Informację w związku z oświadczeniem senator Marii Szyszkowskiej, złożonym na 33. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 32), przekazał Minister Sprawiedliwości:
Warszawa, dnia 18 lutego 2003 r.
Szanowny Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku,
W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka z dnia 10 lutego 2003 r. LP/043/42/03/I, do którego załączone zostało oświadczenie Pani senator Marii Szyszkowskiej w załączeniu uprzejmie przekazuję "Informację o postępowaniu w sprawie zarządzenia wydania małoletniej Karoliny Stochlak - ojcu Wojciechowi Stochlakowi".
Z wyrazami szacunku
z upoważnienia
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
Sylweriusz M. Królak
PODSEKRETARZ STANU
Informacja o postępowaniu w sprawie zarządzenia wydania małoletniej Karoliny Stochlak - ojcu Wojciechowi Stochlakowi
Postępowanie na podstawie Konwencji Haskiej z dnia 25 października 1980 r. o cywilnych aspektach uprowadzenia dziecka za granicę (Dz.U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528 i 529, sprost.: Dz.U. z 1999 r. Nr 93, poz. 1085) z wniosku Wojciecha Stochlaka zostało wszczęte 24 stycznia 1997 r. Postanowieniem z dnia 7 marca 1997 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy zarządził wydanie małoletniej Karoliny Stochlak do ojca do Kanad
y. Apelacja matki Ewy Stochlak została w dniu 13 maja 1997 r. oddalona przez Sąd Wojewódzki w Warszawie. Kasacja Ewy Stochlak została oddalona przez Sąd Najwyższy w dniu 7 października 1998 r.Sądy uznały, że wniosek jest zasadny wobec udowodnienia faktu uprowadzenia dziecka przez matkę, przy jednoczesnym ustaleniu, że w przedmiotowej sprawie nie zachodziły okoliczności, o których mowa w art. 13 Konwencji, uzasadniające odmowę wydania dziecka.
Orzekanie przez sądy w sprawach dotyczących wydania dzieci jest szczególnie trudne. Podkreślenia wymaga jednak, iż w tej konkretnej sprawie wypowiedziały się jednomyślnie sądy trzech instancji, z Sądem Najwyższym włącznie.
Orzeczenie wydane dnia 7 marca 1997 r. jest prawomocne i wykonalne. W tej sytuacji Ministerstwo Sprawiedliwości nie ma jakichkolwiek możliwości doprowadzenia do jego zmiany.
Orzeczenie powyższe nie zostało do chwili obecnej wykonane z uwagi na nieustalenie miejsca pobytu dziecka.
Ministerstwo Sprawiedliwości jako organ centralny ustanowiony zgodnie z art. 6 Konwencji jest zobowiązane do podejmowania wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia niezwłocznego powrotu dzieci (art. 7 Konwencji).
Celem wskazanej wyżej Konwencji nie jest decydowanie w przedmiocie prawa do opieki nad dzieckiem. Ma ona jedynie na celu przeciwdziałanie skutkom bezprawnego, w rozumieniu art. 3 Konwencji, uprowadzenia dziecka przez jednego z rodziców wbrew woli bądź wiedzy drugiego z rodziców.