ubezpieczonych w terminie określonym przez ustawę w jej pierwotnym kształcie (6 miesięcy od dnia wejścia w życie) okazała się nierealna, przy czym rzutuje ona na proces restrukturyzacyjny nie tylko w zakresie działania ZUS- u, lecz może bezpośrednio wpłynąć na restrukturyzację prowadzoną przez inne organy restrukturyzacyjne. Zaistniała więc obawa niemożliwości spełnienia warunków przeprowadzenia restrukturyzacji. Wydłużenie okresu spłaty należności nie podlegających restrukturyzacji z jednej strony umożliwi dostosowanie ustawowych wymogów restrukturyzacji do możliwości faktycznych przedsiębiorców, z drugiej zaś strony ma wpływ na kształtowanie dochodów Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.