Warszawa, dnia 29 marca 2005 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

odpowiadając na interpelację senatora Zbigniewa Zychowicza, otrzymaną przy piśmie Marszałka Senatu RP Pana Longina Pastusiaka z dnia 23 lutego 2005 r. znak: BPS/DSK-043-70/05 - w sprawie problemów powstałych w wyniku nowelizacji ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, uprzejmie informuję, co następuje:

Wprowadzona nowelizacja ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej wprowadziła precyzyjne przepisy określające wyłączność praw Rzeczypospolitej Polskiej do wznoszenia i udzielania zezwoleń na wykorzystywanie w wyłącznej strefie ekonomicznej wszelkiego rodzaju wysp, konstrukcji i urządzeń przeznaczonych do badań naukowych.

Wprowadzone przepisy szczegółowo normują także inne przedsięwzięcia w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji wyłącznej strefy ekonomicznej, w tym także wykorzystywania w celach energetycznych wody, prądów morskich i wiatru.

Zmiany i uzupełnienia w tej mierze są zgodne z postanowieniami ratyfikowanej przez Polskę Konwencji ONZ o prawie morza.

Art. 1 pkt 2-6 ustawy o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej z dnia 21 marca 1991 r. (Dz.U. nr 153, poz. 1652 z późn. zm.) - dotyczy wydawania pozwoleń na wznoszenie konstrukcji w polskich obszarach morskich.

Wprowadzone zmiany w art. 1 pkt 2-6 projektu dotyczą kwestii wydawania pozwoleń na wznoszenie w polskich obszarach morskich sztucznych wysp, konstrukcji i innych urządzeń. Ze względu na to, że działalność taka może wiązać się z negatywnym ich oddziaływaniem na żywe zasoby morza i stan czystości wód morskich, redakcja art. 23 stanowi, że w razie braku planu zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich, pozwolenie wydaje minister właściwy ds. gospodarki morskiej po zasięgnięciu opinii ministrów właściwych ds. środowiska, gospodarki, obrony narodowej, rolnictwa, kultury i dziedzictwa narodowego oraz spraw wewnętrznych. Jednocześnie przepis art. 23 określa okoliczności, w których odmawia się wydania pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich. Okolicznościami tymi są: interes gospodarki narodowej, a także względy obronności lub bezpieczeństwa państwa, bezpieczeństwa żeglugi morskiej, bezpieczeństwa lotów statków powietrznych, względy ochrony środowiska i zasobów morza oraz bezpiecznego uprawiania rybołówstwa morskiego, a także podwodnego dziedzictwa archeologicznego lub bezpieczeństwa związanego z badaniami, rozpoznawaniem i eksploatacją zasobów mineralnych dna morskiego oraz znajdującego się pod nim wnętrza ziemi. Przesłanka do odmowy wydania pozwolenia w przypadku zagrożenia dla podwodnego dziedzictwa archeologicznego, wynika z ratyfikowanej przez Polskę Europejskiej konwencji o ochronie dziedzictwa archeologicznego, sporządzonej w La Vetta dnia 16 stycznia 1992 r. (Dz.U. nr 120, poz. 564). Jeśli plan zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich zostanie przyjęty w trybie określonym w art. 37a - to pozwolenie takie będzie wydawał dyrektor właściwego urzędu morskiego.

Nowe zapisy art. 27a i 27b określają szczegółowo elementy składowe wniosku o wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 23 i 23a, a także jakie informacje powinny być załączone do takiego wniosku oraz określają opłatę w wysokości stanowiącej równowartość 300 SDR za wydanie pozwolenia na wzniesienie sztucznej wyspy, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich, także za pozwolenie na ułożenie podmorskiego kabla i rurociągu na morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym. Opłaty te pobierane są przez organ wydający pozwolenie i stanowią dochód budżetu państwa. Jeśli wydane pozwolenie przewiduje zajęcie obszaru morskiego pod sztuczną wyspę, konstrukcję lub urządzenie - pobiera się dodatkową opłatę w wysokości stanowiącej 1% wartości planowanego przedsięwzięcia. Opłata ta, podobnie jak opłata za wydanie pozwolenia stanowi dochód budżetu państwa.

Ministerstwo Infrastruktury, zdając sobie sprawę z uciążliwości procedury uzyskania pozwolenia na wznoszenie konstrukcji na polskich obszarach morskich, wprowadzonej art. 23 ust. 2 przedmiotowej ustawy, podjęto działania legislacyjne, które mają na celu usprawnienie tych procedur i przekazanie dyrektorom urzędów morskich możliwości wydawania ww. pozwoleń.

Z poważaniem

Z upoważnienia

MINISTRA INFRASTRUKTURY

Witold Górski

PODSEKRETARZ STANU