U C H W A Ł A

U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 6 lutego 2003 r.

w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych

Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych.

Jednocześnie upoważnia senatora Adama Gierka do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem.

MARSZAŁEK SENATU
Longin PASTUSIAK

projekt

USTAWA

z dnia

o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych

Art. 1.

W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 664, Nr 113, poz. 984 i Nr 197, poz. 1661 oraz z 2003 r. Nr 2, poz. 16) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1:

po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:

"6a) udzielania zamówień dotyczących przygotowania, produkcji lub koprodukcji przedstawień teatralnych, operowych lub operetkowych przez teatry, ",

w pkt 8 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 9 w brzmieniu:

"9) udzielania zamówień o wartości nieprzekraczającej 130.000 euro przez jednostki badawczo-rozwojowe, państwowe szkoły wyższe oraz jednostki Polskiej Akademii Nauk, z zastrzeżeniem ust. 1a.",

b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. W postępowaniach o udzielanie zamówień, o których mowa w ust. 1 pkt 9, stosuje się art. 16, art. 17 i art. 18.".

Art. 2.

Postępowania o zamówienia publiczne, wszczęte w jednostkach badawczo-rozwojowych, państwowych szkołach wyższych oraz jednostkach Polskiej Akademii Nauk przed dniem wejścia w życie ustawy, są prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

UZASADNIENIE

Celem obowiązującej ustawy o zamówieniach publicznych jest takie uregulowanie gospodarowania środkami publicznymi, które pozwoliłoby na racjonalne, zgodne z normami europejskimi ich wydatkowanie.

Doświadczenia z funkcjonowania tej ustawy w 2002 roku we wszystkich pionach nauki, tj. w jednostkach badawczo-rozwojowych, państwowym szkolnictwie wyższym oraz w Polskiej Akademii Nauk, prowadzą do konkluzji, iż stosowane regulacje prawne zmuszają te trzy piony nauki do ogłaszania nadmiernej liczby przetargów, co wydatnie hamuje ich działalność.

Z kolei w przypadku prowadzenia unikalnych badań, a także wytwarzania unikalnej aparatury, produkcji niektórych odczynników i rzadkich materiałów oraz realizacji specjalistycznych usług, przetargi są niemożliwe ze względu na ograniczoną liczbę firm tym się zajmujących, tajemnicę patentową (ochrona praw autorskich) i niekiedy wręcz zastrzeżenia zamawiającego, co do trybu postępowania podczas realizacji zlecenia.

Celem zgłaszanej nowelizacji jest poprawa konkurencyjności wszystkich trzech w/w pionów nauki w dziedzinie usług badawczo-rozwojowych oraz poprawienie jakości procesu edukacyjnego w wyższych szkołach państwowych, dostosowujących swą bazę laboratoryjno-dydaktyczną do standardów Unii Europejskiej.

Proponowane zmiany są w pełni zgodne z dyrektywami Unii Europejskiej, gdyż dolny próg, od którego obowiązywałyby przetargi w jednostkach badawczo-rozwojowych, państwowych szkołach wyższych oraz Polskiej Akademii Nauk na dostawy i usługi wynosi 130 000 euro, tj. odpowiada progowi przyjętemu w krajach Unii. Ponadto nowelizacja odwołuje się do przepisów rozdziału 2, art. 16, art. 17 i art. 18, tj. do zasady niedyskryminacji oraz zasady znoszenia preferencji krajowych, a także do przepisu określającego zasady opisywania przedmiotu zamówienia.

Omawiana nowelizacja ustawy o zamówieniach publicznych może przynieść liczne finansowe oszczędności administracyjnych jednostek ds. zamówień publicznych powołanych we wszystkich trzech pionach nauki.

Nadmierne trudności wynikające ze stosowania regulacji prawnych - obowiązujących w omawianym zakresie - obserwują także w prowadzonej działalności artystycznej teatry.

Spektakl teatralny czy operowy to produkt wielokrotnego użytku (ilość granych spektakli tego samego rodzaju) wymagający zbudowania dekoracji z materiałów do tego zakupionych, reżyserii, realizacji światła, oprawy muzycznej, szycia kostiumów, wytworzenia środków inscenizacji, które tworzą swoją wielobranżowością koszty wytworzenia spektaklu, podobnie jak filmu czy audycji telewizyjnej. Obowiązek stosowania regulacji normatywnych wynikających z ustawy o zamówieniach publicznych w znacznym stopniu zwiększa koszty przygotowania spektaklu.

Mając na uwadze przedstawione powyżej względy w projekcie ustawy zawarto przepis, na podstawie którego teatry zostaną zwolnione z obowiązku stosowania rygorów określonych w ustawie o zamówieniach publicznych.