Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, minister polityki społecznej Izabeli Jarugi-Nowackiej

Szanowna Pani Wiceprezes Rady Ministrów!

W związku z wejściem w życie w dniu 1 stycznia 2003 r. znowelizowanej ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, ustawy o kombatantach oraz o niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (DzU nr 181 z 2002 r., poz. 1515) i wprowadzeniem w niej pojęcia osoby represjonowanej kierowane są do mnie liczne skargi i petycje od więźniów politycznych hitlerowskich więzień i obozów koncentracyjnych, w których kategorycznie protestują oni przeciwko wymianie książeczek inwalidy wojennego na książeczki osób represjonowanych. W załączeniu przedkładam jedną z nich, petycję pana Antoniego Moniuszki.

Byli więźniowie polityczni hitlerowskich więzień przeciwstawiają się uznaniu ich za ludzi represjonowanych na równi z tymi, którzy aresztowani byli w czasach okupacji za przestępczość pospolitą - kradzież, szmugiel itp. Z mojego okręgu wyborczego w 1943 r. aresztowano za podjęcie walki z okupantem w szeregach Armii Ludowej, Armii Krajowej i Organizacji Orła Białego około dwieście pięćdziesiąt rodzin wraz z dziećmi bez względu na ich wiek. Większość dorosłych nie przeżyła pobytu w obozach koncentracyjnych, a dzieci przetrzymywane były na terenie okupowanym lub w Niemczech. Tylko nieliczna grupa dzieci przeżyła niewolę.

Uzyskały one status ofiar holokaustu/Shoa na mocy decyzji szwajcarskiego funduszu (NFNP II - 1726/00, sygnatura 103369). Zabranie im książeczek inwalidy wojennego ma dla nich wymiar moralny. Podkreślają oni w swych wystąpieniach, że przywrócenie statusu uprzedniego nie powoduje dodatkowych wydatków z budżetu państwa, poza przyznaniem 50% zniżki OC dla nielicznych osób posiadających samochody. Są to osoby w bardzo podeszłym wieku, a ich status materialny tylko niektórym daje możność posiadania pojazdu.

W przedmiotowej sprawie interweniowała już na forum Senatu pani senator RP Teresa Liszcz, jednakże odpowiedź zastępcy kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na jej oświadczenie jest tylko zacytowaniem przedmiotowej ustawy i wydanego na jej podstawie rozporządzenia ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej. Brak jest w niej ustosunkowania się do proponowanej gruntownej analizy pojęcia osób represjonowanych i w następstwie podjęcia jego nowelizacji.

Zważywszy w tym kontekście na wybitnie moralny wydźwięk kwalifikacji osób aresztowanych za działalność stricte polityczną do grupy "represjonowanych", na odebranie im tym samym statusu ofiar holokaustu/Shoa, statusu inwalidy wojennego i postawienie ich na równi z osobami aresztowanymi za przestępczość pospolitą, mam uzasadnione podstawy do wniesienia oświadczenia pod wnikliwą rozwagę pani wiceprezes Rady Ministrów. Proszę o powtórne rozpatrzenie tej problematyki.

Z poważaniem
Tadeusz Wnuk