U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 21 czerwca 2002 r.

w sprawie ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 23 maja 2002 r. ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 7:

a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

"Odmowa wpisu może nastąpić tylko wtedy, gdy zainteresowany nie spełnia wymogów określonych w ustawie.",

b) w ust. 5 po wyrazach "na listę" dodaje się wyrazy ", o odmowie jego dokonania";

2)

w art. 25:

a) skreśla się wyrazy "znajomości języka polskiego oraz jego",

b) po wyrazach "radcy prawnego" dodaje się wyrazy ", w nawiązaniu do wymagań stawianych adwokatom i radcom prawnym wykonującym zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej",

c) skreśla się wyrazy ", w oparciu o kryteria obowiązujące adwokatów i radców prawnych wykonujących w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej",

d) dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

"Ocena musi brać pod uwagę, że kandydat posiada już kwalifikacje zawodowe wymagane w państwie członkowskim Unii Europejskiej do wykonywania zawodu przy użyciu jednego z tytułów, o których mowa w art. 2 pkt 2.";

3)

w art. 30 w ust. 2 wyrazy "od zakończenia testu, test może być powtórzony" zastępuje się wyrazami "od ogłoszenia wyników testu, test powtarza się";

4)

w art. 48 wyrazy "Do czasu, od którego stosuje się" zastępuje się wyrazami "Do dnia wejścia w życie";

5)

w art. 50 po wyrazach "adwokackiej lub" dodaje się wyraz "rady";

6)

w art. 51 wyrazy "stosuje się od dnia" zastępuje się wyrazami "wchodzą w życie z dniem".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK


Uzasadnienie

Senat, podejmując uchwałę w sprawie ustawy o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej, uznał za niezbędne wprowadzenie do niej sześciu poprawek. Wśród nich znajduje się poprawka do art. 7 dotycząca materii odmowy wpisu na listę prawników zagranicznych. Ustawa uchwalona przez Sejm stanowi o wpisie na listę oraz o skreśleniu z listy, pomijając kwestię odmowy wpisu. Senat uznał, że ustawa musi wyraźnie określać, kiedy właściwa rada może odmówić wpisu na listę prawników zagranicznych. W związku z tym, że okręgowa rada adwokacka lub rada okręgowej izby radców prawnych zawiadamia właściwy organ w państwie macierzystym prawnika zagranicznego o wpisie i skreśleniu z listy, konsekwentnie Izba wprowadziła taki wymóg w przypadku podjęcia uchwały odmawiającej wpisu na listę.

Dział III ustawy reguluje materię wpisu prawnika z Unii Europejskiej na listę adwokatów lub radców prawnych. Jednym z wymogów do spełnienia jest zdanie testu umiejętności. Kolejna poprawka Senatu dotyczy właśnie tego testu w zakresie uregulowanym w art. 25. Zmieniając brzmienie tego przepisu Senat kierował się potrzebą dostosowania do prawa Unii Europejskiej, które nie zezwala na to, aby test umiejętności miał na celu ocenę znajomości języka polskiego przez kandydata do wpisu oraz, by był przeprowadzany w oparciu o takie same kryteria, jakie obowiązują polskich adwokatów i radców prawnych wykonujących zawód na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Z tych powodów pierwszą z przesłanek Senat usunął, a drugą zmienił.

W przypadku art. 30 ust. 2, Senat odniósł się do kwestii powtórzenia testu umiejętności w razie niepomyślnego wyniku. Postanowił doprecyzować, że jeśli kandydat złoży wniosek o powtórzenie testu, to test jest obligatoryjnie przeprowadzany. Ponadto Senat dookreślił, od kiedy będzie liczony dwutygodniowy termin do złożenia tego wniosku, mianowicie nie od zakończenia testu, lecz od ogłoszenia jego wyników.

Pozostałe poprawki zmierzają do zachowania poprawności terminologicznej i techniczno-legislacyjnej ustawy. W przypadku poprawki do art. 50 intencją Senatu było określenie właściwego organu samorządu radców prawnych kompetentnego do wystąpienia do sądu z żądaniem rozwiązania spółki działającej z naruszeniem art. 49 ustawy. Jest nim rada okręgowej izby radców prawnych kierująca działalnością izby. Natomiast w art. 51 i w konsekwencji w art. 48 Izba postanowiła użyć prawidłowej techniki legislacyjnej, widząc niepoprawność konstrukcji, z której wynika, że cała ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, ale jednak niektóre jej przepisy (mimo wejścia w życie) stosowane będą dopiero w terminie późniejszym.