Oświadczenie


Minister Skarbu Państwa przekazał odpowiedź na oświadczenie senator Marii Szyszkowskiej, złożone na 85. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 90):

Warszawa, dnia 23 sierpnia 2005 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie, złożone przez Panią Senator Marię Szyszkowską podczas 85 posiedzenia Senatu RP w dniu 15 lipca 2005 roku, uprzejmie wyjaśniam:

W roku 1999 Ministerstwo Skarbu Państwa podjęło działania mające na celu prywatyzację spółek uzdrowiskowych.

Podjęte zostały działania prywatyzacyjne w stosunku do 13 spółek. Do chwili obecnej sprywatyzowano tylko Zakład Leczniczy Uzdrowisko Nałęczów S.A. z siedzibą w Nałęczowie, poprzez sprzedaż w dniu 11.01.2002 r. 85% akcji, których nabywcą został East Springs International NV z siedzibą w Amsterdamie.

Bardziej lub mniej zaawansowane procesy prywatyzacyjne toczyły się w stosunku do następujących Spółek:

1. Uzdrowisko Krynica - Żegiestów w Krynicy,

2. Uzdrowisko Połczyn S.A. w Połczynie Zdroju,

3. Zespół Uzdrowisk Kłodzkich S.A. w Polanicy Zdroju,

4. Uzdrowisko Busko-Zdrój w Busku Zdroju,

5. Uzdrowisko Rabka S.A. w Rabce,

6. Uzdrowisko Świeradów - Czerniawa Sp. z o.o. w Świeradowie Zdroju,

7. Uzdrowisko Konstancin Zdrój Sp. z o.o. w Konstancinie - Jeziornie,

8. Uzdrowisko Wysowa S.A. w Wysowej,

9. Solanki Uzdrowisko Inowrocław Sp. z o.o. w Inowrocławiu,

10. Przedsiębiorstwo Uzdrowiskowe Ustroń S.A. w Ustroniu,

11. Uzdrowisko Lądek - Długopole S.A. w Lądku Zdroju.

W chwili obecnej nie prowadzony jest proces prywatyzacji w stosunku do żadnej z uzdrowiskowych jednoosobowych spółek Skarbu Państwa.

Najwyższa Izba Kontroli z własnej inicjatywy przeprowadziła od marca do sierpnia 2002 r. kontrolę przekształceń własnościowych zakładów lecznictwa uzdrowiskowego. Celem kontroli była ocena działań Ministra Skarbu Państwa w dziedzinie przygotowania i przeprowadzenia prywatyzacji zakładów lecznictwa uzdrowiskowego - jednoosobowych spółek skarbu państwa.

W ocenie Najwyższej Izby Kontroli uruchomienie procesów prywatyzacyjnych spółek uzdrowiskowych nie było dostatecznie przygotowane.

Wyniki kontroli przekształceń własnościowych zakładów lecznictwa uzdrowiskowego wykazały konieczność podjęcia m.in. następujących działań:

1. Wypracowanie przez Ministra Skarbu Państwa i Ministra Zdrowia wspólnego stanowiska w sprawie przyszłości spółek branży uzdrowiskowej i uwzględnienie go w całościowej strategii prywatyzacji spółek uzdrowiskowych.

2. Podjęcie przez Ministra Zdrowia działań mających na celu przeznaczenie odpowiednich nakładów na leczenie uzdrowiskowe i zwiększenie dostępności usług dla pacjentów.

Ponadto, Najwyższa Izba Kontroli w wystąpieniach pokontrolnych skierowanych do Ministra Skarbu Państwa wnioskowała o rozważenie w porozumieniu z Ministrem Zdrowia, decyzji o wstrzymaniu procesu prywatyzacji spółek uzdrowiskowych, do czasu opracowania rozwiązań systemowych w ramach polityki zdrowotnej państwa, pozwalających na kontynuację działalności uzdrowiskowej.

