U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 18 lipca 2002 r.

w sprawie ustawy - Prawo dewizowe

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 20 czerwca 2002 r. ustawy - Prawo dewizowe, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 6 w ust. 4 skreśla się wyrazy "lub zezwolenie na prowadzenie działalności kantorowej" oraz zdanie drugie;

2)

w art. 8 w ust. 1 wyrazy "o którym mowa" zastępuje się wyrazami "o których mowa" oraz wyrazy "w zakresie którego" zastępuje się wyrazami "w zakresie których";

3)

w art. 9 w pkt 2 i 3 po wyrazach "przywiezionych przez nich uprzednio do kraju" dodaje się wyrazy "i zgłoszonych zgodnie z art. 17 ust. 1";

4)

w art. 9 w pkt 2 i 3 skreśla się wyrazy "a także nabytych od uprawnionego banku lub uzyskanych za jego pośrednictwem,";

5)

w art. 9 w pkt 14 po wyrazach "nierezydentów" dodaje się wyrazy "z krajów trzecich";

6)

w art. 11 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

"5a. Udzielone spółce zezwolenie na prowadzenie działalności kantorowej nie przechodzi na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną, gdy spółka, która otrzymała zezwolenie została przejęta przez inną spółkę lub wraz z inną spółką albo spółkami zawiąże nową spółkę.";

7)

w art. 12 w ust. 1 po wyrazie "której" dodaje się wyraz "żaden";

8)

w art. 14 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 13 ust. 1.";

9)

dodaje się art. 15a w brzmieniu:

"Art. 15a. Przepisów art. 14 ust. 1 i art. 15 nie stosuje się do umów sprzedaży zagranicznych środków płatniczych nabytych w ramach działalności kantorowej, zawieranych z bankami oraz innymi podmiotami prowadzącymi taką działalność.";

10)

w art. 20 w pkt 1 po wyrazach "do kraju" dodaje się wyrazy "oraz wywozu za granicę";

11)

w art. 27 w ust. 1 wyrazy "Przepisy art. 24-26" zastępuje się wyrazami "Przepisy art. 24, art. 25 ust. 1 i 2 oraz art. 26";

12)

w art. 43 w pkt 1:

a) zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:

"w art. 2 w ust. 1 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:",

b) pkt 6 oznacza się jako pkt 9;

13)

w art. 51 w pkt 1 użyty dwukrotnie wyraz "gospodarczą" zastępuje się wyrazem "kantorową".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK

UZASADNIENIE

Senat postanowił wprowadzić do uchwalonej przez Sejm w dniu 20 czerwca 2002 r. ustawy - Prawo dewizowe 13 poprawek.

Największe znaczenie merytoryczne mają poprawki nr 8, 9 i 11. Pierwsza z nich nakłada na osoby, które faktycznie wykonują czynności w zakresie działalności kantorowej, obowiązek corocznego uzyskiwania zaświadczenia o niekaralności za określone przestępstwa, analogiczny jak przewidziany ustawą w stosunku do osób, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie takiej działalności. Poprawka nr 9 wyłącza zastosowanie przepisu określającego limit transakcji kantorowej oraz przepisu dotyczącego technicznych warunków prowadzenia działalności kantorowej w przypadku zawierania z bankami lub innymi kantorami umów sprzedaży zagranicznych środków płatniczych nabytych uprzednio w ramach tej działalności - jako ograniczeń nie znajdujących uzasadnienia przy tego rodzaju transakcjach.

Wyłączenie w poprawce nr 11 odpowiedniego stosowania art. 25 ust. 3 przy dokonywaniu przez nierezydentów przekazów gotówkowych za granicę oraz wpłat gotówkowych na ich własne rachunki bankowe lub rachunki innych nierezydentów, jest, zdaniem Senatu, uzasadnione tym, iż wobec tych podmiotów, odmiennie niż w przypadku rezydentów, trudno byłoby wyegzekwować późniejsze złożenie dokumentów potwierdzających tytuł przekazu lub wpłaty, a w razie ich niezłożenia - trudno byłoby też nałożyć karę za wykroczenie skarbowe.

Uściśleniu przepisów służą, w przekonaniu Izby, poprawki nr 3, 5 i 7. Poprawka nr 3 zmierza do tego, by przesłanką swobodnego wywozu oraz wysyłania za granicę przez nierezydentów złota dewizowego, platyny dewizowej, krajowych i zagranicznych środków płatniczych o wartości powyżej 10 tys. euro było - oprócz ich uprzedniego przywiezienia do kraju - także ich zgłoszenie organom celnym na granicy zgodnie z obowiązkiem ustawowym, poprawka nr 5 jest konsekwencją tego, że art. 9 pkt 5 - 13 dotyczą nierezydentów z krajów trzecich, a nie wszystkich nierezydentów, poprawka nr 7 natomiast ma na celu przesądzenie, iż osoba prawna lub spółka nie posiadająca osobowości prawnej może uzyskać zezwolenie na prowadzenie działalności kantorowej tylko wówczas, gdy żaden odpowiednio jej członek władz lub wspólnik nie był prawomocnie skazany za określone w ustawie przestępstwa.

Poprawki nr 1 i 6 przenoszą regulację dotyczącą działalności kantorowej do właściwego rozdziału oraz usuwają, jako zbędne powtórzenie, zastrzeżenie o niestosowaniu art. 494 § 2 Kodeksu spółek handlowych, przepis ten bowiem dopuszcza możliwość wprowadzania ustawą odstępstwa od zasady przechodzenia uzyskanych zezwoleń na spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

Zniesienie poprawką nr 4 ustawowej przesłanki swobodnego wywozu lub wysyłania za granicę przez nierezydentów krajowych lub zagranicznych środków płatniczych nabytych od uprawnionego banku lub uzyskanych za jego pośrednictwem związane jest z brakiem rozwinięcia i wyjaśnienia tego sformułowania w ustawie. Ułatwienia w tym zakresie mogą być wprowadzone i szczegółowo uregulowane w rozporządzeniu stanowiącym ogólne zezwolenie dewizowe.

Poprawka nr 10 uzupełnia zakres upoważnienia do wydania rozporządzenia wykonawczego, ponieważ na granicy potwierdza się nie tylko przywóz do kraju wartości dewizowych ale także ich wywóz.

Poprawka nr 12 nadaje właściwe oznaczenie dodawanego punktu, uwzględniające zmiany do ustawy o kontroli skarbowej wprowadzone z dniem 1 lipca 2002 r., natomiast poprawka nr 13 usuwa błąd polegający na niewłaściwym wskazaniu wyrazów usuwanych z ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, oraz wynikające z tego błędu niezamierzone rozszerzenie podmiotowe definicji instytucji obowiązanej.