Warszawa, 2005-01-18

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na oświadczenie złożone przez Panią Senator Marię Szyszkowską na 74. posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 grudnia 2004 r., dotyczące zakupu mieszkań służbowych przez emerytów wojskowych w garnizonie Wędrzyn w województwie lubuskim, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Na wstępie chciałbym poinformować, iż stosownie do postanowień art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją dokonaną przez ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 116, poz. 1203 z późn. zm.), sprzedaży nie podlegały kwatery lub lokale mieszkalne, które znajdowały się w budynkach położonych na wojskowych terenach zamkniętych; były przeznaczone, na podstawie decyzji dyrektora oddziału rejonowego Agencji na zakwaterowanie całości lub części kadry określonej jednostki wojskowej; funkcyjnie; oraz w okresie trzech lat od daty oddania budynku do eksploatacji.

Decyzja o przeznaczeniu określonych kwater (lokali mieszkalnych) na zakwaterowanie całości lub części kadry określonej jednostki wojskowej podejmowana była przez właściwego dyrektora oddziału rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na wniosek Szefa Sztabu Generalnego WP. Decyzja ta wynikała ze stanowiska organów wojskowych, uprawnionych do określania potrzeb Sił Zbrojnych w perspektywie ich restrukturyzacji, i związanym z nią procesem likwidacji określonych garnizonów czy też dyslokacji wskazanych jednostek.

Zgodnie natomiast z obecnym brzmieniem art. 55 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, nie mogą być zbywane lokale mieszkalne: znajdujące się w budynkach oddanych do użytku po dniu 31 grudnia 2003 r. z zastrzeżeniem ust. 3; stanowiące kwatery; kwatery funkcyjne oraz kwatery zastępcze.

Odnosząc się do problemu poruszonego w wystąpieniu Pani Senator Marii Szyszkowskiej dotyczącego sytuacji w garnizonie Wędrzyn, informuję co następuje.

Zasób mieszkaniowy będący w dyspozycji WAM, przeznaczony na zakwaterowanie żołnierzy w garnizonie Wędrzyn aktualnie obejmuje 505 lokali mieszkalnych, z czego 499 lokali znajduje się w budynkach o wyłącznej własności Skarbu Państwa oraz 6 lokali w budynkach wspólnot mieszkaniowych. W budynkach wyłączonych ze sprzedaży znajduje się 213 lokali mieszkalnych, w tym 53 są zajmowane przez osoby nie będące żołnierzami zawodowymi.

W latach 1998-2001 w budynkach małych (do 6 lokali), położonych poza osiedlem wojskowym (budynki nr 23, 27, 28, 35, 39) na wniosek zainteresowanych użytkowników Agencja dokonała sprzedaży zajmowanych przez te osoby lokali. W wyniku prowadzonej prywatyzacji w budynku Wędrzyn 32 (2 lokale) i Wędrzyn 28 (4 lokale) sprzedano wszystkie lokale, natomiast w pozostałych, nadal część lokali pozostaje własnością WAM. Budynki poddane prywatyzacji to budynki z lat trzydziestych ubiegłego wieku wymagające znacznych nakładów finansowych na ich utrzymanie, położone w znacznej odległości od zasadniczej grupy budynków osiedla wojskowego.

W związku z prowadzonym przez WAM w IV kwartale 2002 r. uzgodnieniem wykazu budynków (kwater) przeznaczonych na wyłączne zakwaterowanie żołnierzy, Oddział Rejonowy WAM w Zielonej Górze uzyskał opinię dowódcy 15 Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Pancernej obejmującej propozycję wyłączenia z prywatyzacji 19 budynków mieszkalnych znajdujących się w zwartym kompleksie osiedla wojskowego, w bezpośredniej styczności jednostki wojskowej. Wykaz powyższy nie obejmował budynków, w których rozpoczęto już prywatyzacje w ubiegłych latach. W wyniku ostatecznego uzgodnienia dokonanego w I kwartale 2003 r. pomiędzy Prezesem Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, a Ministrem Obrony Narodowej z prywatyzacji wyłączono 8 budynków o numerach 42, 43, 46, 47, 48, 49, 51, 53.

Do dnia dzisiejszego nie rozpoczęto prywatyzacji żadnego z budynków kompleksu osiedla. Agencja podjęła w roku ubiegłym poważne zamierzenie inwestycyjne na kwotę około 8,0 mln zł., obejmujące kompleksową termomodernizację osiedla mieszkaniowego w Wędrzynie, realizowaną dla 19 budynków wraz z modernizacją systemu zasilania osiedla w energię cieplną. Planuje się zakończenie przedsięwzięcia do 30.09.2005 r. Koniecznym warunkiem zrealizowania powyższego przedsięwzięcia jest utrzymanie stanu istniejącego, tj. zachowania 100% zasobu Skarbu Państwa do czasu zakończenia zadania inwestycyjnego - bowiem tylko w takim przypadku Agencja może ponosić nakłady inwestycyjne w całości ze swoich środków. Po zakończeniu przedsięwzięcia będzie możliwe rozpoczęcie procesu prywatyzacji w budynkach przeznaczonych do sprzedaży.

Pragnę jednocześnie nadmienić, że w przypadku włączenia kolejnych budynków do prywatyzacji żołnierze pełniący obecnie służbę wojskową, a zamieszkujący w zasobie wyłączonym z prywatyzacji stracą - zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP - przysługujące aktualnie uprawnienia do otrzymania odprawy mieszkaniowej z chwilą odejścia do rezerwy. W opisanych budynkach wyłączonych ze sprzedaży z całą pewnością dochodzi do konfliktu interesów emerytów wojskowych zainteresowanych chęcią zakupu zajmowanego lokalu oraz żołnierzy zawodowych pełniących aktualnie służbę. Biorąc pod uwagę strukturę użytkowników w opisanych budynkach, wydaje się, że interes żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową przymawia za utrzymaniem w stanie niezmiennym wykazu budynków przeznaczonych na wyłączne zakwaterowanie żołnierzy w Wędrzynie.

Emeryci, renciści lub inne osoby uprawnione do zamieszkania, zainteresowane wykupem lokali mogą składać - w porozumieniu z żołnierzami służby stałej zamieszkującymi w budynkach przeznaczonych do prywatyzacji - wnioski o zmianę zajmowanych lokali na inne, nie ujęte w wykazie budynków przeznaczonych na wyłączne zakwaterowanie żołnierzy, co pozwoli na uzyskanie tytułu prawnego z możliwością wykupu lokali. W przypadku zmniejszenia potrzeb jednostki wojskowej w zakresie utrzymania zasobu kwater (aktualnie 213), możliwym będzie w ramach kolejnych uzgodnień wyłączenie dalszych budynków do zasobu przeznaczonego do prywatyzacji.

Pozwolę sobie żywić nadzieję, że powyższą odpowiedź uzna Pan Marszałek oraz Pani Senator Maria Szyszkowska za satysfakcjonującą.

Z wyrazami szacunku i poważania

Jerzy SZMAJDZIŃSKI