Ministerstwo Skarbu Państwa wspólnie z Ministerstwem Zdrowia opracowało koncepcję strategii prywatyzacji spółek uzdrowiskowych, którą to koncepcję zatwierdził powołany zarządzeniem prezesa Rady Ministrów (Zarządzenie nr 48 z dnia 2 lipca 2003 r.) Międzyresortowy Zespół ds. Aktywizacji Społeczno-Gospodarczej Uzdrowisk.

W skład wspomnianego Zespołu weszli przedstawiciele Ministerstw: Skarbu Państwa, Zdrowia, Gospodarki i Pracy, Finansów, Infrastruktury oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Przy opracowywaniu wspomnianej koncepcji prywatyzacyjnej, uwzględniając potrzeby wynikające w tym zakresie z polityki zdrowotnej państwa, za główne cele przyjęto:

- zachowanie profilu spółek uzdrowiskowych,

- pozyskanie środków na ich rozwój,

Ustalone zostały również kryteria, niezbędne do osiągnięcia prawidłowej realizacji celów, a mianowicie:

- sytuacja ekonomiczno-finansowa spółek,

- sytuacja prawna, zwłaszcza w zakresie stosunków właścicielskich,

- wielkość oraz ilość posiadanych i wykorzystywanych zasobów tworzyw leczniczych,

- prowadzone profile lecznicze,

- możliwość rozwoju profilu rehabilitacyjnego,

- wielkość spółek i rozmiary prowadzonej przez nie działalności,

- rozmiar posiadanej bazy technicznej.

W oparciu o ww. kryteria dokonano podziału spółek uzdrowiskowych na 3 grupy.

Grupa 1

Obejmuje wyłączone z prywatyzacji największe spółki. Wyłączenie dotyczyłoby około 9-10 spółek, będących w najlepszej sytuacji ekonomiczno-finansowej.

Grupa 2

Obejmuje spółki uzdrowiskowe, które z uwagi na swoje położenie i znaczenie dla miejscowości, w których są usytuowane oraz przez wzgląd na unikalne zasoby naturalne, wymagają indywidualnej ścieżki prywatyzacyjnej. Przewiduje się że do tej grupy zostanie zaliczonych od 7 do 10 spółek uzdrowiskowych.

W szczególności, celem prywatyzacji będzie utrzymanie funkcji uzdrowiskowo-leczniczych i ochrona występujących zasobów naturalnych.

Grupa 3

Obejmuje pozostałe spółki, które były prywatyzowane, poprzez zbycie akcji/udziałów stanowiących własność Skarbu Państwa.

Przewiduje się że do tej grupy zostanie zaliczonych do 5 spółek uzdrowiskowych.

Mając na uwadze potrzeby inwestycyjne spółek uzdrowiskowych, zakłada się utworzenie - z wpływów z prywatyzacji spółek uzdrowiskowych grupy 2 i 3 - funduszu celowego, przeznaczonego na dokonywanie inwestycji w posiadaną bazę zabiegową i hotelową spółek uzdrowiskowych wyłączonych z prywatyzacji (grupa 1).

Rada Ministrów w dniu 4 stycznia 2005 roku przyjęła Sprawozdanie z Prac Międzyresortowego Zespołu do Spraw Aktywizacji Społeczno-Gospodarczej Uzdrowisk.

Jak już wcześniej wspomniano, jedyną sprywatyzowaną spółką uzdrowiskową jest Zakład Leczniczy "Uzdrowisko Nałęczów" S.A. z siedzibą w Nałęczowie.

Inwestor, to jest East Springs International NV z Amsterdamu dokonał zapłaty określonej w umowie ceny za akcje Spółki i konsekwentnie realizuje inne postanowienia umowy, w tym także pakiet inwestycyjny. Konsekwencją jego realizacji jest między innymi budowa nowych obiektów służących odnowie biologicznej i pielęgnacji urody.

Biorąc powyższe, pod uwagę należy stwierdzić, że brak jest możliwości i podstaw prawnych do zmiany ww. umowy.


Oświadczenie