Warszawa, dnia 16 sierpnia 2005 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku!

W odpowiedzi na pismo z dnia 29 lipca 2005 r. (ozn. BPS/DSK-043-376/05) w sprawie oświadczenia złożonego przez Panią Senator Marię Szyszkowską na 86. posiedzeniu Senatu w dniu 22 lipca 2005 r., dotyczącego lokalizacji nowych cmentarzy, uprzejmie informuję:

1. Zgodnie z ustawą z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych¹ zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gminy. Decyzje w tej kwestii podejmuje właściwa rada gminy, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego. W przypadku cmentarzy wyznaniowych decyzja o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza należy do właściwych władz kościelnych, po uzyskaniu zgody inspektora sanitarnego. W myśl art. 3 powołanej ustawy cmentarze mogą być zakładane i rozszerzane na terenach określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

2. Szczegółowe warunki jakie powinna spełniać lokalizacja cmentarzy zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze² wydanym na podstawie art. 5 ww. ustawy.

3. W myśl § 7 ww. rozporządzenia przepisów rozporządzenia nie stosuje się do cmentarzy już istniejących, jeżeli ich zastosowanie uniemożliwiałoby korzystanie z cmentarza, a właściwy powiatowy (miejski, dzielnicowy) inspektor sanitarny nie sprzeciwia się dalszemu korzystaniu z tego cmentarza.

4. Na podstawie art. 21 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych nadzór nad przestrzeganiem przepisów niniejszej ustawy oraz przepisów wykonawczych do ustawy sprawują starostowie, wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast) oraz właściwi miejscowo inspektorzy sanitarni. Zaś ogólny nadzór nad sprawami objętymi niniejszą ustawą sprawują według właściwości ministrowie właściwi: do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej i do spraw zdrowia.

Stosownie do art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o najwyższej Izbie Kontroli³, NIK może fakultatywnie przeprowadzać kontrole działalności samorządu terytorialnego pod względem legalności, rzetelności i gospodarności z wyłączeniem kryterium celowości, natomiast zgodnie z ustawą z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej⁴ organem właściwym do badania przestrzegania przepisów w zakresie higieny środowiska i ochrony zdrowia ludzkiego jest właściwy powiatowy inspektor sanitarny.