Oświadczenie skierowane do ministra gospodarki i pracy Jacka Piechoty

Szanowny Panie Ministrze!

Społeczny Komitet Obrony Byłych Pracowników, Najemców Zasobów Mieszkaniowych Kopalni Węgla Kamiennego "Niwka-Modrzejów" Sp. z o.o. w upadłości w Sosnowcu zwrócił się do mnie w piśmie z dnia 11 kwietnia 2005 r. z prośbą o interwencję i pomoc w sprawie wykupu lokali mieszkaniowych zakładowych po cenach preferencyjnych.

Obecnie kopalnia "Niwka-Modrzejów" jest w upadłości i syndyk masy upadłościowej w ubiegłym roku rozpoczął sprzedaż tej części zasobów mieszkaniowych, które posiadały uregulowane stany własnościowe. Sprzedaż ta nastąpiła w oparciu o ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań (DzU z 2001 r. nr 4, poz. 24) z późniejszą zmianą wyżej wymienionej ustawy oraz regulamin zbywania mieszkań należących do KWK "Niwka-Modrzejów" Sp z o.o. w upadłości. Cenę mieszkań ustalono prawidłowo w oparciu o zasady określone w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (DzU z 2000 r. nr 46, poz. 543).

Na chwilę obecną pozostały do sprzedaży pięćset sześćdziesiąt cztery mieszkania o wartości rynkowej nakładów 16 milionów 347 tysięcy 42 zł (ceny z września 2000 r.), w przypadku których do chwili obecnej brakuje przytoczonych powyżej uregulowań prawnowłasnościowych gruntu. W tej sytuacji syndyk masy upadłościowej uzyskał zgodę sędziego komisarza Sądu Rejonowego Wydziału X Gospodarczego w Katowicach na zwołanie rady wierzycieli w celu podjęcia uchwały o sprzedaży nakładów na wolnym rynku, to jest sprzedaży w drodze licytacji komorniczej pięciuset sześćdziesięciu czterech zasiedlonych mieszkań.

Powyższy tryb rozstrzygania o losach rodzin górniczych z tych mieszkań do tego stopnia zbulwersował mieszkańców, że w dniu zwołania rady wierzycieli, to jest 13 kwietnia 2005 r., ponad tysiąc osób zrzeszonych w Społecznym Komitecie Obrony Byłych Pracowników, Najemców Zasobów Mieszkaniowych zwołało wiec protestacyjny i nie dopuściło do podjęcia przez radę wierzycieli planowanej uchwały. Protestujący wręczyli syndykowi masy upadłościowej petycję, w której stanowczo domagają się uregulowania stanu prawnego przez Katowicki Holding Węglowy, który powinien wystąpić z roszczeniem o nabycie nieruchomości w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami i przejąć składniki majątkowe kopalni. Taki sposób uregulowania sprawy wydaje się być zasadny z punktu widzenia najemców zainteresowanych wykupem lokali mieszkalnych na warunkach preferencyjnych. W wyniku tych działań posiedzenie rady wierzycieli nie odbyło się, a syndyk poinformował protestujących, że decyzję o dalszych rozstrzygnięciach sędzia komisarz podejmie w ciągu dwóch tygodni. Protestujący o powyższym wydarzeniu poinformowali mnie w dniu 14 kwietnia 2005 r.

Obarczają oni winą za obecny nieuregulowany stan prawny nie tylko byłych prezesów Zarządu KWK "Niwka-Modrzejów", ale przede wszystkim dostrzegają zaniechania w podjęciu działań prawnych przez Zarząd Katowickiego Holdingu Węglowego, bowiem w ich wyniku i zarazem wobec braku realizacji pktu 4 Porozumienia pomiędzy Zarządem KHW SA w Katowicach a przedstawicielami związków zawodowych przy KWK "Niwka-Modrzejów" Sp. z o.o. w Sosnowcu, zawartego w dniu 25 maja1999 r. przy udziale mediatora w osobie wojewody katowickiego, do dnia dzisiejszego pozostaje do uregulowania prawo własności majątku nieprodukcyjnego - terenów, na których zlokalizowana jest substancja zakładowa mieszkaniowa kopalni. O sprawie tej informowały także miejscowe media - prasa lokalna, radio.

Biorąc jednocześnie pod rozwagę, iż kopalnia ta w chwili likwidacji na mocy decyzji rządowych z 1999 r., w wyniku których kilkuset górników utraciło pracę, posiadała udokumentowane przez służby geologiczne zasoby techniczne w postaci około 50 milionów t wysokokalorycznego węgla, że przykopalniane zasoby mieszkaniowe dla górników budowane były z generowanych zysków, których decyzją kolektywu zakładowego kopalni nie wypłacono pracownikom, lecz przekazywano je na Zakładowy Fundusz Budownictwa Mieszkaniowego, odnoszę w pełni uzasadnione wrażenie, że te pięćset sześćdziesiąt cztery rodziny górnicze ponownie, któryś raz z rzędu zostają pokrzywdzone, tym razem z powodu zaniechań w procesie uregulowań prawnych przedmiotowych zasobów mieszkaniowych. Zarazem protestujący górnicy i ich rodziny poinformowali mnie, że nie dopuszczą do podjęcia jakichkolwiek czynności, które doprowadziłyby do sprzedaży komorniczej na wolnym rynku mieszkań zbudowanych dzięki ich ciężkiej pracy.

Sytuacja ta może doprowadzić do wystąpień społecznych w moim okręgu wyborczym, dlatego wnoszę do Pana Ministra prośbę o wnikliwe zbadanie sprawy i podjęcie szybkich rozstrzygnięć, które nie tylko usatysfakcjonują protestujących, ale zapobiegną niepokojom społecznym.

Z poważaniem
Tadeusz Wnuk